O Orijinal Festival, temel Köken Kuleler’den doğmuştu; Bu İlkel Yapılar, Sistematik olarak çok daha görkemli bir Şey’şe değiştirilmeden önce amaçlarına hizmet etmişlerdi.
Onlar’ın yerine, Osmont Kuleleri’ni İnşa Etmiş’ti... Erken Kutsal Yaşayan Eidolonlar tarafından desteklenen, Normal Kuleler’in asla barındıramayacağı Güçler’i Kanaliz’e edebilen temeller sağlayan devasa, görkemli Heykeller!
Bu çok daha Üstün Yapılar İlahiler’ini söylemeye başladığında ne olacaktı? Sonuç yine sadece Varoluş Festival’i olarak sınıflandırılacak mıydı, yoksa Yükseltilmiş Kuleler’inin ihtişamı önceki Tüm Kategoriler’i Aşan Bir Şey mi üretecekti?
“...“
Cevab’ı zaten biliyordu ve bu düşünceler O’nu coşkuya yakın bir beklentiyle doldurmuştu.
Birçok Şey’i Sonsuz’a dek değiştirecek bir hamle yaparken, Bu’nu bir kez daha düşündü. Ve tüm ihtiyatlılığına rağmen kararının aynı kaldığını fark etti!
Noah, Varoluş’unun belirli bir Yön’üne dikkatini çevirirken, içten içe gülümsedi. Bu Yön’ü, sessizce gözlemlemeyi ve plan yapmayı tercih ediyordu, ancak durumun dikkat gerektiren herhangi bir durumun doğasını yeniden şekillendirebilecek büyük hamleler yapmayı gerektirdiği durumlarda ortaya çıkıyordu.
“Neden uyanmıyorsun dostum?“ Dedi, Sözler’i her zaman En Çılgın Yetenekler’ini temsil eden Kişileştirilmiş Kavram’a yönelmişti.
Elbette Hileler’e hitap ediyordu... Varoluş’un içindeki, mümkün olabileceği konusunda her türlü Rasyonel Beklenti’yi Aşan Sonuçlar Veren Güç.
İç Varoluş’unu oluşturan Mimar’i harikada, Erken Atlas’ın Sonsuz Olasılıklar’ın Hârita’sı gibi tamamlanmaya doğru uzandığı Yer’de, Hile Kavram’ı, Varoluş’un dikkatini çeken bir parlaklıkla parlıyordu!
Osmont’un Erken Kutsal Yaşayan Hile Kule’si, Işık değil, Şekil ve Amaç verilen Saf Potansiyel’i yansıtan kristal yüzeyleriyle parıldıyordu.
Yapı, aynı anda birden Fazla Boyut’ta Var Olan Temeller’den yükselmişti; Her Kat, Sınırlar ve Sonuçlar hakkındaki tüm Varsayımlar’ı sorgulayan yöntemlerle İmkansız’ı başarmanın farklı bir yönünü temsil ediyordu!
Bu görünür Kule üzerinde, yalnızca Noah’ın gelişmiş İç Algı’sı tarafından görülebilen, Hileler Kavram’ının Kişileştirilmiş hâline oturuyordu... Başkalar’ı tarafından İmkansız görülen İlkeler’i cesurca uygulayarak, başardığı Her Şey’i Bünyesi’nde Barındıran bir Figür.
Bu Varoluş, Nihai Yeteneğ’in nasıl olması gerektiğine dair farklı Yorumlar arasında değişen bir görünüme sahipti; Bazen Zafer Senfonisi’ni yönetmeye hazırlanan Usta bir Orkestra Şef’i, bazen de bir Mimar olarak ortaya çıkıyordu!
Bu Ân’da, Noah’ın isteği bu Kavram’ın bulunduğu derinliklere ulaştığında, Figür ciddiyetle büyük hareketler yapmaya başlamıştı.
>Hileler, Osmont Kulesi’nin İkinci Aşaması’na İlerleme’yi ve tam bir konumu güvence altına almak için, Sıkıştırılmış Kaçınılmazlığ’ın Yutulan Bedeni’nden Yeterli Besinler’i ele geçirmeye başladı.>
>Hileler, Osmont Kuleleri’nin tümünü kapsayan Erken Kutsal Yaşayan Eidolonlar’ın İlahiler’i Senfonisi’ni başlattı. Yönlendirme Protokoller’i açık bir Amaç’la oluşturuldu: Harmonik Akış Baş Kaynak’tan yayılmayacak, Bu’nun yerine Baş Yaşayan Varoluş Moiraine olarak belirlenen hedeften yayılacak. Yönlendirme tamamlandı. Senfoni Hazırlıklar’ı tamamlandı.>
...!
