High School DxD - Oyunun Sonu - Cilt 5

Ise-kun ve Asia-san savaş alanından kaybolduktan sonra, ben-Kiba Yuuto, ustam Rias-buchou, Akeno-san ve Koneko-chan dahil olmak üzere sadece dört kişi kaldık.

Düşmandan geriye üç kişi kalmıştı. Kaichou, Shinra-senpai ve kalan [Bishop] öğrenci konseyi üyesi.

-Üyelerimizin yarısını kaybettik.

Bir tarafın üstün olacağı düşünülen bir oyun, başından itibaren büyük üzüntülerle doluydu. Üstün olduğu söylenen taraf da üyelerinin yarısını kaybetmişti. Bizi yukarıdan izleyen üst sınıf şeytanların yorumlarını şimdiden duyabiliyordum.

Buchou’nun değeri kesinlikle düşecek. Ama bundan daha fazla düşmesine izin veremezdik.

Ekibimizin ruh halini belirleyen Ise ortadan kaybolmuştu. Bu çok büyük bir şeydi. Ben bir şekilde buna katlandım ama Buchou’nun aklında neler oluyordu? Eğer Asia hala burada olsaydı, şokta olurdu.

Mevcut üyelerimiz şu an için değişmeyecekti. Az önce şok edici bir etki olmuş olsa bile, savaşı etkilemediği sürece sorun yoktu, ama...

Asia da beklenmedik bir şekilde saf dışı bırakılmıştı. Sözde [Ters], iyileştirme yeteneğini ve dahası alan genişletme versiyonunu etkinleştirdiğinde kullanılmak üzere seçilmişti. Yani iyileştirmenin tersi hasardı... Asia-san’ın iyileştirme yeteneği muazzamdı. Ters]’in neden olduğu hasar da hayal edilemez olmalıydı.

Daha da önemlisi, Asia bir anda ortadan kaybolmuştu. Karşısındaki Piskopos-Hanakai-san da yaptığı saldırıdan sonra ortadan kaybolmuştu. Büyük olasılıkla, iyileştirme yeteneğinin genişletilebileceğini ve kullanılacağını önceden tahmin etmişler ve buna karşı taktikler geliştirmişlerdi. Asia-san’ın alan genişleten iyileştirmesinin düşman ve müttefik ayırt etmeden iyileştireceğini de hesaba katmış olmalılar. Birden fazla müttefik iyileştirilirken tersi devreye girseydi... Biz de tamamen yok olabilirdik. Ne korkunç taktikler.

Demek bu kadar ileriyi düşündün, Sona-kaichou. Ancak yine de, hizmetkarlarını feda etme niyetinde olması... Onların birlik gücünün bizimkinden daha fazla olduğunu hissedebiliyordum. Üyelerine inandığı için böyle bir güç gösterisi yapabildiler.

Öte yandan, Ise’nin tekniği... Artık bir şey söyleyemezdim. Ancak, rakipler kadınlarla sınırlıysa, oldukça tehdit edici olabilir... Bekle, düşünmem gereken şey bu değildi.

Sona-kaichou muazzam bir güçle kazanmayı değil, muazzam bir güce sahip olan bizleri kullanan kontraları kullanmayı hedeflemişti. Bu orijinal Derecelendirme Oyunu’ydu. Sadece güçle kolayca kazanamazdınız!

Buchou ayağa kalktı ve yukarı baktı. Çatıda olan Kaichou’ya odaklanmış olmalıydı.

Ise-kun kaybolmuş olsa da Buchou sakindi. Bir [Kral]’dan beklendiği gibi. Çünkü [Kral] çalışmaz ve harekete geçmezse, oyun etkilenirdi.

"Koneko, onun ruhunu hissedebiliyor musun?"

Buchou Koneko-chan’a bunu sordu.

"Evet. Daha önce tespit edememiştim ama şimdi Kaichou’nun ruhunu çatıda hissedebiliyorum. Sanırım daha önceki bariyer Kaichou’nun içindeymiş gibi görünmesini sağlayan sahte bir illüzyondu ve ayrıca kimsenin gerçek kişinin ruhunu ve yerini algılayamamasını sağlayan özel bir yemdi."

