"Ben, Daniel Kerillian, bu yıl İmparatorluk Şövalyeleri Düzeni'nin başı olarak görev yapıyorum. Azizleri güvenle İmparatorluk Sarayına getirmem için İmparator Majesteleri tarafından emredildim."
Daniel'in sesi sona doğru hafifçe titredi.
Ona olan hayranlığıma rağmen, biraz kaygılıydım.
Sadece telefonumdan gördüğüm bir yüzün gözlerimin önünde durduğunu düşünmek!
'Ona kalkmasını söylemeli miyim?'
Yewon rotaların çoğunu hatırladı, ancak ana hikayenin dışındaki durumlara aşina değildi. Kızgın hissetmeye başladığında burnu kırıştı.
"Aman. Kont Kerillian değilse. "
Papa, karşı karşıya oldukları tapınağın girişinden aniden rahiplerinin eşliğinde göründü. Liderliği ele geçiren Daniel'in arkasında, Frezya çiçekleriyle süslenmiş ve şövalyelerle çevrili bir araba vardı.
"Ortaya çık. Sör Kerillian. "
Evanessa hızla hareket etti. Papa'nın Daniel ile bu kadar aşağılayıcı bir şekilde konuşmasına izin veremezdi. İçgüdüsel olarak, Evanessa'nın oyunda Daniel için kullandığı unvandan bahsetti.
Daniel, Papa'nın tam önünde belirmesinden korktuğunda ayakta durmak üzereydi.
"Eski sayım istifa ettikten sonra şu anki İmparatorluk Şövalyeleri komutanı olarak atandığınızı duymuştum. Geç oldu ama tebrikler. "
"Teşekkür ederim, Sayın Papa."
"Öyleyse, Azizimize İmparatorluk Sarayına kadar eşlik etmeye özen gösterin."
Papa, Evanessa'nın tam yanında dururken elini omzuna koydu ve sıktı. Planı yakından takip etmesi gerektiği anlamına geliyordu.
Evanessa kasıtlı olarak vücudunu Papa'nın elinden ayırdı.
"O zaman ben ayrılacağım."
Daniel ona eşlik edip çiçek arabasına binerken Evanessa'nın dudakları köşelerinde hafifçe kalktı.
Papa, arabanın uzaklara doğru kaybolmasını izlerken yüzündeki gülümseme kayboldu. Havada asılı kalan eli geri alırken mırıldandı.
"Görünüşe göre aziz hâlâ görgü kuralları eğitiminden yoksun."
Papa'nın yanında duran rahip yardımcısının omuzları titredi. Bir ay sonra Evanessa görevinden döndüğünde, onu bir fırtına bekliyor olacak gibi görünüyor.
Başrahip, ufukta siyah bir noktaya dönüşen arabadan uzaklaştı. Sabah ayininin başlama zamanı gelmişti.
*****
Garip bir sessizlik vardı.
Evanessa çenesini eline dayadı ve etrafındaki sokağa pencereden baktı. Tapınak başkentin eteklerinde bulunuyordu, bu nedenle İmparatorluk Sarayı'na ulaşmak arabayla bir saatten biraz daha kısa sürdü.
"Herkes çok çalışkan."
Erken saatlere rağmen cadde hareketliydi. Tüccarlar zaten mallarını sergileyen stantlar kurmuştu ve gelen ve giden insanlar arasında haberler dolaşıyordu.
Uzaktan, Evanessa görünüşte yeşimden yapılmış devasa bir saray gördü.
'Ah, bu dünyanın tarihi hakkında bilgi edinmek istiyorum.'
Ancak Daniel bir şeyi yanlış anlamış gibiydi. Evanessa'ya genç bir adamdan çok bir çocuğu hatırlatan yüz kaygıyla gerilmişti.
Tereddütlü görünen Daniel ağzını açtı.
"... Azizin sadece özel günlerde dışarı çıkmasına izin verildiğini duydum."
"Yalnız kalmış olmalı", kelimelerin altında yatan nüanstı.
"Evet. Bana kalsaydı, daha erken ayrılırdım. "
Yewon, dikkatinin o kadar dağıldığını fark etti ki, söylediklerini düşünmeden konuştu.
"Gençken daha düşüncesiz davrandığımı kastediyordum..."
"Ah."
Neyse ki Evanessa için, İmparatorluk Sarayına ulaşmak için hala epey bir mesafe olmasına rağmen, vagon tamamen durana kadar konuşma devam edemedi.
Pencere tıklandı.
Sadece
"Kaptan."
"Neler oluyor?"
"Bence kendin görmelisin."
Evanessa ile görüş alışverişinde bulunurken Daniel'in yüzü sertleşti.
Yüzüne ciddi bir bakışla kapıyı açtı. Kapı yarıya kadar açılır açılmaz, arabaya bir haykırışlar yükseldi.
"Aziz!"
————— Phew. Bölümler çok kısa hiçbir şey anlayamıyorum...
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
