Bölüm 45 : Entrikalardan Arınmış, Farkında Olmadan Kavanozun İçinde Sıkışıp Kalmış

“Merhaba, genç Gu Ustası, buradaki sorun nedir?” Jia Fu kalabalığın ortasına doğru yürüdü ve dostça sordu.

Genç Gu Ustası’nın gururu okşandı ve yumruklarını tekrar sıktı. Etrafındaki klan üyelerine bakarak cesaretini topladı ve tüm durumu açıkladı.

“Demek olan buymuş!” Jia Fu dinlerken başını salladı. Sonra Jia Jin Sheng’e sordu: “Küçük kardeşim, bu doğru mu?”

Jia Jin Sheng başını başka yöne çevirdi ve kardeşine bakmadan soğuk soğuk homurdandı.

Jia Fu ciddiyetle düşündü.

Etraftaki insanlar sessizdi ve onun düşüncelerini bölmeye cesaret edemiyorlardı. Hepsi onun vereceği kararı bekliyordu.

Bu mesele aslında Jia Jin Sheng’in dolandırıcılığından kaynaklanıyordu, ancak genç Gu Ustası da açgözlü olduğu ve uyanık olmadığı için hatalıydı, aksi takdirde dolandırılmazdı.

Eğer Jia Fu kardeşini savunmak isteseydi, dördüncü seviye xiulian uygulaması ile Gu Yue klanı lideri bile bir şey yapamazdı.

Jia Fu sonunda konuşmadan önce bir süre düşündü. “Durumu anladım, kardeşim bu konuda hatalı, bu genç adamın zarara uğramasına ve sahte ürünler almasına neden oldu, gerçekten üzgünüm!” Bunu söyledikten sonra yumruklarını genç Gu Ustasına doğru kaldırdı.

“Bay Jia Fu!” Genç Gu Ustası büyük bir şaşkınlık yaşadı ve hemen alçakgönüllülükle, “Siz dördüncü kademe bir Gu Ustasısınız, ben yalnızca ikinci kademeyim, bu benim için çok fazla, çok fazla!” dedi.

Jia Fu elini salladı: “Hehe, bunun xiulian seviyesiyle bir ilgisi yok, ben yeteneğime bakmaksızın tarafsız davranırım. Yanlış yanlıştır, tüccar kervanı adına sizden özür dilerim. Tazminata gelince, şuna ne dersiniz, iki yüz elli ilkel taş kaybettiniz, bu yüzden Jia ailesi adına size bu miktarın iki katını tazmin edeceğim.”

Sözünü hemen yerine getirdi ve bir takipçisi beş para torbası çıkarıp herkesin içinde genç Gu Ustasına uzattı.

Para torbalarının her biri ağzına kadar doluydu ve her birinde yüz ilkel taş vardı.

Genç Gu Ustası para çantasını eline aldığında o kadar şaşırmıştı ki hiçbir şey söyleyemedi.

“Ancak, size bir tavsiyem var.” Jia Fu sözlerine şöyle devam etti: “Kara Yaban Domuzu Gu’su çok nadirdir, çünkü bir Gu Ustasının gücünü kalıcı olarak arttırabilir. Sadece birinci dereceden olmasına rağmen piyasada bulunması çok zordur. Piyasada ne zaman bir tane görünse, hemen satın alınır. Fiyatı altı yüz ilkel taş civarındadır. İki yüz elli ilkel taşla bir tane elde etmeye çalışmak pratik değildir.”

“Ufaklık dersini almış!” Genç Gu Ustası minnettarlıkla Jia Fu’nun önünde saygıyla eğildi.

Kalabalıktan alkış sesleri yükseldi.

“Sör Jia Fu bir dahi!”

“Muhteşem, Sör Jia Fu’dan beklendiği gibi!”

“Dördüncü Seviye bir Gu Ustası olarak, statüsünü zayıf tarafa zorbalık yapmak için kullanmadı, Sör Jia Fu gerçekten de doğru yolun rol modeli.”

“Hayır, hayır.” Jia Fu gülümseyerek yumruklarını kalabalığa doğru kaldırdı ve alçakgönüllülükle şöyle dedi: “Jia aile şirketimiz ilkelerimizi güven ve dürüstlüğe dayandırır. Herkes bilsin ki kardeşim genç ve aptaldır, başkalarına şaka yapmayı sever. Aslında çok naziktir, umarım herkes ona karşı daha anlayışlı olabilir, bunu kale almayın.”

