Akademiye katıldığımdan bu yana beş ay geçti, yaz tatilinde okula devam etmediğim zamanı saymazsak.

-İmkansız...! Noblesse'e girmeyi gerçekten başardın mı?

Büyük bir masanın arkasında, Konoe R. Chika şok olmuş bir ifadeyle haykırdı. Noblesse öğrenci konseyi başkanının ofisindeydim. Konoe-san ofis ve kırtasiye işlerini burada yapıyor. Dekorasyon çok basitti, yerde çeşitli kurşun kalemler, tükenmez kalemler, keçeli kalemler ve yazmak için her türlü nesnenin yanı sıra bir dizüstü bilgisayarın bulunduğu bir masa vardı. Odanın geri kalanında bir kitaplık, bir elektrikli su ısıtıcısı ve bir çay masası vardı.

Konoe-san benim sonuçlarımı gösteren kağıda bakıyordu.

-Okula girdiğinizde neredeyse en dipte, 264. sıradaydın. O zamandan sonra notların akıl almaz bir hızla arttı... Geçen gün, yaz tatilinden sonra yapılan testte testte üçüncü oldun ve Noblesse'e girmek için gerekli şartları yerine getirdin.

- Eve geldiğimde sadece ders çalıştım. Tatillerde bile buna devam ettim. Bu hedefe ulaşmak için günde 14 saatten fazla odamda ders çalışarak geçirdim.

-Sınav zamanındaki öğrenciler gibi...

Biriktirdiğim paranın çoğunu yetenekli bir özel öğretmen tutarak harcadım. Sert ve katıydı, ama ondan çok şey öğrendim ve hepsi beyzbolla geliştirdiğim cesaret sayesinde oldu. Düşüncelerde kaybolduğum gibi. Konoe-san soğuk mavi gözlerini bana çevirdi.

-Tatil boyunca arkadaşlarınla takılmadın mı?

-Okulda hiç arkadaşım yok.

-Um... Anlıyorum...

Gübreyle ilgili o kader gününden sonra, sınıf arkadaşlarım beklendiği gibi benimle alay etmeye devam etti. Ne zaman tuvalete gitsem "Hey Makihara, tuvalete düşeyim deme sakın!" gibi şeyler söylüyorlardı.

Kendimi sınıftan ve sınıf arkadaşlarımdan daha fazla soyutlamama neden olan bu tür yorumları ve alayları görmezden gelmekten başka bir şey yapmadım. Ama o kadar da kötü değildi, çünkü bana çalışmaya devam etmem için zaman verdi ve bu sayede Noblesse'e girebildim. Ayrıca artık kendimi yalnız hissedeceğimi sanmıyorum.

Ofise baktım ve bir şey beni merakla doldurdu.

-Bu arada... Noblesse'de başka üye var mı?

-Yok. Sadece Makihara-kun ve ben.

-Ha?

-Noblesse'e kabul edilmek için öğrencilerin sınıflarının en iyileri arasında olması ve konsey amiri tarafından onaylanması gerekir... Ve çoğu başarısız olup reddedilir.

Konsey amiri... Bu bana huysuz yaşlı bir kadınla yaptığım küçük konuşmayı hatırlattı. Birkaç kelimeden sonra kabul edildiğimi söyledi. Şimdi içeri girmenin ne kadar zor olduğunu merak ediyorum.

Ama şimdi önemli olan bu değil.

-Noblesse'nin görevi, öğrenci konseyi rolünü yerine getirmenin yanı sıra öğrencilere destek olmaktır. Sadece birkaç işi yapmak, okul etkinlikleri düzenlemek, bütçe yapmak, danışmanlık yapmak ve büyük fiziksel ve zihinsel çaba gerektiren diğer etkinliklerin yanı sıra çok zahmetli bir iştir... Tüm bunları kendi başınıza mı yaptınız, Konoe-san?

Nedense Konoe rahatsız bir şekilde bakışlarını kaçırdı.

-Pek de önemli bir şey değildi.

Ne kadar mütevazi bir kadın. Onu zihnimde pohpohlarken. Konoe-san bir yığın kağıt üzerinde çalışmaya başlar, onları sessizce okur ve onay mührünü koyar. O çok hızlı. Fazla personel olmadığı ve onun dışında tek kişi ben olduğum için cesaretimi topladım ve ona yardım teklif ettim.

-Peki ne yapacağım?

-Kendi başıma idare edebilirim. Bu işe karışırsan tek yapacağın verimi düşürmek olur.

Eeh... Bu beni tamamen şok etti. Ama Konoe-san'da herhangi bir kötülük sezmiyorum, sonuçta, işine dalmış durumda ve bunu bir süredir tek başına yapıyor.

-Kişisel algılama, sadece doğruyu söylüyorum.

-Tamam anladım. O zaman ben çalışacağım, o yüzden bir şeye ihtiyacın olursa bana haber ver.

Odanın köşesindeki masaya yöneldim. Sınıflardaki pozisyonumu kaybedersem Noblesse'den ayrılmak zorunda kalacağım, bu yüzden daha yapılacak çok çalışma var. Yine de bu, burada kalıp hiçbir şey yapmamayı planladığım anlamına gelmiyor. İşe yarar biri olduğumu kanıtlamam gerekiyor.

Bakışlarımı Konoe-san'a çevirdim. Sarı saçlarında güzel bir saç tokası çiçeği vardı. Sonra masanın üzerinde duran kocaman göğüslerini fark ettim. Her zaman bu kadar büyük bir şeyi taşımak oldukça zor olmalı. Odada tek bir toz zerresi yok ve tüm ekipmanlar tertemiz. Konoe-san'ın temizliği sevdiğini söyleyebilirim.

Buna rağmen. Gübre yığınına atlayıp beni kurtardı. Böyle bir şey yaptığına hala inanamıyorum, onu çok seviyorum. Ona olan aşkım kalbimden taşmak üzere... Ama itiraf etmek için acelem yok. Beş aydır çok çalışıyorum ve şimdi onunla geçirdiğim her andan zevk almaya bakacağım. Onu tanımak için zaman ayıracağım ve sonra ona nasıl hissettiğimi söyleyeceğim.

[????'in bakış açısı]

-Aaah, gerçekten nefesimi kesiyor... Ona baktıkça ne kadar güzel olduğunu daha iyi anlıyorum.

-Eh, Kaeko'nun seveceği türden bir çocuğa benziyor. Ve o senden daha genç.

- Ne demek istediğimi anlıyor musun, Mitsuri? Ama notlarındaki beklenmedik artış bir yana, yaşlı kadının onu kabul etmesine gerçekten şaşırdım.

-Bu doğru... Ve Chika-neechan'a bakıp duruyor. Ona tamamen aşık. Aşk ne kadar güzel!

-Evet. Ama Chika-neechan bunu fark etmedi mi? Maihime-neechan'ın onunla konuşması gerekmiyor mu?

-Bir oyun için prova yapmakla meşgulüm. Bu sahnede şöyle hareket ediyorum...

-Hey, Maihime, gürültü yapma!