Diğerleri ise Farklı Türden’di - Birçoğu’uun Anlamaya bile Başlayamayacağ’ı Tür’den.
Ancak Entropi’nin Gerçek Frekans’ını temsil eden ilk Konuşma Infınıverse Megalos’un içinde çiçek açıp, bilinmeyen Yankılar’ın yayılmasına neden olunca...
Daha önce bir Domus’tan çiçek açmış olan dağınık Yankılar şu anda geri dönmek üzereydi.
Eski Yankılar.
Şu anda Yayılan Yeni Yankılar değil.
Şimdi Yayılmak’ta olan Yeni Uankılar’ın ne getireceği Bilinmiyor’du.
-
Varoluş Çarkı’nın Şemsiyesi’nin Dış’ında.
Sonsuz Vadiler ve Geçit Domus’unun Ötesi’nde.
Nullvein Mezarlığ’ının Kıvrımlar’ının onsuz Katmanlar’ında Titreş’en Gümüş bir Yarığ’ın Ötesi’nde.
HUUM!
Birbiri ardına Korkunç Auralar ortaya çıkarken, Çöküş’ün, Varoluş’un ve Varolmama’nın Kıvrımlar’ı Titremiş’ti.
Her Bir’i Bir öncekinden Daha da Korkunç’tu.
En önde, Çocuksu bir İnsan’sı duruyordu, Dokumalar’ı Aktif bir şekilde Çevrede’ki Varoluş Sıçimler’ini Yutuyor’du.
Bir Sırıtış Kulak’tan Kulağ’a sürekli uzanıyordu. Gözler’i Saf Obsidiyen’di. Soğuk. Acımasız.
Veltraxis, Gülen Boş Maw.
Noah’ın Büyük Beyonder ve Veyl’Aethra’yı belirli bir Geçit Domus’unda Güçlendirmesini izleyen Uyumlu Kaynağa Bağlı İkon Vha’Nekrul tarafından uyarılmıştı.
Veltraxis ortaya çıktı, Ürkütücü Gülümseme’si bir amaç uğruna keskinleşmişti. Vücud’u büyüdü; Obsidyen Ölüm ve Mucize Dalgalar’ı üzerinde dalgalanırken, Öl’ü Deri’si Yırtıldı ve Genişlecdi.
Şimdi, Sıvılaşmış Boşluk gibi Akan Gölge İplik’li Cüppeler’e bürünmüş Yüksek bir İskelet Siluet’i olarak duruyordu. Çivili kemik Çıkıntılar’ı Baş’ını Bükülmüş bir Hâle gibi Taçlandırıyor’du ve Ağzı doğal olmayan bir Şekil’de Genişle’miş, Tırtıklı, Gülümseyen Dişler’le doluydu. Uzuvlar’ı Dallar Hâlin’de Sivriliyor, Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ına Sırlar Fısıldar gibi sallanıyordu.
Karmaşıklığ’ı... Yüksek’ti.
Yüksek’ti!
Ortalama değil. Orta Değil.
Yüksek’ti!
Etrafında, Benzer Karmaşıklığ’a sahip devasa Öl’ü Şeyler birbiri ardına ortaya çıktı, her Bir’i bir öncekinden daha Dengesiz’di. Dokumalar’ı Hüzün Cam’ı Gerçek Kaynak Panacealar’ı tarafından zar zor bir arada tutuluyordu - Bunlar olmadan Fraktal Varoluşlar’ına Dönüşecekler’di.
Veltraxis, Gülümseyen Boş Maw, Geçid’in Ön’ünde durdu - Sonsuz Kenarlar’ı çürümüş Yıldızlar’ın ve Yutulmuş Zaman Çizgiler’inin Sicimler’iyle titriyordu. İçi Boş Gülümseme’si, Zarafet ve entropi Paradoks’u olan Ses’i çınlarken, Genişlemiş’ti.
