Under The Oak Tree - Türkçe Çevrimiçi Oku

Max'in emirlerin çoğunu iptal etmek istediğini duyan Aderon endişeli bir bakış attı ve diliyle onu ikna etmeye çalıştı. Neredeyse buna aşık oldu ama Ruth'un bakışını ve ona abartılı bir kadın gibi davrandığını hatırlayan Max fikrini tutmayı başardı. Yapabileceği hiçbir şey olmadığını anlayan Aderon iç çekti ve yeni bir yazılı ifade verdi.
Max, Aderon'un yazdığı fiyatın kafasında ne kadar değerli olduğunu tahmin etmeye çalıştı. Ruth'un ona bir yığın halinde gösterdiği altın ve gümüş sikkeleri hayal ettiğinde ... ödediği bedelin asla küçük bir miktar olmadığını kavrayabildi. Kağıdı içtenlikle imzaladı ve odadan çıktı.
Ruth ona her şeyin yolunda gittiğini söylediğinde kaşlarını biraz gevşetti.
"Bana ifadeyi gösterebilir misin?"
Onu verdi.
"Eh, bu adam tamamen vicdansız değil," dedi sihirbaz sonunda kağıdı baştan sona okuduktan sonra.
"Sizi satın almaya zorlamaya çalışabilir ama o kötü biri değil ..."
"Kurbanlarının önünde kimse kötü değildir." Nazik tavrına tezat oluşturan soğuk bir yorum yaptı ve oturmak için önüne bir sandalye çekti.
Max de karşısına oturdu ve gözlerini devirdi. Bunu daha önce biliyordu, ama bu adam aşırı derecede huysuzdu ve yumuşak ve nazik görünen yüzünün aksine, kabarık sözler söylemekten hoşlanıyordu. Olayları çarpık bakış açısı, konuşkan ve meraklı yanı dışında bir şekilde Riftan'a benziyordu.
"Ona bir bakacağım. Deftere yazmayı deneyin. "
"t-tamam ..."
Nasıl doğal olarak onun amiri olacağına dair bir soru sormadı ve sadece çizgiyi aştı.
"Burada hesaplama yine yanlış."
"Oh, çok-özür dilerim."
Numaralarına baktı ve tekrar parşömen kağıdının köşesine hafifçe vurarak kaşlarının ortasına masaj yaptı. Aceleyle hatasını düzeltti. Daha sonra aşağıdaki bölümü işaret etti.
"Burada birim yanlış."
"Ben-ben s-"
"Ve ifadelerinizin ayrıntılı olarak yazılmasına yardımcı olacaktır. Bu şekilde, gelecekte hesapları hesaplarken herhangi bir karışıklığın önüne geçebilirsiniz. "
"t-tamam ..."
"Burada yanlış yazmışsın. Bu, nesiller boyu kalan bir belge olacak, bu yüzden lütfen kelimeleri karalamaktan kaçının. "
Babasının görevlendirdiği öğretmen bu kadar katı değildi. Sabırlı da değildi. Sonuç şimdi olduğu gibiydi. Tekrar göstereceğinden korkarak mektupları açık bir şekilde yazdı. İşi bittikten sonra Ruth, sanki ev ödevinden geçiyormuş gibi defteri kontrol etti.
Defteri kapatırken, "Bu yeterince iyi," dedi küstahça. Yüzü kolay ve gevşek görünüyordu.
“Bununla her sorun çözüldü. Şimdi, kütüphaneye gelip uykumu bölmeyi bırakırsanız çok sevinirim. "
Max gözlerini devirdi.
Burada uyumaya devam etmeyi düşünüyor muydu? Rıftan, bu adamın arka bahçedeki kuleyi kullandığını açıkça söyledi… Hayır, müdahale edecek bir şey değildi. Bir süre düşündükten sonra yavaşça dudaklarını açtı.
"Bir sonraki ilkbahar bahçesini düzenlemeye karar vermedik ..."
"…."
Ruth korkunç bir şekilde yüzünü buruşturdu. Max sahip olduğunu bilmediği utanmazlığı çıkardı ve yalvardı. Daha önce hiç tek başına yapmadığı şeyleri çözmeye çalışırken harcadığı saatler gözlerinin önünde parladı. Saçını çekerek geri dönmek istemedi, yazı veya tura ayıramadı. Zaten utandığı için, daha fazla yardım istemenin bir zararı olmayacağını düşündü.
"ve ekteki bakım ..."
"……"
Ruth pişmanlıkla başını tuttu.
.........................................................................................................................................................
O günden sonra Ruth resmi olarak Max'in defteri düzenlemede yardımcısı oldu. Kütüphanenin zemininde uyurken ona sessizce yaklaştığında, ilk başta ona yardım ettiğine pişman olduğu mırıldanarak uyandı, ama yine de kitabı iyice gözden geçirdi. Dahası, ona kale için alımlar konusunda tavsiyelerde bulundu. Tavsiyeden çok dırdırdı, ama değerli sözlerdi. O zamandan beri Max, küçük şeyler hakkında bile tavsiye istemeye başladı.
Ruth, bahçeyi yeniden dekore etme planını sessizce dinledikten sonra, "Çardakın yanındaki ağacı çekmelerini emrederseniz hizmetçilerin atılacağını düşünüyorum," dedi. Başını yana eğdi.
"Öldü ve artık y-yapraklar filizlenmiyor."
"Anatol halkı, ruhların ağaçlarda yattığına inanıyor. Bu nedenle, buradaki insanlar ölü oldukları için ağaçları sökmezler ve ağaç kesimini kutsal bir iş olarak görürler. Kötü göründüğü için ağacı kaldırmanız emrinizde hizmetkarlar şok olacaklar.
"Bu-ama ..." Max şaşırmıştı. Croix'te böyle bir geleneği hiç bilmiyordu.
“Onlara a-ateş için kullanılacağını söylersek, k-kabul edilebilir olur muyum? Yani, çok çirkin ... "
Kabul edebilirler. Kaşlarını çattı ve çenesini okşadı.
"Ama çardak kenarındaki ağacın meşe olduğundan endişeleniyorum."
"m-meşe ne olacak?"
“Buradaki insanlar, bir ejderhaya binip gökyüzüne uçan ilk şövalye hakkındaki efsaneye derinden inanıyorlar. Uigru'nun ejderhaya atladığı tepe tam oradaki tepe. "

DISQUS - Mangaya Ait Yorumlar

*Not: Yorum Yazmadan Önce;