-55-

O gece başkan beni görmeye geldi.

"Kabus gördüğünü duydum. Ve ağladığını."

"Evet."

"Benim yüzümden mi?"

Başkanın gözleri biraz nemliydi.

Kakaomu üfledim ve başkana cevap verdim.

"Ben kötü biriyim. Suçlu benim ve.."

“…….”

"Bunu yumuşak bir şekilde söylemeliydim."

"Benim için yapabileceğin biy şey vay."

Sözlerimle, başkan boş yere öksürdü ve mırıldandı,

“Ne?….Neden bununla bağlantılı?”

Sanki sözlerim absürtmüş gibi, ona tatlı bir şekilde gülümsedim.

Başkan sustu ve iç geçirdi.

"…….söyle gitsin."

"Bir oyuncak bebek al ve sahte bir kimlik yap"

"Eğer bir oyuncak bebekse... Bilyeli eklemli bir bebek mi demek istiyorsun?"

çn: Bilyeli eklemli bir oyuncak bebek, bilyeli ve yuvalı eklemlerle eklemlenen herhangi bir oyuncak bebektir. Çağdaş kullanımda modern bebeklerden bahsederken ve özellikle BJD veya ABJD kısaltmalarını kullanırken, genellikle modern Asya bilyeli bebeklere atıfta bulunur.

Bilyeli eklemli bebek sihirli bir araçtır.

Tıpkı gerçek bir insan gibi görünen bir bebeğe büyü veya ilahi güç enjekte edilerek bir kişinin yerine kullanılabilir.

"Halktan, 20'li yaşlarının sonlarında olan oyuncak bebek, umudun zirvesine liderlik edecek."

"Bir servete mal olacak. İmparatorlukta sadece böyle tür bir büyücü var ve Dubbled'in gücüyle bile bulmak zor."

"Kaçmak için biraz param kaldı."

“Eğer kullanırsan nasıl kaçacaksın?”

"Kaçmayacağım."

Ayağa kalktım ve başkana koştum.

"Artık burada yaşayacağım."

"Kaçmayacak mısın?"

sırıttım ve dedim ki:

"Dubbled'i imparatorluktan bağımsız hale getirmeye çalışıyorum. Kilisenin ve imparatorluk ailesinin burnunu sokmayacağı bir yere. ”

“……!”

Başkanın yüzü sertleşti.

"Bu mümkün değil. Bu, ilk dükten şimdiki düke kadar herkesin amaçladığı ama kimsenin başaramadığı bir şey. Bu sadece anlamsız bir rüya."

"Rüya olduyunu söylerken ağzın neden titriyor?"

Bir kahkaha patlattı.

“Bu yaşta bile bağımsızlık kelimesiyle heyecanlanmak komik.”

"Sence de fazla düyüst değil mi?"

Kakao bardağını iki elimle tutarken başkanın gözleri parladı.

“Dubbled'e hizmet etmiş insanlar dürüst ama kendi istekleri var. Bize kötü adam diyenler sadece imparatorluğun ikiyüzlüleri.”

“Bebek yeterince büyüyene kadar benim yerime geçecek. Git al."

"Louis'ten aldığım doğum günü hediyem bir spinel değil de sensin gibi görünüyor, küçük hanım."

Başkan ve ben birbirimize baktık ve kötü adamlar gibi güldük…

***

Yeni hedefim için yapacak çok işim vardı. Neyse ki, kaçmaya hazırlanırken tamamladığım bazı şeyler vardı.

Umudun zirvesini finanse etmek.

güçlü bir yardımcı…

'Geri kalan tek şey gardiyan.'

Dubbled'ın askeri hüneri mükemmel olsa da, acil bir durumda imparatorluk ailesine veya kiliseye karşı koyacak güce sahip değil.

Ben de Andy'i aradım.

Odaya girdiğinde, çocuk şaşkın bir ifadeyle ağzını açtı.