“Sayılamayan Döngüler boyunca dolaştık... Yarı-Şeyler, İç’i Boş, bu alaycı biçime dönüştük. Peki neden? Çünkü inandık. Çünkü umut ettik. Çünkü Tezgah’ın peşindeydik. Her Çark Biz’e Parçalar fısıldadı, bir Desen’in Yankılar’ını... Ama asla Bütün’ü değil. Bazılar’ı bize Sicimler verdi. Diğerler’i? Sessizlik. Kesinlikle hiçbir şey. Ama bu... Bu Varoluş Çark’ı... Canlı Gerçek Kaynaklar’ın Şarkısı’nı Söylüyor’du. Bir Melodi Barındırıyor Olabilir’di. Ve eğer Dokuma Tezgahı’nın bir Parçası’nı Parmaklıklar’ının arasında saklıyorsa...“
“O zaman O’nu Çıplak Bırakmalıyız. Frekanslar’ını Yakacağız. Dokumalar’ını Parçalayacağız, Ta ki bizden esirgenen Kakikat Kanayan’a dek. Yaşıyormuş gibi yapan Ölü Şeyler olmaktan yorulduk. Ben, Gerçek Kaynağ’ımı Yeniden Canlı istiyorum - Parlak, Yanan, Unutulmamış! Geri kalanınız da aynı şeyi hissediyor, Değil mi?!“
HUUM!
Dokumalar’ı, Ortalama’nın Altın’da Saflığ’a ama Yüksek Karmaşıklığ’a sahip Varoluşlar’ın Kokunç Formlar’ı arkasında Kaynar’ken, vızıldamıştı. Bir’i Ön’e çıktı - Tamamen kıvranan Solucanlar’dan oluşan Kambur bir Dev’di.
Veltraxis Soğuk Bakışlar’ını O’na çevirdiğinde, Solucan-Varoluş Sormuş’tu.
O, Veltraxis, Boşluk Hiçlik Uyum’unun Yüz Mawbearerler’inin 77. Mawbearer’i idi.
Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ının bu Bölgesi’nde tek bir amaç altında birleşmiş Öl’ü Varoluşlar’dan oluşan bir Lejyon.
Boş Hiçlik Uyum’u, Öl’ü şeylerden Oluş’an korkunç bir Panteon’du - Unutulmuş Şampiyonlar, Kırık Mimarlar ve Başarısız Monadlar - Acı verici bir amaç için bir araya gelmişlerdi: Yenniden Canlanmak.
Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ına dağılmış olan bu Varoluşlar, bir Zamanlar Gerçek Kaynaklar’a sahipken, şimdi Çöküş ve Ölüm’le kaybolmuşlardı. Tezgâh’ı aramak için Paramparça Olmuş Zaman Çizgiler’ini Tırmalamışlar’dı.
Kalbin’de Yüz Mawbearer Duruyor’du - Muazzam Zskâya ve Çarpık Güc’e sahip dehşetler. Kurtuluş Peşin’de Değiller’di.
Özler’ini, Hafızalar’ını ve Anlamlar’ını geri Kazanma’ya çalışmışlardı. İç’i Boş olmak için Doğmamışlar’dı.
Öyle de kalmayacaklardı.
Veltraxis başını salladı.
“Bu, sadece tek bir Varoluş Çark’ı - Daha şimdidenBiirçok Kırılma’nın Kokusu’nu taşıyan bir Çark. En iyi ihtimalle, bir ya da iki Muhteşem Monad olacaktır. Eğer henüz Dokunulma’mış... Kırılmamış bir Çark olsaydı... Monadlar ve Birleştirilmiş Mimarlar ile dolup, taşar ve Yüz’den daha fazlası çağrılırdı. Ama bu mu? Bu, Biz’im Şölen’imiz olacak. Gidelim.“
WAA!
Vücutlar’ı ağır Öl’i Gerçek Kaynaklar’la Titreşmiş’ti.
