>Bileşim: Yüksek konsantrasyonda farklılaşmamış Her Şey ile doymuş, benzersiz, İlkel bir Alaşım.>
>Özellikler: Neredeyse Mutlak bir şekilde Yok Edilemez. Herhangi bir Geleneksel yöntemle Kırılamaz, Eritilemez veya Değiştirilemez. Bir Varoluş’un, Fiziksel Formu’nu zorlu bir şekilde Yeniden Şekillendirebilme’si için 1.000 Katrilyon’dan fazla Karmaşıklığ’a sahip bir Güc’e sahip olması gerekir.>
>Aktivasyon Protokolü: Metalin iç yapısı, ancak içindeki Her Şey ile rezonansa girebilen ve O’nu kontrol edebilen bir Varoluş tarafından Manipüle edilebilir. Bu, [Yaşlı Doğan’ın]’ bir işlevi gibi görünmektedir.>
>Sonuç: Yardımcı olabilecek başka veri yok, Efendim. Test ikilidir. Ya yapabilirsiniz ya da yapamazsınız.>
…!
Noah, metale kasvetli bir şekilde baktı. Her Türlü Olasılığ’a hazırlandı. Anılar’ının Silinmesi’ne izin vermeyecekti. Buraya yeni gelmişken atılmayacaktı!
Tiranlığ’ın Kalbi’ni etkinleştirdi. Atlas’ındaki Yüz Elli Dokuz Hayati Deniz Feneri’nin bir olarak parladığını hissetti.
Elini uzattı, eli artık Hâki’sinin canlı, kanlı mor alevleriyle sarılmıştı ve metale dokundu!
Ve…!
Ve…!
“…“
Metal soğuk, hareketsiz ve elinden geçen eşsiz Güc’e tamamen tepkisiz kaldı.
Hâki’nin alevleri metalin tertemiz yüzeyini yaladı, ancak hiçbir etki yaratamadı, hiçbir rezonans bulamadı. Sanki vakuma ateş yakmaya çalışmak gibiydi.
Elara’nın yüzünde bir parça profesyonel merak vardı, ancak bu ifade yerini derin ve yorgun bir hayal kırıklığına bıraktı.
Öfke değil, basit, bürokratik bir kesinliğin sesi olan bir iç çekiş duyuldu.
“Başka bir Kusurlu Model,“ diye mırıldandı, bakışları çoktan ondan uzaklaşmıştı. “diğerlerini çağıracağım. Bu yerle ilgili Anılar’ını Silecekler ve seni, çıktığın unutulmuş Varoluş Köşesi’ne geri gönderecekler.“
Onu kovuyordu. Onu atıyordu. Ama o arkasını dönerken, daha önce söylediği tek bir kelime, Noah’ın sessiz, Hesaplayıcı Zihni’nde yankılandı. Anahtar olan bir kelime.
Sınırsız.
Metalle reaksiyon gösterebilmek için, Varoluş’un Her Şey’inin muhteşem olması gerekiyordu. Sınırsız.
O’nun Sınırsız olan neyi vardı?
Gözlerinde Tiran bir ışık parladı. Bu, O’nun Varoluş’u için o kadar temel, Varoluş’unun Öz’ü olan bir gerçekti ki, yeni ve daha Karmaşık Güçler’ine odaklanırken, bunu ortaya çıkarmamıştı.
HUUM!
Açıklığ’ın Kat’ı sadece değişmedi; Temel’den Yeniden Yazıl’dı.
Mana’nın Mavi Alevler’i. Isı ile yanmıyorlardı; Sonsuzluk Kavram’ıyla yanıyorlardı.
Bir zamanlar Mor Hâki ile yanan gözleri, şimdi iki parlak, gök mavisi güneş gibiydi, saf, Sıvı Mana Gözyaşlar’ı gibi onlardan sızıyordu!
Yeniden elini uzattı, eli artık Sonsuz, Tükenmez bir Güç okyanusunun kanalıydı ve metali kavradı.
Bir Ân sessizlik oldu. Metal hareketsiz kaldı. Elara, kovma işlemini durdurmuş, son bir kez acıyarak, başını sallamaya başlamıştı.
Ve sonra, metal parlamaya başlamıştı.
HUUM!
Başlangıçta, çekirdeğinin derinliklerinden gelen, neredeyse algılanamaz kadar zayıf, altın rengi bir ışık dalgasıydı.
