Bölüm 3482: Wheelomachy! II


Akıl Almaz Derece’de Güçl’ü birinin görüntüsü Parçalar’a ayrılıyor ve Solma’ya başlıyordu.


"O pislikler gerçekten iyi plan yapmışlar. Özellikle de o sahnede gözlemlediğiniz Yüzsüz Varoluşlar. Kaynak olarak, bu Frekans’la yayılmaya başlayan Değişime direnç gösteren bir tür Karmaşıklığ’a sahip gibi görünüyorlar. Onlar’la karşılaştığınızda, dikkatli olun. Karmaşıklık Seviyeniz’i tam olarak Kavrayamıyor’um, ancak Varoluş Dokumalar’ını Koparmış ve ardından kendi Yollar’ına Öncülük etmiş olan Herkes’in potansiyel olarak bir Varoluş Frekansı’ndan ayrılması mümkündür. Eğer onlar için bir Yol mevcutsa. Eğer benzersiz araçlara sahiplerse. Sizin için, Wheelomachy içinde belirlediğim yollara erişebilirseniz, bunlar sizi gitmek istediğiniz her yere götürebilir. Bu andan itibaren, Kendiniz’i Wheelomachy’nin bir Gözcü’sü olarak kabul edebilir ve seçkin görebilirsiniz. Sadece herhangi bir Gözcü değil, Dokumalar’ını bana aktaran Wheelomachy’nin İlk Gözcüsü’nün Doğrudan Soyu’ndan gelen biri. Tabii bu ayrımı üstlenmek istiyorsanız. Ve sana son bir tavsiyem daha var..."


...!


Tekillikler’i melankoliye dönüştü ve Karmaşıklık’la doldu.


Son bir Tavsiye.


Bunu söylerken, Alt Yarısı paramparça olmaya ve kaybolmaya başladı, Ses’i ise aynı şekilde yankılanıyordu.


"Herkes giderek, daha fazla Karmaşıklığ’ın peşinde koşuyor gibi görünüyor. Çark’a daha da yaklaşmak için. Eğer Varoluş’un sahip olduğu tek dürtü buysa - Sadece Varoluş’un Karmaşıklığ’ımı artırmaya yönelik Sonsuz bir ihtiyaçsa, bunun asla bitmediğini göreceksiniz. Neyi başarırsanız başarın hep daha fazlasını isteyeceksiniz. Hayatınız... Asla O tatmin ve mutluluk duygusuna sahip olmayacaktır."


WAA!


"Kim’i kıskanıyorum biliyor musunuz? Her gün tarlasıyla ilgilenmek için uyanan Çiftçi’yi. Çünkü Dokuma gibi şeyleri tanımaz. Sadece her gün sevdikleri şeyi yaparak, yaşadıkları sıradan bir Hayat. Burada ve orada zorluklar var. Hastalık. Kayıplar. Ama Gün’ün sonunda, huzur içinde ölmeden önce bir Asır boyunca tatmin olmuş bir şekilde yaşıyorlar. Hayatlar’ı Sadelik’le dolu olan, sürekli daha fazla Karmaşıklık arayışında olmayan Sayısız Varlığ’a imreniyorum. Varoluşlar’ımız ne kadar Karmaşık hale gelirse, giderek artan sorunlarla o kadar iç içe geçmiş gibi görünüyoruz. Bu, bizim taşımamız gereken bir yük. Ama Sen’in için dostum, sana sadeliği bulmanı tavsiye ederim. Gelecek’te uzak bir hedef olarak değil, şimdi hayatın bu değişken Dokuması’nın tadını çıkarman için tatmin. Ne de olsa Gelecek garanti değildir."


HUUUM!


Yüz’ü titremeye ve dağılmaya başladı.


Tamamen ortadan kaybolmadan önce birkaç saniye daha Ozymandias’a doğru bakarken, Yuvarlak Kafa’sı parçalanmış boşlukta Parla’dı.


Sözler’i, Noah’ın Dokumalar’ının içinde vızıldadı. Tatmin.


Memnuniyet!


Her bir Varoluş, sürekli olarak daha fazla ve daha büyük bir Karmaşıklığ’ın peşinde koşuyor, birçoğu da başka bir şey düşünmek için asla durmuyordu.


Noah, ne zaman ilerleme kaydetse, Güc’ün ve Karmaşıklığ’ın gizemleri hakkında daha fazla şey anlasa, bu duyguyu gerçekten seviyordu.


