“Bir Paradoks, Değil mi? Bura’da olabilirim. Olmayabilir’im de. Tehdid’im Hâlâ geçerli ve Hepiniz Ben’i dinlemediğiniz için eçErken davranacağım. Henüz Mawbearerlar’ınıza meydan okuyamam. Karmaşıklığ’ınız... Şimdilik Ben’i Aşıyor. Şimdilik. Ve Sen...“
“Daha da Ötesi’nde duran Sen ağır bir Muamma’ydın. Ama Kendim’i Yeniden Tanımlıyor’um. Görünüş’e göre Gerçek Kaynaklar hakkında daha fazla şey öğrenmem gerekiyor. Ben’im, Sen’in ve diğer Herkes’in.“
Yüz İfade’si Sertleşmiş’ti.
“Tehdidimi görmezden geldiniz. Şimdi, Siz Uyumlaştırılmış Kaynağa Bağlı İkonlar ve Birleştirilmiş Mimarlar’dan başlayarak, Güçler’inizi anlamak için Deney olarak kullanacağım. Ey Boşluğ’un Uyumu’nun Mawbearerlar’ı.“
...!
Anlamak için onların Uyumlaştırılmış Kaynağ’a Bağlı İkonlar’ını ve Birleştirilmiş Mimarlar’ını kullanacaktı!
Veltraxis ve diğer Mawbearerlar bunu duyduklarında Karmaşıklıklar’ı patlayarak, Noah’ın Figür’üne doğru gürlemişlerdi. Ancak Melodrass hareket etmemişti.
Sanki önlerine serilen İllüzyon’u görebiliyordu.
Bu’nu gören Noah da Güç’lü Varoluş’a Baş’ıyla Onay işareti yapmıştı.
“Bu Adam Anlıyor. Paradoks’un Hafif Dokumalar’ını.“
BOOM!
Çok sayıda Karmaşık Ölü Gerçek Kaynak, Noah’ın Bedeni’nin olması gereken Yer’de gürlemişti - Ancak sanki Gerçekten orada değilmiş gibi O’nun içinden geçip, Gitmişler’di.
Yalnızca Melodrass, sanki buraya yapılacak bir Saldırı’nın anlamsız olacağının Farkında’ymış gibi hareketsiz kalmıştı.
İlk kez, diğer Mawbearerlar’a bir emir Verircesi’ne El’ini komuta edercesine kaldırmıştı.
Nadiren Duyulan Ses’i Dudaklar’ından değil, Parmaklar’ının Çaldığı Enstrüman’dan çıkıyordu. Ve içinden, Ağırlık’la Karışık bir Ses Yankılanmış’tı!
“Veltraxis’in Bulduğ’u ’u Tercih Edilen Canlı... biraz benzersiz. Az önce, tüm Varoluş Dokumalar’ını Çark’ın derinliklerine geri çekti. Geride bıraktığı şey Paradokslar - İster Canlı İater Ölü olsun, Kavranma’sı En Zor Gerçek Kaynaklar arasında. Dokumalar’ını yakalamak için, Her Şey’i Birleştirdiğ’i yeri bulmalıyız. Bu Varoluş Çark’ının Frekanslar’ına Yayıl’ın. O’nu Köşe’ye sıkıştırın. Paradokslar’dan Arınmış Gerçek Benliğ’ini ortaya çıkaralım. Ama şimdilik, Bazılar’ınız...“
Uzakta’ki Figürler’e baktı - Uyumlaştırılmış Kaynağ’a Bağlı İkon Seviyesi’nde karmaşıklık taşıyan Öl’ü Şeyler ve Henüz Taşıyıcı Seviyesi’mde olmayan ama yine de Birleştirilmiş Mimar Aşaması’nda Olan Diğerler’ine
Tekrar Bak’tı ve o anda, Noah’a benzeyen çok sayıda Figür, Dokumalar’ı dalgalanarak, yarılmış Sonsuz Uçurumlar Boyun’ca Belir’di.
“Diğerler’ini korumaya çalış.“
THING!
Bir Akor daha Çal’dı.
Korkunç bir Karmaşıklık Çiçek Aç“tı.
