En güncel bölümleri fenrirscans.com da okuyun ve sitedeki birçok noveli keşfedin.

“Caspian, bence yeni S-Seviyesi oldukça aptal, değil mi? Büyük hazineleri ele geçirecek cesareti yok gibi görünüyor.” Biraz uzaklaşınca Caspian’ın arkadaşlarından biri şunu söyledi.

Ona baktı ve ağzından hafif bir homurdanma çıkardı.

“Eh, salonumuzun diğer lideri tuhaf bir insan. Çok az konuşuyor ve pek sosyalleşmiyor, belki sadece o kızla. Bu yüzden ondan biraz hoşlanmıyorum. Zeki olduğunu hissediyorum ama aynı zamanda, Onun çok aptal olduğunu düşünüyorum ve onu anlayamıyorum.” Caspian biraz öfkeyle cevap verdi ve ardından biraz gülümsedi.

“Onu gördün mü? Beğendin mi? Böyle görünüyorsa kanının tadı lezzetli olmalı.” Kendisine soruyu soran çocuğa yaklaşırken sordu ve bu çocuk gülümsedi.

“Isla Moore, değil mi? Gerçekten çok iyi görünüyor ve ateşli bir vücudu var, eğer o adam ona dokunmadıysa, onun haremimin bir parçası olmasını onaylıyorum.” Cevap verdi ve Caspian o zaman şeytani bir şekilde gülümsedi.

“Pekala, işi bana bırak. Travması olsa bile o iyi bir kız.” Cevap verdi ve ortağı omuz silkti.

“Sakin ol ortak, o kız kavgaya alışkın değil. Ayrıca, eğer travması varsa, o daha iyi; sadece dediğimi yap.” Cevap verdi ve Caspian başını salladı.

“Pekala, eğer kabul ederseniz, grubumla geri döneceğim. Şimdilik kendinizi çok fazla ileri götürmemeye çalışın. Bırakın o adamlar o aşırı büyük canavarlarla karşılaşsın, sonra hep birlikte saldıracağız.” dedi Caspian White ile konuşan adam ve birkaç kelime daha söyledikten sonra hızla oradan ayrıldı.

…

“Matt, neden onları geri çevirdin? Yok edicilerin kanını almak çok değerlidir; şehirde çok iyi satılırlar.” Isla masum ve şefkatli bir şekilde söyledi.

Matt hafifçe iç çekti ve kafasına birkaç küçük dokunuş yaptı.

“Kızım, profesyonel bir suikastçı olmak için daha çok yolun var. Sana iki şey söyleyeceğim. Birincisi, endişelenme, bol miktarda yutucu kanı alacağız. Ayrıca her şey yolunda giderse bazı vampirlerden de alacağız. İkincisi, ne olursa olsun Caspian ya da diğer gruplardan herhangi biri yanınıza geldiğinde gardınızı yüksek tutun.” Matt cevap verdi ve gideceğini söylediği yere doğru yürümeye başladı.

Isla şaşırmasına ve ona sürekli olayların neden olduğunu sormasına rağmen pek cevap vermedi.

’Beni kandırmak istiyorlar, hehe, küçük vampirler yetenekleri konusunda o kadar saflar ki.’ Matt biraz muzip bir şekilde gülümseyerek düşündü.

O gece boyunca uyumadılar çünkü Matt bu yer hakkında bazı şeyler öğrenmek istiyordu, ancak Matt bütün geceyi yürüyerek geçirdikten sonra farklı şeyleri bir yandan diğer yana araştırdı ve sonra yürüyerek oraya geri döndüler.

’Ne düşünüyor? Neden aynı yere iki kez gidiyoruz?’ Isla şok içinde düşündü ama Matt’in ona söylediği her şeyi tek kelime etmeden yaptı.

Doğal olarak onun da kendi nedenleri vardı ve onun bunları bilmesine gerek yoktu. Şu anda Matt’in ona zarar vermeyeceğini biliyordu. Aksi halde bunu o kadar çaresizken, kollarında ağlarken yapardı.

Böylece sabahleyin ikisi de dağların arasından yürüdüler.

Seçtikleri yol kayalıktı ve geçilmesi zordu. Bu yerde büyük kayalar sıkça görülüyordu; küçük bir dağ yolu olması boşuna değil.

Yine de gece boyunca yürüyen Matt ve Isla için yürüyüş bu kez daha sakin ve rahattı.

Uzaklardan canavar sesleri geliyordu ve bazı yılanlar sanki bu vampir çiftin üzerine saldırmak istiyormuş gibi bir o yana bir bu yana geçiyordu, ancak hiçbiri buna cesaret edemiyordu.

“Isla, bu sefer biraz büyük canavarlarla savaşacağız; dövüşün ortasında yiyip bitirenler olabilir, o yüzden bana yakın olmaya çalış ve benimle birleşerek savaş.” Matt dedi.

Isla ona şüpheyle baktı, “Büyük hayvanlar güçlü mü?” diye sordu ve Matt başını salladı.