Gecikmeden, Artık Dört Vahşi Gerçek Kaynağ’ın Örtüştüğ’ü Geçit Domus’a Dalmışlar’dı: Nedensellik, Korku, Verbum ve Oksidasyon.
Tersi’ne Çevrilmiş Nedenselliğ’in İçi Boş Çağlayan’ı, Soluk Verbum Labirent’i ve Varoluş’un Mutlak Korkusu’nun Domus’u bükülerek, Dördüncüsü’yle - Bir Zamanlar Köken Şarkı Söyleyen Tarafından Korunan - Oksidasyon Domus’uyla ÇarpışmışCtı.
O anda, Birleşik Mimar Veltraxis ve benzer Güc’e sahip diğer On Dört Öl’ü Şey, Örtü’lü Domus Kapısı’ndan geçerek, Sonsuz Vadiler’e adım Atmışlar’dı.
14 Varoluş arasında Kendisi’ne Rapor Veren Vha’Nekrul da görülebiliyordu!
-
Belli bir Domus Geçid’inde.
Büyük Beyonder’ın Efsanev’i İmza’sı Elin’i Aşağ’ı indirdi. Çarpma’nın etkisiyle Seksen Bir Uyum Sütun’u aynı anda Çiçek Açarak, Gerçek Kaynağ’ı neredeyse Paramparça olan tek bir Öl’ü Şey üzerinde Birleşmiş’ti
Neredeyse.
Ama bir parça kaldı.
Nereden geldiği belli olmayan Altın Dallar’ı O’nun etrafını sararak, Dokumalar’ını Noah’ın Göğsü’ne doğru Sürüklemiş“ti.
O’nun Saflık Beşiğ’ine.
Orada, Karmaşıklığ’ı Parçalar’a Ayrılacak ve Tüketilecek’ti.
“Haha... bu Öl’ü Şeyler’in Sonuncu’su! Aslında tüm Geçit Domus’unu Temizledik!“
Büyük Beyonder’ın Muazzam Mitik İmzasında’ki ifade Zafer saçıyordu - Katrilyonca Tün’le Dön’en Bakışlar’ında Yarı-Muhteşem bir Monad’ın Güc’ü Canlı’ydı.
Yanındaki Noah ve Veyl’Aethra’nın Çabalar’ıyla, Bölgede’ki Her Öl’ü Şey - Her Bir’i yalnızca Orta Karmaşıklı’kta ve Ortalama’nın Altında Saflık’ta Uyumlaştırılmış Kaynağ’a Bağlı İkonlar - Ua Kaçmış ya da Yok Olmuş’tu.
Bu’nun gibi Bazılar’ı İse Korunmuş’tu. Noah, toplam Dokuz Öl’ü Şey ve Onlar’ın Gerçek Kaynaklar’ını Saflık Beşiğ’ine toplamıştı.
Geri kalanlar ise Büyük Beyonder’in Efsanev’i İmzası’nın Amansız Güc’ü altında silinip, Gitmişler’di.
O anda Parlayan Gözler’i, Kararlı ve Güç Dolu Ses’iyle Noah’a doğru dönerken, Güc’üne giderek, daha fazla Aşina oluyordu.
“Görünüş’e Göre Sen’in Geliş’in pek çok Şey’i değiştirdi. Sonsuz Vadiler’in Vahim Durum’u yakında Ters’ine Dönerken, daha fazla Öl’ü Şey Düşme’ye devam edecek.“
...!
Not: Öyle bir şey oldu ki... Çevirmen Kardeş Sen Bunu daha önce yazmadın mı? Adui, Sen’i mi Dinliyor? Yazar’la Yakın mısınız diyeceksiniz... Dur’un hemen hemen Atayım.
