Eyes of the Chronicler, oldukça karmaşık bir hikayeye sahip, strateji tabanlı bir gal oyunuydu. 4 ana rota vardı ve çoğu gal oyunu gibi, oyunun sonraki aşamasında seçilen rotanın bağımsız yollarına sapmadan önce ortak bir rota ile başlayacaktı. 

Oyundaki aşırı sayıda etkinlik ve sık zaman atlamaları, oyuncuları aşırı bilgi birikimiyle doldurdu ve kötü bir kullanıcı deneyimi yarattı. Üstelik, kötü sonuçlara yol açan çok sayıda rota ve oyunda tatmin edici erotizm eksikliği, hayal kırıklığına uğramış oyunculara kafalarını duvarlara vurma isteği uyandırdı. 

Tüm bunları bir kenara bırakırsak, oyunun hala bazı güçlü yönleri vardı. Başlıca karakterlerin çizimleri muhteşemdi ve karakterlerin arka planı ve hikayeleri de oldukça ayrıntılıydı. Oyunun ana karakteri, Paul Ackermann adında bir adamdı. Austine İmparatorluğu'nun soyunu taşıyan bir prens, henüz çocukken sokaklarda kayboldu ve kraliyet istihbarat ağı onu ancak on altı yaşındayken bulabildi. İmparatorluğun prensi olarak göreve başlaması için hızla kraliyet sarayına geri getirildi. İmparatorluğun bir prensi kulağa harika gelse de, Paul'un sahip olduğu iki ağabey yüzünden bunun gerçekliği daha az zor olamazdı. Sokaklarda büyümüş, bilgisizliği ve görgü kuralları, diğer iki prensin önderliğindeki soylular tarafından hızla dışlanmasına yol açtı. Sonunda Paul, çalışmak için Akademisyenler Ülkesi Brolne'ye gönderildi. 

Oyunun ortak rotası, ana karakterin Akademisyenler Ülkesi Brolne'ye gelmesiyle başladı. Yakında burada çok sayıda güzel genç bayanla tanışacak ve kalp çarpıntısı çeken aşk maceralı bir yolculuğa çıkacaktı. Bir kadın rotası seçildikten sonra - bu aynı zamanda oyuncunun nihayet belirli bir bağımsız rotaya girdiği noktadır - ana karakter bilgisi, dövüş becerileri ve kız arkadaşının yardımıyla taht savaşkatılmak için ülkesine geri dönecekti. Sonunda, iki ağabeyinin üstesinden gelip tacı kendisi için alacaktı. Özetlemek gerekirse, bu bir 'akademiden kraliyet sarayına üstünlük için yarışma' olay örgüsüydü.

Ana karakterin karşılaşacağı dört kadın rotalarından biri Alicia Ascart'tı.

Alicia Ascart, Teokrasinin Paul için gönderdiği bir casustu ve rotasının temizlenmesinin zor olduğu biliniyordu. Oyuncuların estetiğine hitap eden güzel görünümü nedeniyle karakter popülerlik anketlerinde sıklıkla ilk üç arasında yer aldı. Oyunun reklam panosu olarak düşünülebilirdi, bu aynı zamanda Roel'in onu net bir şekilde hatırlamasının da sebebiydi.

Ve daha da net bir şekilde hatırladığı şey, Alicia'nın kötü adam Roel Ascart'ın boynunu nasıl kestiğini gösteren CG idi. Gerçekten de, Roel Ascart, Eyes of the Chronicler'daki Ortaokul Arcının kötü patronundan başkası değildi!

Bu yolda, ana karakter ve haremi, onu linç etmek için bir araya gelmeden önce Roel Ascart'ın planlarını çözecekti. Savaşın sonunda, ana karakter daha sonra bir ele geçirme hedefi seçer ve bağımsız rotaya girer. 

 Hikayede Alicia, Roel'in üvey kız kardeşi olmasına rağmen, baskısından büyük ölçüde muzdarip olduğu için Roel'den derinden nefret ediyordu.Son savaşta, 'Göze göz' inancıyla, tek bir darbeyle kararlı bir şekilde kafasını kesti.

"..."

Sevimli siyah saçlı çocuk yüksek Robinia ağacından bir sandalyeye oturdu ve önündeki masanın kenarına derin bir şekilde düşünerek ciddiyetle baktı.

Şu anda kafamı masanın köşesine vurursam karakterleri değiştirmem için çok mu geç olur?

Roel, genç yüzünde yavaşça kaşlarını çattığında alnına dokundu. Şu anda gerçekten haykırmak istiyordu! Dünya burada benimle dalga geçmiyor mu? Beni ana karakter konumuna geçirmemeni anlarım, ama beni ortak yolda bir kötü adam mı yaptın? İşler bundan daha kötüye gidebilir mi?

Ne yapmam gerekiyor? Üvey kız kardeşim çoktan kapımı çalmaya geldi; Elinde bir helikopterle peşime düşmesi çok uzun sürmez! "S-Sakin ol. Özellikle böyle zamanlarda sakinleşmem gerekiyor!" Roel, bir yetişkin olarak olgunluğunu duygularını bastırmak için kullanmaya çalışırken derin nefes aldı.

Sorun karşısında paniğe kapılmamalısın çünkü panik asla işe yaramaz.

