Noah ve Primarch Romulus, Çökmüş Varoluş’un Katmanlar’ü ve Örtülü Yankılar arasında saatlerce yol aldılar.
İkiz Yerçekimler’i gibi hareket ettiler, Yollar’ını Nullvein Mezarlığ’ın Katları’nın konuşulmayan sessizliğine oydu. İkisi de konuşmadı. Konuşmaya gerek yoktu.
Hedef, olduğu gibi ciddi bir hayranlık uyandırıyordu... Onların Ölü Yerli Varoluş Çark’ı idi!
Ve sonunda, Katlamalar’ı geçerek, her şeyin başladığı yere vardılar.
Primarch Romulus, Nullvein Mezarlığ’ın Katlamalar’ının açık alanında sergilenen devasa Obsidiyen Varoluş Çark’ına bakarken, ağır bir ifade takınmıştı.
Sonsuz Vadiler yoktu.
Geçit Domuslar’ı yoktu!
Sadece... Çark vardı.
Ve Çark ölmüştü.
Romulus’un bildiği Trilyonlar’ca Nefes’le bir zamanlar dönen Yemyeşil Jant Sicim’i Parçalanmış’tı.
Bir zamanlar Son, Başlangıç, Ateş, Işık ve Karanlığ’ı Uyumlu hale getiren Gerçek Frekanslar, çürüyen sessizlik Dokumalar’ına dönüşmüştü.
Romulus, tek kelime etmeden ilerlemişti, botları yıkılmış köprülerin üzerine basarken, Noah, sakin bir şekilde onu takip ederken, Öl’ü Frekanslar:ın içine dalmıştı.
Aynı anda, gözleri... Bir şey hissettiğinde, Çark’ın dönüşüyle parlamış ama devam etmişti!
Romulus’un cüppesi eski Entropi gibi fısıldıyordu, bir zamanlar Mimarlar’ın ve Uyumlu Monadlar’ın bir araya geldiği, görkemli bir şekilde durduğu bir Topraklar’da hareketin Hatıra’sı vardı.
Noah, onu takip etti. Sessizce. İzleyerek.
Romulus, artık kristal ve külden oluşan Spiral şeklinde bir harabeye dönüşen Son’un kırık Frekans’ının önünde durmuştu.
Bakakalmıştı.
Sonra alçak ve ciddi bir sesle konuşmuştu.
“Küller Küller’e. Toz’dan Toz’a. Ve şimdi... Varoluş, onu doğuran sessizliğe geri dönüyor.“
Noah’a döndü. Yaşlılıktan ağırlaşmış gözlerle.
“Keşke kendi Varoluş Çark’ımı gördüğümü ve devam edebileceğimizi söyleyebilseydim. Ama görünüşe göre, dostum...“
Bakışları keskinleşti.
“Aradığımızı bulmak için uzağa gitmemize gerek yok.“
HUUM!
Evet.
Noah’ın biraz önce hissettiği şey.
Şimdi çok net bir şekilde ortaya çıkan şey!
BOOM!
Zaman, Son’un Frekans’ında parçalanmıştı.
Hava bükülmüştü.
Öl’ü Frekans imkansız bir akışla dalgalanmıştı. Geçmiş, Şimdiki Zaman’a akmış, Çökmüş Gelecekler Varoluş’a parlamıştı. Kahkahalar, yumuşak, melodik, alaycı - Ölüm’ün Dokumalar’ı üzerinde ipek gibi yayılmıştı!
“Gerçekten,“ diye bir ses fısıldadı. “Uzaklara gitmenize gerek yok, bizim de gerek yok. Duygusallığın aradığımız Varoluşlar’ı her zaman geri getireceğini biliyordum.“
Gökyüzü yarıldı.
Zaman... Çöktü.
Ve ortaya çıktılar.
Mor Mavi Zaman Kapılar’ı, Son’un Frekans’ının parçalanmış Megaloslar’ı üzerinde açılmıştı!
Kırık Nedensellik ve Zaman’ın yağmur gibi yağan yankıları arasında Dokuz Varoluş belirmişti.
