Kullanımına bağlı olarak, Varoluş muazzam etkiler elde edebilirdi - Ancak bu Etkiler:in bile Sınırlamalar’ı vardı.
Megalositler, Megalos Dağlar’ı, Varoluş Sicimler’i ve Varoluş’un Sayısız Başka Tezahür’ü Yaratılabilir’di; Bazılar’ı tamamen ham Güc’e dayanıyordu yani tüm bu Karmaşıklık Beden’de toplanabilir ve yalnızca Fiziksel Güç’le ifade edilebilirdi.
Giuseppe de, böyle bir Yol’da yürüyordu.
Beden’i, Karmaşıklığı’nın Tamamı’nı kanalize eden bir Araç’tı. Tek bir Adım’ı ya da Yumruğ’u Megalos Dağlar’ı, Megalositler ya da diğer Sayısız Saldırı Biçimi’ne eşdeğer bir Güc’ü Açığ’a çıkarabilirdi.
Tüm bunlar, Normal’in Kapsamı’na giriyordu.
Bir de Anomaliler vardı.
Varoluş’un tamamen Korkunç ve Anlaşılmaz Dokumalar’ını elde etmek için çok sayıda, Saçma Derece’de Karmaşık Faktör’ü bir araya getiren Anomaliler!
[Ateş Topu], Yaşam Formlar’ını Mana’yı Manipüle Etme ve bir Alev Topu Yaratma Becerisi’yle Güçlendiren bir Dünya’dan gelen benzersiz bir F-Sırası Modus Operandi’ydi.
Yuvarlak, parlayan bir Alev Top’u. Oldukça basit.
Oldukça Basit!
Yine de, böylesine basit, F-Sınıf’ı bir Güç Metodoloji’si, bir F-Sınıf:ı Avcı veya Gerçek Kaynak Varoluş Atlası’na sahip bir Anomal’i tarafından kullanıldığında, Şaşırtıcı Derece’de farklı sonuçlar verebilirdi.
Bu seferki sonuç pek çok Varoluş’un Gözler’i önünde gerçekleşti ve İnkâr Edilemez Telos Asal Kaynağ’ı Aşaması’ndaki En Karmaşık Varoluşlar’ın bile neye tanık olduklarını sorgulamalarına neden oldu!
Bir El’in Dokunuşu’yla, her biri Küçük, Büyük veya Asal Kaynaklar’ın Varyasyonla’rını taşıyan binlerce Füçlü Yüzsüz Yaşam Formu’na doğru... Ateş Topu çağrılmıştı.
Uzaktan izleyen İlk Alev’in Emelline’si O’nu görmüşti.
Ateş Topu’nu fırlatan Anomali’nin yanında duran Mysara O’nu görmüştü.
Orada bulunan binlerce güçlü Şarkı Söyleyen O’nu görmüştü!
Yoğun Isı Dalgalar’ıyla titreşen Kızıl-Altın bir Alev Küresi’nin Parlaklığı’na tanık olmuşlardı. Alevler etrafa Isı Dalgalar’ı yayarak, Amansız bir Dalga gibi yükseldi ve bu Varoluşlar’ın Bedenler’ine Çarp’tı!
Kendiler’i de Ateş’yen oluşan Varoluşlar, Karmaşıklıklar’ı ne olursa olsun, bir Şey’i kabul etmek zorunda kalmışlardı.
“Çok sıcak!“
...!
Şarkı Söyleyenler Sıcaklığ’ı hissetmişlerdi.
Ve Noah’ın yüzdüğü noktadan dışarıya doğru uzanan, Asal Alev Frekansı’nın Genişliğ’i boyunca ve herhangi bir Megalos’un Ötesi’nde Sayılamayacak kadar çok Milyonlarca Işık Yıl’ı boyunca uzanan akkor Hâlinde’ki Alev’i gördüklerinde Gözler’i titremişti.
Kavurucu bir Alev Açmış’tı.
Yüzsüz Yaşam Formlar’ını yutmuştu.
Hücum eden Giuseppe’ye doğru yükselmişti.
Ve daha da Öte’ye uzanmıştı - O kadar uzağa ki, Erişimi’ni tam olarak Gözlemleyemeseler bile, bu Ateş Topu’nu yaratan Varoluş, bu Asal Frekans’ın Gözlemlenebilir Varoluş’unun Sınırı’nda Dış Kenar Titreşimi’ni hissetmişti!
HUUUUM!
Asal Frekans’ın yarısını kaplayan Akkor halindeki bir Ateş Topu büyümüştü.
Düşman olarak tanımlananlar, en güçlü Varoluşlar’ın bile Zar Zor Kavrayabileceğ’i Kadar Korkunç Karmaşıklık Dalgalar’ıyla karşı karşıya kalmışlardı!
Bu Karmaşıklık, çok sayıda Gerçek Koparılmış Varoluş Dokuması’na sahip olan bir Adam’a aitti.
Varoluş’un Gerçek Kaynak Atlası’na sahip olan, birden fazla Kavram’la bağlantılı ve Gerçek Kaynaklar’ın Yolları’na Erişim’i olan bir Adam.
