Bölüm 3594: Akış! I


Benzersiz bir Karmaşıklık Türü’ydü.


Kaynaklar’ın Karmaşıklığı’na hiç benzemeyen bu şey, her şeyin tek bir Parlaklık Noktası’nda birleşmesi gibiydi.


Sadece Göz Kamaştırıcı Gümüş-Beyaz Alevler’e tepki veriyordu ve aktive edildikten sonra Dokumalar’ı titreşiyor ve bir Değişim Olasılığ’ı gösteriyordu.


Sadece, Eller’inde Dans Eden Gümüş-Beyaz Alev tarafından gerçekleştirilebilecek ve Kazınabilecek bir Değişim!


On’unla bu Frekans’ın Varoluş Akışı’nı Dilediğ’i gibi Değiştirebilir’di.


Akış.


Akış, tam olarak neydi?


Noah’ın Gözler’i Akkor Hâlinde’ki bir Işıltı’yla parlarken, yanı başındaki Madde’nin Kraliçesi’nin Yüzü’nde Ciddi bir ifade vardı.


"Yıllar geçtikçe, farklı Frekanslar’ın Akışı’nı ve Madde’nin oradaki tüm Varoluşlar’la nasıl iç içe geçtiğini algıladıkça ve okudukça, Çark’ın Akış’ı hakkındaki her şeyi tam olarak Anladığım’ı ve Kavradığım’ı söyleyemeyeceğimi fark ettim. Ama bunu Büyük bir bulmacaya benzetmeye başladım. Ve bir Frekans içindeki Sayısız Yaratık Bu Yapboz’un Parçalar’ını oluşturuyordu. Bu Parçalar’dan Bazılar’ı son derece büyük bir etkiye sahiptir, Öyle ki, çıkarıldıklarında Akış üzerinde önemli bir etki yaratabilirler, diğer Parçalar ise o kadar az etkiye sahiptir ki, birden fazlası çıkarılsa bile hiçbir şey meydana gelmez."


...!


Ses’i sakindi ve etrafındaki Madde’nin Dokumalar’ıyla yankılanıyor gibiydi, Noah’ın Gözler’i dans eden Gümüş-Beyaz Alevler’e ve şimdi Varoluş’un Kendisi’nin Aşılmaz Bir Birleşim’i gibi görünen Kazığ’a bakarken, sakin kalmıştı. 


"Hiçbir şey Kesin değildir. Yıllar içinde Farkı’na vardığım en büyük Bulgu, Akış’ın... Kimse’yi Kayırmadığı’dır. Duygusal ya da Layıtsız değil. Sadece Kendi’si için var olur, sanki Akış Kesintiye Uğramış gibi... Eğer belli bir Frekansta’ki bir Ankyra ölürse, Akış Yas tutmaz. Sadece geride kalan ağır Akış’la Baş’a çıkabilecek kadar alıcı olan bir Başkası’nı arar ve bir Başka’sı Görev’i Devralır. Akış, mantıklıdır. Anlayış ve Normlar’ın Kapsamı’nın Çok ama Çok Dışın’da bir şey varsa, diyelim ki Güc’ü, Nedenselliğ’i ve çevresindeki Varoluş üzerindeki etkisi yeterince önemli Hâle gelen belirli bir Quintessence’nin İmparator’u ortaya çıkarsa... Varoluş’un bu Dokumalar’ı etrafındaki diğerlerinin Ağır Akışı’nı Sifonlayabilir."


WAA!


"Bir Omniversal Ankyra’yı Gölge’de bırakabilir ve teorik olarak bir Frekans Ankyra’sının Akışı’nı Onlar’ı hiç tanımadan çekebilir. Akış... Varoluş’un Dokumalar’ında farklı Seviyeler’de değişikliklerin meydana gelmesine izin verir ve Akış tarafından yoğun bir şekilde çevrelenen Biri’nin Karmaşıklık Gelişimi’nde bir Hızlanma olacaktır. Ancak Akış’ın Şartlar’ı belirlenmiştir. Değişmez. Değiştirilemez. Tabii... Bu şartlar ilk Doğduğu’nda, orada olan aynı Enstrüman’a sahip değilseniz. Bilinmeyen Sayıda Döngü önce Varoluş Akışı’nın Şartlar’ını beslemek ve kazımak için kullanılan şey, Varoluş Çarkı’nın İlkel Alev’idir."


...!


HUUM!