Kendi beynini yıkamak için bu alıntıyı zihninde defalarca tekrarlayan Roel, sonunda biraz sakinleştiğini hissetti. İçinde bulunduğu ikilemden bir çıkış yolu bulmak için aklını çalıştırmaya başlamadan önce kendine gelmek için yanaklarını ovuşturdu.

Söylendiği gibi, her şeyin bir nedeni vardır. Aşk ve nefret birdenbire ortaya çıkmaz. Bu göz önüne alındığında, Silverash Çocuk Alicia Ascart şimdiye kadar sadece bir kez tanıştığı birinden neden nefret ediyor? Roel, oyunun hikayesi için anılarını hatırlamaya başladı.

Çoğunlukla hızlı sözler olsa da, Roel'dan neden nefret ettiğini ortaya çıkaran birkaç konuşma olduğunu hatırladı. 

 Uzun bir süre derin bir şekilde düşündükten sonra, Roel hepsini üç noktada özetledi. Her şeyden önce Roel, Alicia'ya küçük yaşlardan beri zorbalık etmişti. Babasının ona aşırı düşkünlüğü nedeniyle istediği gibi davranabiliyordu ve bu yetkiyi Alicia'nın hayatını dayanılmaz kılmak için kullandı. İkincisi, Ascart Evi'ne evlat edinilmeden önce Alicia bir baron ailesinin tek kızıydı. Bu baron, Roel'in babasını korurken bir savaşta ölmüştü. Üçüncüsü, Ascart Evi gözden düştüğünde, Roel bir keresinde Alicia'yı belirli fiyatlar karşılığında sattı. Oyunda bununla ilgili herhangi bir ek ayrıntı bulunmamakla birlikte, sadece Alicia'nın büyüleyici görünümüne bakılırsa bunun olma ihtimali vardı.

"Tsk, bu Roel'in kafasında bir sorun olmalı! Küçükken kafası bir kapının çatlakları arasına mı sıkışmış? Bu kadar güzel bir kız kardeşe sahip olmak ne kadar güzel olurdu? Neden bu dünyada ona zorbalık yapıyor ve hatta onu satıyorsun? Oyunun ilerleyen bölümlerinde ne kadar korkutucu hale geldiğini biliyor musun? Ayın altında yenilmez olmasıyla tanınan Silverash Çocuk o!"

Roel, diğer Roel'in intihar eğilimleri tarafından tamamen şaşkına dönerken başını sessiz bir şekilde kavradı. Üç nedeni önem sırasına göre sıralamaya başladı. İkinci neden şu anda ikincil öneme sahip görünüyordu. En önemlisi üçüncü nedendi!

Bu nedenlere çözme güçlüğü açısından bakıldığında, ilk neden ile başa çıkmak oldukça kolaydı. Roel'in tek yapması gereken ona zorbalık yapmamaktı. İkinci neden ile daha önce olanları değiştiremediği için artık başa çıkması imkansızdı. Ancak üçüncüsü sorunlu görünüyordu.

"Ailem gözden mi düşecek? Neden?"

Küçük çocuk şaşkınlıkla bir kağıda yazdığı üçüncü nedenine baktı. Hikayeyi hatırlatan Ascart Evi, on yıl sonra düşüşe geçmiş görünüyordu. Aynı zamanda, bir markinin oğlu olmasına rağmen, Roel, şeytani bir kültün inancına başvurdu ve sonunda en büyük kötü adamlardan biri oldu.

Roel başını kaldırdı ve etrafındaki zarif çalışma odasına bir göz attı. Gran Fiefdom'dan bir lale ağacı, Earssen Yaylaları'ndan deri parşömenler, Kutsal Başkent'in soyluları arasında en popüler cam dolaplar ve arka planda sessizce yanan altın değerinde tütsü. Etrafını saran savurganlığın kokusunu alarak ruhunun yeniden canlandığını hissetti.

Böyle bir ailenin düşüşe geçmesinin nedeni ne olabilir? Benimle dalga geçiyor olmalısın!

Ancak oyun yalan söylemezdi. Ascart Evi gerçekten de oyun içinde gözden düşmüştü, bu yüzden Roel'in kendisi için ne kadar düşünülemez olursa olsun buna inanmaktan başka seçeneği yoktu. Şimdi yapması gereken şey, bunların olmasını engellemenin bir yolunu bulmaktı. Çalışma masasının önünde oturan küçük çocuk küçük kollarını kavuşturup derin düşüncelere daldı. Alnı daha da sıklaştı ve kendini daha da derinlere umutsuzluğa düşerken buldu. Aklına hiç bir şey gelmedi!

Roel, ailesinin gerilemesini önlemek için yapabileceği hiçbir şey düşünemiyordu.

İlk olarak, bu olay oyun içinde ayrıntılı olarak ele alınmamıştı. Diğer göçmenlerin sahip olduğu öngörü avantajı olmadan, 9 yaşındaki bir velet olarak ne yapabilirdi? Alicia gibi değildi! Şeytani yakışıklılığı dışında, sıradan bir veletten başka bir şey değildi! Ne yapmalıyım?  Kıyametimi böyle mi beklemeliyim?

Korku, Roel'e bir gölge gibi yayıldı ve kendisini tamamen korkmuş hissetmesine neden oldu. Tam o sırada zihninde keskin bir zil çaldı.

             [Ding!]     
             [Sistem başlatılıyor...]