Şarkı Söylenenler’in Gerçek Kaynağ’ına giden Yol’dan Kaynaklanan Karmaşıklık...
Ve tüm bunlar çıktısında, %250,000 Oranı’nda daha da Güçlendirilmiş’ti.
Sonuç ise felaketti.
Tezahür’den sadece Bir Anlık Sonra sonra.
“OOOOH!“
“AAAH!“
“HAYIR!“
Şok ve dehşet dolu, zayıf, kısa çığlıklar yankılanmıştı.
Bir Anlığ’ına.
Ve ondan sonra... Sessizlik.
Bir Anlık Süre’nin En Kısa’sı.
Ve ondan sonra... Sessizlik.
Asal Frekans’ın yarısını kaplamaya devam eden Alev Topu’nun içinde herhangi bir Ses ya da Karmaşıklık tamamen kesilmişti.
Tüm Karanlık Kuleler.
Tüm Yüzsüz Yaşam Formlar’ı.
İki donuk Beyaz ve Siyah Varoluş Tekerleğ’i tarafından desteklenen İnkar Edilemez Telos Asal Kaynağ’ı ile titreşen Giuseppe bile...
Hepsi Kül olmuştı.
Kül bile kalmamıştı.
Noah, bunu biliyordu. Bunu hissedebiliyordu.
Ateş Topu’nun altında kalan her Yaşam Formu yok olmuştu.
Yine de, Kaos’un ortasında, Karmaşıklığı’ndan etkilenen tek Düşman olarak kesin bir şekilde Yüzsüzler’i belirlemişti. Asal Alev Frekansı’nın yutulan yarısı boyunca, Noah, Sayısız ve Sayısız diğer Alev Temel’li Yaşam Formu’na Dokunulmadığı’nı hissetmişti. Onlar için bir Yıkım söz konusu değildi. Sadece Sıcaklık’ta bir Artış hissetmişlerdi.
Asal Kaynak Karmaşıklar’ını sadece bir An içinde yakıp, Kül eden Aynı Ateş Topu’nun içinde, Alev Temel’li Yaşam Formlar’ı Gözler’ini kırpıştırarak, etraflarına baktılar ve neden aniden biraz daha Isındığı’nı merak ettiler.
Noah’ın yanındaki Mysara Gözler:ini ovuşturdu, Bakışlar’ı uzakta Hâlâ yanmakta olan Alev’e sabitlenmişti.
Alev, Hâlâ yanıyordu.
Kenarlar’ı, Görüş Alanı’nın ötesine uzanan Alev, Yüzeyi’nde ise sarsılmaz bir istikrarla dans eden Ateş Dallar’ı. Dalgalanmıyor ya da Dalgalanmıyor’du. Sadece öylece kalmıştı.
Mysara, az önce ortaya çıkan Yüzsüz Yaşam Formlar’ı ordusunu aramak için Karmaşıklığı’nı Dış’a Doğru uzatmıştı.
Ama...
Hiçbir şey hissedemiyordu.
Onlar gitmişti!
Uzaklarda, İlk Alev’in Emelline’si Eli’nde Çark Alevi’nin küçük bir Kor’uyla yanan bir Mızrak’la duruyordu. Savaş’a hazırlanırken, Vücudu’ndan İnkâr Edilemez bir Telos Kaynağ’ı yayılıyordu.
Şarkı Söyleyenler için, Varoluş Çarklar’ına bulaşmaya ve O’nu lekelemeye çalışan Ölü Gerçek Kaynak’la yanan Meçhul Yaşam Formlar’ına karşı Kutsal bir Savaş.
Düşmanlar’ı geldiğinde, Şarkı Söyleyenler’i böylesine büyük bir Savaş için bir araya getirmişti...
Ama şu anda Doğrulamak için duyularını Dış’a doğru yaymıştı!
Hiçbir şey yoktu.
Tüm Düşmanlar’ı Silinmiş’ti.
Ve göz alabildiğine uzanan yanan bir Alev, Alevler’in Asal Frekansı’nın tamamını kaplamıştı - Belli bir Yön’de Sonsuz’a kadar uzanıyordu.
Yok olup, gitmeyi planlamıyordu.
“Ah...“
Şarkı Söyleyenler nefes nefese kalmış Dokumalar’ı çalkalanmıştı!
Gözler’i Dalgalan’dı ve bu Ateş Topu’nu yaratmak için Kayıtsızca Dokunmuş olan Figür’e kilitlendi.
Alevler’in Mutlak Karmaşıklığı’nı hissetmişlerdi. Tek bir Filiz’i bile Kendi Varoluşlar’ını saran tüm Alevler’den daha Bozulmamış Hissettiriyor’du!
Alevler’in Asal Frekansı’nın yarısını kaplayan Alevler, Şarkı Söyleyenler’in yakınında yanan Çark Alevi’nin Kor’u Kadar Karmaşık ve Kutsal Hissettiriyor’du.
Herkes’in Gözler’i tek bir Adam’a kilitlendiğinde, Varoluşlar’ının ürperdiğini hissetmekten Kendiler’ini alamamışlardı!
Her Şey’in Merkezi’nde duran Adam’a!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