Ve uzaktaki Noah, Dissonant Echo’nun bir başka 9. Mawbearer’ı Melodrass’ın ortaya Çıkış’ını Soğuk Gözler’le izledi.
İki beden.
“Birim Çark’ı ele geçirecek. Diğer’i burada kalacak. Yaşlı 6.’yı, Özellik’le zor olan Gerçek Kaynaklar’ı güvence Altına Almak ve kilitlemek için Yardım’ına ihtiyacımız olursa diye çağırdım - ki bu Varoluş’ta... Çok Var. Şu andan itibaren bu bizim için büyük bir İlgi Kaynağ’ı. Veltraxis, Aferin.
...!
Bir Melodrass, Çark’ın Parçalayı’cı Frekanslar’ı boyunca uzanan Öl’ü bir Yıldız gibi bir Işık Çizgi’si içinde kaybolmadan önce konuşmuştu.
Diğer’i başka bir Akor vurdu ve Ölümcül Parlaklık Dalgalar’ını Noah’ın Varoluş İçin’de ve Dışın’da Titreşen Çoklu Bedenler’ine Çarparak, gönderdi.
BOOM!
Yarısı’ndan fazlası dağıldı.
Ama An’ında daha fazlası Çiçek Aç’tı.
Bir Noah şimdi iskelet bir Kırkayağ’a benzeyen Birleşik Mimar’ın Ön’ünde duruyordu.
Gözler’i sakindi.
Konuşmuştu.
“Ey Şarkı Söyleyenler’in Gerçek Kaynağ’ı... Sen’i nasıl kullanıyordum? Sen... Nesin?“
HUUM!
Bedenler’i Vızılda’dı.
Her biri Beyaz-Altın Alevler içinde Patla’dı.
Uyum Sütunlar’ı yok. Efsanevi Gerçek İmzalar yok.
Sadece Alevler.
Sadece bir Kaynak.
Diğerler’i Kendi Varoluş Dokumalar’ı ile uyumlu Tüzüklet ilan ettiler - Kendiler’i İçin doğru olduğuna İnandıkları Yollar. Daha sonra Birleşme Sürec’inden geçtiler - Bu Tüzük ile bir Oldular.
Ancak o zaman O’nu Varoluş’tan Kopardılar.
Ancak o zaman Yollar’ına Öncülük ettiler, Karmaşıklık Kaynaklar’ını oluşturana Kadar Yükseldiler.
Küçük. Büyük. Asal. Bazılar’ı o kadar İnkar Edilemez Oldular ki... Gerçek Oldular.
Bir kez Gerçek Olduklar’ında, artık bir Çark’a İhtiyaç Duymazlar. Gerçek Kaynaklar’ı Onlar’ı tek başına Ayakta tutardı.
Gerçek Kaynaklar’ı Kökenler’inin, Bedenler’inin ve Ruhlar’ının Öz’ü Hâl’ine Gelmiş’ti.
O’nun Büyüklüğ’ü ve Sınırlar’ı Onlar’ı Sonsuz’a dek tanımlamıştı.
Ama Noah bu yolda yürümemiştiç
Asla tam bir Birleşme Yaşamamış’tı.
Koparılmadan önce, Tüzükler’iyle asla Birleşmemiş’ti.
Koparıldığ’ında, Bu’nu 81 kez Yapmış’tı
O’nun Yol’u mu? Anlaşılmaz Derece’de Eşsiz idi.
Yol’unu tamamladığında, zaten Gerçek olan bir Kaynağ’a Sahip’ti.
Ama tam olarak O’nun değildi. Gerçek Anlam’da değildi.
O anda, Şarkı Söylenenler’i Yaşam Çark’ına göre Konumlandırmış’tı.
Bir Köşe Taş’ına demirlenmişti - Birleştirilmiş Değil’di.
Saflığ’ı ve Karmaşıklığ’ı O’na aitti. Yine de tüm Varoluş’u bunu ifade etmiyordu, Sadece bir Parça’sı ifade ediyordu.
Yaşam Çark’ının diğer Köşe Taşlar’ına demirlenmiş başka Gerçek Kaynaklar’ı da vardı.
