Genişliğ’in sıradan olmayan bir noktasında, benzersiz derecede Karmaşık bir Varoluş, Varoluş Kesimi’nde başarısız olan bir diğerinin Son Dokumalar’ını çökertmişti.
Daha sonra Eller’i hareket etmeye başladı ve bu Varoluş’u diğer üç Varoluş’la birlikte kesip, açarak, kendi eşsiz tasarımı altında Dokuma İplikler’ine dönüştürülmeden önce Fizyolojiler’ini ve Yapılar’ını inceledi.
Buradan oldukça uzakta, kısa bir süre önce Genişliğ’in İlkel Eldritch Sarayı’na varan ve Dokunaçlar’la titreşen bir Sonsuzluk Sembol’ü tarafından yönlendirilen başka bir Karmaşık Varoluş vardı ve Oraya Yolculuğ’u Çağlar öncesinden aktarılan Efsaneler’e bağlıydı.
Gelip, Megalos Beyond’un manzarasını değiştirecek bir Alet’in Efsaneler’i - Bu Varoluş’un kendisini gerçekten temsil edip, etmediklerine bakmaksızın kendisi için Kavradığ’ı Efsaneler.
Buradan muazzam bir mesafe uzakta, Taşınmaz Kutsal Lejyonlar Koku’yu yakalamak ve belirli bir Varoluş hakkında bilgi Dokumalar’ı elde etmek için çoktan gönderilmişti.
İlk bakışta bu Olaylar’ın birbiriyle hiçbir ilişkisi olmayabilirdi ama yine de her bir Eylem ve Tepki’nin Dokuma’sı Çark’ın Parmaklıklar’ını daha da ileri itiyordu!
Karmaşık Dokumalar’ın bu etkileşimlerinden çok uzakta.
Çok daha büyük bir Karmaşıklık taşıyan Dokumalar Alanı’nda - Dünyasal Varoluşlar’ın ya da Takımyıldız’ı Varoluşlar’ının Kendiler’iyle ilgili her şeyi tamamen dönüştürmedikleri sürece asla giremeyecekleri bir Alan.
Böyle bir Karmaşıklık Alanı’nda, Beden’i Katı Beyaz Astral Işıltı’dan oluşan İnsan’sı bir Varoluş, Elin’deki bir Nesne’yi kaldırırken, muazzam Karmaşıklık Dalgalar’ıyla dolu bir Alan’a bakıyordu.
Nesne... bir Saat gibi görünüyordu.
Yine de, bu Saat’in Dokuz İbre’si sürekli olarak düzensiz bir şekilde hareket ediyor gibi görünüyordu ve bu da herhangi bir şeyi ayırt etmeyi çok zorlaştırıyordu!
Bu Varoluş, muazzam Karmaşıklıkta’ki Alan’a bakarken, iç çekti ve hafifçe Seslen’di.
"Bildiğimiz onca şeye rağmen yine de müdahale ettiniz Sör Bob."
Ses’i, sadece Kendi’si içindi ve Melankoli ve çaresizlikten Kaynaklanıyor gibiydi.
Bob.
Bu, Beyaz katılaşmış Astral Varoluş, böyle bir Varoluş’un Dokumalar’ına doğru bakıyordu ve şu anda görülebilen tek şey, tek bir Tekillik’ten uzanıyor gibi görünen Yüzler’ce Keskin Çizgi’ydi.
Hayır, Çizgiler değil.
Sözcükler.
Bir Çark’tan başka hiçbir şeyden kaynaklanmayan Çizgiler.
Bu Varoluş bunu düşünürken, Bob’un son zamanlarda ziyaret ettiği Çark’ın tüm farklı Sicimler’ini saydı.
Çark’ın farklı Dokumalar’ı!
Varoluş Çarkı’nın Dokumalar’ı farklı Biçimler’deydi.
Zaman’ın ve Varoluş’un Kendisi’nin tamamen Farklı Akışlar’ını barındıran Farklı Varyasyonlar.
Her bir Varoluş Dokuma’sı Farklı türde bir Karmaşıklık - farklı türde bir Frekans içeriyordu.
Farklı Jant Sicim Türler’i!
Daha basit bir ifadeyle Jant Sicim’i, bir Tekerleğ’in merkezinden Jantı’na kadar uzanan Tekil bir çubuktu ve birçok Jant Sicim’i bir araya gelerek, Çark’ın tüm Yapısı’nı destekler ve sorunsuz bir şekilde dönmesini sağlardı.
