Bölüm 3227: Odessos, Büyük BEYONDER’İN Mezar’ı! III


Odessos, Büyük BEYONDER’İN Mezar’ı.


Kalbi’n içinde.


Kıpkırmızı bir Parlaklıkla ışıldayan bir Alan’da, Etraf, Canlı ve iyi durumda olan bir şeyin Atardamar’ı ya da Toplardamar’ının içi gibi hissediliyordu.


Çevre’nin kaplaması Şık ve Garip bir şekilde kaygandı, ancak zeminde Tomurcukla’nan Gül Yapraklar’ı olan merkezi bir alan vardı. Bu Tomurcukla’nan Gül Yapraklar’ının üzerinde, iki benzersiz Outeversal Morphon Görülebiliyordu.


Büyük olanın Deri’si Megalos Beyond’un başka bir yerinden oyulmuşçasına derin bir Yıldız Kırmızısı Tonu’yla parlıyordu; Formu, aralarında bir Tekillikle birbirine bağlanan iki Daire Kütlesi’ne dönüşen titreşen Fokunaçlar Kümesi’ydi; Küçük olanın Deri’si ise Megalos Beyond’un Obsidyen Yıldız Parlaklığ’ının tam Işıltısı’yla parlıyordu ve Zaman Zaman neredeyse çevresiyle kaynaşıyordu.


Sadece başındaki Gözler’ini temsil eden iki kör edici Beyaz Tekillik sayesinde Dış Hatlar’ı seçilebiliyordu.


Uzuvlar’ı ve Doğa’sı gereği İnsansı’ya daha yakın bir Formu vardı, içindeki hiçbir şey görünmese de, Çoğu Obsidyen bir Giysi’yle kaplıydı. Ancak Başı’nın tepesinden çıkan ve omuzlarına doğru uzanan iki Dokunaç ona eşsiz bir Farklılık katıyordu.


Yaşlı Varoluş, genç Outeversal Morphon’a dikkatle bakıyor gibi görünürken, kendi Niyeti’yle konuşmuştu. 


"Geçmiş Döngüler’de doğanlar arasında Büyük BEYONDER’E en çok benzeyen ve en Saf olan Sen’sin. Senin Amac’ın. Dokumalar’ınız. Fizyolojiniz’in Megalos Beyond’un kendisiyle olan bağlantısı... Bunlar’ın hepsi size bunca zamandır hazır olmanızı söylediğim daha büyük bir Amac’a işaret ediyor.


Yaşlı Ses dikkatle konuşmuştu. 


Ve İnsan’sı bir forma benzeyen Outeversal Morphon saygıyla başını sallarken, Tekillikler’iyle göz kırpmıştı. 


"Evet, Büyük Anne."


Tekillikler, Yüzü’nü aydınlatıyordu, Burnu ve Ağzı olmamasına rağmen, Outeversal Güzelliğ’i Varoluş’un Gözler’ini alıyordu.


"Mmm, o zaman geliyor olabilir. Bir İşaret’in fısıltıları yayılmaya başladı ve onlarla birlikte... Yaşlı ve Genç Gözlemci de buraya doğru geliyor. Hiç tesadüf yok. Dikkatle izle ve bir şey hissedersen, bana haber ver, ey Aspasia."


Aspasia.


Bu eşsiz Varoluş başını salladı ve birkaç Megakronos Saniye sonra önlerinde uzanan bir Alan bükülerek, Şık yüzeyde bir Açıklık oluşturdu; Outerversal Morphon Phulax, Tabatha, Genç bir Işık Morphon’u ve Ozymandias’ın Figürler’i Büyük BEYONDER’İN Mezarı’nın yerli Outerversal Morphon’u önderliğinde içeri girerken, pürüzsüz kaslı astar geri çekilmişti! 


Onlar’ı olmaları gereken yere getirme görevini tamamlar tamamlamaz, bu Morphon ayrılmadan öncs eğilmişti. Yaşlı ve Genç Gözlemci, Eller’i arkasında, hâlâ Yaşlı bir Adam formunda, neredeyse bir Sonsuzluk sembolünü benimseyerek, Tekillik’le birbirine bağlanmış iki daire formuna bürünen Yaşlı Outeversal Morphon’a doğru başını sallayarak, özgürce ilerlemişti! 


