Bölüm 128 - Sonunda Suya Giriyoruz

Helvi'nin kendini ve Theo'yu görünmez yapmak için büyü kullanmasının üzerinden epey zaman geçti.

Kendilerini tekrar gösterdiklerinde, insanların dikkati bir kez daha Helvi'ye odaklandı. Bazıları onun öncekinden daha da şehvetli göründüğünü düşündü ama bunun sadece hayal güçlerinden kaynaklandığını anladılar.

Helvi onları görmezden geldi ve Theo ile birlikte şemsiyenin altından atladı.

"Helvi! Burası harika bir yer! Suyun kenarında durmak bile gıdıklıyor!"

Dalgaların kumu okyanusa sürüklediği yerde dururken Theo çok tedirgindi.

Bunu ilk kez yaşıyordu ve bir çocuk kadar heyecanlıydı.

Helvi onun yanında durdu ve aynı duyguyu hissetti.

"Fufu, bu ilginç. Ben de bunu daha önce hiç hissetmemiştim."

"Evet! Oturursam ne olur..."

Theo suyun kenarına oturdu ve Helvi de aynısını yaptı.

Bu kez kumun sürüklenip gittiğini tüm vücutlarında hissettiler ve Theo daha da parlak bir şekilde gülümsedi.

"Hahaha! Bu harika! Çok eğlenceli!"

"Evet, ama biraz gıdıklıyor."

"Eh? Ah... Evet."

Helvi'nin gıdıklanmaktan bahsettiğini duymak Theo'ya daha önceki yağ olayını hatırlattı.

Hâlâ eğleniyor gibi görünse de biraz utanmıştı.

"İyi misin Theo? Yüzün kıpkırmızı."

"Ben iyiyim! Bir şeyim yok!"

Helvi sadece Theo'nun garip göründüğünü belirtti, aslında daha önce olanları düşündüğünü fark etmemişti.

Theo, utancını gizlemek için ayağa kalkıp ilerlemeden önce ona hemen iyi olduğunu söyledi.

Su soğuk olduğu için ilk başta tereddüt etti, ancak alıştıktan sonra su beline ulaşana kadar devam etti.

Okyanus çok güzeldi ve o kadar berraktı ki aşağıya kadar rahatlıkla görülebiliyordu.

Theo bunu fark ettiğinde gözleri parlayarak yere baktı."

"Uwah...! İnanılmaz...! Ah, balık var!"

"Nerede?"

"Helvi! İşte orada!"

Helvi, Theo'nun ona doğru yürürken işaret ettiği yere baktı.

Helvi yaklaştığında Theo'nun kolu onun göğsüne dokundu.

Theo tamamen okyanusa odaklanmıştı ama hâlâ çok ürkmüştü, sinirleri koluna odaklanmıştı.

İkisi de mayolu olduğu için temas daha da doğrudan oldu.

"Evet, görebiliyorum. Çok güzel bir deseni var."

"Evet... Helvi, hum, vurdum..."

"Hn? Ah..."

Helvi bunu ancak Theo işaret ettikten sonra fark etti.

Bunun kasıtlı olmadığını ve sadece ona yakınlaşmasının bir sonucu olduğunu biliyordu ama Theo'nun bundan hâlâ utanacak kadar masum olduğunu düşündü.

"Theo, hala alışamadın mı? Biz sadece... Bezle kaplı bir göğse dokunmanın ötesine geçen bir şey yaptık."

Helvi, Theo'nun kulağına fısıldayarak yüzünün daha da kızarmasına neden oldu.

"Bu farklı... Buna hala tam olarak alışamadım..."

"Fufu, anlıyorum. Ama bunu sevimli buluyorum."

Bu durum Theo'yu daha da utandırdı ve konuyu değiştirmeye çalıştı.

"Hum, yüzebilir misin? Seni yüzerken hayal edemiyorum."

Onu yüzerken hayal edemese de, Theo bunu yapamamasının mümkün olmadığını da düşünüyordu.

Onun fiziksel olarak yapamayacağı çok az şey olduğunu düşündü.

"Bilmiyorum. Bunu daha önce hiç yapmadım."

"Eh? Gerçekten mi?"

Theo, Helvi'nin on bin yıldan uzun süredir hayatta olan bir şeytan olduğunu biliyordu, bu yüzden bu süre zarfında bir kez bile yüzmeyi denememiş olmasının garip olduğunu düşündü.

"Birçok kez suyun üzerinde yürüdüm ve okyanusu ikiye ayırdım ama..."

"Sanmıyorum... Bu normal..."

Her ikisi de altlarındaki okyanusa bakarken Theo söyledi.