Kazanmaya alışkın Varoluşlar vardır... Zafer’in başarı değil beklenti olduğu, başarının diğer tüm deneyimlerin Ölçüldüğ’ü Temel olduğu Varoluşlar.
Bu tür Varoluşlar, kayıp yaşadıklarında, bu duygu basit bir Yenilgi’nin Ötesi’ne geçer.
Varoluşsal bir krize, Kimliğ’in kendisinin temel bir sorgulanmasına dönüşür!
Kazanmakla tanımlanıyorsanız, kaybettiğinizde ne olursunuz?
Bu Varoluşlar vardı ve sonra... Noah vardı.
O anda, geniş beyaz bir Deniz’in üzerinde yatıyordu, Vücud’u bir zamanlar gök mavisi olan ama şimdi Yıldızlar’ın parlaklığıyla ışıldayan nazik dalgalar tarafından taşınıyordu.
Düzen’in Işığ’ı bu Sular’ı o kadar derinlemesine, o kadar tamamen bombardımana tutmuştu ki, Orijinal Renkler’ini unutmuş ve yeni bir gerçeği benimsemişlerdi.
Dalgalar, Fizik Kurallar’ını Aşan bir amaçla hareket ediyor, O’nu tam olarak nasıl tutacağını bilen Su’yla özel bir özenle destekliyordu.
Erken Yaratığ’ın meskenindeki izole bir Cep Boyut’unun içindeki tavana bakıyordu ve belki de İmkansızlığ’ı Hız’la aşarken ilk kez, bilincinde garip bir şekilde yer eden bir şeyi kabul etmek zorunda kalmıştı.
Aslında kaybetmişti.
Yaşayan Düzen’le İkili Kultivasyon’u sırasında, tüm Karmaşıklığ’ına, Çoklu Yohum Glifler’ine, Erken Yaratık olmasına rağmen, Osmont... Kaybetmişti!
Yıkıcı bir şekilde değil, aşağılayıcı bir şekilde değil, ama kesin bir şekilde. Sigrid’in Karmaşıklığ’ı ve Saflığ’ı Kendisininki’ni Aşmış’tı ve O, bu ayrımın Yaşayan bir Varoluş’a bağlı olduğunda gerçekte ne anlama geldiğini ilk elden öğrenmişti.
Basitçe, Kız Arkadaş’ı tarafından hırpalanmıştı!
Görüşünün önünde yüzen uyarılar, Basit bir Tesel’liyi Aşan bir rahatlama sağladı.
>Yaşayan Düzen’le Genişletilmiş samimi bağlantı (Uyanış) tamamlandı.>
>Not: Farklı kazanımlar, Düzen’in Karmaşıklık’tan çok Saflığ’ı tercih ettiğini yansıtmaktadır.>
>Ek Not: Yaşayan Düzen’in hakimiyeti altında olmanın faydaları vardır. >
Bu nimetler gerçekten de korkutucuydu!
Bu yüzden, kontrolü kaybetmiş, yönlendiren değil yönlendirilen taraf olmuş olsa da, bunu gerçek bir yenilgi olarak nitelendiremezdi.
Kazançlar Ölçülemez’di, Düzen’e olan anlayışı, tek başına yetiştirilmenin sağlayabileceğinin Ötesi’nde derinleşmişti.
“Kalk ve sanki tahrip edilmiş gibi davranmayı bırak.“
Sigrid’in Ses’i, aralarında gelişen özel bir sevgi ve öfke karışımıyla O’nun düşüncelerini bölmüştü.
Yakınında duruyordu, Beyaz Saçlar’ını verimli ama zarif hareketlerle at kuyruğu şeklinde bağlıyordu. Giydiğ’i Saf Beyaz Cüppe Kendi ışığıyla parlıyor gibiydi... Ya da belki de O’nun Işığ’ıydı, Düzen’in kendisi basit kumaştan yayılıyordu.
Noah, Yıldız’lı Sular’dan yükseldi, Çıplak Gövdesi’nden Denizler’e geri dönmek isteyen sıvı Yıldız Işığ’ı gibi damlalar akıyordu.
Her Damla, var olmaması gereken Işığ’ı yakaladı ve Geniş Beyaz Alan’a yeniden katılmadan önce Ânlık prizmalar oluşturdu. Alt Vücud’u, kısıtlamanın kendisiyle aynı Kavramsal Kumaş’tan kesilmiş gibi görünen Saf Beyaz pantolonlarla süslenmişti.
Sigrid’e, genellikle zorba olan özgüvenini daha ağır bir Şey’e dönüştüren ciddiyetle bakmıştı.