Sayısız Karmaşık Dokuma’nın birlikte akmasına izin vermek için.
Varoluş’un Sayısız Varyasyon’u için.
Her Çark’ı ayakta tutan pek çok Sicimler vardı ve bazı Sicimler’in sıraları diğerlerinden çok daha kritikti.
Bob, Çark’ın gerçekten Kritik bazı Kollar’ını ziyaret etmişti.
Her birinin içinde yaptığı şeyler bu Varoluş için bile gizliydi ama başkalarından duymuştu.
Hareket eden tek kişi Bob değildi.
Diğerler’i de taşınmıştı.
Bob ve O’nun gibilerin muazzam bir Bilgi’ye sahip olduklarını bildikleri için Bu durum Bu Varoluş’u ve diğerlerini Çılgın’a çevirdi - Hsrhangi birinin Sayısız Yaşam Boyunca sahip olabileceğinden çok daha fazlası.
Çark’ın herhangi bir Frekansı’na - sadece akışını sağlamaları gereken Çark Dokumalar’ına - Yapılacak herhangi bir müdahalenin sadece suları bulandıracağını ve daha fazla Kaos’un yükselmesine neden olacağını bilmeleri gerekirdi.
Hepsi, bir şeylerin yaklaşmakta olduğunu biliyordu.
Hepsi, bunun kaçınılmaz olduğunu biliyordu.
Öyleyse neden?
Bildiklerini bildikleri halde neden hala Sular’ı bulandırıyorlardı?!
"...!"
Bu yüzden sadece bir kez daha iç geçirebilmişti.
"Çark, Döndükçe Dönüyor."
...!
"Günün sonunda, biz bile buna karşı güçsüzüz, Sör Bob. Biz bile gelmekte olanı durduramayız. Biz"
Sakin Ses’i duyduğunda, arkasını dönmeden bile bu Karmaşık Varoluş’un Yuvarlak Başı’nı hissedebiliyordu.
"Olaylar’ın akışı hakkında çok fazla endişelenme, küçük adam. Hiçbirimiz fazla bir şey değiştiremeyiz. Tek bir Varoluş’un sahip olabileceği Bireysel Güç, Çark’ın Sayısız Karmaşık Dokuma’sıyla kıyaslanamaz. Eğer O’nunla savaşmaya çalışsaydım bile anında Ezilirdim ve Çark’ın Dokuması’nı bir an bile durduramazdım, içindeki şeyleri Tersine Çevirmek ya da değiştirmek şöyle dursun. Ne yaparsam yapayım günün sonunda pek bir işe yaramayacaktı."
"Haha, Çark döndükçe dönüyor... Hepiniz bunu o kadar çok Fısıldıyorsunuz ki, bugünlerde Birçok Çocuk bunu söylüyor. Hatta anlamadıklarına Zalim diye hitap ediyorlar. Zalim... Size Zalim gibi mi görünüyorum? Ben sadece Bob’um, her şeyin Ölçeğin’de Zararsız Lüçük bir şeyim ve Ben’i sürekli Çark’ın Dönüşler’i hakkında fısıldarken, görmüyorsunuz. Çark hakkında ne biliyorsunuz ki? İşler’i kendiniz için basitleştirin ve bu kadar endişelenmeyin. Gelin, yapılacak işler var ve tembellik edemezsiniz."
Parlaklık, ortaya çıktı.
Uzak Mesafe’nin içinde yüzlerce devasa Kol Düzen ve Sükûnetle akıyordu.
Özellikle devasa bir Spoke vardı ki, sessiz bir Işıltı’yla çaktırmadan Parlıyor’du.
Hiç kimse böyle bir Parıltı görmemişti.
Kimse, bunun ne anlama geldiğini bile bilmezdi.
Çark’ın bu Kolu’nun içinde.
Bu Varoluş Dokuması’nın, bu Varoluş Frekansı’nın içinde.
İçinde Sınırsız bir Parlaklık vardı ve O’nun önemsiz bir köşesinde, Dokunaçlı bir Sonsuzluk sembolü şeklindeki Büyük Bir’i, Ozymandias’ı Outerversal Otorite Denizler’i yayan bir Blancverse’nin Kapılar’ından geçirmişti!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
