Bu, cennete gitme metoduyla doğrudan bir bağlantısı olmayabilir, ancak taş maskeyle ilgili bazı detayları bu noktada kaydetmenin gerekli olduğunu düşünüyorum.
Bunu okuyan kişinin--- ve şu anda büyük olasılıkla bu kişi Enrico Pucci--- daha önceki bilgisi ne kadar olduğu konusunda emin değilim, bu yüzden bu hikaye biraz zor anlaşılabilir.
Taş maske, Jonathan Joestar’ın araştırmalarının konusuydu.--- Bu araştırmayı, arkeoloji dünyasına girmeyi temel alarak yapmayı planlamıştı.
Ancak, belgelerini gizlice incelediğim halde, maskenin kökenlerine dair hiçbir ayrıntılı bilgi edinemedim... Yine de bildiklerimi burada kaydedeceğim.
Taş maske, eski bir halk olan Aztekler’in bir eseri.
Meksika’nın Orta Yüksek Platosu’nda 12. ve 16. yüzyıllar arasında var olan bir krallık... O krallıktan geriye kalan bir mucize ise "taş maske".
Ancak, onlar tarafından "aktarılmış" olmasına rağmen, maskenin onların yarattığı bir eser olmadığı açık.--- Bunu gösteren en önemli şey, onların medeniyetinin maskeyi nasıl kullanacaklarını öğrenmeden yok olmuş olmaları.
Onlardan geride kalan tek şey, maske.
Bunlar sadece söylenti, ancak taş maskeyi ilk bulanların Jonathan Joestar’ın hocası Zeppeli, William A. ekibi olduğu söyleniyor.
İster Zeppeli’nin ekibi, isterse beni denizin dibinden kurtaran hazine avcıları olsun, hazine arayanlar genellikle inanılmaz şeyler bulma eğilimindeler.--- Belki buna da bir tür çekim denebilir mi?
Yani belki de o şeyleri bulduklarını söylemektense, onlara çekildiklerini söylemek daha doğru olur.
Duyduğum kadarıyla, Zeppeli’nin ekibi, maskenin gücü ve kendi aptallıkları yüzünden tamamen yok olmuşlar, sadece Zeppeli hayatta kalmış.--- Ve o sırada taş maske kaybolmuş.
Ayrıca, onların denizdeyken yok oldukları söyleniyor, bu yüzden insanlar genellikle taş maskenin denizin dibine batacağını düşünür, ancak bir tesadüf sonucu--- belki de bir tür akıntı ile, bir kez daha tarihin sayfalarına geri dönmüş.
Bu sefer bu kadar uzun bir ara olmadan.
Oldukça kısa bir süre sonra--- Jonathan Joestar’ın annesi Londra’ya yaptığı bir seyahatte bir sanat galericisinden maskeyi satın almış.
Jonathan Joestar’ın annesi.
Bana, evine dönüş yolunda bir kaza sonucu hayatını kaybettiği söylenmişti.--- Ve işte o zaman, babam onların "yardımına" gelmişti.--- Yani tabii ki, o kadını hiç tanımadım, ama kaza olduğunda Jonathan’ı sanki onu korur gibi kucakladığını duymuştum, bu yüzden onun kişiliği hakkında bir şeyler çıkarabileceğimi düşünüyorum.
Kesinlikle soylu ve gururluydu.
Muhtemelen bir azize benzer bir anneydi.
Muhtemelen benim annem gibi bir anneydi.
...Neyse, o korkunç maskeye ilgi göstermiş ve onu satın almıştı, o yüzden kesinlikle sıradan bir kadın değildi.
Eğer o kazada hayatını kaybetmeseydi--- Ve Joestar ailesine alındığımda hala yaşıyor olsaydı ve evlat edindiğim annem olsaydı, hayatım çok farklı olabilirdi.--- Böyle şeyleri düşünmek biraz ilginç.
Çünkü kesinlikle anneme benziyordu, acaba böyle kötü bir çocuğu nasıl büyütürdü?--- Ama sonuç olarak o da tıpkı George Joestar gibi benim tarafından öldürülmüş olurdu.
Bu konudan devam edersek, George Joestar’ın bu taş maskeyi, karısının anısı olarak, fotoğraf yerine bir süre duvarına astığı söyleniyor. Ama Jonathan, maskeyi araştırma yapmak için kullanacağını söylediğinde ve yarı yolda kendi malı yapmaya başladığında, George Joestar pek de kırgın görünmemişti.
Demek ki maskeye o kadar da bağlı değildi.
Ancak onun, sevgili karısının anılarına bağlı olmadığını düşünmüyorum--- O zamanlar, Jonathan, sadece Efendi Joestar’dan onu ’Miras almıştı’.
Bir ’varis’.
Jonathan Joestar.
...Ve ben, Dio, o taş maskeyi ondan ’aldığım’ için, dünya çok daha iyi bir hale geldi. İnanılmaz bir derecede.
Bir çekim gücüyle yönlendirilir gibi, Meksika’da gömülü olan o taş maske bana doğru yol aldı.
Bunu bu şekilde düşündüğümde, Joestar’ın karısının arabada yaşadığı kazada ölmesinin de belki taş maskenin bir sonucu olabileceği hissine kapılıyorum. Oldukça garip bir şey.
Sanırım yazmayı bırakmak için iyi bir yer.
Buna devam etmek için yarına kadar bekleyeceğim.