Bu yüzden Şarkı Söylenenler’i kullandığında, O’nun Güc’ünün Çok ama Çok Az Bir Kısmı’nı kullanabiliyordj . Hepsi’ni ifade etmemişti. Çark’ının tamamı O’nu ifade Etmemiş’ti.
Yaşayan Çark oluşmadan önce Birleşmiş olsaydı, tüm Varoluş’una Hükmedecek’ti.
Diğerler’i Asla ortaya çıkmazdı.
Sonsuzluk. Hileler. Quintessence. Manadinamik...Hepsi ilk Birleştirilmiş Gerçek Kaynak altında Sönükleşir’di.
Bu... Dakikalar Önce Varoluş’un Gerçekliğ’iydi.
Ama şimdi?
Şimdi, Veritarch’ın ortaya çıkışıyla, Hakikat Doğum’lu Süreklilik ile.
Yaşayan Çark ile.
Sözcükler’i Çark’ının Köşe Taşlar’ına ulaşan Otognoz Yaşam Motor’u ile.
Şimdi, Mutlak Karmaşıklık Atlas Yaşayan Çark’ın Geliştirici’si olmuştu!
Artık Noah, Gerçek Kaynağ’ı Kendisi’yle Birleştirebilir ve...Birleştiremez’di.
Hem Birleştirebilir Hem de Birleştirmeyebilir’di.
Başkalar’ını Birleştirebilir’di.
Yaşayan Paradokslar O’nun Birleşme Paradoks’una yanıt vermesini sağlamıştı.
Otognoz Yaşam Motor’u tarafından Sorulan Soru’nun Cevab’ı.
Motor’un Kendisi’ydi.
Kendi Sorusu’nun Cevab’ıydı.
O’na Sormuş’tu.
Gerçek Kaynak nedir?
Ve şimdi, Noah Gözler’ini Açtı ve Cevap verdi.
“Ben, bir Gerçek Kaynağ’a sahip değilim. Mesele sahip olmak değil. Gerçek Kaynak... Varoluş’un Kendisi’ni ifade etmesiyle kaçınılmaz Hâl’e gelen şeydir.“
WAA!
O, konuşurken, Şarkı Söylenenler’in Hareket etmesine izin vermişti.
Köşe Taş’ından Yayılması’na.
Çark’ın Kalbinde’ki Otognoz Yaşam Motor’una Akması’na.
Paradoksal bir Şekil’de Birleşmek ve Birleşmemek.
Bu, Çok Az Varoluş’un Hâyâl Edebileceğ’i bir Şey’in Doğuş’uydu.
Yapılar’ı... Minyatür Beyaz-Altın Çarklar’a benzeyen Sayısız Parçacık’tan oluşan Yeniden Oluşma’dan önce Bozulmuş’tu.
Ve İleri’ye doğru patladılar - An’ında yakındaki Birleşik Mimarlar’ın üzerinde belirdiler.
Bir Öl’ü Şey uludu, Efsanev’i Gerçek İmza’sı oluşmaya Başla’dı.
Yükselmeye Başla’dı.
Ama...
Asla Yükselme’di.
Beyaz-Altın Çarklar’ın Sayısız Parçacığ’ından doğan Alevler, çiçek açarken, O’nu tüketmişti.
Bir Uyum Sütun’u değil. Bir İmza değil.
Sadece Şarkı Söyleyen.
Birleşme Yolunda’ki ifadesi, bir Birleşmiş Mimar’ın Yüksek Karmaşıklığ’ını ve Ortalama Saflığ’ını Yırtma’ya yetmişti.
Ve şimdi, birden fazla Noah, Birleşik Mimarlar’ın Ön’ünde duruyordu.
Melodrass Yarısı’nı yok etmiş olsa da, daha Fazla’sı kaldı ve Daha Fazla’sı Oluş’tu!
Beyaz-Altın Alevler’i Yükselmiş’ti.
Yangında bir Düzineden fazla Birleştirilmiş Mimar Öl’ü Şey Yakalanmış’tı.
Devasa Mitik Gerçek İmzalar’ıyla Tomurcuklanan Öl’ü Gerçek Kaynaklar’ı...
Yanmıştı.
Kağıt gibi Yanmış’tı.
Ve Noah.
Daha Yeni Başlamış:tı!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