Kedi kulakları ürkekçe hareket ediyor, görünüşe göre Kaichou’nun ruhunu arıyordu.

Kedi kulakların çok şirin, Koneko-chan. Ise-kun ortadan kaybolmuş olsa bile Koneko-chan da savaşa hazır bir durumdaydı. Bunun için minnettarım. Bununla yeterince savaşabiliriz.

Kılıcımı Shinra-senpai’ye ve Sitri grubundan diğer hizmetkâra doğrulttum.

"Şimdi bunu nasıl yapacağız? İki kılıç kullanıcısı olarak, buna kılıçla mı karar verelim?"

Shinra-senpai soruma cevap verdi.

"Bu da iyi. Satrançta bir piyon terfi ettiğinde, çoğu durumda [Vezir] olur. Ancak, ortama bağlı olarak bunun yerine [At]’a terfi ederlerse savaş durumu değişir. Gerçek satranç ile Derecelendirme Oyunları arasında da pek çok fark var ama bu iyi bir eşleşme olacak."

Ben ve Shinra-senpai arasındaki savaşa karar verildi. Onun dışında, sadece karşıt [Bishop]-Kusaka-san vardı, ama-.

O anda, Akeno tüm vücudundan çatırdayan altın bir aura yayarken görüş alanıma girdi.

Akeno-san’ın yaşlarla ıslanmış gözlerinde soğuk bir bakış vardı ve garip bir aura yayıyordu.

"...Ise-kun’a kararlılığımı göstermeye çalışmış olsam da..."

Titrek ve sallantılı bacaklarıyla bir adım öne çıktı. O adımda kelimelerle ifade edilemeyecek kadar güçlü bir baskı hissedebiliyordum.

"...Her ne kadar bu nefret dolu gücü onun önünde kullanarak üstesinden gelmeye çalışsam da..."

Akeno-san ellerini yavaşça önünde kaldırdı ve-.

"Seni affetmeyeceğim."

S-tarafının doğal yüzünü gösterdi! Akeno-san’a dokunulmaması gereken bir numaralı durum! Genelde sakin olan Akeno-san’ın Ise-kun’u kaybettiğinde böyle tepki vereceğini düşünmek imkansız!

"-Kaybol."

Bu öfke dolu kısa açıklamanın ardından, Akeno-san’ın ellerinden büyük bir gök gürültüsü kütlesi fırladı ve Sitri [Piskopos] Kusaka-san’ın üzerine çullandı!

Doooooooooooooooooooooooooooooooooooooooon!

"Tersine!"

Çarpma anında Kusaka-san ellerini açarak gök gürültüsünü tersine çevirmeye çalıştı ama-.

Bigagagagagagagagagagagagagagagagagaga!! Şiddetli gök gürültüsü Kusaka-san’ın etrafını sardı!

Kusaka-san gök gürültüsünü tersine çeviremedi ve doğrudan Akeno-san’ın saldırısına maruz kaldı!

Ve aynı anda, ışıkla sarıldı ve ortadan kayboldu!

"Görünüşe göre işe yaramadı. Gök gürültüsünü tersine çevirmeye çalıştı ama az önce çektiğim şey şimşekti. Gök gürültüsü ve ışık. Işık kısmının tersine çevrilmesi hepsini tersine çevirmeye yetmedi."

[Sona Sitri-sama’nın [Fili] geri çekiliyor].

"-Tersine çevrilen güç değiştirildiğinde güç tersine çevrilemezdi."

Tıpkı Akeno-san’ın dediği gibi, eğitimleri [Tersine Çevirme] gücünde ustalaşmaları için yeterli değilmiş gibi görünüyordu. Akeno-san daha sonra elleriyle [Kraliçe] Shinra-senpai’yi işaret etti!

Akeno-san benimle senpai arasındaki savaşı çoktan göz ardı etmişti! Ise-kun’u kaybetmenin şokuyla ve yıldırım gücünü ona gösterememenin öfkesiyle beni unutmuştu!

Belki de bunun sonucunda Akeno-san bu gücü ele geçirebildi, ama ne beklenmedik bir gelişme. Ise-kun’un Akeno-san için bu kadar önemli olduğunu düşünmek!

"Kuh!"

