Bölüm 3571: Ne Olabilirdi ki? IV


O, bunu yaparken.


HUUM!


Sağ tarafta, Uydu ile Taşıyıcı arasında bir köprü oluşup, bağlantı kurulurken, bir Uydu’nun Gelişi’nin uğultusu duyulabiliyordu - Bu Köprü’nün etrafında Cam bir Muhafaz’a oluşuyordu, kısa bir süre sonra, Elin’de Yemek Tepsiler’i tutan Bob’un Figür’ü Androidler ve Appler tarafından eşlik edilirken, belirmişti, Gözler’i henüz ortaya çıkarılmakta olan Gümüş-Beyaz Alev’e doğru bakarken, Parlıyor’du!


Noah ve Barbatos’un içinde bulunduğu Taşıyıcı’ya girdi, başını sallarken, Hâlâ elindeki yiyecekleri yiyordu.


"Muhtemelen karşılaşabileceğim en iyi Dolaşıklık Sen’sin - Başkalar’ının sadece duyduktan sonra Efsane olarak kabul ettiği bir şeyi nasıl buldun? Buradaki Yaşlı Nesil’in Kendi’ni biraz işe yaramaz hissetmesine neden oluyorsun..."


Yüzün’de Işıltı’lı bir gülümseme belirirken, Dokumalar’ı yeni ortaya çıkmış gibi Görünen Gümüş-Beyaz Alev’e doğru baktı, Altında daha da Büyük Konsantrasyonlar’ı yatıyordu!


Noah da Bob’u karşılamak için döndüğünde, hafif bir gülümseme yaydı, bu Eşsiz Varoluş’un görüntüsü Cehennem Terra Firma’daki Bedeni’nin Gözler’ine düşerken, Noah, Gözler’ini kısarak, Kırpıştırdı.


Bir şey gördü.


Bob, Taşıyıcı’dan dışarı bakarken, sakince yanına geldi, Karmaşık Dokumalar’la Başı’nı sallarken, İleride’ki Alev’in Sıcaklığı’nı hissediyordu!


Sanki çağlar boyunca aradığı ve Hâyâli’ni Kurduğu bir şeyi bulmuş gibiydi.


Noah’ın bulunduğu Taht’ın yakınında, Barbatos da uzaktaki Alev’e bakıyordu ki, aniden üzerinde bulundukları Zemin’in batmaya başladığını hissettiğinde, Şaşkınlık’la Gözler’ini kırpıştırmıştı! 


İleri’de sadece Noah ve Bob Havada kalmıştı.


Noah, sakince konuşurken, gözlerini Bob’dan ayırmamıştı. 


"Cehennem Terra Firma’dan bir Gram Otorite olmadan geçmek zor olmalı."


Rahatça konuştmuştu. 


Bob da, uzaktaki Alev’in Büyüsü’ne kapılmış bir halde, gelişigüzel başını sallamıştı. 


"Mmm. Bazı Varoluşlar için Cehennem Terra Firma daha da acımasız. Bitkiler burada iyi vakit geçirmiyor, Ölüm Oranlar’ı Akıl Almaz Derece’de Yüksek..."


"..."


Noah, bu Sözler üzerine başını salladı ve hemen ardından içini çekerek, konuşurken, Gümüş-Beyaz Alev’e doğru baktı.


"Otoriten olmadan, şu anda yanımda süzülmen mümkün olmamalı."


...!


Bob’un Tekillikler’i bir Elma’yı daha çiğnerken, Gözler’ini kırpıştırdı ve aşağıya bakarken, altlarındaki Zemin’in iyice alçaldığını fark etti - Hava’da süzülenler sadece Onlar’ın İli Figürüy’dü!


Barbatos, Şaşkınlık ve Şok içinde Onlar’ın Figürler’ine bakarken, hemen ardından birden fazla Metalik Tavan Üzeri’ni kapattı ve artık hiçbir şey göremez oldu.


