ARİA BÖLÜM 20: DEĞİŞEN GELECEK, KISIM DÖRT
 
Aria yapabilseydi, önce yapması onun için daha iyi olurdu. Bu şekilde, Mielle'in sosyal merdiveni tırmanmasını engelleyebilirdi. Mielle'i destekleyenleri aramak için hafızasında koşuşturan Aria, ona seslenen birinin sesiyle aniden kendine geldi.
 
"... Evet?"
 
"Düşüncede çok kayboldun. Nakış öğreneli ne kadar zaman oldu diye sordum. "
 
“Ah, hala yaklaşık bir ay.”
 
"Aman Tanrım! O halde, sadece bir ay içinde ustalaşabildiniz mi? "
 
“Bunu düzelteceğim. Sadece iki hafta oldu. "
 
Mendilini tekrar çantaya koyan Sarah devreye girdi. Sevdiği kız övüldüğünden çok gururlu görünüyordu. Herkes tarafından yanlış anlaşılan nazik ve sevimli bir kızın şimdi doğru bir şekilde değerlendirildiğini görmek iç açıcıydı.
 
"İstersen, bir dahaki sefere hepiniz için başka bir nakış hazırlarım."
 
“Rahatsız edici olduğunu düşünmüyor musun?”
 
"Hayır! Bir şey değil. Bu benim tek hobim. Aksine, oldukça memnunum ”
 
Sevimli sözler genç hanımların gönlüne sıcak bir ateş ekledi. Aria'nın küçük ve genç görünümünden beslenen genç hanımların koruyucu içgüdüleri, çok daha yaşlı olmasalar da bunda büyük rol oynadı.
 
Onlu yaşlarının ortalarındaki kızlar, bir kelime ya da başka bir kelimeyle süpürülmeye meyilliydi ve aynı zamanda, emin olduklarında inatçı ve sarsılmazlardı. Bu sefer, Aria'ya olan inançları bu kesinlik olacaktı.
 
“Öyleyse bir dahaki sefere senden bir tane daha isteyebilir miyim?”
 
"Elbette!"
 
“Oh, ileride bir elbise almak istiyorsan benimle gel. Çok şık elbiseler yapan bir tasarımcı tanıyorum. Eminim Leydi Aria'ya yakışacak pek çok elbise vardır. "
 
“Ben de seninle gelebilir miyim? Benim de iyi tanıdığım bir butiğim var."
 
Leydi Roscent unvanı, onlar fark etmeden Leydi Aria'ya dönüşmüştü ve katılan tüm genç bayanlar, saçma olduğunu düşündüğü, zavallı Aria için bir şeyler yapmak istedi.
 
“Bence bir sonraki toplantımızı dışarıda yapmak iyi bir fikir. Sık gittiğim bir tatlı dükkânı var ve ağızda yavaşça eriyen tatlı makaronları çok meşhur. "
 
“Sanırım onları biliyorum. Daha önce hediye olarak aldım, bu yüzden denedim ve gerçekten iyiydi. "
 
Kızlar en sevdikleri tatlıları anlatırken bahçede kahkahalar yükseldi. Birbirlerinin programından bir sonraki toplantı için bir an önce bir tarih belirlemelerini istediler ve Aria sevinçle katıldı.
 
Bir sonraki parti için bir randevu konusunda kabaca anlaştıklarında, sohbeti dikkatle dinleyen genç bir bayan devreye girdi ve “Dışarıda buluşmak biraz tehlikeli olmaz mı? Son zamanlarda bazı kötü olaylar oldu," dedi.
 
"Kötü olaylar mı?"
 
"Duymadın mı? Vikont Lupre vakası. "
 
Kimsenin bilmediği bir konuyla ilgili bir son dakika haberi getiren genç hanım dikkat çekti. Olay, kumarhaneyi yöneten ve büyük karlar elde eden büyük bir adam olan Vikont Lupre hakkındaydı.
 
“Birkaç gün önce insan kaçakçılığı için kumarhanenin bodrumunu kullanıyordu. Dava, Veliaht Prens tarafından araştırılıyordu. "
 
"Aman Tanrım! Ama bunu neden bilmiyorduk? "
 
"Yani? Ne oldu?"
 
Aria'nın kulakları da dikildi. Geçmişe dönüp baktığında, Veliaht Prens Vikont Lupre'yi ele geçirmişti ve başarıları hemen tüm dünyada biliniyordu. Bu yüzden, halkın birkaç gün sonra bile sessiz olması biraz garipti. Hikâyeyi anlatan genç bayan etrafına bakındı ve elini ağzına götürerek haberi gizli tutmalarını söyledi.
 
“Nedenini bilmiyoruz ama Veliaht Prens Vikont Lupre'yi kaçırdı! O zamanlar, her konuda titiz ve ciddi olan Veliaht Prens'in tuhaf bir acelesi olduğunu duydum."
 
“Yani, Vikont’u hala yakalayamadılar mı?”
 
"Sanırım hayır."
 
"Aman Tanrım! Yani, orada bir insan kaçakçısı olduğunu mu söylüyorsunuz?! "
 
Korkunç bir suçlunun özgür olduğu fikri herkesi şaşkına çevirdi ve en çok şaşıran Aria idi.
 
