Bölüm 1193: Bütün Gözler Onun Üzerinde! II 


Tarihte hiçbir zaman yeni bir Kozmos, İlkel İmparatorluğun yerlilerine karşı bir Meydan Okuma Yazısı kazanmamıştı.


Bu düşünce Daolord Ilyad ve Ray’in zihinlerinde yankılanırken, kıpkırmızı bir ışık üzerlerinden geçti ve her ikisinin de gözleri, ellerinden sarkan parçalanmış uzuvlarına bakarken, onlardan hala taze kan sızıyordu!


Tarihte hiç olmamış bir şey... Buna izin veren ilk kişiler onlar olmayacaktı.


THRUM!


Uzuvları kopmuş ve tamamen aşağılanmış olan Ilyad ve Ray, Noah’ın elinden kurtuldukları anda ışık huzmeleri gibi hareket ederken, yüz ifadeleri tamamen soğuktu.


Sanki büyük bir yara almamışlar gibi şevkle hareket ettiler, bir kez daha saldırıya geçerken gözleri ölümcül bir ışıkla parladı!


Bu bir Daolord’un gururu ve onuruydu!


Ancak şaşırtıcı bir şekilde, Noah’ın kan damlayan iki elini tutan otoriter figürüne doğru gitmiyorlardı; bunun yerine Noah’ın arkasında savaş gücüyle parlayan ve hareket etmeye başlayan Antik Çağlara doğru ilerliyorlardı.


Düşmanının daha güçlü olduğunu biliyorlardı, bu yüzden sadece onun gücünde boşluklar bulabilirlerdi!


Bu boşluk, son birkaç saniyede onun hararetle savunduğunu gördükleri bir şeydi... koruduğu Antik Çağlar!


Birkaçını katledebilir ya da bazılarını rehin alabilirlerse, önlerindeki varlığa karşı bir boşluk bulabilirlerdi.


Böyle bir düşünceyle, vücutları yıkımın kızıl ışıklarıyla yanarken, sesleri senkronize bir şekilde çıkarken, ilerlediler.


"Yok Oluş Fırtınalarının İçinden."


WAA!


"Sonsuz Tozun İçinden."


RUMBLE!


">Sönmeyen Toz Fırtınası>."


!!!


Kozmik Savaş Alanı sessizleşti.


İki figürün arkasında, kalpleri parçalayan ve Kökeni sarsan hayali bir figür anında oluşurken, zaman adeta durdu!


Parlak kırmızı saçları ve her şeyi küçümseyen ifadesiyle bir Galaksiden daha büyük olan figürün kibir dolu gözleri sadece göz kırptı.


Sadece bir göz kırpma, ama bu tek göz kırpma, bilinmeyen özün korkunç kümelerinin Antik Çağlara doğru çiçek açmasına izin verdi, bu öz çevredeki boşluğun kendisini yiyip bitirirken, geride bıraktığı tek şey Yok Oluş ve tozdu!


Bu, Fırtına Tozu Evi’nden gelenlere özgü bir beceri olan ve en güçlü savaşçılarının hayali figürünü hüküm vermek için çağırdıkları Sonsuz Toz Fırtınasıydı.


Bu beceri kullanıldığında, hedeflenen alana her zaman bir fırtına iner ve geçtikten sonra her şey toza dönüşürdü!


Böyle bir beceri iki Daolord ile birlikte kullanıldığında, kendi seviyelerindeki birini değil, kendilerinden daha düşük güçteki varlıkları hedef alırlardı. 


Daolord Osmont’un ifade etmeye başladığı baskınlığı ve soğukluğu bozmak için gördükleri tek yol buydu! 


Ancak yaptıkları bu seçimin, son birkaç milyon yılda Fırtına Tozu Hanesi’ndeki hiçbir Daolord’un karşılaşmadığı bir şeye işaret ettiğini bilmiyorlardı.


RUMBLE!


Boşluğu bile toza çeviren şiddetli fırtına sadece Antik Çağlara doğru ilerlerken, Ilyad ve Ray’in gözleri Daolord Osmont’un figürünün bu fırtınanın önünde cisimleştiğini gördüklerinde parladı ve onun arkasındaki tüm Antik Çağları  korumaya niyetli olduğunu görebildiler!


"Güzel!


Gözleri bunu teyit etmenin sevincini yaşıyordu, çünkü bu onlar için neyi hedefleyeceklerini bildikleri ve bu varlığı yıpratana kadar dezavantajlı bir konuma sokacakları anlamına geliyordu.


Ne de olsa, iki Daolord’un özü her zaman bir taneden daha iyiydi.


Onlardan daha güçlü olsa bile, Daolord Osmont’un özünü ve manasını öğüttükleri için onu zamanında alt edebilirlerdi!


Sevinç içinde, Daolord Osmont’un gözlerinin bir miktar daha soğuduğunu ve sesinin her yerde yankılandığını izlediler.


"Zamanın Sonsuz Işınları."


THRUM!


Boşluk parçalandı.


Parçalanmış bölgelerden, gri ışığın basamaklı ışınları parlak bir şekilde parladı, bu ışınlar her şeyi kapladı ve her şeyi toza çeviren ölümcül öz fırtınasının üzerinde parlamaya devam etti... ve bu ışınların her şeyi sildiği şok edici sahne oynandı!