“Bu nasıl bir oda…”

Heyecanla mırıldanan ona bir sepet kurabiye uzattım.

"Bunu ye."

Kurabiyeleri alan Andy bana baktı.

"Ama beni ne için aradın..."

''Andy, buyada yaşamak ister misin?''

Bunu sorduğumda Andy bir kurabiye düşürdü.

Andy, avucunu uzatarak birkaç kez yutkundu.

"Be, bek, bekle."

"Ha?"

"Ne zamandan beri?"

"Benden ne zamandan beri hoşlanıyorsun? Bana ekmek verdiğin andan itibaren mi?”

"Ne?"

"Ben,benim başım belada. O sevimli, ama o dört ve ben on üç yaşındayım. Çok fazla yaş farkı var. Ben bir çocuğu kadın olarak gören pisliğin tekiyim."

“……”

"Gerçekten çok tatlısın ve dürüst olmak gerekirse, senin gibi tatlı bir çocuk görmedim ama ben sapık değilim-"

…Bu adam ne hakkında konuşuyor.

"Sen benim şövalyem olmalısın."

Ona baktığımda yüzü domates gibi kıpkırmızı olan Andy, "Hı?" diye sordu.

Zachary'i bulma planını iptal etmeyeceğim. Ancak, bu ikinci en iyi plandı.

Zachary'i bulsam bile bana sadık olmayabilir.

Ama Andy'nin bana karşı iyi hisleri olduğu açıktı...

Zachary'den daha zayıf olmasına rağmen yeteneği yeterince güçlüydü...

Dört ya da beş yaşında bir gruba liderlik etti ve çok daha güçlü yetişkin erkeklerle savaştı.

O zaman kullandığı strateji.

Cesaret.

Önde olma cesareti.

Ona tüm bunlardan dolayı çok yüksek bir puan verdim.

"At ve silah alacak param yok. Beni kim öğrenci olarak kabul eder?”

Bir şövalye olmak için güçlü olmaktan daha fazlası olmalısın.

Atlar çok pahalıdır ve sıradan insanların satın alması için çok ağır bir yüktü. Ayrıca, kullanılabilir bir silah satın almaları ve bir şövalyenin altında bir öğrenci olarak yıllarca pratik yapmaları gerekiyor.

Andy için zor bir rüya olmalı.

"Çok param var!"

Isaac'ın geçen sefer iki elimle bana verdiği kehribar ve elmas gibi değerli taşları ona gösterdim.

"Beni gerçekten bir şövalye olarak mı kullanacaksın?"

"Evet, eğer benim şövalyem olursan Dubbled seni yetiştirecek."

"Usta."

Anında tavrını değiştirdi.

'Pekala, bu iyi bir şey. Küçük tavrı Dubbledlere yakışıyor.'

Memnuniyetle başımı salladım ve Andy kararlı bir bakışla dedi ki...

“Bu, sadakat yemini ettiğim zaman, değil mi? Hepsini biliyorum.”

İlk başta külfetli olan bağlılık yeminini birisi üçüncü kez bana edecekti.

"Andy lordunu selamlıy..."

Aniden durup kaşlarını çattı. Sonra mırıldandı, "Bu bir şövalye için çok yaygın bir isim değil mi?"

"Tamam, bugünden itibaren bir şövalye gibi adımı değiştireceğim."

Dizlerini yere dayadı ve bana baktı...

"Şövalye Zachary lordunu selamlıyor."

"…Ne?"

ona baktım…

"Az önce ne dedin?"

"Zachary, bu isim tıpkı bir şövalye gibi değil mi?"

Yüzümde şaşkın bir ifadeyle Andy'e ya da şimdi Zachary'e baktım...

'Gerçekten mi?"

O gerçekten Zachary mi?

Ama Andy çok zayıf! Andy gerçekten Zachary ise, neden hiç savaşamadı?

