Noah’ın Tiran’ca Sözler’inin ardından, Dük ve Altı Onurlu Yaşayan Varoluş O’na soğuk bir sakinlikle bakmışlardı.
Salondaki sıcaklık birkaç derece düşmüş gibi görünüyordu, çünkü Onlar’ın ortak hoşnutsuzluğu, her Yüze’ye nüfuz eden ortamdaki Otoritede’ki ince dalgalanmalarla Kendi’ni belli ediyordu.
Ardından gelen sessizlikte, Sigrid salonda telaşsız bir zarafetle dolaşmaya başlamış, hareketleri burada tamamen rahat olan Bir’inin akıcı özgüvenini yansıtıyordu!
Yaşayan Varoluş Otorite’si ile örtülü kemerli bir pencereye yaklaşmıştı: Pencere’nin yüzeyi dışarıdan bakanlar için Opakken, içeridekiler için Şeffaf’tı.
Bu tek yönlü bariyer sayesinde, Altın Yollar’da hareket eden Sayısız Varoluş’a Varoluş’unu belli etmeden, Concordia’nın muhteşem manzarasını seyredebilirdi.
“Köken’in Kalbi’ne dönmeyi planlamıyorum,“ Dedi, Uzun süredir düşünülmüş ve dikkatlice tartılmış bir karar veren Yaşayan Düzen’in sakin kesinliğiyle.
Köke’iin Kalb’i.
Bura’sı, şu anki konumlarından Sayısız Dokuma uzaklıkta, Aşkınlık Köken Katları’nın tam Kalb’inde, Kraliyet Yaşayan Kökenler ve Yaşayan Köken Konseyi’nin Tarif Edilemez bir ihtişamla ikamet ettiği bir Yer’di.
“Geri dönmeyeceğim,“ Diye devam etti Sigrid, Ses’i olabildiğince sabitti.
“Güc’ümü tamamen geri kazanmak ve Düzen’i uyandırmak için, Savaş Cephe’si Katlar’ını geçip, Varoluş’u Gerçek Anlam’da deneyimlemeyi planlıyorum. Varoluş’u deneyimleyip, Kaos Bölgeler’ine kendi Düzen’imi dayatırsam, Bu Ben’im Düzen Kalbi’me Kan Pompalama etkisi yaratacaktır.“
Dük Gwendolyn Bu Sözler’i sindirirken, yüzünde derin bir endişe belirmişti.
“Altheon’un bundan bahsettiğini duydum, ama... Bu çok tehlikeli. Sen, çok önemlisin. Göremediğin, Hissedemediğ:in veya Baş’a çıkamadığın tek bir Kaçınılmazlık, Sen’i öldürebilir.“
Bu Olasılığ’ın ağırlığı ortalığı çınlatmıştı!
Ardından gelen sessizlik çok ağırdı!
Tam o anda Noah, kasıtlı bir amaçla hareket ederek, salonu geçip, Sigrid’in arkasına geçti ve açıkça El’ini tuttu.
Bu hareket basit, samimi ve Anlam’ı açısından kesinlikle zorba bir hareketti!
Onur’lu Yaşayan Varoluşlar hemen Otorite ile uğuldadı, Onlar’ın Formlar’ı, O’nun ve Onlar’ın değerli Genç Hanımefendi’si arasındaki bu samimiyet gösterisine hoşnutsuzluk yayıyordu!
Dük Gwendolyn, Noah’ın Sigrid’in parmaklarını rahatça İç İç’e geçirdiğini gözlemlerken, Kaşlar’ını daha da çatmıştı!
Noah, Sigrid’in El’ini sanki yapısını inceliyormuş gibi tutmuş, dikkati görünüşe göre sadece O’nun algılayabildiği bazı ayrıntılara odaklanmıştı. Dük Gwendolyn’in Bakışlar’ıyla karşılaşınca, yüzünde çok şey yaşamış bir Hükümdar’ın sakin Bakışlar’ı vardı!
“Düzen’in ne olduğunu biliyor musun?“ Diye sordu sakin bir titizlikle.
Dük Gwendolyn’in cevabı sert bir Otorite’yle verildi. “Neden bizi aydınlatmıyorsun? Dışarıda çok konuşkan olduğunu gördüm...“
Noah, gülümsedi ve devam etti.
“Düzen, sadece Kaos’un Yokluğ’u değildir, ne de isteksiz Varoluşlar’a keyfi Kurallar’ın katı bir şekilde dayatılmasıdır. Gerçek Düzen, Doğal Hiyerarşiler’in tanınması, bazı Varoluşlar’ın liderlik etmek için Yaratıldığ’ını, diğerlerinin ise takip etmek için Yaratıldığ’ını anlamaktır. Başkalar’ının Rastgelelik gördüğü yerde Düzen’i görmek, başkalarının kafa karışıklığı gördüğü yerde Amaç Bulmak için gereken Bilgeliğ’idir.“
Bakışlar’ı, toplanan Onurlu Yaşayan Varoluşlar üzerinde dolaştıktan sonra, Lazer gibi yoğun bir Bakış’la Dük Gwendolyn’e geri dönmüştü!
