Bölüm 2029: Yakınsama! I


Bir Boyut Hükümdarı’nın ganimet dağlarının sıralandığı uzun altın bir salonda sakince ilerleyişini görmek eşsiz bir manzaraydı.


İlerlemeye devam ederken, yıldız Kozmos’u tutan Gerçeklik tohumlarına, Gerçeklikler’in hayali nehirlerini tutan Nacres’e ve diğer her şeye minnettar bir ışıkla baktı.


Saçları altın ve beyaz çizgilerle renklendirilmiş, çenesinde kaba bir sakal bulunan, gözleri sakin ve parlak bir şekilde parlarken, vücudu bozulmamış kumlu altın cübbelerle örtülmüştü!


İleriye doğru yürürken, etrafında yoğun bir şekilde dönen Takdir-i İlahi Özü, bu varlığın arada bir parmaklarını kıstırması ve Mutlak Temel Otorite ile patlaması, ardından başını hafifçe sallaması... ve sonra ilerlemeye devam etmesi!


Noah’ın devasa altın tahtına tek kelime etmeden yaklaştı ve tam tahtın merdivenlerine geldiğinde parlak gözleri Noah’ı aşağı yukarı süzerken, çenesini okşadı ve Noah’a doğru başını salladı.


>...>


Söz yok.


İki varlık birbirlerine bakarken, Noah, bunu umursamıyordu, vücudu >Doğa’nın Yutan Dehşeti> ile titreşiyordu ve Takdir-i İlahi’nin Özü ile çevresindeki güçlü Doğa Yasalar’ı Özünün ona doğru yükseldiği gözle görülebiliyordu!


Çevredeki doğal özün emilmesi çok uzun sürerdi ve çok inceydi, ancak karşısındaki varlıktan aktif olarak püsküren Öz çok yoğundu.


Bu varlık Takdir-i İlahi’yi  ne kadar çok serbest bırakırsa, Noah da o kadar hızlı bir şekilde onu anlayabilirdi!


Bu eşsiz Boyut Hükümdar düşünceli bir şekilde çenesini sıvazlayıp, onu aşağı yukarı süzerken, o da sözsüz bir şekilde arkasına baktı ve sonra... sanki gerçekten yorgun bir ihtiyarmış gibi vücudunu gererek, tahtına giden altın basamaklara oturmaya devam etti!


>...>


Bu anda Tıpkı Noah gibi yüzünü çevirdi ve İğrençlikler’in kükremelerinin uzaktan duyulduğu kapı aralığına yöneldi.


Şok edici bir güçle titreşen bedenini gererken, bu varlık sonunda konuştu.


>Ah, bu yaşlı kemikler eskisi kadar güçlü değil. Genç neslin bizim gibi yaşlılara yardım etmek için devreye girmesi iyi bir şey.>


>...>


Takdir-i İlahi’nin Rüyacı’sı sakin bir şekilde konuşurken, Noah’ın nutku tutulmuştu ve  çoktan bu ölçülemeyecek kadar zor sorunu nasıl çözeceğine dair bir plan oluşturuyordu!


Bu varlık konuştuğu için Noah da karşılık verdi.


"Sen kim olabilirsin?"


Üç Katlı gözleri pırıl pırıl parlıyordu ama kasıtlı olarak gizemle sarmalandığı için bu varlıktan bir şey öğrenemiyordu.


>Dostlarım bana Yaşlı Rüya, düşmanlarım ise Takdir-i İlahi’nin Rüyacı’sı  der. Ben sadece çok uzun zamandır yaşayan yaşlı bir adamım ve hala zamanım gelmedi.>


...!


Konuşurken, ellerini uzaysal bir ışıkla salladı ve ganimet dağından bazı Gerçeklik Tohumları ona doğru geldi, bazılarını kaptı ve fıstık gibi çiğnemek için ağzına koydu! Bunu yaparken, takdirle başını salladı ve karşılarındaki kükremeler daha da yükselmeye devam etti!


Noah’ın gözleri, kaderi anlamaya ve takdiri ilahiyi kavramaya çalışırkenki gibi keskindi ve sakince sordu:


"Peki sen neden Evime girdin ve tüm bu korkunç İğrençlikleri buraya getirdin, Yaşlı Rüya?"