"Neden geçen sefer hizmetçilerime karşı çıkmadın?"

"Çünkü bir kadına vuramam."

"Ağladın."

"Duruma uyduğundan."

Hepsi bir oyun muydu?

Gerçekten inanılmaz…

Zachary'i bulamayınca çok üzüldüm ama Andy aslında Zachary!

Ancak bu Zachary'nin hatası değildi, bu yüzden kırgınlığımı yatıştırmak için alnıma bastırdım.

Lea'yı aradım.

"Lea, Zachary'e kılıcı öyret."

"Bu çocuğun adı Zachary mi?"

"Evet, deyiştirdi."

"Anlıyorum."

Başını sallayan Lea, Zachary'e vurdu ve ona baktı.

"Beni takip et. Sana kılıcı öğreteceğim."

Zachary, kılıcı neden bir hizmetçinin öğrettiğini merak etti ama onu takip etti.

Ve o gün, Zachary gerçekten ağladı.

***

"Zachary'e kılıç öğretmektense mızrak öğretmek daha iyi. Bunda yeteneği var."

"Tamam…"

"Haha, o komik bir çocuk. Bir şövalyenin başkalarının önünde nasıl davranması gerektiğine dair büyük bir fantezisi var.”

Geçen hafta Zachary'e ders veren Lea gülerek şöyle dedi:

"Her gün bir dizi sürpriz oldu."

Komutanla birlikte mızrağı sallayan Zachary'e baktım.

Nedense sinirlendim ama olumlu düşünmeye çalıştım.

'Evimde en iyi dört şövalyeden ikisine sahibim.'

Isaac ve Zachary.

Şaka olarak, dört kişi bir araya gelirse imparatorluğun gücünün yarısının çaresiz kalacağını söylediler.

'Büyüyüp, Zachary'i kullanmak için çok çalışacağım.'

Kararımı verdim.

En iyi şövalye olmak için onu düzgün bir şekilde yetiştirmek yıllar alacak gibi görünüyordu.

Bu yüzden Seria'dan paralı askerlerle bir anlaşma yapmasını istedim. Danju, geçmiş hayatımda bir dilenci olarak ayak işleri yapan dindar bir paralı askerdi.

'Önce onu büyütmeliyim.'

Ne kadar çok para o kadar iyiydi ve göze çarpmadan kullanılabilecek fonlara ihtiyaç vardı.

'Ve bir dereceye kadar büyüyene kadar, işi devralabilmem için daha çok zamanım olacak, bu yüzden ailemle iyi geçinmeliyim.'

Dubbled halkıyla aramızda duvar örmemeye karar verdikten sonra Dubbled'in sıradan birer baba-kardeşler olduğu ortaya çıktı.

Sadece kızı ve kardeşiyle vakit geçirmek isteyen ve ona iyi bakmaya çalışan sıradan bir aile.

'Nihayet benden nefret etmeyen bir ailem var.'

Bunu düşünürken kalbim sevinçle çarpıyordu.

Bir tıkırtı duyduğumda yanağımı kapatıyordum.

''Efendim sizi arıyor."

'Babam?'

Evet anlamında başımı salladım ve hizmetçiyi takip ettim.

Odaya geldiğimde koltukta oturan Isaac'ı ve kitap okuyan Henry'i gördüm.

Henry bana gülümsedi ve dedi ki,

"Günaydın."

Isaac da el salladı.

"İyi uyudun mu?"

Ben de "Merhaba" dedim ve Henry ile Isaac'ın arasına oturdum.

"Dyuk seni de mi çağırdı?"

Isaac başını salladı.

"Evet."

O sırada babam Nos ile oturma odasına geldi.

Nos'un elinde üç küçük kutu vardı.

Babam oturduğunda Nos masaya üç kutu koydu.

"Açın."

Üçümüz kutuyu meraklı bir bakışla açtık.

-Bölüm Sonu-