Bölüm 3647: Varoluş! VI


Bir Varoluş Düğümü’nün ezilmesi.


Bir Düğüm önemsiz bir şey değildi. Ve Bob O’nu ezerken, sadece kaba kuvvet kullanmamıştı. 


Gümüş-Beyaz bir Işıkı parladı. Bu Korkunç etkiyi elde etmek için Varoluş Çarkı’nın İlkel Alevi’ni çağırdığı açıkça görülebiliyordu.


Ve Bob sadece bir Düğüm’ü ezmekle kalmadı.


Dokumalar’ı dalgalandı. Arkasında, Spiral Uyumsuz Sözcüğ’ün içinde, Altın Frekansı’nın Dokumalar’ını Hösteren devasa bir Hâyâl’i Ekran belirdi.


Sonsuz Altın Parlaklığı’yla çevrili bu Alan, Akıl Almaz bir zenginlik ve Güzelliğ’e sahipti. Ve bir sonraki anda, Ekran bu Frekans içindeki Çark’ın Gerçek Akışı’nı gösterdi... Kırılmaya başladı.


Gerçekliğ’in ve Diğer Her Şey’in Kendi’si Kırılgan bir Cam gibi etraflarında paramparça olurken, Yaşam Formlar’ı Ekranlar’da -Erişelemez Sayı’da- belirmeye başlamıştı. 


Bu Cam Kırıldığı’nda, bunu sessizce yapmamıştı. 


Pek çok Varoluş, Dehşet İöinde, hiçbir Güc’e Kanaliz’e olamadıklarını fark etmişti. Çark’la olan Bağlantılar’ı Kesilmiş’ti. Kopmuş’tu!


Gerçekliğ’in ve Diğer her Şey’in Dışı’nda kalmışlardı.


Uzay çatladı. Çatlaklar yayıldı. Bu Yarıklar’ın Yolunda’ki Yaratıklar Parçalandılar -Gözler Tüm Parlaklığı’nı yitirdi- Ve kısa bir süre sonra Yok Oldular.


Bob’un arkasındaki hayuali Ekran Hız’la değişti. Megalos’un Sayısız Bölgesi’ni gösteriyordu - Az önce tek bir Ezilmiş Düğümle Sildiğ’i Altın Frekansı’nın Nüyük Genişliğ’ini.


Ve bunu yapmıştı... Gözler’i kapalıyken.


Sanki bu Adım’ı atmayı gerçekten istememiş gibi ondan ıssızlık ve pişmanlık esansı yayılıyordu.


“Onları duyuyorum.“


Ses’i alçak ve Keder’li bir şekilde yankılanmıştk.


Ama Noah O’na Abyss’den daha soğuk Gözler’le baktı. Bir zamanlar Var Olmuş olabilecek her Türlü İyi Niyet kalıntısı, Jer türlü Kurtuluş Işığ’ı yok olmuştu.


Bu Varoluş bütün bir Varoluş Frekansı’nı yok etmek için Bilinç’li bir Seçim yapmıştı.


Ve Noah bundan sonra ne söyleyeceğini zaten biliyordu.


“Bunun olmasına gerek yoktu dostum. Ve Hâlâ da gerekmiyor. Eli’mde bir düzine daha Varoluş Düğüm’ü var. Bu hemen şimdi durabilir. İlkel bir şeye Dönüşmeyelim. Basit Benlikler’imizin üstüne çıkalım. Gerçekten gurur duyacağımız bir şey yapalım.“


Sözler’i cilalıydı. İkna ediciydi. İdealizm’le kaplanmıştı.


Ama az önce bütün bir Varoluş Frekansı’nı yok eden bu Yaratığ’a karşı Noah Eli’ni kaldırdı ve bir yumruk oluşturdu.


O Yumruğ’un içinde, Göz Kamaştırıcı, Yıldızsı Obsidyen Parlaklığı’nın bir araya gelmesiyle, çiçek açmaya başlamıştı. 


Gerçek Varoluş Kaynağı’nın Ağırlığ’ı, Soğuk bir Ses’le söylerken, orada toplanmıştı. 


“Yazılmamış’ın Yankılar’ı.“


HUUM!