Onlardan Zaman’ın ve Dizi’nin Ötesi’nde bir Füç parıldıyordu. Cüppeleri Sonsuz Dün’ü içine dikişlenmiş altın Saatler’di, her Kıvrım’ı Zaman’ın İç’e ve Dış’a Katlanmış bir Nefes’i gibiydi.
Yanlarında bir kadın duruyordu.
Primarch Ekuriah Veilnox.
Ölüm’ün Kıvrımlar’ının üzerinde süzülüyordu, her biri Tik Taklar’ı Donmuş Saatler’in fırtınasıyla çevriliydi. Varoluş’u Yerel Nedenselliğ’i büküyordu. Nefes bile onun Temposu’na uymak zorundaydı.
Yanında, Noah’ın henüz tam olarak çözemediği Diller’de Yazılmış, sürüklenen Parşömenler’le örtülü, uzun, yarı saydam bir Varoluş duruyordu.
ADI: Zaman Nöbetçisi Paraxis
UNVANI: Kayıp Anlar’ın Kütüphaneci:si
GERÇEK KAYNAK: Direnç!
CQ: 162.000 SU | PQ: 158.100 SU
Ve sonra, en önde duran Varoluş.
Yürümüyordu. İniyor da değildi.
Bir anda ortaya çıktı ve bir anda kayboldu.
Bir adam, eğer bir adam Çökmüş Sonsuzluklar’ın ağırlığını taşıyabilseydi.
Saçları gümüş ve yıldız ışığıyla parlıyordu. Pelerini, ölmekte olan Çağlar’ın Hız’ıyla parıldıyordu. Gözleri sıcaklıkla değil, kaçınılmazlıkla yanıyordu.
Onlara, bu An’ı çoktan yaşamış ve burada her şeyin nasıl sonuçlanacağını biliyormuş gibi bakmıştı.
Gözlerinde ilgisizlik ve... Sıkıntı vardı.
Çünkü belki de... Gerçekten her şeyi görmüş ve nasıl sonuçlanacağını biliyordur!
ADI: Zaman Nöbetçisi Lideri Velmior Thal-Veyr
UNVAN: Whenfolds’un Büyük Şefi
GERÇEK KAYNAK: Aralık(Süre...)
CQ: 220.000 SU | PQ: 215.000 SU
Varoluş’u, çevresindeki Varoluş’u bir hiçmiş gibi Büküyor’du. Her adımı bir Emir’di. Elini kaldırdığında, tüm hareketler durdu - Öl’ü Kül havada dondu, rüzgar durdu ve Nefes bile kesildi. Korkudan değil.
Ama emir!
Konuşurken, Noah keskin gözlerle böyle bir Varoluş’a bakmıştı.
“Noah Osmont. Bizi buraya ikinci kez gelmemizi gerektiren bir şeyin var, ve bu sefer yapılması gerekeni garantilemek için bir Güç’le. Gel, Çocuk...“
WAA!
Bakışlarında nefret yoktu.
Sadece Yargı, Emir vardı.
Romulus, Noah’ın yanında duruyordu, yüzünde taş gibi bir ifade vardı.
Zamansal Rezonans Bedenler’inde dans ediyordu - Yeniden Yazılmış Geçmişler, Çözülmüş Gelecekler, hepsi, Zaman’ın Yılanlar’ı gibi Bedenler’ine dolanıyordu.
Zaman Nöbetçi’si Lider’i Velmior Thal-Veyr öne çıktı.
Boy’u Çark’a Yakındı. İnanılmaz derecede sakindi. Gümüş rengi derisi, yinelemeli mantıkla titreşen altın Rünler’le çizgiliydi. Peler’ini, Geçmiş ve Gelecekte’ki Olaylar’ın Anlık görüntülerinden oluşan bir şelaleydi. Noah, üzerinde Romulus ve kendisinin kavga ettiğini görünce şok olmuştu.
Ses’i, kaçınılmazlığı yansıtıyordu.
“Kavga etmeye gerek yok,“ dedi Lider, her hece bir Hüküm gibiydi. “Burada olabilecek her kavgayı gördüm. Direnişiniz’in alabileceği her Yol’u.“
Yıldız ışığı gibi parlayan ve sabit gözleri, Noah ve Romulus’un üzerinden geçmişti.