Dostları ona Yaşlı Rüya derdi. Düşmanları ise ona İlah-i Takdir-in Rüyacı’sı diyordu.


HUUM!


Gerçeklik Tohumlarını çiğnemeye devam ederken, dudaklarına bir gülümseme yayılırken, bu yaşlı adamın figürünün etrafında Takdir-i İlahi’nin Özü daha da büyük bir bolluk içinde gelişti!


>Bahsettiğim gibi, henüz ölme zamanım gelmedi. Buraya gelmekte olan sinir bozucu İğrençlikler ve onların yakında geleceğine şüphe olmayan işleyiciler Takdir’in İlahi’nin işleyişine meydan okumak istediler, bu yüzden buraya yönlendirildim. Burada olduğum sürece hayatımı kaybetmemeliyim...>


Sesinin tonu sonlara doğru sanki kendisi bile emin değilmiş gibi tuhaflaştı!


Noah, bu nexus olayına itilmeden önce hazırlıkları tam olarak bitmediği için sıkıntıyla başını salladı.


Bir sonraki Yok Etme Teknikleri seti tam olarak oluşturulmamıştı ve bunu şimdi tam olarak bitirmek için bir Klonu yönlendirmesi gerekecekti, Ana Bedeni ise Quinessential Hazine Önbelleğinden gelen ganimeti anlamaya odaklanmıştı.


Onlarca İğrençliğin gelmesi ve bundan sonra daha da fazlasının yolda olması meselesi... Rüya Boyutsal Şasisi bunu tek başına halledemezdi ve başka bir Klonun yardımına ihtiyacı olacaktı!



"Grotto Haven seviyesinde cılız bir gücüm var, benim alanımda olmanın baş edemeyeceğiniz yaratıklara karşı size yardımcı olacağını düşündüren nedir?"


Noah, Takdir-i İlahi’yi daha fazla anlamak istediği için merakla sordu! Bu kavram, başkalarına kendisi hakkında hangi bilgileri veriyordu, yoksa hakkında önemli bir şey bilinmediği için sadece yüzeysel düzeyde miydi?


>Mmm, ben de bunu şaşırtıcı buldum...>


Yaşlı Rüya devam ederken, keskin gözleriyle kısa bir süreliğine Noah’a döndü.


>...ama Takdir-i İlahiyi sorgulamamayı öğrendim. Bunun nasıl sonuçlanacağını da merak ediyorum, öyle ki Rüya Boyutu’nun yakın alanlarını ve hatta Decretum ve Doğa Yasalar’ının Özünü Yuttuğunuz gerçeğini görmezden geliyorum. Bunu anlamak için daha sonra yardımınızı isteyeceğim.">


WAA!


Gülümserken, gözlerinde derin bir bilgeliğe dair bir ipucu vardı ve İğrençlikler yaklaşırken, bir Pençe’nin gri pullarının kapıyı parçaladığını görmek için arkasını döndü!


>Boyut Hükümdarlar’ın bile karşı koyamadığı yapılara karşı, Doğa ile bütünleşmemiş tek bir varlık nasıl karşı duracak? En çok bunu merak ediyorum. Ama eğer bir şey yapmayı planlıyorsan... bu çok yakında olmalı, genç dostum.>


ROOAAR!


Decretum ve Doğa Yasalar’ını dağıtan İğrençlikler’in körükleri gerildi.


Bir İğrençliğin ilk Pençesi zorla ilerleyerek, boşluğu yırtıp, açarken ve kayıtsız gri gözlerini büyük altın patron odasına çevirirken, uzaydaki gözyaşları uzadı!


Not: Oğlumuzun kalesini basmak ha! Resmen kendimi Overlord izlerken buldum. Sıkıntı yok zamanında Ainz Oown Gool un kalesini de basmışlardı hem de oyuncular basmıştı ama sonuçta hepsi öldü. Hatta 3 ya da 4. Katı anca geçebilmişlerdi. Nazarick zaten 9 Katlı bir kale. Sıkıntı yok rahatta olun. Noah’ın kalesinde tonlarca tuzak tonlarca varlık var. Noah’ın kendisini hesaba katmıyorum bile. Oğlumuzun kalesini fethetmek o kadar kolay değil.

Not: Bu Takdir-i İlahi Deux Ex Machina  ya sanki benziyor. Ben benzettim şahsen.