Shinra-senpai vücuduna yönelik tehlikeyi hissetti ve buradan kaçmaya başladı!

Kah! Dooooooooooooooooooooooooooon!

Yıldırım doğrudan senpai’ye doğru uzanıyordu! Bir şeytana doğrudan isabet etseydi, çaresiz kalırdı! Gök gürültüsü ve ışığın gücüyle karıştığı için, şeytanların zayıflığı, bu güç tarafından vurulmayı hayal etmek bile dehşet vericiydi.

Ancak, Shinra-senpai yıldırımdan kaçındı ve mağazanın içine doğru kaçmaya çalıştı.

Hızla peşinden koştum! Hız söz konusu olduğunda kaybetmeyeceğim!

Atılırken kutsal bir şeytani kılıç yarattım ve yetiştiğimde ona sapladım! Kılıcım onun naginatası tarafından engellendi, ancak karşı Kutsal Teçhizatı ne zaman çıkaracağını bilmiyordum!

Shinra-senpai cebinden küçük bir şişe çıkardı. -[Anka Gözyaşları]! Demek Sitri [Kraliçe] onlarınkini almış!

Küçük şişeyi bana fırlattı ve naginatasıyla parçalara ayırdı. İçindeki sıvı üzerime döküldü!

"Tersine!"

Shinra-senpai böyle bağırdı! Gözyaşlarının muazzam iyileştirici gücünü bana çarptığı anda hasara dönüştürmeyi amaçlıyordu! Kutsal şeytani kılıcımı hızla bir su kılıcına dönüştürdüm!

Bishah!

Su dalgası gözyaşlarıyla birlikte karıştı. Başka bir şeyle karıştığında, gözyaşları etkisini kaybetti. Ve sonuç olarak [Ters] de anlamını yitirdi!

"Azıcık da olsa bir açıklık bırakılırsa!"

Senpai naginatasını sertçe bana doğru çevirdi!

Anlıyorum, az önceki saldırı beni engellemek ve geri çekilmemi sağlamak içindi. Ancak-.

Zan!

Kutsal şeytani kılıçlar Shinra-senpai’nin etrafında bolca çiçek açtı! Yerden fışkıran çok sayıda kutsal şeytani kılıç senpai’nin naginatasını yok etti.

"Şu anki benim için boş yer yok."

Ona ikinci bir kılıç darbesi indirmeye çalıştığımda, daha önceki aynanın önünde belirmesini sağladı. Kılıçları olabildiğince zayıflattım ve aynayı yok etmeye yetecek kadar güçle saplandılar.

Barin! Dooooooooo!

Kısa ömürlü ayna kırıldı ve darbe bana iki kat hasarla geri döndü ama bu kadarına dayanabilirdim! Acı içinde dişlerimi sıktım ve sol kolumu gökyüzüne doğru kaldırdım.

"Petro, Basileus, Dionysius, Kutsal Meryem. Lütfen sesimi dinleyin!"

Uzay büküldü ve bir yırtık oluştu! Elimi oraya soktum!

"Olamaz!? İşte bu!"

Bunun ne anlama geldiğini anlayan Shinra-senpai şok oldu.

"Kutsal bıçakta yatan azizler adına, seni serbest bırakıyorum. -Durandal!"

Uzaydan çıkardığım eşya efsanevi kutsal kılıç Durandal’dı!

Xenovia! Pişmanlıklarını şimdi ve burada gidereceğim!

Durandal’ı ortadan kaldırdığımdaki ivmeyi takip ederek, Shinra-senpai’ye bir kılıç darbesi indirdim! Kutsal kılıç isabet etti ve Shinra-senpai’ye ciddi hasar verdi.

Bu durumda bile karşı Kutsal Teçhizatını aktive etmedi. Bu yüzden onu sürekli olarak kullanamadı.

"Bu Xenovia’nın önerisiydi. İşlevini yerine getiremeyecek ve savaşamayacak duruma gelirse, kılıcın kullanım hakkını bana devredecekti, çünkü bu kılıç onun için çok iyi."

Bu doğru, Xenovia bana Durandal’ı nasıl kullanacağımı öğretmişti.

Peki kutsal şeytani kılıçlara sahip olan ben Durandal’ı nasıl kullanabilirim diye soruyorsunuz?