Kalabalığın alkışları daha da yükseldi.

“Hmph!” Jia Jin Sheng’in yüz ifadesi çirkindi ve yere basıp çadırın içine doğru yürüdü. Ardından çadırın arka tarafından dışarı çıktı.

Fang Yuan bu duruma sessizce baktı ve içinden, “Görünüşe göre Çiçek Şarabı Keşişi’nin evindeki görüntü duvarı satılabilir.” diye düşündü.

Çiçek Şarabı Keşişi, 4. nesil Gu Yue klan liderinin çirkin eylemlerini kaydetmek için bir Foto-ses Gu kullanmıştı. Ölmeden önce, kalbindeki öfkeyle Foto-ses Gu’yu kullandı ve duvara yapıştırarak bir görüntü duvarı oluşturdu. Görüntü duvarının görüntüleri dönmeye devam ederek insanlara gerçeği gösterdi.

Fang Yuan kârını maksimize etmek amacıyla bu görüntü duvarını uzun zaman önce satmak istemişti. Qing Mao Dağı’ndaki diğer iki klan ailesinin, Bai ailesi ve Xiong ailesinin bu görüntü duvarıyla çok ilgileneceğine inanıyordu.

Ancak bunu şahsen satmak çok uygunsuz olurdu. Yetişim uygulaması çok zayıftı ve bu resim duvarını diğer köylere götürürse, kolayca susturulabilirdi.

İşlem başarılı olsa ve sağ salim geri dönmeyi başarsa bile, sonsuza kadar sır olarak kalacak bir sır yoktu ve Gu Yue’nin üst düzey yöneticilerine bir kez ifşa edildiğinde, en iyi ihtimalle klan ailesinden atılırdı.

Fang Yuan’ın planlarına uygun olarak, Gu Yue klanından hâlâ faydalanması gerekiyordu. Bu nedenle, en güvenli yol onu kervandaki belirli bir tüccara satmaktı. Hepsi dışarıdan gelen kişilerdi ve köyler arasındaki anlaşmazlıklara karışmamışlardı, dolayısıyla bu onun için en iyi seçimdi.

Bu kervan sadece bir gün içinde Gu Yue dağ köyünden ayrılacak ve Xiong ailesine ya da Bai ailesine doğru yol alacaktı.

Fang Yuan onlara satış yaparak risklerini en aza indirebilirdi; en güvenli yöntem buydu.

......

“Bir fincan daha!”

“Şarap, şarap nerede?”



“Çabuk bana şarabı getir, ödeyemeyeceğimden mi korkuyorsun?”

Jia Jin Sheng uluyarak mantar masaya vurdu.

“Genç efendi Jia, işte şarabınız!” Tezgâhtar hemen ona şarabını getirdi.

Jia Jin Sheng bambu bardağı kaptı ve başını eğerek içkiyi yudumladı.

“Güzel şarap!” Yüksek sesle güldü, sesi kaba ve kasvetliydi.

Bir gümbürtüyle bardağı masaya bıraktı ve tekrar uludu. “Bana bir bardak daha getirin, verebildiğiniz kadar çok istiyorum!”

Tezgâhtarlar onu gücendirmeye cesaret edemediler ve sadece onun dediğini yapabildiler.

Neyse ki, bu şarap evi zaten insanlarla doluydu. Sadece mantar masalar değil, çevredeki sokaklar bile insanlarla doluydu. Jia Jin Sheng’in ayyaş mizacı bu kalabalık sokakta pek de tuhaf sayılmazdı.

Jia Jin Sheng kederini bastırmak için bardak bardak içti. Sırtı kalabalığa dönük olduğu için kimse içerken yanaklarından iki damla yaş aktığını fark etmedi.

Onun acısını, üzüntüsünü kim bilebilirdi ki?

Nefret dolu bir insanın tam tersine acınası bir yanı da olmalıydı. Herkesin kendi hikâyesi vardı.

Kardeşleri arasında en küçüğü, en yakışıklısı ve babasına en çok benzeyeni, dolayısıyla babası tarafından en çok sevileni oydu. Ama cennet ona sadece D sınıfı yetenek vererek onunla dalga geçti.