“Emin değilim ama 2.500 ila 3.000 arası güce sahip olmalı. Benim şu anki gücüm 3.100 ve seninki hala 3.000’in altında, bu yüzden seni koruyabilmem için bana yakın dövüşmeye odaklanmalısın. Canavarlar tehlikeli değil sorun, bunu bize saldırmak için kullanacak olan yutuculardır. Ama endişelenmeyin, bir planım var.” Matt gülümseyerek söyledi ve tam o anda sağından bir kükreme geldi ve geri adım atmasına neden oldu.

Oldukça büyük olan keskin çita pençeleri Matt’in durduğu yerden geçerek onu ikiye bölmeye çalıştı.

Yine de, diğer tarafa doğru hızla geçerken sadece havayı kestiler.

“Hazırlanmak.” Matt konuştu.

Isla, arkadan saldıran başka bir canavarın saldırısını savuşturmak için hızla kılıcını çekerken Matt, ona tekrar saldırmaya çalışan çitanın darbesinden kaçtı, bu sırada arka bacaklarını yakaladı ve onu sert bir şekilde yere çarptı.

Aynı anda uzakta büyük bir çita belirdi ve kendisinden birini öldürmesi için Matt’e şiddetle saldırmaya hazırlandı.

Matt, az önce yere düşürdüğü çitanın ellerinde öldüğünü görünce hafifçe gülümsedi ve biraz utandı.

“O kadar güçlü değiller; onları fazla tahmin etmişim. Isla, eğer orta büyüklükte bir çitanın saldırısına uğrarsan, başının arkasına bir darbe alırsan ölürler. Eğer yılansa, zehir nedeniyle onlarla savaşmaktan kaçın.” ” dedi Matt, Isla’ya arkadan saldıran küçük bir hayvana saldırmak için ayağa fırlarken.

“Eğer bunlardan biriyse karnına yumruk atarak öldürürsün.” Matt dedi ve dikkatini tekrar devasa çitaya çevirdi.

’Bu daha tehlikeli; yakınlarda 4 büyük tane daha var gibi görünüyor.’ Matt düşündü ve aşırı büyük çitayla buluşmak için koştu.

Her ikisi de yumruklarını, pençelerini serbest bıraktı ve birbirlerine yumruk atarak birbirlerini uzaklaştırdılar.

’Ah, bu beni bitirecek.’ Matt düşündü ve çalıların arasında saklanan devasa bir yılanın dikkatini çekmek için hızla sol tarafa koştu.

Ağzından çıkan öfke kükremesi onun çita kadar güçlü olduğunu ama çok daha kurnaz olduğunu fark etmesini sağladı ve sırıttı.

’Bir tane daha…’ diye düşündü ve çevresine baktı, bakışlarını Isla’nın sağına odakladı.

Orada kocaman bir ağaç duruyordu.

’Hey küçük ayı, buraya gel.’ Arkasında ona vurmaya çalışan iki dev canavarla tekrar o noktaya doğru atlarken düşündü.

Yine de darbe devasa ağaca sert bir şekilde çarptı ve onu anında yok etti. Bu iki canavarın gücünün etkisi o kadar büyüktü ki, onlarca metre ötedeki ağacın arkasında saklanan dev bir ayıya çarptı.

’İyi.’ Matt düşündü ve Isla’ya olan yakınlığından yararlanarak hızla onun kulağına bir şeyler söyledi.

Matt’in ona söylediğini yapmaktan çekinmedi, bu yüzden bir an için daireler çizerek koştu ve iki devasa yaratığın tam gözü önünde daireler çizdi.

Her iki canavar da bunun, akılsız canavarların en çok nefret ettiği saldırı türü olan bir sırt saldırısı olduğunu düşündü, bu yüzden ikisi de bir kükreme ile onun olduğu yere dönüp onu ölümüne korkuttular.

Yine de Matt’in söylediğini yapmayı bitirdi ve çok geçmeden bölgeyi sarsan hafif bir deprem Matt’in “Gizle Isla, takviye getireceğim!” haykırışıyla birlikte her yere ulaştı. Matt yüzünde hafif muzip bir sırıtışla bağırdı.

Sarsıntı, doğal olarak, insandan daha güçlü olanın artık arkalarında olduğunu fark eden aptal olan canavarların dikkatini çekecekti. Tepki aynıydı ama bu sefer Matt’e hücum etme hızları öncekinden daha inanılmazdı ve Matt her ikisinin de ona vurmasına izin vererek onu onlarca metre uzağa uçurdu.

Canavarlar onu takip etmekte tereddüt etmedi ama Matt’in düştüğü yer…

Bu onu gülümsetti.

Birkaç yüz ona şaşkınlıkla baktı ve ’Bu piç burada ne halt ediyor!?’ diye merak etti. Aniden, dört varlığın onlara baktığını hissettiler…

“Kahretsin, çabuk saldır!” diye bağırdı Caspian, bu girişimi sırasında neredeyse boğuluyordu…

****

Romanın adı Vampir Dünyasındaki Buz Suikastçısının Yeniden Doğuşu olmadan önce, romanın adını değiştirdim ve (sanırım) özetini de geliştirdim. Açıkçası isimler konusunda kötüyüm ama sanırım bu sefer olduğu gibi bırakacağım. Okuduğunuz için teşekkürler, romanı kitaplığınıza eklemeyi unutmayın!