"Ancak, kutsal şeytani yeteneğiniz-"

Shinra-senpai, emeklilik ışınlanmasının ışığıyla sarılırken bunu söyledi.

"Geçmişim yoktu. Bu yüzden cehennemi gördüm ama... Artık farklıyım. Denge Bozucu’ya eriştiğim için Durandal’la da bu şekilde başa çıkabilirim gibi görünüyor."

Buuuuuuuuuun...

Durandal sessiz ve huzurlu bir dalgalanma yayıyordu. Xenovia’da olduğu gibi şiddetli ve öfkeli bir dalgalanma yaymıyordu.

"Kuh! Bu...! Bunu Xenovia-san’dan daha iyi halledebilir misin?"

Shinra-senpai öyle dedi ama ben öyle düşünmedim.

"...Xenovia gücü arzulayan bir aura mizacına sahip olduğu için Durandal da buna tepki göstermiş olabilir. Ama ben güç yerine kesinliği seçiyorum. Güç yerine yeteneği."

Gücünü bastırmaya niyetlenmiştim, ancak yine de zemin, Shinra-senpai’yi kesen şok dalgasından oldukça uzak bir mesafeye kadar iki eşit yarıya bölünmüştü. Bu nedenle eksi bir değerlendirme alacağım gibi görünüyordu.

"Kullanıcısının sözlerini dinlemeyen inatçı bir küheylan olduğunu düşünmüştüm ama gerçekten de öyle görünüyor. Düşündüğümden daha fazla kesiyor... Bu yüzden onu kontrol etmek hala zor."

"...! Bu bizim hesaplamalarımızın dışında, Sona! Hyoudou-kun’dan bile daha fazla...! Onların gerçek ası...! Dikkat edilmesi gereken hizmetçi... Kiba Yuuto!"

Shinra-senpai sadece bu veda sözlerini bıraktı ve buradan kayboldu.

[Sona Sitri-sama’nın [Kraliçesi] emekli oluyor].

"Çünkü Ise-kun’u, hayır, Sekiryuutei’yi geçmeyi hedefliyorum."

Utanç verici. Benim için utanç vericiydi. Phoenix ailesine karşı kaybetmek. Ise-kun, o zamanlar hayal kırıklığı ve utanç duygularıyla dolu olan tek kişi sen değildin.

-Rias Gremory’nin gerçek [Şövalye]’si efendimi koruyamadan ortadan kaldırıldığından beri.

Sonunda Denge Bozucu’ya ulaşmış olmama rağmen, benim ve yoldaşlarımın gücü Kokabiel ile bağlantı kuramadı ve Hakuryuukou’ya karşı savaşa da giremedim. Her iki seferde de yardımcı olamamıştım.

Ölümcül.

Bu benim için utanç vericiydi, Ise-kun!!

Bu yüzden öğretmenimin yanında sıfırdan eğitim aldım. Gerçekten sıfırdan. Kılıcın temellerini yeniden öğrendim.

Belki de kendime senin gibi olmadığımı söyleyerek, aptallık derecesine varan basit antrenmanlar yapmaya devam ettim. Eğer sadece Denge Bozucu’ya ulaşmakla övünürsem, işte o zaman zayıflığa düşerim!

"-Her şeyden çok, tek hizmetkarın Sekiryuutei gibi görünmesinden nefret ediyorum."

Vali’yi hedef alıyor olabilirsin. Ama benim tek amacım ustamın kılıcı olmak ve senin yanında bir ortak olarak durmaktı, yoldaşım.

Rias Gremory sadece Sekiryuutei’ye değil, aynı zamanda "Kutsal Şeytani Kılıçların Kiba Yuuto’suna" da sahipti. Bunu söylemek istediğim için, ben-.

"-Senin söz verdiğin gibi ben de söz veriyorum. Efendim Rias Gremory’yi bir daha asla ağlatmayacağım."

Geriye kalan tek rakip [Kral] Sona Sitri-kaichou idi.


Büyük mağazanın çatısı. Dışarıdaki gökyüzü beyazdı, hiçbir şey yoktu. Çünkü oyunun alanı içindeydi.

Kalan dört üyemiz de oraya gitmişti. Önümüzde Sona-kaichou vardı.

