Efendisi’yle birlikte Kan Frekansı’ndan hareket ederken, Ruination o Âlem’de gömülü olan Çark’ın tüm Gizli Parçalar’ını ve Parmaklıklar’ını elde etmişti.
Vücudu’nun bir başka Parça’sı da Infınıverse Megalos’un içinde kalmıştı.
Aylar boyunca fayda ve ilerleme açısından Sayısız Kez Rekabet ettiği ve Kaybettiği Sürekli Değişen Yapı’da.
Ama yine de Birlikteydiler.
O anda, Kızıl-Altın bir Ruination Figür’ü Infınıverse Damarı’nın Kalbi’nde yer alan Küçük bir Dünya’ya Süzülmüş tü.
Yüzen Adalar’ın Gökyüzü’nde Süs gibi Salındığı bir Dünya’ya.
Yer, Kar tabakalarıyla kaplıyken, yukarıdaki Fantastik Adalar, her biri kendine Özgü, her Bir’i Kendi Tarzı’nda canlı olan Rüyalar, Avalon, Genesis, Helios, Kuantum, Prana ve diğerlerinin parçalanmış Kavramlar’ından oluşan Çağlayan Şelaleler Döküyor’du.
Burası, Efendisi’nin Orijinal Mavi Gezegeni’nden İçine daldığı Canavar Dünyası’nın Ayna’sı olan bir Dünya’ydı.
Şu anda Infınıverse Megalos olarak bilinen Korkunç şey’e Dönüşmeye devam eden Ruhani bir Toprak talep ettiği aynı Dünya’ydı.
Birçok Yüzen Adan’ın arasında, Ruination basit bir Ada’ya doğru sürüklenmişti - Tam olarak O Ruhan’i Topraklar’a benzeyen sessiz bir Ada’ya Efendisinin sahip olmak için Gururlu bir Penguen ve diğer Ruhani Yaratıklar’a karşı savaştığı Aynı Topraklar’a.
Bu Ada’nın üzerinde, Karlı bir Tarla’da Beyazlar’a bürünmüş bir Kadın oturuyordu.
Gözler’i Yıldız Işığ’ı gibi parıldıyordu; Göz Bebekler’i Megalos’un Sayısız Katmanı’yla Dönüyor’du.
Ruination, Infınıverse Megalos Bedeni“nin arkasında belirdi, Ayaklar’ı Kar’ın üzerine değerken, Ses’i sakindi.
“Usta, Gerçek Frekanslar arasında Psikopat bir Öl’i Şey ile savaşıyor. Başka bir Parça’sı ise daha da fazla Öl’ü Şey’le yüzleşmek üzere Vadiler’e adım atıyor ve Biz... Biz burada oturuyoruz.“
...!
Biz Burada oturuyoruz.
Kelimelervi yüksek Ses’le söylerken bile Utandığı’nı Hissetmiş’ti.
Infınıverse Megalos Beden’i cevap verirken dönmedi bile.
“Az önce Saflık Beşiği’ni yaratarak yeterince iyi bir iş çıkardın. Bir şeyler yapıyorsun.“
...!
Yeterince İyi Bir İş.
Çağlar boyunca Yapılmamış bir şeyi yapmak üzere Tasarlanmış bir Yapı Hakkında söylediği buydu.
Varoluş’un Fraktal Çöküşü’nü riske atmadan Gerçek Kaynaklar’ın Saflaştırılmasına ve Özümsenmesi’ne izin veren bir Yapı idi!
Ve yine de... Buna İyi bir iş diyordu.
Ruination bir şekilde kabul etti ve Başı’nı salladı.
“Ne yapıyorsunuz?“ diye sordu usulca.
Nasıl katkıda bulunuyorlardı?
Efendi̇ler’i̇ Her Şey’in Yükü’nü taşırken -Savaşırken, İnşa Ederken ve Korurken- Onlar ne yapiyordu?
İnfınıverse Megalos Bedeni’nin Yıldız Gözler’i yavaşça kırpıştı. Sonsuz Kar Tarlalar’ına bakmaya devam etti, cevap verirken, adil Parmaklar’ı Kırağı’da oynuyordu.
“Sen, Varoluş’un Ruin olmuş Miniare Çarkı’na dönüşüyorsun. Ben, Varoluş’un Mutlak Karmaşık Gerçek Kaynağı’na Dönüşme’ye çalışıyorum.“
Bum!
Şok edici Kelimeler dudaklarından döküldü ama sanki Hava Durumu’nu tartışıyormuş gibi rahatça devam etti.
“Tüm Yollar’a ve Olasılıklar’a baktım. Şarkı Söyleyenler Gerçek bir Kaynak Seviyesi’ne çıkarıldığında, Infınıverse Megalosu’nun Kalbi’nde yanan bir Kaynağ’ın alevine zaten sahibim. Bu, bir Varoluş Çark’ı için Yakıt görevi görebilir. ama daha fazlasına ihtiyacım var. daha büyük bir Şey’e. O Öl ü Şey’in Sözler’i... Zihnim’de yankılanıyor.“
“Psikopat Bob mu? O’nun sözlerinin hangi kısmı Biri’nin düşünmesine neden olabilir ki?“
Efendi̇si̇’ni̇n o Öl’ü şey i̇çi̇n Harcamak zorunda olduğu Zaman ve Enerji̇ den Hoşlanmıyor’ru.
Ama Megalos sakin bir şekilde cevap verdi:
“Varoluş’un Çarklar’ını Yöneten Şey. Ne olduğunu bilmiyorum. Var Olup Olmadığı’nı bile bilmiyorum. Ama belki de Mutlak Karmaşık Gerçek Kaynak olmak için bir Afım öne çıkmadan önce ihtiyacım olan şey budur. Ya da... Kaba Kuvvet uygularım. Bu Varoluş Çarkı’nın Tüm Olasılıklar’ını ve Frekanslar’ını Yutar’ım ve sahip olduğu Her Şey’i alırım.“
WAA!