"Uzun zaman oldu, Büyük Anne." Konuşurken, Phulax, bu Varoluş’un yanındaki Aspasia’nın Sureti’ne şaşkın bir bakış atmıştı. 


"Çok uzun zaman oldu, Büyük Phulax. Seni küçük evimize getiren nedir?"


Büyük Phulax’ı harekete geçiren neydi? Beklediği gibi miydi? Bunun nedeni...


"Fısıltılar yüzünden taşındım. Alieia’ya başladığı anda, Varoluş’u anında Bağlayabilen Varoluş’un ortaya çıkması yüzünden."


WAA!


Dokunaçlar’ı bir genişleyip, bir daralırken, Büyük Anne’nin titremesine neden olan Sözler söylenmişti ve sorarken, üzerinde ateşli bir ışık Yanıp sönüyordu. 


"Bu fısıltılar... Söz konusu olanı kendiniz gördünüz mü? Nerede olduğunu biliyor bil-


...!


Yaşlılar’ın ve Gençler’in Gözlemcisi Eli’ni kaldırıp, Ozymandias’ın Parlak Uıldız görüntüsünü işaret edince Niyet’i durdurmuştu. 


"Söz konusu Varoluş’u size getirdim. Büyük BEYONDER’İN Sadık Takipçiler’inin olayları doğrulayabileceğini ve herkesten daha fazla açıklığa kavuşturabileceğini düşündüm."


*..."


Büyük Anne, Ozymandias’ın önünde görünmek için anında bükülürken, daha büyük ve Ateş’li bir ışıkla kaplanmıştı. 


Onun Yıldız Parlaklığ’ı.


Teni’nin bazı kısımlarında Mor Mavi Parlaklık, Bazı Kısımlar’ında ise kıpkırmızı siyah yıldız Ton’u vardı. Gözler’indeki Beyaz Tekillikler. Ona baktıkça daha da gizemli görünüyordu ama Büyük Anne’nin yaydığı derin baskıya rağmen bu Varoluş’un Tekillikler’i titremiyordu bile!


Korkunun Zerresi bile yoktu.


"Gerçekten olabilir mi?"


Birçok Dokunac’ı titreşmişti. 


"Merhaba, Genç Olan. Bana... gösterebilir misin?"


Ozymandias’a doğru seslenmişti. 


Ozymandias, bu Varoluş’a ve karşılaştığı diğer tüm Outeversal Morphonlar’a bakarken, yakında Omniversal bir Güç Ölçümü’nü daha eksiksiz hale getirecek daha fazla Veri ve Bilgi Derleme’ye devam ediyordu 


O’nun beklentilerini hissedebiliyordu.


Kim bilir kaç Döngü’dür tutunduğu bir şeye olan İnancı’nı.


Bu yanlış anlaşılma üzerine oynamakta hiçbir sakınca görmemişti! 


Hafifçe başını sallayarak, Beyaz Tekillikler’i bir anlığına yanıp, söndü ve kapandı, arkasında Dokuz Dokunaç Halesi Parladı ve dönmeye başladı.


Tam merkezlerinde... yüzlerce Dokunaç İpliğ’i oluşmaya başladı.


Dokunaçlar ince Oltalar’a dönüşürken, izleyenlerin giderek, artan şaşkınlığı karşısında Ozymandias bu yüzlerce Olta’yı arkasından fırlattı - bu Oltalar Altlar’ındaki parlak yüzeyi sanki hiç yokmuş gibi geçerek, Megalos Beyond’a doğru uzanmıştı! 


Genelde bir Outeversal Morphon bir Bildirge’yi bağlamadan önce, tek bir ’Olta’ atılırdı - Bazılar’ı başarısız olurken, çoğu uzun zaman alırdı.


Ama Ozymandias aynı anda yüzlerce ince dokunaç salmıştı. 


Ve fırlatılmalarının üzerinden bir Megakronos Saniye bile geçmeden...


HUUUM!


Birbiri ardına Muhteşem bir Mor Mavi Işıltı’yla parlamaya başlamışlardı. 


"Ah...!!!"


Büyük Anne’nin Suret’i tam bir şok ve sevinç içinde geriye doğru tökezlemişti!