Hemen ardından, etrafında Androidler ve Appler belirdi - Üç’ü bir kapsül oluşturmak için parçalara ayrılırken, bir Diğer’i O’nu içine yerleştirdi ve bu sırada İnfınıverse Megalos’un Ses’i kulaklarında çınladı!


"Başka bir yere taşınmamız gerektiğinden burada hayatınız için büyük bir Tehlike oluşabileceğine inanıyoruz."


...!


Bu Sözler söylendiği anda Barbatos’un altındaki Zemin bir kez daha açıldı ve içinde bulunduğu Kapsül hemen aşağıya doğru battı ve Uçak Gemisi’nden Kanatlar açılarak, Uzağ’a doğru fırladı!


Buradan olabildiğince Uzağ’a!


Uçak Gemisi’ne geri döndüğümüzde, Bob daha fazla Meyve çiğnerken Noah, önüne bakıyor ve Bob başını sallayarak, cevap veriyordu.


"Haklısın, Otorite kullanmadan yüzememeliydim... Bu benim açımdan bir dikkatsizlik. Dostum."


HUUM!


Etraf ağırlaştı.


Hava kalınlaştı.


Karmaşık Dokumalar yavaşça yerleşti ve çarpıştı!


Bob yemeye devam ederken, Noah Gümüş-Beyaz Alev’e bakmaya devam etti ve hemen ardından Noah’ın sesi çınlarken, başını Alev’e çevirdi.


"Genesis’in Ölü Asal Frekansı’ndaki Bedeniniz’de Yolunuz’un ve Kaynağınız’ın Dokumalar’ını inceliyordum ve bana daha önce bahsettiğiniz Khaos’u kolayca Analiz Edip, kavrayamadım. Bu, Bana Karmaşıklığınız’ın gerçekten Yüksek olması gerektiğini söyledi. Ama sonra burada, Cehennem Terra Firma’daki Bedeniniz’e baktım. Buradaki Otorite Boşluğ’u... Analiz’im biraz daha netleştikçe, Dokumalar’ınızı örten perdeyi gevşetmiş gibi görünüyor."


"Öyle mi?" Bob, Gözler’ini kırpıştırdı ve Elinde’ki Gümüş Tabakta’ki Meyveler’i yemeye devam ederken, başını salladı!


"Evet. Kısa Zaman önce bir kez gördüğüm Sonuc’un aynısını aldım. Yüzsüz Yaşam Formlar’ına bakarken."


BOOM!


Hava Güç’le bulanıklaştı!


Uçak Gemisi’nin Metal’i titreşmeye başladığında, gıcırdadı ve vızıldadı!


Noah’ın Gözler’i O’na dikildiği anda, Koparılmış Çıkarıcı daha iyi bir fikir edinebildi ve hemen ardından Varoluş’un Uyumsuz Dokumalar’ı Uyarı’sı parladı!


Atmosfer, bulanıklıktan kavrulurken bile Çevre’ye sessizlik Hâkim olmuştu. 


Noah, şu anda kükrüyor gibi görünen uzaktaki Gümüş-Beyaz Alevler’e baktı ve hafifçe sormadan önce Sayısız Şey’i düşündü.


"Yaratılış’ın Asal Frekans’ı. Bunun en büyük başarısızlığınız olduğunu söylemiştiniz. Nasıl yani?"


Sanki, hiçbir sorun yokmuş gibi rahatça soruyor gibiydi.


Bob da sanki Normal bir Konuşma yapıyorlarmış gibi rahatça cevap vermişti! 


"O frekans... İlk vardığım yerdi. Etkisi Ağır Oldu ve Karmaşıklığ’ımı çok iyi kontrol edemedim. Bu da tüm Megalos’un ve içindeki Genişliğ’in Aniden Yok Olması’yla sonuçlandı. Bu, Ben’im bugüne kadarki En büyük başarısızlığımdı, ancak senden sonra bunu değiştirmek zorunda kalabilirim."