Duyduğumuz On Yaşayan Varoluş, bizim anlayabileceğimiz her şeyden daha büyük olduklarını gösterdiler.“ Ses’i, beyaz suların hareketini durduracak kadar ağırdı. “Sen, Yaşayan Düzen’in Yeniden Diriliş’i olarak uyanıyorsun ve sadece Varoluş’una Varoluş’u Yeniden Şekillendiren bir Güç kazanıyorsun. Ama bilmediğimiz çok şey var. Gizli kalan çok şey var.“
Yaklaşarak, Düzen’in bile dikkatini çekecek kadar yoğun bir bakış attı.
“Uyanmaya devam ettikçe, Yaşayan Düzen’in Güc’ünü daha fazla elde ettikçe, Sen’inle ilgili Her Şey’in sen olarak kalacağından emin misin?“
Soru, aralarında önemli bir şekilde asılı kaldı.
“Çünkü herhangi bir şey ters giderse... Yabancı bir Şey’in kendini göstermeye çalıştığını hissedersen, hemen bana söyle. Her zaman meseleyi kendi ellerime alabilirim.“
Anlam’ı açıktı. O’nu, yüzünü takan bir şeye kaptırmaktansa, Uyanış’ını durdurmayı, Güc’ünü Sınırlama’yı tercih ederdi.
Sigrid, Yıldızlar’ın Beyaz Denizi’ni geçerek, ona doğru ilerledi, adımları mükemmel eşmerkezli daireler oluşturan dalgalar yarattı. Yanına oturdu, sonra başını kucağına koyarak, tavana baktı, Gözler’inde derin bir düşünce vardı.
Kolu yukarı doğru uzandı, parmakları görünmez bir Şey’i Kavrama’ya çalışıyordu... belki de hiçbir kesinliği olmayan bir durumda Kesinliğ’i yakalamaya çalışıyordu.
“Ben, sadece üstlerimin emirleri üzerine tüm Ailem’i, tüm Soy’umu kaybeden bir Kız’dım.“
“Yaşayan Düzen’in Yeniden Diriliş’i olmak istemedim. Hâlâ bunun nasıl mümkün olduğunu anlamıyorum. Ama olan oldu. Şimdi buradayım.“
Durakladı, El’i hâlâ Tavan’ın Ötesinde’ki bir Şey’e uzanıyordu.
“Artık ailem olmayabilir, ama başka bir şey buldum. Başka birini.“ Bakışlar’ı O’nun bakışlarıyla buluştu. “Senin de Yaşayan Kökenler gibi olacağından korkuyordum... Ben’i sadece temsil ettiğim şey için kullanmak isteyen biri. Ama sonra beni buraya getirdin. Bana Kıyılar’ını, Ailen’i, Ben’i tek kelimeyle kabul eden Annen’i gösterdin. Ben’i Unvanım’dan ziyade Kendim olarak gören Varoluşlar’ı.“
Yüzündeki ifade, Yaşayan Düzen’in muhtemelen göstermemesi gereken bir kırılganlıkla yumuşamıştı.
“Tüm bunlar sayesinde kalbim rahatladı. Bu yüzden, içimde korkunç bir Şey’in yükseldiğini hissetsem de... Dokunduğ’u Her Şey’i düzenlemek isteyen bir Güç, bununla Baş’a çıkabileceğimi hissediyorum. Çünkü Sen buradasın.“
El’ini göğsüne koydu ve sanki içinden gelen Bir Şey’i dinlermişçesine gözlerini kapattı.
“Çok uzun zaman öncesine ait Anı Parçalar’ı elde etmeye başlıyorum. En Erken Katlar Su’yun içinden Yıldızlar’a bakmak gibi bulanıklar, ama ben daha Karmaşık, daha saf hâle geldikçe, daha net hâle geliyorlar. Bu Anılar... cevaplar’ı içerecekler. Ne olduğu hakkında. Ne olacağı hakkında.“
Gözler’ini açtı ve etraflarındaki Beyaz Sular’ı dalgalandıran bir yoğunlukla O’nun gözlerine baktı.
“Ayrıca, Ben’i bağladın, değil mi?“ Soru retorikti, aralarındaki Her Şey’i Aşan bağı kabul ediyordu.
“Eğer delirsem, eğer Yaşayan Düzen bir şekilde kim olduğumu Siler’se, beni kontrol altına alabilirsin. Bana uyguladığın bu Bağlar... duygusal, Fiziksel, Varoluşsal, bunlar zincir değil. Bunlar Çapalar.“
...!
Not: Kaybetti oğlumuz.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