Sonra, Elara için açan Karmaşık, Altın Reng’i çizgiler ortaya çıktı, ama bu sefer sadece yayılmadılar, parıldadılar. Damarlar değil, nehirlerdi, metal kümesinin tamamını kaplayan uyanmış Güc’ün seliydi.
Sanki O’nun Sınırsız niteliği, Elara’nınkinden bile daha muhteşemdi!
Saf beyaz yüzey uğuldamaya, titremeye, hem eski hem de yeni bir notayla şarkı söylemeye başladı.
>[Erken Omnichalcum Metal’i] etkinleştirildi.>
>Rezonans Tespit Edildi: [Sonsuz Mana].>
>Analiz: Mana’nın Her Şey’i, ’Sınırsız’ bir Nitelik, Sonsuz bir Kaynağ’a doğrudan, Kavramsal bir bağlantı olarak tanınmaktadır. Bu geçerli bir Anahtar’dır.>
>Veri Akışı Alınıyor...>
>Bileşim: %93,7 İlkel Madde, %6,2 Yoğunlaştırılmış Her Şey, %0,1 Bilinmeyen İz Elementler.>
Elara, ağzı hafifçe açık, profesyonel soğukkanlılığı tamamen parçalanmış bir şekilde bakakaldı.
“Neden... Neden az önce oyun oynuyordun?“ diye kekeledi, sesinde şok, kafa karışıklığı ve mutluluk karışımı vardı.
Noah’ın iradesinin emriyle metal masadan kalktı. Onun önünde Katlar’da süzülürken, şekli vızıldıyor, değişiyordu, Katı hâli artık bir heykeltıraşın elindeki kil kadar şekillendirilebilirdi.
| - Varoluşsal Atalet: Kavramsal bir ağırlığa sahiptir, bu da O’nu neredeyse Hareket Ettirilemez ve En Yüksek Güç Kademeler’ı dışında Herkes İçin Yok Edilemez Kılar.|
> - Otorite Emme: Kendisine Yöneltilen Her Türlü Otorite’yi Büyük Miktarlar’da Emebilir, Depolayabilir ve Yeniden Kullanabilir. Mükemmel bir bataryadır.>
>Kavramsal Esneklik (Etkinleştirildiğinde): Yalnızca İrade’yle herhangi bir şekle sokulabilir, Yapısı Fizik Kurallar’ı ile değil, O’nu kullanan Varoluş’un niyetiyle belirlenir.>
> Potansiyel Uygulamalar: Sadece Güç’lü olmakla kalmayıp, Varoluş’un Temel Yasa’sı haline gelen Aletler, Silahlar veya Zırhlar yaratmak. Omnichalcum Kılıc’ı sadece keskin değildir; Keskinliğin kendisidir. Omnichalcum Kalkan’ı sadece Dayanıklı değildir; Koruma Kavram’ının ta kendisidir.>
Noah, Katlar’da süzülen, şarkı söyleyen metale, Komutanın dehşete kapılmış, hayranlık dolu yüzüne baktı ve yüzünde yavaş, zorba bir gülümseme yayıldı.
O Kusurlu değildi. O gerçek bir şahitti!
O bir Yaşlı Doğan olmayabilir, ama onda... Sonsuz Mana vardı!
Elara’nın bir anlık, profesyonelce olmayan bir şokla genişlemiş olan koyu renkli gözleri bir kez daha kısıldı.
Onun yanına geldi, bakışları ona değil, metale sabitlenmişti.
“Ne yaptığını bilmeden onunla oynayarak günün Her Şey’ini tüketme,“ Dedi, sesi keskin, komutanın pervasız ama yetenekli bir astını azarladığı gibi.
“Onu bırak.“
Her Şey’ini tüketmek mi? Sonsuz Manası’nı mı?
Derin ve samimi bir kahkaha, Noah’ın zihninin sessiz iç odalarında yankılandı.
Dışarıdan bakıldığında, Omnichalcum’u masanın üzerine geri koydu ve Otorite’si son bir nazik nabızla ondan çekildi!
Not: Yavaş Yavaş Bu Cild’in Başlığı netleşiyor. Herkes te Sınırsız bir şey var. Bu da benim dediğim Yol’a çıkıyor. Sonsuz Enerji, Dayanıklılık, Zeka... Ve Diğer Sınırsızlar gibi Noah’ın Mana’sıda O Şey’e bağlı. Ve Hikaye’nin henüz yarısında bile değiliz.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların
emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