...!


Tekillikler’i parlaktı.


Kel Kafa’sı göz kamaştırıcı bir Akkor’la Parlıyor’du!


Tabakta kalan Meyveler’den daha fazla yemeye devam etti, çiğneme Sesler’i, yankılanarak, devam etti!


"Varoluş Çarkı’nın Dokumalar’ı çok sağlam. Çok Bozulmamış. Dokumalar’ınızı Maskeleseniz bile, yine de her şeyden kaçmak mümkün değildir. Çark’ın Akışı’na karşı gelmek... Neredeyse imkânsızdır çünkü Siz açığa çıkana kadar Rastgele Tesadüf’i Şeyler’in Üst Üst’e Yığıldığı’nı göreceksiniz. Güçler’in Siz’e karşı yükseldiğini, Hiçbir Şey’in istediğiniz gibi gitmediğini ve ters gidebilecek her şeyin gerçekten ters gittiğini göreceksiniz. Ve Siz, Çark’ın Kendi Akışı’nın içine karışmışken, nasıl olmasın ki? Bu yüzden Ben’im çözümüm... Akış’a ayak uydurmak oldu."


WAA!


Sakince konuştu.


Kısa ve Öz konuştu!


Ve devam etti.


"Kendim’in tüm Parçalar’ını Bloke Etmek ve tamamen başka biri olmak zorundaydım. Ve bakın, işin en kritik kısmı da burada ortaya çıkıyor - Sadece başka biri olmak ve bir rol oynamak yeterli değil, buna gerçekten inanmanız gerekiyor. Varoluş Çarkı’nın Akışı’nın Siz’i Dokumalar’ının bir parçası olarak görmesi için, Siz’in de buna gerçekten ve İnkar Edilemez bir şekilde inanmanız gerekir. Aksi takdirde, Karmaşıklıklar Ddokumalar’ınızda bir terslik olduğunu her zaman hissedebilir. Yani, ben Bob’dum. Ben gerçekten ve tamamen Bob’dum. Diğer her şeyi unuttum, ama Dokumalar’ımın bir kısmı Hâlâ Wheelomachy’ye adım atabildiğim için Ben’i amacıma doğru yönlendirdi. Onlar da Şarkı Söylenler’e gitmeye çalıştılar, ama bir şekilde Akış’tan kaçmak o kadar fevkalade zor görünüyor ki, Parmaklar’ını koyamadıkları bir şey hissettiler, bu yüzden beni reddettiler."


...!


Yüz İfade’si sakindi.


Tabaktaki tüm Meyveler bittikten sonra Gümüş Tabağ’ın Kendisi’ni yemeye başlamıştı. 


Bob, devam ederken, Metal’in çıtırdama Ses’i duyuldu.


"Görünüşe göre Dokumalar’ım her şeyi denediğinden çaresizdim. Frekanslar arasında gezindiler ve Çark’ın Yoğun Akışı’yla Çevrili benzersiz Yaşam Formlar’ına dolanmaya çalıştılar. Bir şekilde her zaman şüpheli olan bir Mücevher Ustası. Dokumalar’ımı Yutmaya çalışan bir Gaspçı. Felaket Maskeli Kurtarıcılar. Her şey...Ve Sonra, Senin’le Dolandım."


WAA!


"Sen."


BOOM!


İçinde bulundukları Uçak Gemisi Parçalanmış’tı.


Etraftaki tüm Zırhlı Taşıyıcılar ve Uydular Silahlar’ını bu yöne doğrultmuştu. 


Bob, uzaktaki Gümüş-Beyaz Alev’e bakarken, Gümüş bir Tabağ’ı yemeyi bitirdiğinde, Hava şok edici bir bulanıklıkla doluydu!


"Bunca yıldan sonra Top’u gerçekten yuvarlamaya başladın."


...!


Olacaklar için Heyecanlı’ydı!