Büyüdükçe kardeşlerinin baskısı altında yaşadı. Öfkeliydi ve direnmek istiyordu ama o yetenekle yapabileceği hiçbir şey yoktu.

Babası ölümün yaklaştığını hissetti ve mal varlığını bölüştürmek istedi. İki kişi bir tüccar kervanına liderlik edecekti. Sonuçlara göre aile mülkünü parçalamaya söz verdiler.

Jia Jin Sheng, aile varlıklarını elde etmek ve klanının tanınmasını sağlamak için kendi yöntemine güvenmek istedi. Ama bir kez daha kardeşinin atlama taşı haline geldiğini düşünmek.

Jia Fu ortaya çıktığında, bir tuzağa düştüğünün farkındaydı. Bu en başından beri bir entrikaydı. Ama ne yapabilirdi ki? Bu kervana girdikten sonra Jia Fu’nun yemi olmaya mahkûmdu. Dördüncü rütbe ile birinci rütbe arasında o kadar büyük bir uçurum vardı ki, tekrar savaşacak gücü kalmamıştı.

“Jia Fu!” Bu ismi zorla ağzından çıkardı, gözleri nefretin alevleriyle yanıyordu, bunu sineye çekemezdi!

“Kardeşinle başa çıkmak mı istiyorsun? Sana yardım edebilirim.” Bu sırada bir ses duydu.

Jia Jin Sheng afallamıştı ama arkasını döndüğünde uzunca bir süredir yanında oturan biri olduğunu gördü.

Başını salladı ve birkaç kez gözlerini kırpıştırdı, sonunda kim olduğunu gördü.

Fang Yuan değilse başka kim olabilirdi ki?

“Bu sensin!” Hafifçe sinirlenerek Fang Yuan’a baktı, “Seni hatırlıyorum! Kumarhanemden bir Çamur Derisi Kurbağası alan şanslı çocuk! Buraya benimle alay etmeye mi geldin?”

Fang Yuan gözleri su gibi soğuk Jia Jin Sheng’e baktı. “Benim büyük bir işim var, eğer daha iyi sonuçlar elde etmek ve daha fazla varlık kazanmak istiyorsan, neden beni dinlemiyorsun?”

Jia Jin Sheng kuşkulandı. Sırtını dikleştirdi ve oturdu, “Mal varlığı meselesini nereden biliyorsun?” 

Bu sır dışarıdakiler tarafından kolaylıkla bilinmiyordu ama Fang Yuan bunu kolayca tahmin edebildi.

“Jia ailesinin işleri çok gizli değil, bilmek isteyen insanlardan nasıl kaçabilir?” Fang Yuan soğuk bir şekilde güldü ve önceki yaşamından bir anıyı düşündü.

Jia ailesinin reisi işe sıfırdan başlayan efsanevi bir figürdü. Servetini tüccar kervanları sayesinde kazanmış ve Jia ailesinin köyünü yeniden canlandırmıştı. Yavaş yavaş yaşlandı ve zamanının dolduğunu hissettiğinde, çocuklarının ikişer ikişer bir kervan oluşturmasını ve sonuçlarına göre varlıkları bölüşmelerini sağladı. Ne kadar iyi yaparlarsa, o kadar fazla aile varlığı elde ederler.

Ancak en büyük oğlu Jia Fu ve ikinci oğlu Jia Gui son derece yetenekliydi. Altı ila yedi yıl boyunca yarıştıktan sonra hala bir sonuca varamadılar ve aile reisi öldükten sonra bile net bir galip çıkmadı.

Jia ailesinin reisi öldükten sonra, muazzam miktarda mal varlığı ortaya çıktı. Varlıklar için rekabet ederken, iki kardeşin çatışması tırmandı ve her ikisi de dışarıdan yardım çağırarak büyük ölçekli bir Gu rekabetine neden oldu. Sonunda ikisi de öldü. Hızlı bir şekilde zenginleşen Jia ailesi de hızlı bir şekilde çöktü ve insanların hayretle bu konu hakkında konuşmasına neden oldu.

Jia Jin Sheng gözlerini kıstı, çünkü Fang Yuan’ın açıklaması reddedilemezdi. Babasının varlık dağılımını açıklamasından bu yana iki yıl geçtiğini düşündü. Dünyada aşılmaz duvarlar yoktur, bu yüzden birisi bunu öğrenmiş olsa bile, bu garip bir şey değildir.

