Bölüm 3946: Vahşi! III


Moiraine’nin Güc’ünün patlamasıyla, Gerçekliğ’in ve Varoluş’un Kendi’si bile Güçler’in Çarpışması’yla Bükülmüş gibi görünüyordu.


O’nun Beş Yüz Paradols’un Üstün Sembol’ü, o kadar yoğun bir Otorite’yle parıldıyordu ki, Varoluş’un Doku’su bu Muazzam Enerji’yi barındırmanın yükü altında inliyordu!


Varoluşsal Evrim Yargısı’nın kaçınılmaz kesinliğiyle alçalan Beyaz El, inişinde şaşırtıcı bir şekilde hafifçe sapmıştı! 


Eonlar’ca süren nefes kesici bir Ân boyunca, Yasa’nın devasa uzantısı, beklemediği bir Direnç sapmasıyla karşılaştığında, titremişti! 


Moiraine’nin Normal bir Yaşayan Varoluş’un Ötesi’ne Yükselmesi’ni sağlayan süreçlerle Rafine Edilmiş Birikmiş Güc’ü, Erken Yaratığ’ın Sıradan Otoritesi’nin bile hemen Aşamayacağ’ı bir Sapma yaratmıştı! 


Ancak duraklama kısa sürdü. Beyaz El inişini tamamlayarak, ezici pençesiyle kalan Deniz Yaşam Formlar’ının yarısını yakalamayı başardı, ancak Noah Kendi’ni bu Hasat’tan dışlanmış buldu.


Moiraine’nin müdahalesi, Kendi Güç Rezervler’ine büyük bir bedel ödetmesine rağmen, Hedef’i saptırmak için yeterli olmuştu.


Kıyıda, İlk Balıkçı Thal’dorven, duruşma başladığından beri ilk kez gerçekten şaşırmış görünüyordu.


Otoritesi’ne karşı beklenmedik bir Direnç’le karşılaşınca, ifadesinde, rahat ve kayıtsızlıktan ilgiye geçiş oldu.


Bu kısa süreli Rahatlama’da, hayatta kalan Deniz Yaşam Formlar’ı çaresiz bir misilleme başlattı!


Onlar’ı yöneten muhteşem Ünlü Yaratık, Onlar’ı sadece av olarak gören Erken Yaratığ’a karşı koordineli bir saldırı düzenlerken, yenilenen öfkesiyle kükredi.


Birleşik Güçler’i, Kraliyet Yaşayan Varoluşlar’ı bile etkileyecek Otorite dalgaları yarattı, ancak bu gösteri Thal’dorven’in Bilinc’inde hiç yer etmedi!


Moiraine, Noah’ın yanında daha somut bir şekilde ortaya çıktı, O’nun ve diğer tehditlerin arasına girerek, koruyucu bir kararlılık yayıyordu. Dokuz Kanatlı Hâleler’i hızla dönüyordu ve Glifler’i bir sonraki korkunç olaya hazırdı.


Ancak, çaresiz Direnişler’i devam ederken, savaş alanında Gerçekliğ’in Kendi’si bile Sözler’inin etrafında Yeniden Şekillenir gibi görünen egzotik bir Güç’le bir Ses yankılanmıştı.


Bu, Rafine Seviyede’ki Küçük bir Balığ’ın ya da hatta basit Üstün Seviyede’ki bir Balığ’ın Güc’ü değil. Ve bu Paradoks muydu? Haha, şu anda benim küçük kardeşlerimden Bir’i Kıyı’ya çıkmaya mı çalışıyor? Bu’nu Bana söylememeliydin!


...!


Oh?


Oh!


Erken Yaratığ’ın Ses’i ağırlık taşıyordu!


Ağır bir Etki!


Her Hece, Boyutlar arasında yankılanırken, Alt Tonlar Derin Deneyimler’i ima ediyordu.


Ses, Varoluş’un Kendisi’nin böceklerin mücadelelerini rahat bir eğlenceyle Anlatırken, duyulan Ses gibi, Hem Güzel hem de Korkutucu’ydu.


Bu kelimelerin içerdiği Egzotik Güç, Noah ve Moiraine dahil tüm Deniz Yaşam Formlar’ının, korkunç bir netlikle anladıkları Ân’da donup, kalmalarına neden olmuştu. 


Mahvolmuşlar’dı!


Ân’ında, Normal Hız Kavramlar’ını Aşan bir hareketle, Thal’dorven en güçlü Deniz Yaşam Formu’nun önüne çıktı.


Çaresiz saldırılarını yöneten Yaratık, şimdi tüm Direnç’in Ötesi’nde Var Olan bir Şey’le karşı karşıya kalmıştı.


Erken Yaratık, rahat bir hassasiyetle Tek Parmağ’ıyla Ünlü Varoluş’un Muhteşem Form’una dokundu.


Sonuç... Ân’ında ve Mutlak Oldu.


Deniz Yaşam Formu çöktü ve ışık akıntıları hâlinde dağılmaya başladı, Birikmiş Güc’ü rüzgarda duman gibi dağıldı ve Varoluş’u rahatça yok edildi!


Basitçe.


Sakin bir şekilde.


Korkunç bir şekilde!


