Madde’nin Kraliçe’si olan biteni sanki bir Doğa Belgeseli’ni izliyor ve yorumluyormuş gibi anlatmıştı!
Bir Avcı’nın, Dokumalar’ıyla hiç de kıyaslanamayacak bir Hayvan’ı avladığı bir Nelgesel!
Ancak Theodosius’un Bakış Açısı’na göre, Dokumalar’ı Madde, Karanlık Madde ve Anti-Madde ile sürekli olarak patlayan ve her biri birden fazla Megalos’un aynı anda Çöküşü’ne benzeyen patlamaların ortasında herhangi bir Boşluğ’u kapatmak için Parlak bir şekilde Aydınlanır’ken, Bu, O’nun Yaşam’ı ve Geçim Kaynağı’ydı.
Altın Oran’ı hiç durmadan bir cevap aramıştı!
"OOOOOH!"
Amac’ı O’nu asla terk etmemişti!
Ve Kaynağ’ı Asal olduğu için, Mükemmel Altın Oran’ı bulamasa bile, Varoluş’unu tamamen Parçalanmak’tan koruyacak kadar Güc’e sahipti ve yeterince Dokuma’sı kalmıştı!
BOOM!
Theodosius’un Asal Kaynağ’ı ağır bir nefes alırken, son patlama meydana gelmişti!
Altın Deri’si Soyulmuş ve Yırtılmıştı ve Vücud’u tamamen Grotesk görünüyordu, Beyaz-Altın Kaslar’ı Vücudu’nun bazı kısımlarının derinliklerinde uzanan derin yarıklar gibi görünürken, İlkel Megolonya’lı her yerde Spam yapıyordu.
Ana Kaynağ’ı yaralanmıştı.
Ama Yaşıyor’du.
Mükemmel Denklem’i bulamamış olsa da, çözmeyi başardığı şey hayatta kalması için yeterliydi!
Arkası’nda Madde’nin Kraliçe’si konuşmaya devam ederken, Altın Titan Noah’a soğuk bir şekilde bakmıştı.
"Theodosius, Ethereal Titanos Megalos’un Sıradağlar’ında bulunan İlkel bir Hayvan’dır..."
Sanki Doğada’ki bir Hayvan hakkında konuşuyormuş ve O’nu gözlemliyormuş gibi devam etmişti!
Her kelimesi Theodosius’un Dizginlenemez bir öfke Dalga’sı hissetmesine neden oluyordu ve bundan kurtulduğunda, O’nun Derisi’ni canlı canlı yüzecek ve O’na konuşma Yeteneğ’i veren Şey’i Yiyecek’ti!
"İzole olmayı tercih eden İlkel bir hayvan olarak, Kendi’ni tehlikeli bir durumda bulduğunda, sürüsünü etrafında bulundurmaz."
WAA!
"Akıl almaz bir Saldırı karşısında hayatta kalan bu İlkel Yaratık Gerçekten kritik bir şeyi kaçırdığı için karşı saldırıya hazırlanmıştı. Hâlâ aklı başında olsaydı, Kendisi’ne Şu soruyu sorabilirdi: Neden şu anda Önüm’de sadece iki Varoluş görüyorum? Kırmızı ve Altınl’a yıkanmış o muhteşem Görünüm’lü Kız nerede? Nerede, ah nerede, Ruination?"
....!
Çileden çıkaran bu Sözler, Dokumalar’ı aşağıya bakarken, duraklamasına neden olmuştu
Sadece Noah O’na soğuk bir şekilde bakıyordu ve heyecanlı bir şekilde anlatan Madde’nin Kraliçesi’nin Suret’i görülebiliyordu, burada onlarla birlikte olmayan Üçüncü Varoluş ise?
"Gururlu ol, çünkü Ruination Miniare Varoluş Çarkı’nın eline düşen ilk Varoluş sensin."
HUUM!
Theodosius’un Gözbebekler’i muazzam bir şekilde Parladı ve bir an sonra Altın Gözbebekler’i Kırmızı’yı yansıtmaya başladı.
Kırmızı!
Arkasında, birdenbire, Ruination’ın Suret’i Asal Kaynağ’ın Dokumalar’ı tarafından fark edilmeden sessizce belirmişti; El’i, Sivri Uc’u Theodosius’un Başı’nın arkasına değerken, bir Çatal’a dönüşmüştü!
Theodosius’un Tüm Vücud’u donup, kalırken, Ruination’ın Uzuvlar’ı da genişleyerek, O’na saplanan Altın Sözcüğ’ün etrafını sarmıştı ve Ses’i yankılanırken, çoktan Kaynağı’nın kalbine yerleşmişti!