“Eğer Düzen’in Kendi’si, Yaşayan Düzen, Kaos’u düzeltmek için Varoluş’unu Yaşaması ve Kaos,u deneyimlemesi gerektiğini söylüyorsa, belki de uygun tepki O’nun Yargısı’nı sorgulamak değil, Doğası’nın gerektirdiği saygıyla dinlemektir. O, Kendi gereksinimlerini herhangi bir Dış Gözlemci’nin yapabileceğinden daha iyi anlar.“
HUUM!
Sözler’inin ağırlığı, orada bulunan Herkes’in üzerine çökmüş gibiydi!
O’nun açıklamasının ardından ağır bir sessizlik oldu, bu sessizlik ancak Dük Gwendolyn, O’nunla Sigrid arasında derin bir ciddiyetle bakan bir ifadeyle baktığında, bozulmuştu.
“İşler eskisi gibi değil,“ Dedi, Ses’i hoş olmayan bir haber veren Bir’inin keskin ritmini alıyordu.
“Her zamanki gibi, Her Şey Paradoks’un etrafında dönüyor. Paradoks, her zaman Güç’lü, tehlikeli ve Öngörülemez olmuştur. Ancak... Birkaç dakika önce, Paradoksal Dokumalar, Dokuma Tezgâh’ının Neden Paradoksal Enerjiler’le çevrili olduğunu bize hatırlatan Bir Şey yapmıştı!“
Noah ve Sigrid, Dük Gwendolyn konuşmaya devam ederken, sakin bir dikkatle dinlemişti.
“Aşkınlık Zamansal Kıvrımlar içinde Yaşayan Varoluşlar’ın bir arada var olduğu bir yer var. Yaşayanlar’ın birleştiği nokta olarak adlandırılan bu Eşsiz Ortam, o kadar Kaotik Zamansal Dokumalar’ıyla çevrilidir ki, Yıllar içinde etrafında doğal olarak bir Paradoks Bulut’u oluşmuştur. O yerde, Milyonlar’ca Yıldır, Yaşayan Varoluşlar’ın Koalisyon’u bir Hâzine saklamıştır. Yıllar içinde Biz’i Akıl Almaz Derece’de Güç’lü kılan bir Hazine ve Bu’nu sadece En Üst Düzeyde’ki Yaşayan Varoluşlar biliyordu!“
Detaylar’i hatırladıkça, Yüz’ündeki ifade daha da kararmıştı.
“O yer, Dokuma Tezgâh’ının çevresindeki ortam gibi Güçlendirilmiş olduğundan, etrafı Paradoksal Dokumalar’ıyla çevriliydi. Yaklaşan herhangi bir Paradoks, Kaçınılmaz sonuçların ortaya çıkmasına neden olarak ilerlemeyi engelliyordu. Doğalar’ı gereği çağırdıkları Güçler tarafından saldırıya uğruyorlardı ve biz de Onlar’ın Varoluş’unu tespit edip, saldırıya katılıyorduk. Sayısız Çağlar boyunca, Paradokslar içeri giremedi. Ta ki... Bugün’e kadar!“
BOOM!
Noah, dikkatle dinledi, ancak içten içe bir şaşkınlık hissetti. Paradokslar bu kadar Hız’lı hareket etmiş miydi?
Duke Gwendolyn’in Ses’i acil bir Majeste Hava’sı yaymıştı.
“Son bir saat içinde, o yer tehlikeye girdi. aniden, Onurlu Yaşayan Oaradokslar ve Kraliyet Yaşayan Paradokslar, bir şekilde Kaçınılmazlıklar’ı Yaratmadan Paradoks Dokumalar’ını geçerek, sürpriz bir saldırı düzenlemişlerdi!“
WAA!
bu ifadenin anlamı şaşırtıcıydı.
“Oradaki tüm Onur’lu Yaşayan Varoluşslar ve Kraliyet Yaşayan Varoluşlar bu saldırıya hazırlıksız yakalandı ve ağır kayıplar verildi. Yaşayan Paradokslar, orada Eonlar’ca korunan Hazine’yi götürdüler. Yaşayan Varoluşlar’ın Koalisyon’unu... Akıl Almaz Derece’de güçlü kılan bir Hazine’yi!“
Noah, Sigrid soğuk bir merakla sorarken sessiz kaldı. “Orada korunan Hazine neydi?“
Dük Gwendolyn’in cevabı, Varoluşsal Önem’i olan bir ağırlıkla gelmişti: “Bir Ceset!“
...!
Noah’ın Gözler’i, anlamaya başladıkça, keskinleşmişti. İçinde daha derin bir ürperti hissederek, sormuştu: “Tam olarak Kim’in Cesed’i?“
Dük Gwendolyn, Her Şey’i Yeniden Şekillendirebilecek bilgileri ifşa edip, etmemeyi tartar gibi, uzun bir süre sessizce O’na bakmıştı.
Sonunda, sessizce kesin bir şekilde konuşmuştu.
“Ceset... Erken Dönem Yaratığ’ının!“
...!
Oh.
Oh!!!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