‘Geçmiş neden değişti? Neden? Neden Vikont Lupre'yi tutuklayamadı?'
 
Geçmişte Vikont Lupre açıkça olay yerinde tutuklanmış ve üç kuşak boyunca cezalandırılmıştı. Davada önceden kaçmayı planladığını duymuştu, ancak Veliaht Prens'in titiz ve gizli planlarına karşı çaresiz kalmıştı. Halk, prense övgülerini açıkça dile getirmişti. Asil Veliaht Prens'in halkını kurtardığını söylemişlerdi.
 
‘Yeryüzünde ne oldu ve Veliaht Prens'in planları neden ters gitti?’
 
Geçmişin değiştiği korkusundan korkan ve gözle görülür şekilde titreyen Aria'ya bakan Sarah, ona sarıldı ve iyi olacağını söyledi. Aria farkına varmadan dudakları soldu.
 
‘İyi olmayacak. Benimle hiçbir ilgisi olmasa bile, böyle büyük bir olay değiştiyse, gelecek hakkında bildiğim her şey yanlış olacaktır.'
 
Aria'nın kafası, olayların ne kadar da beklenmedik bir şekilde ortaya çıkmasıyla gevşek bir iplik kadar dolanmıştı.
 
'Tamam. İyi olacak.' Umutsuzca kendine, Veliaht Prens ile küçük bir olayın intikamını etkilemeyeceğini söyledi.
 
Bu ürkütücü konunun ortaya çıkmasıyla çay partisi sona erdi. Aria kontun malikânesine döndü ve Vikont Lupre yakalanana kadar bir sonraki toplantının şimdilik beklemeye alınmasını istedi.
 
Konağa geldikten sonra Aria, John'u çağırdı ve Veliaht Prens'in davası hakkında daha fazla bilgi edinmesini emretti. Değişikliğin nedenini anladığında endişesinden kurtulacağını düşündü.
 
* * *
 
John, Vikont Lupre vakasını öğrenmek için eski meslektaşını ziyaret etti.
 
Lowell uzun zamandır böyleydi. John, Lowell'in büyük bir hızla terfi ettiğinden emindi çünkü üst düzey amirleri, kolay davranan ve nazik kişiliğinden dolayı onu seviyordu.
 
İmparatorluk Sarayından ayrılan ve yakındaki bir tavernaya yerleşen iki adam eski günlerinden bahsettiler: Eğitim salonunda güneş doğana kadar kılıç sallamanın hatırası veya İmparatorluk Sarayı yakınlarında evcil hayvanını kaybeden aptal bir asilzadenin hikâyesi. Konuşmalarının ana konuları bunlardı.
 
"Prensesin atıyla birlikte ahırda evcil hayvanı bulduğumda çok şaşırdım!"
 
"Prensesin atına yanlış dokunsaydı, soylu kafasını kaybedecekti!"
 
“Ama yapacak hiçbir şey yoktu. Biz sadece şövalyeydik! Kötü kediyi kurtarmak için görevimi sadakatle yaptım! "
 
Hikâye sona erdiğinde gün de geçti. Elindeki bira bardağını hafifçe boşaltan John, zamanlamayı ölçtü. Lowell'in bir şövalye olarak onuruna ve gururuna değer verdiği için olay hakkında konuşacağından şüphe duysa da, sarhoş ve donuk telaffuzu nedeniyle Lowell'in ne dediğini anlamanın zorlaştığını görünce zorlamaya karar verdi.
 
“Peki ona ne oldu? Hanımefendimiz korktuğu için geceleri uyuyamıyor."
 
"Kim o?"
 
"Ah, geçenlerde kaçan şu insan kaçakçısından bahsediyorum."
 
Lowell başını yana eğdi ve gözlerini devirdi. Beyni alkol yüzünden felç olmuşken düşünmek zor görünüyordu. Uzun süre hiçbir şey söylemeden gözlerini bir yerden bir yere devirdi ve sonra sanki adamı hatırlamış gibi masanın üzerinde bir pound ile cevap verdi, "Vikont Lupre'den mi bahsediyorsun?"
 
"Evet! Bu o!"
 
"Şey, bilmiyorum çünkü o operasyona dâhil değildim, ama eminim onu her an yakalayabiliriz? Veliaht Prens onu arıyor! "
 
"Öyle mi?"
 
John elinde tuttuğu bira bardağına dokunarak beceriksizce güldü ve gülümsedi. Lowell operasyonda görevlendirilmediğinden ayrıntıları bilmesinin bir yolu yoktu. Ancak, John'un bununla geri dönmesi mümkün değildi. Biraz bile bilgi almadıysa, Aria o günkü yanlışlarının her birini açığa çıkarabilirdi. Alçakgönüllü kökenleri olan küçük kız bunu her an yapacak gibiydi.
 
“Ama Veliaht Prens neden Vikont Lupre'yi kaçırdı? İnanamıyorum."
 
“Bunu bilmiyorum.”
 
"Majesteleri, hala genç olsa bile oldukça organize ve titiz."
 
"... Bu doğru."
 
"Vikont Lupre'yi kaçırdıysa ve bu çok zor bir görev değilse, bunun bir nedeni olmalı."
 
"… Hmm, değil mi?"