"Varoluş’un Yıkım’ı."
HUUM!
Yıkım.
Bu Frekansta Varoluş Çarkı’yla ilgili neredeyse tüm Parça Kaynaklar’ını emdikten sonra, ilk kez bir Kaynağ’a Yıkım uygulamıştı!
Zaten bir Sözcük tarafından Kazığ’a oturtulmuş ve bir Tzar Versepiercer tarafından Ağır yaralanmış olan Theodosius’un Asal Kaynağ’ı... Sessiz Ruination’uc Hissetmediğ’i anda donup, kalmak zorunda kalmıştı ve hemen ardından Altın Oran’ı Kıpkırmızı bir Işıltı’yla dolmuştu.
Ruination, Kaynağı’nın üzerine özgürce ve ağır bir şekilde indi!
"Hayır..."
Konuşmaya çalışmıştı.
Görkem’li Soyu’nu hatırlamıştı.
Doğuş’tan gelen Hakkı’nı.
Ne için Yaratıldığı’nı.
Ölmek için Yaratılmamış’tı!
Ve bu haldeyken bile, bir Başkası’nın yaklaştığını bile hissedemeyecek kadar Dikkati’ni dağıtan O Ses devam etmişti!
"Ve şimdi, İlkel bir Hayvan’ın Son Ölüm Sancılar’ını görüyoruz. Şiddetli. Kabarıyor. Hüzünlü. Bu Megalos’ta Döngüler boyunca dolaşmış bir Yaratığ’ın, anlamadığı bir Avcı tarafından öldürülüşünün son Anlar’ı. Belki bundan ders çıkarıp, bir sonraki hayatında daha iyisini yapabilir diyeceğim ama bu yaratık için böyle bir şey söz konusu değil çünkü bu... Hikaye’nin Son Bölüm’ü!"
"En azından Henüz Hikaye’nin Sonu’na Gelmeden önce Son Bir Kez Gülümseyebildin."
BOOM!
Madde’nin Kraliçe’si devasa bir Kitab’ı yani Hikaye’yi kapatmıştı!
Sanki ihtiyacı olan her şeyi Yazmış gibiydi!
Theodosius’un Dokumalar’ı Öfkelenmek istemişti, ancak Asal Kaynağ’ı artık hiçbir şeyi Hesaplayamadığ’ı için Sonsuz Yıkım Dalgalar’ıyla dolmuştu, Altın Oran’ı O’nunla son bir kez iletişim kurarak, O’na şok edici bir Bulgu’yu söylemişti.
Bunca zaman boyunca, Kendisi’ne karşı duran Varoluş’a karşı Savunma ya da karşı koyma için Mükemmel bir Formül bulamamıştı.
O’na karşı koyacak bir Oran mevcut değildi!
HUUM!
Theodosius’un devasa Beden’i tamamen hareketsiz Hâle gelirken, yanmış Derisi’nde kıpırdayan Kaslar’ı Kıpkırmızı bir Yıkım’la yıkanırken, Muazzam Dokumalar kaynaşmıştı.
Sırtından, Varoluş Çarkı’nın bir Kolu’nun bir Parça’sı, Ruination O’nu Kendi’si Çekip, çıkarırken, Ağzı Açılarak, devasa Kol küçüldü ve O’nun tarafından tamamen Yutul’du!
Ve Theodosius’un Figür’ü donup, kalmıştı ve bir sonraki anda üzerinde >RUIN> yazan Rünler bulunan Kadim Kızıl Dövmeler etrafına yayılmaya başlamış, Asal Kaynağ’ı çürüse de, ölmediği için Vücud’u bunlarla kaplanmıştı!
Varoluş’un Yıkım’ı altında, Asal Kaynak Geliştikçe değişti ve daha da yoğunlaştı, Ruination konuşurken, Eller’ini Ondan soğukkanlılıkla çekerken, Theodosius’un etrafında korkunç bir Aura çiçek açmıştı.
"Efendim, Siz’e pek çok Hediye’nin ilkini veriyorum. Size ilk Yıkım Asal Kaynak Karmaşıklığ’ını veriyorum - Theodosius."
....!
Bir sonraki anda Theodosius Gözler’ini tekrar açmıştı!
Ama Gözler’inde sadece Yıkım vardı.
Önceki İdraki’nden Hiç Söz Edilmiyor’du.
Uyandığı anda, Noah’a doğru baktı ve Dizler’ini büktü!!!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