“Ve Olasılıklar’ın tümünde, bir tanesi hariç...Siz ölürsünüz.“
Nöbetçiler hareketsiz kaldı, Cüppeler’i Döngüsel Ânlar’la titriyordu. Nefesler’i bile yankılanıyordu.
Romulus gerildi.
Noah, kıpırdamadı.
“Ama,“ Lider devam etti, “Tek bir Olasılık var. Tek bir tane. Dayandığınız. Direniş’in önemli olduğu.“
“O tek yolu yürüyecek kadar Güc’e sahip olduğunuza gerçekten inanıyor musunuz? Septilyon’da bir Şans? Siz’i burada başka biriyle gördüğümüz için, daha fazlasını getirdik. Sadece... Anahtar’a ihtiyacımız var.“
…!
Noah’a döndü.
Basınç arttı.
“Sen...“ Sesini yüzyıllar boyunca Kırıl’dı. “Ölüm’ünde bile Anahtar’ı koruyorsun. Anahtar’ın başka bir Parça’sı da sende, değil mi? Düştüğünde bile pes etmiyorsun.“
Noah’ın gözleri kısıldı.
Lider’in Ses’i soğuklaşmıştı. “Sen’in Varoluş’unun her bir Parçası’nı inceliyorum. Eğer onu bırakmazsan, çiçek açmadan önce Sen’i Sileceğ’im. Doğduğ’unda ortaya çıkıp, Her Şey’i Sileceğ’im. Kimse, Senin Varoluş’unu bile hatırlamayacak. Kimse.“
Romulus,nöne çıktı.
“Bu saçmalık yeter.“
WAA!
“Hanginiz Primarch Eluriah Veilnox? Yaptıkların için ölmesi gereken tek Varoluş sensin.“
…!
“Oh? Sen mi? Ölme vaktim henüz gelmedi.“ Primarch Eluriah, 9 korkunç Zaman Nöbetçi’si karşılarında dururken, bile hiç rahatsız görünmeyen Primarch Romulus’a soğuk gözlerle baktı!
Primarch Romulus bir an sonra ihtişamla parladı.
Yeşil-Altın Alevler omurgasından fışkırdı — Geometri, Entropi ve Çöküş’ün Boyut’lu Kanatlar’ına dönüştü. Her Kafes bir mucize, her Rün bir Nedensellik İz’i taşıyordu. Hava, O’nun Güc’ü altında Bükülmüş’tü.
O, Dik duruyordu.
Gözler’i Alev Alev yanıyordu.
Sesi gürültülüydü.
“Bugün,“ dedi, “Entropi Senin Ölüm Saat’ini belirledi!“
HUUM!
Varoluş, merakın ortaya çıkmak üzereyken, Nefes’ini tuttu!
—
Düşmüş Çark’tan uzakta, aynalı Quintessence’nin bulunduğu yerde, Noah’ın diğer bedeni Infiniverse Pota’nın içinde duruyordu.
Orada, Sonsuzluğ’un parlak Sembol’ü Mavi ve Altın renginde parlıyordu.
Sesi sakindi.
“Bir Gün,“ dedi. “Infiniverse Pota başladığından beri. Bir Gün süren Sonsuz Ölüm.“
Yumruğunu sıktı.
Sonsuzluk Sembol’ü titredi.
“Infiniverse Demir Ocağ’ının ödül verme zamanı geldi,“ dedi. “Savaşan ve Ölenler... Ödüllendirilsin.“
HUUM!
Pota titredi.
Gökyüzü dalgalandı.
Ve Gökyüzü’nde... Çok renkli bir Fağ, patlamak üzereymiş gibi vızıldıyordu!
Not: Lol Bu Zaman Nöbetçiler’i Op’dan da Öte. Acaba bu Nokta da Herkes’in Tekil Olduğ’unu Unutuyorlar mı? Geçmiş’e Gitseler dahi o Varoluş’u bulamazlar. Çünkü Çark’ı Aşan Herkes Tekil. Çark bir Ev. Birisi Ev’ini Aşar’sa Tekil olur. O Evle Artık Bağlantı’sı kalmaz. Acaba Dirençler ve Son Derece Saçma Yetenekler Atlandığ’ı Reddedildiğ’i için Tekil Olsan dahi onlar için bu Önemli Olmaz ve Tekillik Yeteneğ’ini Reddedilirler mi? Bu? Adam’ım bu Çok Saçma. Çok Saçma.
