Bölüm 3503: Bir Alev’in Korlar’ı! V


Yemyeşil Manzaralar’la dolu bir Bölge’de, bir Dağ’ın dibinde.


İmparator Penguen, Kazuhiko, Ayame, Erikson, Dr. Hall ve diğer birçok Figür aşağıda toplanmıştı.


Yemyeşil Dağ’a tırmanan biri, Altın Mavi’si Gözler’i Kader’le titreşen Genç bir Adam’ın yüzünü görmüştü. 


Düşünceler’e dalmış gibiydi ki bir an sonra...


"Oğlum."


Sonsuz’a dek duymadığı bir Ses çınladı; Henry’nin Beden’i, Babası’nın arkasındaki vakur görünümünü görünce yükseldi ve Anın’da O’nu kucaklamaya gitti!


Noah, gülümseyerek Oğlu’nun Başı’nı okşarken, bir yandan da aşağıya, diğer birçok Varoluş’un oluşturduğu kalabalığa baktı.


O’nun Halkı. 


Aile’si.


Sevdikler’i.


Varoluş’un bu giderek Kaotikleşen Dokumalar’ında korunmaya Değer Olanlar!


Karmaşıklığ’ı daha büyük seviyelere doğru yükselmeye devam ederken, Kendisi’nden Parçalar ortaya çıktı ve Onlar’la Yeniden Bağlantı kurdu!


-


Megalos Ynnere’dd. 


Koruyucuların Omniverse’sinde. 


Varoluş’un neredeyse paramparça olmuş Dokumalar’ında. Outerversal Morphonlar ve Koruyucular arasındaki Savaş’ın Kalıntılar’ı görülebiliyordu, ancak şu anda iki taraf da birbirine odaklanmamıştı.


Bunun yerine, yaydıkları Baskı Seviye’si Varoluş Koparma’nın tasvir edebileceği her şeyi Aşan bir Dizine Yüzsüz Varoluş’un göründüğü yukarıya bakıyorlardı.


Şu anda, Varoluş Dokumalar’ını Koparmış olan yıldız şeklindeki bir Outerversal Morphon’dan bir Karanlık Kule yükselirken, çevreye bir ıssızlık hissi yayılıyordu.


Ancak şimdi, Dokumalar’ı henüz kimsenin anlamadığı bir şeyin Yükseliş’i için besin Madde’si olarak kullanılırken, yok olmuş bir halde yatıyordu.


Topluluğ’un Kalkan’ı, Yaşlı Adam Eudemus, bu Sahne’ye umutsuz bir bakışla bakmıştı, çünkü Karanlık Kule’nin yükselişiyle birlikte, Dokumalar’ının ve yakındaki diğer herkesin Dokumalar’ının sorunsuz bir şekilde içine çekildiğini hissetmişti. 


Ne kadar karşı koyarlarsa koysunlar ya da Dokumalar’ını kendilerine saklamaya çalışırlarsa çalışsınlar.


Görünüşe göre bu her neyse O’nun için yakıt olarak kullanıldıklarından, sabit bir oranda dışarı sızıyorlardı.


Yaşlı Adam Eudemus, Onlar’a kesilecek kuzularmış gibi bakan yukarıdaki Yüzsüz Varoluşlar’a bakarak, konuşurken, çaresizlik hissine kapılmıştı. 


"Bunca zaman boyunca Üç Cisim Sorununa çözüm aradım. Madde, Karanlık Madde ve Anti-Madde arasında bir Çözüm aradım... Ama çok daha büyük Karmaşıklığ’a sahip bilinmeyen bir Dış Faktör’ün girişi her şeyi paramparça etti. Yani... Daha fazla Karmaşıklık her zaman sorunun cevabı mıydı?"


Bu korkunç Varoluşlar karşısında umutsuzluğa kapılmıştı- OMNİFATHER’IN Kadim Güçler’i gelmedikçe, ne yapabilirlerdi ki?


Tüm geçmişleri.


Onca yıllık Sorular ve Cevaplar!


Hepsi bir hiç haline gelmişti.

"Yaptığımız herhangi bir şey buna değdi mi? Megaloslar arasındaki çağlar boyu süren savaş. Sayısız çatışma... Tüm bu mücadelenin gerçekten bir Değer’i yok muydu?


Sonunda, yukarıdaki Baskı’nın, Yüzsüz Varoluşlar’ın ve yükselen Kara Kule’nin önünde kimsenin cevap veremediğini görünce, umutsuzluğu kükremişti. 