Yazılmamış’ın Yankılar’ı.


İki kelime. Noah için bile yeniydi. Ve yüzündeki ifadeye Bakılır’sa Bob için de Yeni’ydi.


Bob’un Kaşlar’ı çatılmıştı. 


Ve sonra... Gözler’i Büyümüş’tü. 


Arkasındaki Hayali Ekran -Bir Zamanlar gösterdiği Yıkım’dan dolayı Karanlık ve Cansız’dı- Ama şimdi Aniden Canlanmaya başlamıştı. Gösterdiği Olaylar Tersi’ne dönmeye başlamıştı. 


Bir Zamanlar parçalanmış olan Gerçeklik ve diğer her bir Kozmolojik Şey ve İçindeki şeyler Yeniden Oluşma’ya başlamıştı. 


Yok Olmuş Silinen Uzay Kendi’ni Tekrar bir araya Getirdi. Varlıklar ve Varoluşlar Hayat’a geri döndü. Altın Frekans... Geri Döndü ve Canlan’dı. 


Her şey Benzersiz ve Hız’lı bir şekilde gelişmişti. Saniyeler içinde, Tüm Yıkım Dizi’si geri alındı. Ekran kayboldu.


Ve Bob’un iki Dokunacı’nda... Ezdiğ’i Varoluş Düğüm’ü yeniden ortaya çıkmıştı - Kör edici bir Tekillik’ten doğmuştu. 


...!


Bob’un Gözler Işık’la Parlamış’tı, şimdi elinde duran Kırılmamış Düğüm’e bakıyordu.


O, Oradaydı.


Her zaman olduğu kadar Gerçek’ti.


Bu’nun İmkânsızlığ’ı nedeniyle İçsel Karmaşası’nın vızıldamasına neden olmuştu. Döndü ve bir Dizi Uzvu’nu daha çağırarak, daha fazla Karmaşıklık ördü. Bir başka Hâyâl’i ekran belirdi ve bir kez daha Altın Frekansı’nı gösterdi.


Bozulmamış.


Dokunulmamış.


Bob, O’na baktı, ifadesi gittikçe koyulaşıyor ve sertleşiyordu.


Çok uzaklarda, Noah Varoluş’un Gerçek Kaynağı’nın dalgalanan Dalgalar’ıyla çevrili bir şekilde duruyordu, Vücud’u obsidyen Işıltısı’yla parlıyordu.


Tekrar konuştu.


“Varoluş Eşsiz bir Şey’dir. Varoluş, Varoluş’un Gerçek Kaynağı’na ulaştığında, Bahşettiğ’i Yetenekler’den biri de... Yazılmamış’ın Yankılar’ı.“


HUUM!


“Varoluşta’ki Herhangi bir Olay’ı Geri alma ya da Yeniden Yapma Güc’ü verir. Elbette Sınırlamalar’ı var... Ama bunu size söylememe gerek yok. Bilmeniz gereken tek şey şu: Bundan sonra? İstediğin Varoluş Frekansı’nı yok edebilirsin. Ve hemen sonra. Bu Olay’ı geri alacağım.“


...!


Noah’ın Sözler’i Kesinlikleri’yle dehşet vericiydi. Yaptığı şey, Zaman’ın Tersi’ne Çsvrilme’si ya da Nedenselliğ’in Kendisi’nin Tersi’ne Çevrilme’si olarak nitelendirilebilecek bir şey değildi.


Çözdüğü şey Varoluş’un Dokumalar’ının ta Kendisi’ydi!


O, konuşurken, Varoluş’un Gerçek Kaynağ’ı O’nunla iletişim kurmaya devam ederken, içinde titreşmişti. O’na rehberlik ediyordu.


Bu, Gerçek Kaynağ’ın Gerçeği’ydi.


O’na ulaşmak bir Son değildi.


Varoluş’un Gerçek Kaynağı’na ulaşmak son adım değildi. Bu, sadece bir Başlangıç’tı. Sanki F Rütbe’sinde Uyanıyormuş ve bir bu kadar daha yolu varmış gibi düşünün. 