Thal’dorven, kalan Balıklar’ı gözleriyle tararken, tehlikeli bir memnuniyetle gülümsedi, ifadesinde beklenmedik bir Eğlence Kaynağ’ı keşfetmiş Bir’inin özel sevinci vardı.


“Eğer benim eylemlerimden dolayı İlerleme girişimi başarısız olursa, Bundan aslında bir fayda sağlayacağımı biliyor musun? Artık Bu’nu bildiğim için, doğal olarak ciddiye alacağım ve geçmene izin vermeyeceğim! Haha, ne kadar Zaman’ın kaldı? Bu’nun bir önemi yok, çünkü bir Saniye Bile Geçmesi’ne izin vermeyeceğim. Bu Zayıf Nalıklar:ın geri kalanını da yok edeceğim!“


Noah’ın ifadesi, durumlarının tüm sonuçları yıkıcı bir netlikle ortaya çıktıkça, Anlaşılmaz bir şekilde ağırlaşmıştı. 


Böylesine Mutlak bir umutsuzluk Ân’ında, Moiraine’in Ses’i çaresiz bir meydan okuma ile yankılanmıştı. 


“YAA!“


Görünüş’ünün kalmasına İki Saniye kalmıştı, ama Gözler’i şiddetli bir kararlılıkla parıldarken, ileri atılmıştı! 


Efendisi’nin burada büyük bir şey denediğini, Güc’ünün Temeller’ini Yeniden Şekillendirebilecek bir şey denediğini anlamıştı! 


Bu Varoluş’un O’nun başarısızlığına duyduğu kayıtsız sevinç, içinde öfke uyandırmıştı. 


Bu’na izin vermeyecekti.


Son bir çaresiz hamle için Her Şey’i harcamaya hazırlanırken, Altın Rengvi Paradoks Denizler’i etrafında toplanmaya başlamıştı. 


Biriktirdiği Güç, ihtişamlı Desenler’e, Paradokslar’ın muazzam Dokumalar’ının harikalarına dönüştü!


Ancak Erken Yaratık, O’nun Güc’ünü topladığını izlerken, yüzündeki ifade sakin, neredeyse sıkılmış gibiydi.


Baş’ının üzerinde, sinir bozucu bir böceği ezip, geçiren Bir’inin rahatlığıyla, başka bir Glif belirmişti. 


PAH!


Glif, doğrudan bakıldığında, Gözler’i acıtan bir parlaklıkla parladı ve Noah’ın gelişmiş Görüş’ü, O’nu artan bir dehşetle tanıdı.


Bu, sadece Üstün veya Rafine bir Glif değildi.


Bu...


Kleos Erken Yaşam Varoluşsal Yasa Glifi’ydi!


Kleos!


Moiraine’yi Ân’ında toza dönüştürdü, Biriktirdiği Güç ve Muazzam İlerleme’si, sakin rüzgârlarla uzaklara sürüklenen dağınık parçacıklara dönüşmüştü. 


Bu Kayıt’ta kısa yolculuğu, geri gönderilmesiyle Son’a ermişti! 


O’nun Yok Edilmesinde’ki rahatlık, tüm Direnç’i Anlamsız Kılan Güç Dengesizliğ’ini gösteriyordu.


>Onur’lu Yaşayan Varoluş Moiraine, bu Kayıt’tan zorla uzaklaştırıldı. O’nun Tezahür’ü, Mutlak Otorite’yle Sonlandırıl’dı.>


Görüntülenen mesaj, tartışmaya veya tersine çevrilme umuduna yer bırakmayan kesinliği taşıyordu!


O’nun en büyük başarılarından biri, Yetenekler’ini dikkatli bir şekilde kullanarak, tanımlanmış Kategoriler’in Ötesi’ne yükselttiği Varoluş, Egemenlikler’inin Sınırcını tanımayan Güçler tarafından rahatlıkla yok edilmişti.


Erken Yaratığ’ın Gözler’i sakin ve kayıtsız kalırken, Glif’i tekrar parlamaya hazırlanıyordu ve hedefi artık açıkça Noah’ın Kendisi’ydi!


Hiçbir erteleme, hiçbir tereddüt, hiçbir çaresiz Aon Direniş fırsatı olmayacaktı!


Ancak bu Mutlak Kesinlik Ân’ında, Noah her türlü Rasyonel Hesaplama’yı hiçe sayan Zorba bir Cesaret’le öne çıkmıştı. 


Başarısız olabilirdi.


Bu Olasılık, Varoluş’ınun her yönüne yankılanacak Sonuçlar’ı beraberinde getiren bir Cellat Bıçağ’ı gibi önünde duruyordu.


Başarısızlık, O’nun Hırslar’ını ve Varoluş’unun Öz’ünü Ezebilecek kadar ağır sonuçlar doğuracaktı.


Ancak bu kritik Ân’da, yanında başka Bir’inin ortaya çıkmasını istemedi.


İmkansız’la karşı karşıya kaldığında, Her türlü Normal Direnç Kategorisi’ni Aşan Güçler’le Karşılaştığ’ında, hayatta kalmanın hâlâ Yollar’ı vardı.


Bu Yöntemler’den Bir’i Bilgi’ydi. Ve O’nu hassas bir şekilde kullanmayı anlamaktı!