Gerçekte neler olduğunu daha iyi anlamak için [Kozmik Dao Bütünleştirme ve Kombinasyonlar]’daki bu becerinin ne yaptığını hatırlamak gerekir!


[Zamanın Sonsuz Işınları] (5/5) :: Chronos, Reenkarnasyon, Uzay-zaman ve Canlılığın Dao özü ile birlikte Yaşam ve Ölüm yasalarını kullanarak, geçtikleri her yerde zamanın kendisini parçalayan kavurucu ışınlar meydana getiren bir etki alanı yeteneği. Zamanın Işınları tarafından vurulan düşmanlar Beden ve Ruh Bozulması, Ani Nekroz, -100.000% Hareket ve Saldırı Hızı ve -100.000% Fiziksel, Dao ve Yasa Direnci Azalması yaşar. Yetenek bir kez etkinleştirildiğinde, devre dışı bırakılana kadar zaman ışınlarını yağdırmaya devam eder.


Yasaların ve daoların bir araya gelerek muhteşem bir şey doğurduğu bu sahne, Önbaba Julius’un şok içinde oturduğu yerden kalkmasına ve bilinçsizce bir şeyler söylemesine neden oldu.


"Fermanlara Bir Bakış...!"


WAA!


Fermanlara Bir Bakış! İlkel İmparatorluk’ta çok az kişinin ulaştığını iddia edebileceği, şok edici güç ve ihtişamda bir aşama!


Sadece Üç Hane’nin gerçek çekirdek güçleri böyle bir yeteneğe sahipti ve bu tür güç merkezleri çok azdı.


"Bu nasıl olabilir..."


Peki bir varlık nasıl olur da İlkel İmparatorluğun dışında ortaya çıkıp böyle bir şeyi başarabilirdi? Böyle şok edici bir soru Önbaba Julius’un zihninde uğuldarken, Daolord Osmont’a yakından baktığında, bu varlığın tezahür etmiş Evrenlerinin sayısının sadece 200’den fazla olduğunu gördü!


Böyle bir sayı, halihazırda binlerce Evren oluşturmuş olan Önbaba Julius gibi birinin yanında hâlâ acemi sayılırdı.


Yine de Evrensel Filament yoluna henüz adım atmış olan bu genç yavru, bir şekilde Fermanlara bir göz atabilmiş ve saldırıları aracılığıyla Dao’ların birleşimi ve füzyonuyla oynamaya başlamıştı... tüm bunlar olurken, aynı zamanda Dao’ların temelini Runik Dao Çizgilerine dönüştürerek yok etmişti!


Böyle bir figürü çevreleyen çok fazla uyumsuzluk ve gizem vardı ve Önbaba Julius, Aile Reisi’nin neden temkinli olmalarını istediğini şimdi gerçekten anlıyordu.


Ancak bu ihtiyat sözü Daolord Ilyad ve Ray’e tam olarak ulaşamayacak gibi görünüyordu.


Runik Dao Dövmeleri sayısız renkte parlarken bedenleri özle ışıldıyor, gözleri boşluğu bile toza dönüştürebilecek bir saldırıyı şokla silen, durmaksızın çağlayan ışık ışınlarına bakıyordu!


Kendilerini savunmak için İlkel ve Yıkım Dao’larını kullandılar ve Kökenleri onları ayakta tutmak için çalkalandı.


Ancak tüm bu hızlı hareketlerin ortasında, Daolord Osmont’un sesini duydular ve arkasındaki Antik Çağlara saldırıp onu yok etmeye yönelik ikinci denemelerinin ardından sesi tamamen soğuklaşmış gibi görünüyordu!


"Ölüm o zaman."


RUMBLE 


Sesi daha yankılanmadan, figürü ortadan kaybolmuştu.


"Hazır olun!" Daolord Ray, Kökeninin her yerde alarm zillerini çaldığını hissettiğinde, düşmanın gücünde basit bir boşluk bile bulamadıktan sonra karşılaşmak üzere oldukları karşı saldırının ağır olacağını bilerek böğürdü.


"Sırt sırta, gücü tükenene kadar ona dayanın..." Yanı başındaki Daolord Ilyad’a doğru konuşmaya devam etti, ancak Daolord Ilyad onun sözlerini duymadı ve sonra gözlerini ona çevirdiğinde, Kökeni yıllar sonra ilk kez korkuyla sarsılırken, gözleri titredi!


Orada, kendi figüründen sadece birkaç santim ötede... Daolord Ilyad’ın şok olmuş ifadesini görebiliyordu, çünkü onun bozulmamış kızıl saçlı kafasında... açık beyaz runik dövmeli bir el uzanıyordu.


"..."


BZZZT!


Sahne tam olarak kaydedildiğinde uzay sarsıldı ve titredi, Kan ve vahşet korkunç bir şekilde dışarı sızdı... gerçek çok renkli bir el, çok az kişinin yetişebileceği bir hızla bir Daolord’un kafasının arkasından ve önünden geçmişti, korkunç varlığın sesi yankılanırken, bu el, Yıkım ve sayısız diğer özlerle parlak bir şekilde yanmaya başladı!


"Bulanıklık Evreni."


WAA!


Bu eylemin sonuçları geri dönüşü olmayan bir yolun önünü açarken, güçlü bir Daolord’un bilincinin tam merkezinden dengesiz bir Evren filizlendi.


Kendini tarihin sayfalarına kazıyacak bir Fetih ve zafer yolu!