Bu Yerde’ki Işık Rüya gibiydi: Yumuşak, Altın Reng’i ve Kalıcı.
Hâfif’çe dönen Sis’in içinden süzülerek, Yemyeşil Kıyı Şerid’ini nazik bir parıltıyla öptü ve el değmemiş Kumlar’ın üzerinde yavaşça dans eden gölgeler oluşturdu.
“Efendim!“
Noah, Ruination’ın Ses’ini duyunca Baş’ını çevirdi. Ses’i uzaktaydı ama netti, heyecan ve hayranlıkla doluydu. Kıyı Şerid’inin ortasındaki Üç Dev Ağac’ın birinin yanında duruyordu, Kol’unu Ağac’ın Gövdesi’ne doğru nazikçe uzatmıştı.
Noah, O’na doğru yürümeye başladı, her adımında yumuşak, Ilık Toprağ’a Hâfif’çe batıyordu. Ağac’a yaklaşırken, hafif Sis zarifçe dağıldı, her nefes alışında Ağac’ın ihtişamı daha da belirgin Hâl’e geliyordu.
Zengin Kehribar Kahverengi ahşaptan yapılmış tek bir devasa Gövde yukarı doğru kıvrılıyordu, Kabuğ’u yumuşak Kıvrımlar’la kaplıydı ve düşük, sıcak bir Işık’la parlıyordu.
Yapraklar Geniş ve Güneş Işığ’ıyla parlayan Altın Renginde’ydi, Sanki Sonsuz bir Alacakaranlık’ta yıkanmış gibi yumuşak bir şekilde parıldıyordu. Her Yaprağ’ın kenarları yarı saydamdı ve Eski Zamanlar’ın nefesiyle fısıldayan, parlayan Canlılığ’ın küçük Damarlar’ını ortaya çıkarıyordu.
Ağac’a yaklaştıkça, Gözler’inin önüne yeni bir Mesaj belirmişti.
>Bu Tomurcuklanan Kıyı’nın Kalp Odun Güneş Ağac’ını keşfettiniz. Bu Ağaç, Güneş Yapraklı Nektarin Çarkı’nı verecektir - Bu Meyve, Köken Kuleler’ini inşa etmek isteyen Erken Yaşam Formlar’ının Karmaşıklığ’ını Hız’la artırabilen, Eşsiz Varoluş Çark’ı şeklinde bir Meyve’dir. Meyveler’in daha hızlı çiçek açıp, olgunlaşması için, Kalp Odun Güneş Ağac’ı Erken Kutsal Su ile beslenir...>
...!
Kalp Odun Ağaç’ı! Güneş Yaprak’lı Nektarin Varoluş Çark’ı! Varoluş Çarklar’ı... Yenilebilir mi?
Erken Yaratıklar, Ağaçlar’dan filizlenen Varoluş Çarklar’ını yiyerek, ne kadar benzersiz bir Yaşam Sürmüşler’di?[Not: Gül’ün Geçin. Bir kaç Bölüm sonra Varoluş Çarklar’ı Ağaçlar’daki Meyveler’e Benzetilir artık.]
Noah, En Erken Katlar’ın Hikaye’si ve Yaşayan Paradoks’a kilitlendiğinde, Yaratık diğer tüm Yaşayan Varoluşlar ile birlikte ayrıldıktan sonra neler olduğu hakkında giderek, daha fazla meraklanmaya başlamıştı.
Erken Yaratıklar bundan sonra çiçek açtılar mı? Şimdi neredeler? Her Şey’ini veren Yaratık nerede?
Moiraine ve Sigrid ile birlikte diğer Bedenler’i de bu Hikâye’nin devamını yakında öğrenmek zorunda kalacak gibi görünse de, Zihni’nde birçok soru dolaşıyordu.
Noah’ın Bakışlar’ı Ağac’ın Altın Yapraklar’ına takıldı, Her Bir’i bu Erken Topraklar’ın ritmiyle Senkroniz’e olmuş gibi bir Ritim’le dalgalanıyordu.
Elbette Ağaçlar da Su kadar olağanüstüydü.
