Bölüm 4275: Mahkûmlar ve Savaşlar! IV


O Zırh parçası. O’nun korumasını almaya gelmişlerdi!


On Altın giysili İlk Yaratıklar, İlkel bir Kral’ın takipçileri, saf, ezici bir gücün sessiz, boğucu bir kafesi oluşturmuşlardı. Elara, köşeye sıkışmış bir komutanın soğuk öfkesini yayan bir şekilde öne çıktı, sesi keskin, keskin bir otorite bıçağı gibiydi.


“Cesaret edebilir misin?“ diye tısladı, kızıl gözleri alev alev yanıyordu. “Yaşayan Kavram’ın işini mi kesiyorsun? Bu asistan, bu... Yaşlı Doğan, en yüksek öncelikli bir projenin kritik bir parçası. Müdahalen not edilecek ve cevaplanacak!“


Efendisinin adını bir mızrak gibi fırlattı, bu eski Varoluşlar’ı bile duraklatacak bir tehdit.


Ama bu altın lejyonun ateş saçlı komutanı kael, sadece gülümsedi. sakin, neredeyse nazik bir ifadeydi, ama Elara’nın tehdidini bir çocuğun huysuz ağlaması gibi gösteren bir ağırlığı vardı.


“Ve biz, Yaşayan Ruh’un ve Yaşayan Boyutsallığ’ın düşünceleri altında çalışıyoruz,“ Diye cevapladı, sesi yumuşak, mantıklı bir karşı argümanla, herhangi bir bağırıştan daha yıkıcıydı.


“O zaman bu büyük Varoluşlar’ın çalışmalarını engellemiş olmaz mısınız? Bir çıkar çatışması, anlarsınız ya. Klasik bir yetki alanı anlaşmazlığı.“


Noah ve Elara sessizleşti.


Kael’in gülümsemesi yumuşadı, neredeyse felsefi, neredeyse yorgun bir nitelik kazandı.


“Hey, anlıyorum,“ dedi, bakışları ikisini de tarayarak. “Her birimiz, İlk Katlar olan büyük tahtada hareket eden basit parçalarız. Burada daha fazla Güc’üm var. Seçebilirim... Serbest bırakabilirim. Savaşabilirim. Bu küçük Varoluş Parçası’nı yok edebilir ve istediğimi alabilirim.“


Durakladı, söylenmemiş tehdidi giyotin gibi havada asılı bırakarak. “Ama... Siz’e karşı bir sorunum yok. Bunu yapmak istemem. O yüzden mantıklı olalım. Bize Zırh’ı verin, ikiniz de erken laboratuvarlara geri dönebilirsiniz. Oh,“ diye ekledi, gözlerinde neredeyse gerçek bir endişe gibi bir şey parladı.


“Geri dönmeden önce saldırının bitmesini biraz beklerdim. Görünüşe göre bazı... İstenmeyen dikkatleri üzerine çekmiş.“


Sözleri sakin, mantıklı ve son derece korkutucu bir öneriydi.


>Mevcut durumun Analiz’i.>


>Tehdit değerlendirmesi: Kritik. Sayıca ve Güç olarak üstünsünüz. Komutan Kael ve kuvvetleri sadece muazzam bir Karmaşıklık ve Saflık yaymakla kalmıyor, aynı zamanda olgunlaşmış İlkeler’in belirgin, istikrarlı ışığını da yayıyorlar. Kendi Güc’ünüz, her ne kadar muazzam olsa da, hala yeni, hâlâ... Ham.>


>Stratejik Seçenekler:>


>   - 1. Çatışma: Şu anda savaşmak ideal değildir. Doğrudan bir çatışma, Zamansal Geçişiniz’i erken ve kontrolsüz bir şekilde sona erdirebilir. Varoluşsal hasar riski yüksektir.>


> - 2. Uyum: Zamansal kaçış yolunuzu kullanmak zorunda kalana kadar, akışına bırakmak en mantıklı hareket tarzıdır.>


>Öneri: Zaman kazanmaya çalışın. Daha fazla veri toplayın. Onların tüm kartlarını görene kadar kendi kartlarınızı göstermeyin.>


RUIN/EDEN’İN sakin Analiz’inden sonra, Aegis tarafından Amplifiye edilen Noah’ın kendi sesi, gergin sessizlikte soğuk ve sabit bir notaydı.