Kaichou bakışlarını bize doğru çevirdi ve acı acı gülümsedi. Buchou sordu.

"Sona, neden çatıda?"

"[Kral] sonuna kadar hayatta kalmalıdır. Bu [Kral]’ın görevidir. Eğer [Kral] saf dışı bırakılırsa, oyun biter, değil mi?"

"...Evet, bunun derinliğini sorgulamadım."

"Rias, Saji Sekiryuutei’ye karşı kazandı. Ne Ise-kun ne de sen hata yaptınız. -Lütfen bu çocuğu hafife alma. Çaresiz olan sadece siz değilsiniz."

"Evet, vücudumla hissedebiliyorum. -"Şimdi bunu halledelim, Sona."

Buchou bir adım öne çıktı. Bunu teke tek yapmak niyetinde mi?

Durdurulsa bile dinlemeyecek biriydi. Bu durumda-.

"Eğer bir tehlike hissedersem, hemen yardıma gelirim. Senin bencilliğini dinlemeyeceğim."

"......"

Buchou sözlerime tepki vermedi ama anlamış olmalıydı. Buchou kaybetmeye yakın olsaydı, protestolarına aldırmaz ve yardım etmek için içeri girerdim.

Eğer [Kral] indirilirse, her şey biterdi. Seni indirmelerine izin veremem, Rias-buchou.

Sonra, en iyi arkadaşlar arasındaki savaş başladı-.

Kaichou’nun etrafında bir su aurası toplandı ve yavaş yavaş bir şey oluşturdu. Bu sıradan bir su miktarı değildi. Bakıldığında, su mağazanın her yerinden toplanmış gibi görünüyordu.

Uzmanlık alanı su şeytani gücü olan Sitri ailesinden beklendiği gibi. Büyük kız kardeşin uzmanlık alanının buz, küçük kız kardeşinkinin ise su olduğunu duymuştum.

Şeytani gücünde, Buchou yıkım gücünü taşıyordu. Rakibini yok eden bir saldırı. Buchou hiç tereddüt etmeden arkadaşı Sona-kaichou’ya şeytani güç mermileri ateşledi! Mermilerin sayısı bir makineli tüfek gibi sonsuzdu!

Mermiler sadece bir softball büyüklüğündeydi, ancak her atışta yüksek saflıkta şeytani gücü hissedebiliyordum. Görünüşe göre Buchou’nun eğitiminin sonuçları da ortaya çıkıyordu. Gösterişli bir şekilde saldırmamasının tek nedeni kurallardı.

Zabun. Zabaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan.

Sona-kaichou suyu manipüle ederek bir duvar haline getirdi ve Buchou’nun saldırılarını durdurdu. Buchou’nun şeytani gücü vurduğu anda su da yok oldu, ancak suyu tüm binadan topladığı için sınırsızdı.

"Şimdi, Rias. Su tekniklerimi sana iyice göstereceğim."

Kaichou suyun büyük bir kısmını şeytani güçle dönüştürerek havada uçan şahinlere, yerde sürünen yılanlara, yiğit aslanlara, sürü halinde dolaşan kurtlara ve birkaç devasa ejderhaya dönüştürdü.

Yani bu kadar farklı şeyi aynı anda yapabiliyor! Onun şeytani güç becerisi Buchou’nunkini aşıyor!

"Tam istediğim gibi, Sona!"

Korkusuzca gülümseyen Buchou, yıkım gücünü sıkıştırma üzerine sıkıştırdı ve havada sayısız şeytani güç mermisi oluşturdu. Yeterli gücü olmayanlar bu atışlardan sadece biriyle yok oluyordu. Bu kadar çok mermiyi yoğunlaştırdığına göre, Buchou’nun eğitiminde şeytani gücünü oldukça iyi geliştirdiği anlaşılıyordu.

Her ikisi de şeytani güçlerinin kalitesinde mükemmeldi, ancak bu şekilde bakıldığında, Buchou güçte öne çıkarken Kaichou teknikte öne çıktı.

Her ikisi de hazır bekledi. Ardından, ikisi de aynı anda birbirlerine saldırılarını yöneltti.


[İstifa onaylandı. Bu Rias Gremory-sama’nın zaferidir].