Bölüm 3714
Bölüm 3714
Noah’ın içinde Sonsuzluğ’un Gerçek Kaynağ’ı çiçek Açar, Karmaşıklık ve Saflık Seviye’si İkinci bir Gerçek Kaynağ’ın Birleşmesi’ne izin vermek için yeterlidir. Noah, Sonsuzluğ’un Gerçek Kaynağ’ının Kendisi’ne bir Aşkınlık ve Merak Duygu’su Bahşettiğ’ini, sanki İçin’de gerçekten Uygun bir şey Çiçek Açmış gibi hisseder. Bu, O’nun Sonsuz Mana’sından ve Yolun’un da Sonsuz Olması’nı İstemesi’nden Kaynaklanıyor. Noah’ın Gerçek Kaynaklar Hâkkındâki Anlayış’ı Yüksel’di; Karmaşıklığ’ı Varoluşlar’ının ne kadar Çok Yön’lü olduğunu ve Saflığ’ın da Gerçek Kaynağ’ın Orijinal Doğası’yla seyreltme veya fedakarlık Olmaksız’ın ne kadar yakından Uyumlu Olduklar’ını anlıyor. Sonsuzluk ile Hizalanması’nı ve Uyandığ’ında nasıl Sonsuz Mana’ya sahip olduğunu, Sonra da Sonsuz Çiçeklenme Özelliğ’ini Kullandığ’ını düşünür. Sonsuz Çiçeklenme, Düşman’ı Yetenekler’ini veya Gerçek Kaynaklar’ını Sonsuz’a Kadar Harcamaya Zorlayan bir Özellik’tir. Sonsuz Dokumalar’a sahip Olmayan Herkes’i Tüketecek bir Yetenek’tir ve yine de Melodrass bu Özellik’ten kaçmıştır. Yarın’ın bölüm başlıkları: Sonsuz Olasılıklar I & II
Not: Hahaha. Hahahah. Adui Çok Teşekkürlerr. Ben ne demiştim? Gün Gelecek Noah Sonsuz Enerjiyi ve diğer Sonsuzluklar’ı Emecek ve böylelikle de, Mutlak Sonsuz Enerji’ye ve diğer Yönler’inin de Mutlak Sonsuz Olacacağ’ını Söylemiş’tim. Ya da buna benzer demiştim. Geldi Kelime’nin Tam Anlamıyla aynısı mı Hayır, ama Artık Sonsuz Enerji Biz’im İçin Önemli değil. Noah Sonsuzluğ’un Ötesi’ne geçmeye başladı. Daha Başlangıç bu. Hahahah. Önce Null Sonra Bu. Diğerler’inde Sonsuz Enerji varsa ne olmuş ya da Sonsuz Enerji’den Öte varsa ne olmuş? Sonsuz Çiçeklenme ile Sonsuz Enerji’ye Son. Dokumalar’ınız Sonsuz Olmadığı Sürece Ayvayı yediniz ki... Bir kaç bölüm sonra bu bile Siz’i Kurtaramayacak. Ayrıca Sanırım Bu Düşman Sonsuz Dokuma’ya sahip Adam’ım. Farkettiniz dimi... Noah, Yolculuğ’unun Sonsuz Olmasını istiyoru. Hiç bitmesin istiyor. Hahahah. İnfinite Mana isterse 208420382939202020291 Bölüm olsun. Gene de Zirve’ye çıkamayız. Anlayın bu Roman’da bir Zirve Yok. Durmak Yok Adui, Bu kadar Op Yetmez. Daha da Öte’ye Daha da. Ve sanırım Tek bir an içinde ya da dakika İçinde Noah Tonlar’ca Alem’i geçip, Gerçek Kaynağ’ın 3. Ya da 4. Alt Alem’inde. Noah Çıldırdı Adam’ım.
Not: Ben bu Yeteneğ’e inanmadım ve Teyim ettim Discord da ve Dedikler’i tek şey:
Esasen her Yeteneğ’in Tüm Kaynaklar’ınızı Kullanmasını sağlar, Bu Yüzden bir Anlam’da Evet Sonsuz Enerji’nin Üstesi’nden gelir.
Not: Hahahaha. Durmak yok. Yok.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