Not: Önemli olaylarla geldim. Dedim ya Eninde Sonunda Madde olsun Beden olsun Atom, Quark falan olsun bunlar ı da geçeceğiz diye. Evet Terk ettik ve Onun Ötesinde Enerji Var. Daha da şok olanı ise öyle birisi geldi ki... Dostum Yarın ki Başlık Öldürülemez. Kim bilinmiyor? Direnç kısmı %200. Ayvayı yedik. Neyse size O Madde Gibi Şeyler’i Terk Ettiğimiz Bölümler’i atayım.
Bölüm 3774 Orta Çark’ta, Krronosekt’in 2 Primarch’ı, Noah’ın onunla olan ilişkisini merak ederek, Thauron’u dikkatle gözlemliyor. Onlardan uzakta, Madde ve Beden’i terk ederek, Varoluş’un Enerjisi’nin Aaf Kanallar’ı haline gelen Mannafolds’un 5 Primarch’ı, Noah’ı gözlemliyor ve onun da kendileri gibi Varoluşsal Fizyoloji’ye sahip olup, olmadığını merak ederek, onu kendi saflarına katmak niyetindeler. Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ında, binlerce sivri uzuvdan oluşan ve tek bir Kıvrımlı kütleye dönüşmüş bir Varoluş, Nullvein Mezarlığ’ın Kıvrımlar’ının kendisinin bile korktuğu bir dalgalanmadan ortaya çıkar. Bu Varoluş, Null Pota ile arasındaki mesafeyi yutar ve bariyerini parçaladıktan sonra Dış Çark’a girer, arkasında ise bariyer yavaşça yeniden oluşur. Dış Çark’ın içinde, Varoluş Caelnor’un şeklini alır ve onu öldürür, bu da diğer Gerçek Kaynaklar’ı şok eder. Kader’in Gerçek Kaynağ’ına sahip bir Muhteşem Monad, Varoluş’a saldırır, Saldırı Hasar Vermez, ancak Varoluş, Kendi Üzerinde Kader’in Gerçek Kaynağ’ını Daha Karmaşık ve Yüz Kat Daha derin bir Şekilde Yeniden Yaratabilir. Bundan sonra Yarattıktan Sonra, Varoluş, Kader’in Gerçek Kaynağ’ını kullanarak, Muhteşem Monad’ı öldürür. Bu sahneyi gören diğer Gerçek Kaynaklar kaçmaya çalışır, ancak Varoluş onları katletmeye başlar, Onların Varoluşlar’ı Yok Edilir, Asimile Rdilir ve Güçlendirilir.
Not: Kdkdkdkdk. Muhtemelen hepiniz şimdi Madde ve Beden’i Terk etmeyi unuttunuz. Dostum Bu Yeni Gelen Varoluş... Bu da kim? Karşı da ki Kaynağ’ı bir hiçmiş gibi Yaratarak, 100 Kat daha Güçlü Patlayabilir. Sonra Varoluşlar’ı Yok eder Kendine Asimile Eder ve Güçlenir. Lffkfkckckfkfkfkfkkffkkfkfkf. Artık Atom gibi şeylerden Kopuyoruz. İstediğimiz Kadar Atom, Quark, Lepton’umuz yok olsun. Bir şey olmaz. Artık Onlar a bağlı değiliz. Enerji Formu var. Yani Sonsuz Enerji’yi Asimile ya da yok etmediğiniz sürece Karşıdakini Öldüremezsiniz. Bakalım. Daha yeni geldi bu Bölüm. O Varoluş’un Panel’i:
Chapter 3775
Adı: Bilinmiyor Tanım: Yaşayan Çöküş Ayırt Edici Özellik: Bilinmiyor Karmaşıklık Katsayısı: 999.999 Saflık Katsayısı: 0 Yaşayan Direnç: %75 Öl’ü Direnç: %25 Paradoksal Direnç: %100 Varolu, sürekli bir Çöküş durumunda olan Paradoksal-Antitetik Varoluş olarak tanımlanır. Noah, %100 Paradoksal Direnç nedeniyle ana yöntemleriyle Varoluş’a dokunamayacağından endişelidir.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