Asıl endişesi bunun Jia Fu’nun başka bir tuzağı olup olmadığıydı. Ama ne olursa olsun, dinlemenin bir zararı yoktu.

Fang Yuan hemen konuşmadı. Etrafı inceledi. Burası öğleden sonra girdiği şarap mahzeninin aynısıydı. Dükkân sahibi bağımsız olarak çalışıyordu ve geceleri dükkân işlerle dolup taşıyordu.

Burada tartışmak sessiz bir ortamdan çok daha güvenli bir yerdi, çünkü bazı Gu solucanlarının kulak misafiri olmasını önleyebilirdi.

Parmaklarını Jia Jin Sheng’e doğru uzattı. “Kulağını bana ver.”

Jia Jin Sheng mutsuzca homurdandı ama yine de başını öne eğdi.

Fang Yuan’ın açıklamasını duyduktan sonra kaşlarını çattı ve Fang Yuan’a soğuk bir şekilde baktı. “Bu iş Qing Mao Dağı’ndaki üç aileyi ilgilendiriyor ve biz tüccarlar başkalarının anlaşmazlıklarına karışmaktan nefret ederiz. Hmph, buraya Jia Fu tarafından bana zarar vermek için gönderildin, değil mi?”

Fang Yuan uzun zamandır onun şüphelenmesini bekliyordu. Açıklama yapma zahmetine girmedi ve kalkıp gitti. “Hehe, bu durumda ben gidip kardeşinle konuşacağım.”

Jia Jin Sheng gözlerini kısarak Fang Yuan’a baktı. Ancak Fang Yuan şarap dükkânından ayrılana kadar sabrı tükendi. Çadırdan dışarı çıktı ve Fang Yuan’a yetişti, “Gitme, konuşabiliriz.”

Fang Yuan iki elini arkasına koyup ona yan gözle bakarak soğuk bir şekilde şöyle dedi: “Benden şüphelendiğini biliyorum ama artık kardeşin seni sıkı bir şekilde yakaladığına göre, neredeyse işin bitmek üzere. Bana inanmayı seçersen hâlâ umut var, yoksa mahvolursun. Bu bahse girecek kadar cesur musun?”

Jia Jin Sheng’in ifadesi değişti ve düzeltti: “Jia Fu benden biraz büyük, onu hiçbir zaman kardeşim olarak kabul etmedim! Ama haklısın, bu bahse giriyorum.”

Fang Yuan ciddiyetle, “İki bin ilkel taş, pazarlık yok,” dedi.

Jia Jin Sheng acı acı güldü, “Çok pahalı, bu ticaret yüksek risk içeriyor.”

“Risk ne kadar büyükse, ödül de o kadar büyük olur.” Fang Yuan başını iki yana salladı, “O iki aileye satarsan çok daha fazla kazanırsın.”

Jia Jin Sheng ciddiyetle başını salladı, “Buna inanıyorum, son yıllarda Bai ailesi hızla büyüyor ve son zamanlarda Bai Ning Bing adında A sınıfı bir yetenek ortaya çıktı, önünde büyük bir gelecek var. Qing Mao Dağı’nın durumu yavaş yavaş değişiyor. Gu Yue ailenizin hakimiyeti sarsılıyor ve bunu Bai ailesine satarsam en azından iki kat daha fazla kazanabilirim!”

Jia Jin Sheng’in Qing Mao Dağı’nın durumunu anladığını duyan Fang Yuan onu tekrar değerlendirmekten kendini alamadı ve şöyle düşündü: “Bu Jia Jin Sheng, sonuçta hala bir tüccar aile üyesi, o işe yaramaz ikinci nesiller değil.”

Jia Jin Sheng içini çekti, “Bunun bir tuzak olup olmadığına bakmaksızın, atlayacağım. Size söz veriyorum, iki bin ilkel taş! Ancak, önce malları görmek istiyorum.”

“Elbette, benimle gel.” Fang Yuan gülerek yolu gösterdi. Jia Jin Sheng çoktan küpün içinde sıkışıp kalmıştı ve durum tamamen Fang Yuan’ın kontrolündeydi.