 “Zırh’ı size vermek biraz zor olacak,“ Dedi, ses tonu makul, neredeyse pişmanlık dolu bir zorluk içeriyordu.


“Çünkü... Benim Varoluş’um onunla bir bütün hâline geldi. Bu, hepinizin bir artı biri on yapmaya benzer.“


Onun sözleri üzerine, Kael’in yüzünde gerçek bir şaşkınlık belirdi.


Gülümsedi, gözlerinde yeni, daha takdir dolu bir ışık parladı. “BU Yaşayan Kavram’ın küçük projesinin bu kadar büyük ilerlemeler kaydettiğini bilmiyordum. Gerçekten Simbiyotik bir Zırh... Bu bazı şeyleri değiştirir.“


Hayranlık dolu bir hareketle başını salladı. “Bu hiç sorun değil dostum. Sadece bizimle bir yolculuğa çıkman gerekecek. Zaten kim savaşmak ister ki? Ben daha çok Pasifis’tim. İşlerin kolay ve huzurlu olmasını severim.“


Kael bunu sakin bir güçle ve işler kolay ve huzurlu olmazsa ne olacağına dair acımasız, sözsüz bir vaatle söyledi.


Noah, ona baktı, sonra kasklı bakışlarını öfkeli, köşeye sıkışmış Elara’ya çevirdi.


“Komutan Elara,“ dedi, sesi alçak, emredici bir fısıltıydı. “Geri dönmelisin. Onların istediği Zırh bu.“


Bu Kat Sakin’inden, bu Laboratuvar’dan çok şey almıştı. Onun yüzünden Varoluş’unun yok olmasına gerek yoktu.


Ama sözlerine karşılık Kael gülümsedi ve başını salladı, neredeyse babacan bir düzeltme hareketi gibi. “Ah, hayır dostum. Unutma, işler artık değişti. Böylesine muhteşem bir Zırh yapan araştırmacılar, Zırh’ın kendisi kadar önemlidir. Bu Komutan Elara... O da bizimle birlikte yolculuğa çıkmak zorunda kalacak.“


Sözler ağırdı, kesin ve sarsılmaz bir hükümdü. Noah ve Elara bu korkunç, altın kaplı Varoluşlar’a baktılar ve anladılar. Onlara sorulmuyordu. Onlar götürülüyordu!


Kael gülümsedi, parlak, neredeyse dostça bir ifadeyle, ki bu en korkunç şeydi. “Hadi arkadaşlar,“ dedi, sesi sıcak, davetkar bir davet gibiydi, ama aynı zamanda kesin ve kırılmaz bir emirdi.


“İlk Lider’in Topraklar’ına gidelim. O yeni yetenekleri sever ve orada Sayısız Olasılık sizi bekliyor. Sonuçta, Varoluş zaten yeterince zor. Birbirimizle savaşıp, onu daha da zorlaştırmak zorunda mıyız?“


…!


Birkaç dakika sonra.


İlk Katlar’kn ötesinde, bir grup Varoluş sessiz ve korkunç bir amaçla ilerliyordu.


Saf, İlkel Güc’e sahip On Varoluş, konumlarının Altın ışığıyla sarılmış halleriyle, iki tutsağı güzel, kaotik bir rüya gibi bir manzarada eşlik ediyorlardı.


Gilgamesh’in Takipçiler’i konuşmuyorlardı, Varoluşlar’ının Varoluş’u, Varoluş’un Dokusu’na boğucu bir ağırlık getiriyordu.


Elara, kızıl gözleri bastırılmış öfkenin fırtınası gibi, dişlerini sıktı. Sessiz bir tutsak olmayacaktı.


Keskin ve net sesi, baskıcı sessizliği yırttı, herkesin duyabileceği bir bildiri gibiydi.


“Ayrılmadan önce,“ dedi soğuk bir ses tonuyla, “Yaptığımız ilerlemeleri özetledim. Dr. Flamel’e tam bir rapor gönderdim. Ne olduğunu anladıkları anda, bizi geri almak için korkunç bir güç gönderilecek. Bu... Kesinti sonuçsuz kalmayacak.“


Bu bir tehditti, mutlak olduğuna inandığı bir gücün intikam vaadiydi.


Kael ve diğer Takipçiler sadece gülümsedi. Bu, özellikle cesur bir kuzuyu gören bir aslanın gülümsemesiydi. Sessiz ve amansız kaçışlarına devam ettiler!