Tüm Atmosfer boğucuydu.


Ve yine de böyle bir zamanda...


"Çark’ın dönmesini sağlayan şey Varoluş mücadelesidir."


HUUUM!


Bir Ses yankılandı.


Bu Ses’in yankılanmasıyla birlikte, yukarıdan bir Parlaklık hissi geldi ve bir düzine Yüzsüz Varoluş’a ve Onlar’ın diktiği Kara Kule’ye bakarken, Altın Cübbeler’le süslenmiş bir Adam belirdi!


Bu, Şarkı Söyleyenler’in Tam’ından başkası değildi; Dokumalar’ı, çoktan bir Yol çizmiş birinin Dokumalar’ı gibiyken, sessizce ortaya çıkmıştı 


O, bir Şarkı Söyleyen Öncüsü’ydü.


Henüz Kendi’si için bir Kaynak talep etmemiş ya da bulmamıştı, ancak görünüşü Yüzsüz Varoluşlar arasında Göz’le görülür bir paniğe neden olurken, Bedenler’i açAnın’da bir Düzen içinde hareket ederken, O’nun Yol’u açık ve netti!


Yaşlı Adam Eudemus, etrafında yanıyor gibi görünen Hâyâl’i bir Altın Alev’i gözlemlerken, yukarıdan bu bilinmeyen Adam Figürü’ne bakmıştıö


Sanki tüm Dokumalar’ı Alev almış gibiydi.


Eudemus, Megalos Ynnereler’inin hangi Kadim güç merkezi olduğunu merak ederken, Bu Alevler’in içinde bir umut duygusu hissetmişti. 


Bu Varoluş’un etrafındaki Şok Edici Güç ve Saflık Seviyesi’ni hissetmişti aslında Bu O’nun ve diğerlerinin ulaşmayı arzuladığı şey değil miydi?


Bu ağır durumda bile Yaşlı Adam Eudemus sormadan edememişti. 


"Saygıdeğer Efendi OMNİFATHER’IN Güçler’i tarafından mı gönderildi? Yoksa Megaloslar’ını tamamen terk etmemiş olan Genişlik’ten başka bir Güç mü?


En azından bilmek istiyordu.


Ve yukarıdaki Varoluş Bakışlar’ını Yüzsüz Varoluşlar’a kilitlemişken, etrafında birbiri ardına Altın Parlaklığı’nda Sütunlar oluşmuştu - Bir araya gelerek, Altın Işık Sütunlar’ından oluşan bir Dağ oluşturdular!


Niyet’i yankılanırken, buraya Öncüler’i değil, Varoluşu Koparan Varoluşlar’ı idare etmek için gönderilen Yüzsüz Varoluşlar’ın üzerinde baskıcı bir şekilde yükseldi.


"Ben, Çark’ın Akışı’nın mütevazı bir Dokuyucusu’yum. Daha önce tanıştığınız Omniverse X-999’dan Aynı Kişi tarafından gönderildim."


...!


Yaşlı Adam Eudemus’un duymayı hiç beklemediği saçma sözler yankılandı.


Şarkı Söyleyen Tam’ı, Megalos Ynnere ve Commonwealthtekiler’le ilgili bilgiler Kendisi’ne verilirken, Noah’ın Dokumalar’ının Yeniden İnşasıydı!


Yaşlı Adam Eudemus’u tanıyor ve biliyordu ve bu Sözler söylendikten sonra yaşlı adam bildiği her şeyin yıkıldığını hissetmişti. 


Az önce ne dedi? Omniverse X-999’dan gelen Şahsiyet mi?


Kısa bir süre önce Korkunç bir Gri yırtılmanın içine çekilen Varoluş’tan mı? Üç Cisim Sorunu’nu tartıştığı Varoluş’tan mı?


Bir iki gün önce henüz bir Varoluş Durumu’na bile ulaşmamış olanla aynı Varoluş’tan mı?!


"..."


Yaşlı Adam Eudemus bildiği her şeyin yıkıldığını hissederken, tepesinde Altın Alevler, Yüzsüz Varoluşlar’ı hedef alan korkunç bir Niyet’le birlikte yükselmeye başladı. "Varoluş’un Akışı’nı Bozanlar... Amacınız’a bu kadar kolay ulaşacağınızı sanmayın."


...!


Bu Niyet’le birlikte, Yakıcı Altın Alevler yayılırken, binlerce Işık Sütun’u yağmıştı.