Yaklaştı ve avucunu Ağac’ın gövdesine koydu. Ağac’ın yüzeyi, Beklediği’nden daha sıcaktı ve avucunun altında nabız gibi atıyordu. Sessiz, uğultulu bir Şarkı vardı - Ses olarak değil, His olarak. Sanki Erken Yaratıklar’ın Eller’ini tanıyıp, O’nu karşılıyordu.
Döndü ve Sis’in içinde yükselen diğer iki Ağac’a Gözler’ini kısarak, baktı.
İkinci Ağaç çarpıcı bir şekilde farklıydı. Kabuğ’u Gümüş-Siyahı’ydı, yansıtıcı değil ama yoğundu, Yıldız Işığ’ıyla aydınlatılmış Obsidiyen gibi şekillendirilmişti. Dallar’ında Yapraklar yerine uzun iğneler asılıydı ve her Bir’i, Ruh’la Dokunmuş Erken Magma Damarlar’ı gibi, Erimiş Kırmızı ve Mavi çizgilerle Hâfif’çe parıldıyordu.
Yaklaştıkça, başka bir Mesaj gözüne çarpmıştı.
>Bu Filizlenen Kıyı’nın Demir Köklü Vulcan Ağacı’nı keşfettiniz. Her Döngü’de bir kez, Demir Yaprak’lı Kabuk Parçalar’ı döker - Erken Varoluşsal Ağırlık ile aşılanmış, Erken Zırh ve Silahlar Hâl’ine getirilebilen Malzemeler. Ortaya çıkan Yaratıklar, Gerçek Kaynağ’ınızın Rezonans’ıyla Kalıcı olarak Kazınır ve Hizalama ve Dirençler’ine göre Benzersiz Özellikler kazanır. Erken Kutsal Su ile uygun şekilde Sulandığ’ında, Dökülme Döngü’sü önemli Ölçü’de Hızla’nır.>
...!
Noah, Baş’ını salladı ve uzanıp, düşen Parçalar’dan Bir’ini yakaladı - El’inde Hâfif’çe parıldayan, Canlı Rünler’le oyulmuş Koyu Rümüş Reng’i bir Petal Şekil’li parça. İnanılmaz Derece’de hafifti, ama yine de avucunun içindeki Ağırlığı’nı hissedebiliyordu. Parmaklar’ı Ağırlığ’ı altında Hâfif’çe titriyordu.
Parmaklar’ı... Ağırlığ’ı altında titriyordu, Düşen bir Parça’nın Parmaklar’ını titretmesine ne hakla izin veriyordu?!
Bu Ağac’ın Ürünler’iyle korkunç şeyler Yaratabilir’di!
Sonra son Ağac’a döndü.
Bu, Üç’ü arasında en küçüğüydü, ancak yine de Ölümlüler’in standartlarına göre devasa bir Boyut’taydı. Kabuğ’u Pürüzsüz ve Sedefli’ydi, Neredeyse Yarı Saydam’dı. Dallar’ının Eklemler’inde garip çiçekler oluşmuştu - Parlak Pastel Mavi ve Pembe Renk’li Et’li Küreler, yavaş nefeslerle Hâfif’çe titreşiyordu.
>Bu filizlenen Kıyı’nın Nefes Çiçek’li Fısıltı Ağac’ını keşfettiniz. Bu Ağaç, Fısıltı Kabuklar’u taşır - Tüketildiğ’inde Yiyen Varoluş’ta Tek bir Varoluşsal İçgörü çiçek açarken, Kaybolmuş Unutulmuş bir İlke’nin Anlaşılması’nı sağlayan bir Anlayış Parıltı’sı sağlar. Etkiler’i öngörülemez, ancak Katlanarak, Güçle’nir. Diğer Ağaçlar’da olduğu gibi, Olgunlaşma süreci Kutsal Su’yun Besleyiciliğ’i ile Hızla’nır.>
HUUM!
Kayıp... Unutulmuş İlkeler!
Noah, Gözler’ini kapattı.
