Bir kadın dağ yolundan yukarı çıktı. Patlamaları serbestçe asıldı. Örgüler başının tacıyla, derin, kadifemsi kırmızının bir kurdele ile bir arada tutuldu. İnce çerçevesi beline bağlı bir karlı beyaz yazlık elbise ile sarılmıştır. Elbise 'ipek, pilili etek aldı her adımıyla meleksel çırpındı. Onun koynuna yapıştırılmış zümrüt broş parladı. Elbisenin üstünde şık, Prusya mavisi bir ceket giyiyordu. Uzun botları yaşla birlikte bir kakao kahverengisine dönüşmüştü. Ve o gün, Oscar'ın evinin beyaz kemerinin altından geçerken, elinde ağır bir gövde taşıdı. Kadın ön bahçeye adım attığında, sonbahar rüzgârı yakıldı ve kırmızı, sarı ve kahverengi yapraklar dans yüzüklerinde dönüyordu. Görme eğilimi, sanki sonbaharın geriye dönen kalıntıları onun önünde bir perde düşürmüş gibi görünüyordu. Göğsüne yapıştırılan broşlara elini uzattı, sıkıca sıktı ve heyecan verici bir şekilde çırpınmaya devam ederken, sonbaharın kanatları tarafından gölgede kalan bazı sözler düşük sesle kandırdı. Hiç kulağa ulaşmadan konuşulan kelimeler uzaya uzandı. Yaramazlık rüzgârı sona erdiğinde, kadın son belirsizlik göstergesini bir kenara bırakmış gibi görünüyordu. O giriş ile girişte devam etti. Orada siyah eldivenle kaplı bir elin parmağıyla zile bastı. Evin zili, cehennemden kaçan bir çığlık gibi yankılandı. Bir dakika sonra kapı açıldı. Evin kızıl saçlı sahibi aradan çıktı. Sadece uyandığını veya hiç uyumadığını söylemek zordu. Her iki durumda da, hiçbir şekilde misafir kabul edilmeyecek bir durumdaydı. Kıyafetleri ve yüzü de dağılmıştı. Kadını görmeye gelince, Oscar biraz sürpriz bir bakış attı. Kadının en garip görünüşü tarafından şaşırmış görünüyordu. Ya da belki de onun tekil güzelliğiyle gardını yakalamıştı. Durum ne olursa olsun, bir anlığına, kısa bir nefes aldı. "Sen… 'Otomatik Anılar Bebek' misin?” "Bu doğru. Lütfen ihtiyacınız olabilecek her türlü yardımı bana bildiriniz, ve ben de mutlu olmaktan mutluluk duyacağım. Auto Memories Doll Violet Evergarden, hizmetinizde." Hikaye kitabı, sarı saçlı, mavi gözlü güzellik, bu sözleri yaltakçı hiçbir iziyle konuştu. Daha doğrusu, dudaklarından iyi cilalanmış bir taşın derin berraklığı ile yayıldılar. Kendisini Violet Evergarden olarak tanımlayan kadın, sessiz bir güzelliğe, bir bebeğin özüne kendini taşıdı. Altın ipliklerin kirpikleriyle bağlanmış mavi gözleri, deniz tabanının gizemleri ile parıldardı. Yanağının süt beyazı derisinden, kiraz taçlarının görkemi zirvede kızardı. Kaba renkli dudakları davetkar bir şekilde parıldıyordu. Onun hakkında hiçbir şey eksik değildi. Güzelliği zirvede aya kadar doluydu. Gözlerini kırpmamış olsaydı, statik bir sanat çalışması olduğunu düşünürdü. Oscar, Auto Memories Dolls hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Violet'in gelişi için yapılan düzenlemeler, Oscar'ı bu yeni yazı işini yapmaya ikna eden aynı arkadaş tarafından ele alındı. “Birkaç gün içinde teslim edilecek” dedi. Ve işte sonundaydı. Arkadaşı konuştuğunda Oscar, küçük bir paketin kapısına ulaşacağını ve postacıya bakacağını varsaymıştı. Kutuyu açıp içeride küçük, mekanik bir bebek olacaktı. Bu şey için çok zor bir şekilde hazırlandı, bu… otomat. Kendimi buraya getirdiğimde uygarlığın ilerleyişi ne kadar uzuyor? Oscar, dünyanın hiçbir yolunda hiçbir zaman özel ilgi göstermemişti. Gazeteler ya da dergiler okudu ve nadiren sosyalleşti. Onun için endişe duyan arkadaşlar için olmasaydı, belki de onun tek etkileşimi bakıcıdan teslimatçı ile olurdu. Zaten Oscar aceleci kararından pişmanlık duyuyordu. Açıkçası bebeğin meselesini iznini vermeden önce daha fazla zaman geçirmiş olmalıydı. Evinde başka bir insanın olması düşüncesi, sadece uzun zamandır kayıp olan üç aile için, onunla iyi oturmuyordu. Hoş olmayan bir tat gibiydi. Başka bir kişi… ya da buna benzeyen bir şey. Oscar, sanki bir şekilde ailesine ihanet ediyormuş gibi hissetti. Menekşe, Oscar'ın başıyla ilgili bu düşüncelerden hiç habersiz, onu oturma odasına kadar takip etti ve davet edildiğinde kendini kanepeye koydu. Oscar çayını teklif ettiğinde, içti. Bu modern otomatlar oldukça gelişmiş görünüyordu. "Çay içtikten sonra ne olur?" Oscar'ın inançsızlığını hissettiren Violet, cevap verirken kafasını hafifçe bir tarafa uzattı. "Nihayetinde vücudumdan taburcu edilir, sonra Dünya'ya döndüğüne inanıyorum." Bir makineye yakışır bir cevap. “Gerçeği söylemek gerekirse… Şu anda bir kayıpım var. Biraz bekledim… beklediğimden farklı.” Menekşe kendi görünüşünü onaylamak için aşağıya baktı, sonra aniden koltuktan kalkıp Oscar'ın bakışlarını geri getirdi. "Benim için beklentilerinizi karşılamayan bir şey var mı?" “Ah… iyi, tam olarak beklentilerim değil…” "Ek bekleme size rahatsızlık vermezse, ihtiyaçlarınıza daha uygun bir farklı bebeğin gönderilmesini ayarlayabilirim." “Ah, hayır… demeye çalıştığım şey bu değil. Uh, peki… hadi bunu deneyelim, sanırım işi yapabilirsin. Eğer işi yapabilirsen, o kadar önemli. Yeterince göze batmıyorsun.” “Eğer sizi memnun ediyorsa, solumumu minimum düzeyde istenen seviyeye getireceğim.” "Ah, hayır, bu gerekli olmayacak." Çevirmen:AlucardSubs[color=#008cba]AlucardSubs.blogspot.com[/color]
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