Gözler’i Ürpertici bir Parlaklık’la Parlıyor’du.
Ruination cevap vermedi.
Sadece Başı’nı kaldırdı ve Binlerce Kar Tanesi’nin bu Yüzen Ada’da etraflarında Sürüklenme’ye başlamasını izledi.
İki korkunç Hazine Yan Yan’a Oturuyor’du.
Bir’i zaten Varoluş Çarkı’nın bir Formu.
Diğeri... Çok Daha Anlaşılmaz bir şey.
Her İkisi de aynı Korkunç Şey’i düşünüyordu - Nasıl daha büyük bir şey Hâli’ne gelebileceklerini. Tek bir Varoluş’a Layık bir Şey Olacaklar’ını.
Gerçek Kopmuş Köken Osmontian!
Bir Nokta’da, Kar’ın durgunluğunda, Infınıverse Megalos Beden’i nihayet O’na doğru döndü.
“Ben’im Yol’um Daha Zor. Senin’ki Daha Kolay. Ben İlerledim ve o Madde Kraliçesi’nin Kaynağı’nı kullandım. Çark’ın giderek daha fazla Frekansı’na doğru Genişliyor’um.
Dokumalar’ımı Onlar’a Yayma’ya Başladım - Çark’ın her Parçası’nı ve İzi’ni Sen’in için topluyorum. Bu, Sen’in İlerleme’ni hızlandırmalı... Böylece Usta’nın kullanabileceği daha Eksiksiz bir Çark haline gelebilirsin.“
Korkutucu bir Şey’den bahsediyordu - Sanki Efendiler’i için Nasıl Çay Demleeyeceğini ya da Yemek Hazırlayacağı’nı anlatıyormuş gibi.
Yine de o kadar Nadir bir Kaynağ’ı Manipüle ediyordu ki, Bir Zamanlar sadece Madde’nin Hâller’i içindeki Masallar’ı gözlemlemek için Var Olmuş’tu.
Şimdi İse İradesi’ni Frekanslar’a yayıyor ve tam olarak istediğini alıyordu.
Ruination Kaşlar’ını kaldırdı, sonra Başı’nı salladı ve hafif bir omuz silkmeyle ekledi.
“O Madde’nin Kraliçesi’ni Usta’dan uzak tut, eğer yapabilirsen. O’nun dikkatini diğerlerinden daha fazla dağıtabilecek Başka bir Deli’ye benziyor.“
...!
Kadın’ın Gözler’ini hatırladı - Boğazı’nı sıktığı zamanki o Çılgın, Sevinç’li Gözler’ini. Sanki Boğulmak’tan zevk alıyordu.
Efendisi’nin Hayatı’nda böyle bir Kaos’a İhtiyac’ı yoktu.
Ama Infınıverse Megalos Beden’i Başı’nı salladı ve sakince cevap verdi:
“Kadınlar ve Yemek, Varoluş’un bu Çılgınlığı’nda Efendimiz’in Hâlâ Hoşlandığ’ı birkaç Varoluş Dokuması’ndan Bazılar’ı. Yemek, O’nun Damağ’ı için sadece bir Hobi. Kadınlar ise... O’nu tamamlıyor ve O’da Onlar’ı Tamamlıyor. Aklı Başı’nda Kalması’na yardımcı oluyorlar. Yüz tane daha Eklese bile, buna karşı çıkmazdım.“
“Peki ya şu Madde’nin Kraliçe’si? O da bizim gibi. Usta’ya tapıyor. O’nun Tuhaflıklar’ının Sen’i rahatsız etmesine izin verme. Kendi’ne Odaklan ve Gerisi’ni bana bırak. Toplamakta olduğum Çark’ın Parçalar’ı ve İzler’i için hazır olduğunuzda... Siz’i tamamlamak için yeterli olabileceklerini söylemeniz yeterli.“
...!
Devam ederken Bakışlar’ı Ruination’a kaydı.
“Gerçek Kaynağı’na ulaşmaya ne kadar yakınsın?“
Küçük kardeşine tavsiyelerde bulunan bir Abla gibi, İnfınıverse Megalos Nâzik’çe, Güç’lü bir şekilde ve Sözler’inin arkasındaki Güc’ün tüm Ağırlığ’ıyla Sor’du!
Not: kdkdkdkdk. 100 Kadın. Lol Dual Cultivation gibi bir Roman’da bile Bu Kadar Eş Yoktur değil mi? Adui Ne Yapıyor?
Not: Bir İki Bölüm Önce Uzun Bir Bölüm Paylaşmıştım ya. Bunun Hakkında ki şu Yorum’a ne diyorsunuz?
Saçma olan şey, Mana’nın Kilidi ni açtıktan sonra ne Tanık’ın ne de Çark’ın O’nun Olanaklar ını görememiş olmasıdır. Ne Sınır Genişlemesivnde, ne Varoluş Durumlar’ında, ne de F Rütbesi’nde.
Daha sonra Bu Yorum’a Bunun Soy Olduğunu söyleyen oldu. Üstte’ki Yorum’u Atan da Şu’nu Dedi:
Bir Soy Yeri’ne, bir Irk veya başka bir Anomal’i türü olduğunu düşünüyorum. Bunu Kavramak ve etkinleştirmek için daha yüksek Saflık ve Karmaşıklığ’a ihtiyacı var belki de Bundan da Ö’te, Zaten Cehennem Terra Firma bile O’na bir İnsan gibi Davranmış’tır.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