Güneş Yaprak’kı Çarklar. Fısıltı Kabuklar’ı. Demir Yaprak’lı Parçalar.
bunların her biri, varoluşun başka herhangi bir alanında anlaşılamaz olurdu.
Ve işte buradaydılar... Sadece bekliyorlardı.
Her Bir’i, Olabilecekler’in Sınırsız Olasılıklar’ıyla doluydu.
“Bu Yerde’ki Her Şey sadece çabaya tepki veriyor,“ Dedi sessizce. “Hiçbir Şey kolayca elde edilemez, Varoluş, gerçekten Erken Dönemde’ki İlkel Varoluşlar gibi hareket etmek ve yaşamak zorundadır...“
WAA!
Ruination ve Infinıverse, etraflarına bakarak, başka ne gibi harikalar olabileceğini görmek için parlak Gözler’le izliyorlardı.
Sanki cevap olarak, Noah’ın önünde Yeni bir Işık parladı, bu sefer Ağaçlar’dan değil, Yer’in Kendisi’nden. Hava değişti. Kum, Hâfif’çe titredi.
>Gelişmekte olan Kıyı’nın Dokumalar’ıyla yeterince etkileşime girdin. İlk Canlılar’ın Kayıtlar’ı Sana Kendi’ni göstermeye başlıyor...>
>Erken Dönem Yaratıklar’a Özgü Alternatif bir İlerleme Yöntem’ine erişim kazandınız. Yapılandırılmış Sistemler ortaya çıkmadan önce Doğmuş İlkel, İlk yöntem. >
>Yöntem: Erken Dönem Yaşam Rünler’inin Yazıtlar’ı.>
>Her Rün, 1.000.000 CQ ve PQ’nin tek bir Erken Dönem Yaşam Varoluş Glifi’ne sıkıştırılmasını gerektirir. Bu Glifler Varoluş’a Kalıcı olarak Damgalanır ve Asla Enerji Harcama’sı Gerektirmez. Hareket, Nefes ve Eylem, Otorite’nin ve Enerji’nin İfade edilmediği Araç Hâl’ine gelir. Komut yok. Güç Harcama’sı yok. Sadece Varoluş. Erken Yaratıklar bu kadar basit bir şekilde yaşıyordu.>
>Her Erken Yaşam Varoluş Glif’i, taşıyıcısına sadece İrade ve Eylem’le etkinleşen Temel bir Özellik veya Güç verir. Tek bir Rün’in Sıkıştırılma’sı ve Yaratılma’sı Son Derece zordur.>
HUUM!
Not: Ne diyeceğimi bilemiyorum. Sustum.
Not: Bu, daha önce de çıkmıştı ama Dolaylo Yol’dan bu Novel’de Enerjisizlik var. Enerji’ye Bağlı olmama. Peki Mutlak Sonsuz Enerji ile Enerjisizliğ’in ne farlı var? Aslında Pek bir Fark’ı yok. İkisi de Tükenmez. Tek bir Fark Bir’i Enerji’ye Bağlı iken diğeri değil. Bu Novel’de de bu var. Aslında Bir’den fazla kez çıkmıştı. Adui, ne Diyor? Güç, Nefes vb ne kullanıraan kullan Enerji ve Otorite Harcamaz. Bu, Enerjisizlik ve Otoritesizlik demek. Gerçi Otorite’de Bir Enerji’de ikisini ayrı tutmak saçma olur. İnfinite Mana’da Enerjisizlik diye bir Konsept henüz yok ama Adui arada bir Dolaylı Yol’dan bahsediyor. Peki bu bir Novel’e ne kazandırır? Aslında pek bir şey kazandırmaz. Sadece Çok Yönlülüğ’ünü arttırır hepsi bu kadar. İnfinite Mana harbi Çok Yönlülüğ’ü bakımından Zirve’de. Her şey var. Enerjisizlik’te dahi. Bu Arada Bu Glifler’e gelecek olursak... Dostum Bunlar’ın Bile bir Kademe’si olacak. Kendi arasında 4 e mi 5 e mi ne Ayrılıyor.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.