Noah’ın Önünde’ki Varoluş Düğüm’ü aynı kalmıçtı, ancak Gözler’inde Her Şey’in aynı anda Genişlediği’ni ve Daraldığı’nı, aynı anda hem Büyük hem de Küçük olduğunu hissettikçe, İrade’si O’na batmıştı! 


Sadece, Gümüş-Beyaz Alevler’le Kendi’ni dengeleyebildi ve Düğüm’ün... Sanki küçük, Minik düğümlerden oluşan Sonsuz bir Denizmiş gibi sürekli değişen Dalgalar’la Dolu olduğunu gördü.


Ve o... Böyle Sonsuz bir Deniz’in küçük bir Bölümünde’ydi, her şey bir Örgü gibi birlikte hareket ederken, irili ufaklı Dalgalar arasında Akıp, gidiyordu.


Eğer bir Çekme varsa, bir İtme de vardı.


Ve bu Deniz’in, bu Örgü’nün hareket etme şekli, her zaman aynı kalan belirli bir Akış’a sahipti!


Etrafı’nda, Akış’ın Muazzam bir Birleşimi’ni temsil eden Dönen bir Dokuma Kütle’si vardı ve Figür’ü, Dilediği’ni özgürce ve kendi Adı’na nispeten düşük bir Çaba’yla Empoze Edebildiği için Çevredeki Varoluş Dokumalar’ı üzerinde büyük bir Varoluş’a ve Etki’ye sahipti.


Gerçek Kaynaklar’a giden Yollar’ı, Varoluş’unu Kolayca empoze etmesini ve çevredeki Sonuc’u değiştirmesini mümkün kılmıştı, ancak Gün’ün sonunda, Varoluş’un Akış’ı Her Zaman Önce’ki Hâline geri dönmüştü!!


Ama...


BZZT!


Noah, Gümüş-Beyaz Alevler’i Son’un Asal Frekansı’nın Düğüm’üne getirmişti, Örgü’nün yapısı çok Katı olmaktan çıkmıştı ve Akış’ta İnce Ayar yapılabildiği için O’na karşı bir Şekillendirilebilirlik Seviye’si vardı!


Ve böylece, ilk başta sadece Birazcık değiştirmeyi denemişti! 


"Son’un bu Asal Frekansı’nda, tüm Fağınık İzler, Parçalar, Parmaklıklar veya Varoluş Çarkı’yla ilgili herhangi bir şey doğal olarak Ben’im Varoluş’uma Doğru Toplanır."


WAA!


Çark’ın Gümüş-Beyaz İlkel Alev’i yakıcı bir kırbaç gibi yandı ve patlayarak, Son’un Asal Frekansı’nın Varoluş Düğümü’nün bağlı olduğu Varoluş Akışı’nın Örgüsü’ne çarptı.


Açık Beyaz Bir Yanık İz’i Örgü’nün etrafına yayıldı, ancak bu Frekansı’n Varoluş Akışı’nın bir Parça’sı olarak Pekiş’ti!


WHOOSH!


Ve bir Parlaklık Dalga’sı yayıldı.


Her şey Sessizliğ’e büründü.


Sanki hiçbir değişiklik olmamış gibiydi. 


Ama bir sonraki anda.


Yakındaki Uzay Titreme’ye ve Sarsılma’ya başlamıştı! 


Dokumalar, Çalkantılı bir şekilde sallanırken, bir sonraki anda, Karmaşıklığ’a sahip çok sayıda Ağır Tekillik Anlatılamaz Mesafeler’i aşarak, Noah’ın Etrafı’nda belirmişti! 


Rünik Hârfler’i Paramparça Olmuş Müthiş bir Ahşap Rün Parça’sı idi. 


Kalkan’a benzeyen bir Çekirdek İz’iydi! 


Doğa’sı gereği Eterik görünen bir Hayalet İz’iydi! 


Bir başka Çark’ın Parça’sı gibi sivri bir Uc’u olan devasa bir Altın Sütun’du - Ama bu Sütun, Kazığ’a oturtulmuş ve Kaynağ’ı Çıldırtıcı bir şekilde öfkelenen ve Hâlâ hareket etmeye çalışan bir Varoluş’u taşıyordu!


Kazığ’a oturtulduğu Göğsü’nden Altın Reng’i Kan sızarken, Noah’ın daha önce gördüğü Biri’nden Başkası’na Ait olmayan görkemli bir Mucize’yi taşıyan görüntüsü son derece şaşırtıcıydı. Bir Altın Titan!