Gerçekliğ’in ve diğer Her Şey’in Dokumalar’ı Hayal Gücü’nün ötesinde Sonsuz’du. Ve ancak Varoluş Gerçek Kaynağ’ı sahiplendikten sonra O’nunla Üstlenebileceğ’i Sonsuz Olasılıklar’a Gerçekten Uyanabilir’di.


Yapılabilecek Değişiklikler’e.


Tek Gerçek Sınırlama Karmaşıklık’tı.


Noah’ın Karmaşıklığ’ı böylesine Korkunç Boyutlar’a ulaştığı için, Yazılmamış Olan’ın Yankıları’nı kullanarak, olabilecek Olan’ın Sicimler’ine ulaşabilir ve bir Sicim’i var Olmaya Zorlayabilir Hâle gelmişti.


Bob’un Altın Frekansı’nı yok ettiği ve etmediği Olasılık Dallar’ına bakmış ve Tercih ettiği Yol’u seçmişti.


Frekansın Kaldığ’ı Yol’u.


Ve işte böyle... Önünde’ki birinin yaptığı her Şey’i geri Alabilecek Hâle gelmişti - Çok Geçmiş’te olmadığı sürece.


Eylem, Tam önünde Gerçekleşmemiş Olsa bile.


Yakın zamanda Olduğ’u sürece. 


O’nu Çözebilir’di.


Dehşet Verici’ydi. Varoluş’un Gerçek Kaynağı’nın Dokumalar’ı O’nunla konuştuğunda O’nunla bile duraksamasına neden olan bir tür Güç’tü bu!


Bob’un duraklamasına neden olan bir Güç’tü bu; Birkaç Saniye Önce ezilmiş ve kaybolmuş olan Varoluş Düğümü’nü Hâlâ Eli’nde tutuyordu.


Ve şimdi... Tekrar Mükemmel bir Bütün Hâline gelmişti.


Bu arada, Noah’ın Beden’i Daha da Göz Alıcı bir Yıldız Obsidyen Oarlaklığı’yla Parlama’ya devam etmişti. 


İçindeki Gerçek Varoluş Kaynağ’ı Daha Yeni Yeni Uyanıyor“du.


Ve Kendi’ni Dehşet Verici bir Coşku’yla göstermeye başlamıştı bile. 




Not: Has. Noah sadece İç’indeki Şeyler’i Diritmedi. Ayetler’i, Kozmolojiler’i her şeyi Her Şey’i Geri Diriltti. Lol. Noah’ın Sonsuz Yapı’sı Yok olursa ne olur? Eğer bu Yeteneğ’i İnkar Eden Bir Yetenek yani Zıd Yetenek çıkmazsa ki vardır merak etmeyin İnfinite Mana bu, eğer çıkmaz ise Noah Eli’ni Arka’sına alarak gezebilir. Noah şu anda ne kadar güçlü? Daha F Derecesinde olduğunı ve bir bu kadar daha yolu olduğunu daha varsaysak ki var, daha yeni başlıyor çünkü lol Noah en Hikaye’nin En zayıf Yerinde Her Şey’i Geri Diriltme Yeteneğ’ine sahip. Şimdi geriye henüz Belirsiz Sonsuz Yaşam ve Yaşam Yaratma kaldı. Belki de Yaratıyordur. Sadece Adui pek belli etmiyordur. Bilemeyiz. Sâdece Kozmolojiler’in Yaşam Yarattığ’ını biliyoruz şu an. Adui buna da el atmalısın. Yaşam Yaratma. Ya da Belki de çoktan Yaratıyoruzdur da haberimiz yoktur. Adui bu arada bu Bölüm’ü yazmadan önce sizlerle de paylaşmıştım, Noah’ın daha Ne Kadar Op Olmasını istiyorsunuz demişti. Daha Sonra da 1000+ Bölüm Kaldığ’ını ve en en son da İnfinite Mana için 1000+ Bölüm çok ama çok küçük Kaldığ’ını söylemişti. Ldkdjfjfkfkfkf. Adui, Lütfen Noah’ı olabilecek en çılgın Derece’de Op Yap. Hatta Noah Op Olarak adlandırılmasın bile. Bunun Basamaklar’ını Aşsın. Ne Düşünüyorsunuz? Tüm Bu Olanlar Hakkında? Noah Hakkında?