Bu, O’nun memnuniyetinin bir Parçası’ydı. Ama ne kadar Karmaşık hale gelirse gelsin Asla vazgeçmediği başka şeyler de vardı.


Aile’si.


Kadınlar’ı.


Kadınlar’ıyla yaşadığı Sıradan yakınlaşma eylemini asla geride bırakmamıştı çünkü bu da O’nun tatmin duygusunun bir parçasıydı. Cehennem Terra Firma’da sıkışıp, kalmışken, Varoluş etrafında çözülürken, Barbatos ile bu Tatmin’in tadını çıkarmamış mıydk?


Yani, Söz konusu Mutluluk ve Memnuniyet duygusu olduğunda, Noah’ın Dokumalar’ı arkadaşlığı geride bırakmamıştı. 


Ama aklına gelip de, yapmadığı bir şey vardı.


Sadece Günler ve Haftalar önce bu yıllar önceymiş gibi de görünebilir, ancak Başkalar’ının Kendisi’ne veya Sevdikler’ine zarar vermesinden endişe etmek zorunda kalmayacağı bir Güç Seviyesi’ne ulaştığında, Çiftçi olmak için emekli olacağını ve sadece Günler’inin tadını çıkaracağını hayal etmişti!


Her geçen Saniye Yeni bir Güç Seviyesi’ne ulaşıyor gibiydi.


Ancak düşmanları da, her geçen Saniye daha da güçleniyordu. 


Tehditler her geçen Saniye daha da büyük hale geliyordu! 


Böyle devam ederse, Asla Var olmayacak Fantastik bir Çiftlik’te Emekli Olacağ’ı o günü Sonsuz’a dek beklemek zorunda kalmayacak mıydı?


Önünde, gerçekten hiç bitmeyen Sonsuz bir yol uzanırken, bu Varoluş O’na Genişlik, Wheelomachy, Çark’ın Logosu ve daha fazlasıyla ilgili Bilgi Demetler’i bırakırken, Bob’un tamamen dağılmasını izlemişti. 


Sadece Hayâl’ini kurduğu Nihai Hedef’i, belki de hiç gelmeyecek Huzurlu bir Son’u yaşayamayacak mıydı? Tüm bu Kaos’un ortasında bile O’nu şimdi bunu yapmaktan alıkoyan neydi? Bir sonraki Adımlar’ını düşünürken, Başı’nı salladığında, O’nu bundan alıkoyan hiçbir şey yoktu.


Bob’dan gelen Anılar ve Bilgi Demetler’i Dokumalar’ı boyunca akarken, etrafındaki parçalanmış Uzay’ın örtülü Küme’si çözülmeye başlamıştı. 


Birçok şey meydana gelmişti.


Pek çok Varoluş’un gelmekte olduğunu hissettiği Değişim, Noah’ın ya bu Değişim’in başlatılmasında temel bir Figür olması ya da Terra Firma’nın serbest bıraktığı Cehennem’e ilk giriş ve çıkışıyla bu Değişim’e katkıda bulunan Figürler’den biri olması nedeniyle çiçek açmıştı.


Bir Kıvılcım’ın Ormandaki Kuru Yapraklar’ı tutuşturmasına benzer şekilde, şimdi de, bir yangın Hız’la etrafa yayılıyordu.


Ancak sahne çoktan hazırlanmıştı. Kurumuş Dallar ve Yapraklar bu Frekans ve Çark’ın diğer Frekansları boyunca uzanıyordu.


Ve Varoluş’un Dokumalar’ı yanmaya başladığında, O’nu izlemek ya da düzeltilmesine yardımcı olmak için her zaman orada olanlar şu anda kendi savaş düşünceleriyle meşguldü.


Çark’ın Logos’u, Wheelomachy’nin Gözcüler’i ile birlikte Tehlike’ye atılmıştı!


Ve tüm bunların ortasında, tüm bu Kaos’un ortasına karışmış bilinmeyen Yüzsüz Varoluşlar ortaya çıkmıştıö


Şimdi Noah’ın bir yandan tüm bu olanlarla yüzleşmesi, bir yandan da Araf Topraklar’ına doğru Genişleme Hedefler’iyle uğraşması ve kendi Varoluş Karmaşıklığı’nı yükseltmek için Yeterli Yakıt’ı elde etmesi gerekiyordu!


Sahne kurulmuştu ve şimdi geriye sadece takip edilecek İhtişam kalmıştı....