HUUM!
Bu süreçler tamamlandığı Ân’da, Moiraine’nin Beden’i Normal Ses veya Titreşim Anlayış’ının Ötesi’nde Frekanslar’la uğuldamaya başlamıştı.
O’nun Bedeni’nden muhteşem bir Senfoni’nin kakofonisi yankılanmaya başlamıştı... Kaotik bir gürültü değil, aksine mükemmel bir şekilde düzenlenmiş bir uyum!
O’nun konumundan yayılan Müzik hem güzel hem de korkutucuydu, her Nota içinde, İmkansız İlerlemeler’le Rafine Edilmiş Otorite’nin Sıkıştırılmış Öz’ünü taşıyordu - Arkaik ve Kabileci!
Ancak asıl mucize Noah’ın Varoluş’unda gerçekleşiyordu, burada düzinelerce Erken Yaratığ’ın koordineli çalışması gereken Mimar’i harikalar, En Erken Katlar’dan beri görülmemiş Desenler’de birbirleriyle Rezonans’a girmeye başlamıştı.
Moiraine’nin bulunduğu Yer’e doğru hücum eden Öl’ü Varoluşlar birdenbire, özenle sürdürdükleri Sonsuz İşkence Durumlar’ına yabancı bir Şey’in müdahale ettiğini hissetmişlerdi!
Son’un Âlemler’inden çıktıklarından beri ilk kez, İlerlemeler’ini gerçekten durdurmuşlardı.
Daha da şok edici olanı, çevrelerindeki Varoluş’u sürekli olarak Emerek, Var Olmayan Gökyüzü’ne doğru kaldırılmış olan Başlar’ı, bu imkansız uyumların Kaynağ’ını gerçekten görmek için yavaşça aşağıya doğru dönmüştü.
Moiraine’ye, sanki Lanet’li Bilinçler’inin gömülü bir Parça’sı, bu Müziğ’in Varoluş’un Genişliğ’inde en son ne zaman duyulduğunu hatırlamış gibi, tanıma dolu bir Bakış’la baktılar.
Yakındaki Yaşayan Varoluşlar da çaresiz manevralarını durdurdular, Varoluş’un Dokusu’nda yankılanan görkemli İlahiler’i hissederken, Gelişmiş Algılar’ı şokla dolmuştu!
Müzik, Kendi Niceliksel Varoluş Dokumalar’ını etkileyebilecek Etkiler taşıyordu.
Noah, Kendi’sini Gizleyen Zırh’ının içinde gülümsedi, stratejisinin İlk Aşamalar’ının planlandığı gibi gelişmesini izlerken, Bilinc’i memnuniyetle doldu.
“Bırakın bir Festival Olsun,“ Fiye mırıldandı Kendi’ne, her Değişken’i hesaplamış ve kabul edilebilir bulmuş Bir’inin sessiz güveniyle.
“Görkemli olsun. Şu anda bu çatışmaya doğrudan katılmak için gerekli Güc’e sahip olmasam da... Zafer’im Bu Savaş Alan’ında en parlak şekilde parlayacak!“
HUUM!
Bu Sözler Bilinc’inde şekillenir şekillenmez, Varoluş, O’nun Düzenlediğ’i eşi görülmemiş Güçler’in birleşmesine yanıt vermeye başladı.
>Sen’in yönlendirmenle Görkemli bir Savaş Festival’i açıyor!>
...!
Bir Festival!
Ama bu Varoluş Festival’i değildi... Bu, bir Savaş Festival’iydi!
>Erken Dönem Savaş Festivaller’i, çok sayıda Güç’lü Erken Dönem Yaratıklar’ın bir araya gelerek, Sayısız Katlar ve aralarında var olan Her Şey üzerinde büyük avlarına başladıkları Efsanevi toplantılardı. Bu Festivaller, Erken Yaratıklar’ın Koordineli Güc’ünün nihai ifadesini temsil ediyordu; Sınırlama’nın Temel Doğası’na Meydan Okuyan Harmonik Rezonans Yol’uyla, zaten şok edici olan Güçler’ini daha da büyük Sınırlar’a ulaştıran olaylardı. Kaydedilmiş Tarihte’ki Son Savaş Festival’i, Yaşayan Yasa’nın Erken Yaratıklar’ın Güc’ünü sistematik olarak yok edebilecek bir Şey kullanarak, kararlı bir hamle yapmasıyla zorla Son’a erdirildi ve Erken Yaratıklar’ın Sınırsız Hakimiyet’inin Çağ’ı, tamamen bilinmeyen yöntemlerle Son’a erdi.>
...!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.