Bu, ona araçlar, zaman ve vizyonunu anlayan Varoluşlar’la işbirliği verildiğinde, başarabileceği şeydi.
Yeterli Zaman’ı olsaydı, Kentilyonlar Büyüklüğ’ünde Güçler’e Sahip Varoluşlar yaratabileceğinden şüphe duymuyordu. Hakimiyetle değil, gerçek ilerlemeyle bir arada duran, görkemli Varoluş Yolu’nda yürüyen Varoluş’un Karmaşık Yapısı’nı oluşturabilirdi.
Bu, Çöküş için en iyi çözüm olacaktı. Güc’ünü ve Yol’unu yükselterek, BU Tezgâh’ın kendisi tarafından bile yok edilemeyecek bir Medeniyet oluşturarak, BU ayrımına ulaşacaktı!
Sadece zamana ihtiyacı vardı.
Titano’dan sonra, başkaları da olacaktı.
Noah, zaten belirlediği diğerlerine bakarken, gözleri parladı.
Bu olasılıkları düşünürken...
HUUM!
Erken Örtülü Kıyı’da bir titreme hissetti.
Tehlike değil. Tehdit değil. Ama tamamlanmanın, başarının, önemli bir şeyin meyvesini vermesinin farkına varma...
Sonsuz Hasat’ın coşkuyla attığını hissetti, İlke Varoluş’unda daha da sağlamlaşıyor, bütünleşmesi derinleşiyordu!
Ve Infiniverse’nin derinliklerinde, onu çağıran bir şey hissetti.
Beklentiyle vızıldayan bir şey. Keşfedilmek isteyen bir şey!
O, diğer ilerlemelere odaklanırken, Infiniverse’nin inşa ettiği bir şey.
Sürpriz.
RUIN/EDEN’in sesi duyuldu.
“Görünüşe göre Kız Kardeş Infiniverse’nin sürprizi hazır,“ dedi, sesi beklentiyle doluydu. “Usta bunu rahatça hissedebilmeli. Kan Odası’nda Muhteşem Evrim’e kimlerin daha katılmasını istediğini bana bildir... Ben, düzenlemeleri yapıp, dönüşümleri için en uygun koşulları sağlayacağım.“
Bir süre durdu, sonra Komplo kurarcasına heyecanla ekledi.
“Sen, sürprizi kontrol ederken...“
Sürprizi!
Noah gülümsedi, Infiniverse’nin de kullanabileceği Sürekli Hasad’ın şok edici parlaklığını hissedince, memnuniyeti daha da derinleşti.
Görünüşe göre gerçekten de özellikle şok edici bir şey yapmıştı.
Erken Kıyıda’ki bedeni titredi, Varoluş’u Kendi’ni Yeniden Düzenledi ve anında Infiniverse’nin derinliklerindeki başka bir bölüme geçti.
Kıyamet Frekansı’nın içinde.
Noah, Sonlar’ın bölgesinde Maddeleş’ti.
Dönen Obsidiyen parlaklığı etrafındaki alanı doldurdu, Başlangıç’tan çok Son Kavramlar’ını taşıyan karanlık ışık denizleri. Entropi’ye şekil verilmişti. Kıyamet ortaya çıkmıştı. Felaket, serbest bırakılmayı bekliyordu.
Burası, Infiniverse’nin devamlılıktan çok Son’la ilgili Dokumalar’ı Depoladığ’ı ve Rafine ettiği yerdi... Çoğu Varoluş’un, sadece yakınlığı bile zayıf Varoluşlar’ı çökertebileceği için kaçındığı Kavramlar. Ama bu Son Otorite’nin, Son’un Denizler’inin merkezinde...
Noah, bir Dünya gördü.
Mavi bir Gezegen.
Boşlukta asılı bir Mücevher gibi karanlıkta yüzüyordu, etrafını koruyucu bir Atmosfer gibi saran Mavi Mana denizleriyle çevriliydi. Ve O’nun ötesinde, Yeşil-Altın Sürekli Hasat Denizler’i dönüyordu.
Gezegen’in Kıtalar ve Yapı’sı tuhaf bir şekilde tanıdık geliyordu... Aslında, ürkütücü derecede tanıdık. Şekiller, Oranlar, Düzenlemeler...
O’nun evine benziyordu. Doğduğu Mavi Gezegen, uzun zaman önce dönüşmüş olan.
Ama Gezegen’in yanında, dikkatini çeken Varoluş’uyla, Infiniverse’nin kendisi duruyordu.
İnsansı formu, Sürekli Hasat’tan yapılmış kumaştan dokunmuş gibi görünen, mücevherlerle süslenmiş Yeşil-Altın bir elbiseyle bezenmişti ve her Mücevher yoğun bir Otorite’yle parıldıyordu.
Gözleri, sadece gözlemlemekle kalmayıp, sürekli olarak Güç aktardığını gösteren Yeşil-Altın ışık huzmeleriyle parlıyordu.
Noah’a zarif bir şekilde eğildi.
“Efendim,“ dedi, “Çaba’yı başarıyla silaha dönüştürdüm.“
...!
Çaba’yı silaha dönüştürmüş müydü?
Noah, gülümsedi ve ona doğru süzülerek yaklaştı.
RUIN/EDEN’in hayali şekli yanlarında belirdi ve üçlü tamamlandı.
Infiniverse devam etti.
“Sürekli Hasat’ı Silah haline getirdim,“ diye açıkladı. “Yatırdığınız Çaba’ya orantılı olarak Anında Hasat geri bildirimi verebilen bir Sistem yarattım. Evinizin ana hatlarını takip ederek...“
Mavi Gezegen’e doğru aşağı doğru bir hareket yaptı.
“Altımızda... Erken Yaratık Osmont’un Yetiştirme Kale’si var.“
HUUM!
Sadece adı bile ağırlık taşıyordu! Çok ağır bir ağırlık!
“Açıklayayım,“ diye devam etti Infiniverse, “Yetiştirme Kale’si, Varoluşsal Ağırlığ’ın birçok Kaynağ’ını bir araya getiriyor... siz’in Sonsuz Mana’nız, Benim Erken Örtülü Kıyınız’ın uzantısı olarak sahip olduğum Otorite, İlkeler’iniz ve Varoluş’un Birikmiş tüm diğer Dokumalar’ı.“
RUINEDEN açıklamayı devraldı ve holografik görüntüsü teknik diyagramları gösterdi.
“Tüm bu ağırlık,“ Dedi, “Sürekli Hasad’ın çerçevesi aracılığıyla Çaba ile Çarpılacak. Ve bu Alan’da Yetiştirme yaptığınızda, tüm bunlar size Sürekli olarak yüklenecek.“
Diyagramlar Sistem’in nasıl işlediğini gösteriyordu... Aynı anda uygulanan Katmanlar halinde baskı, her biri diğerlerini birleştirerek, Bormal Varoluşlar’ı anında ezip,mgeçecek bir yük oluşturuyordu!
“Mekanizma, Varoluş’unuz üzerinde stres faktörleri yaratır,“ diye devam etti Infiniverse. “Varoluş’unuzu uyum sağlamaya veya çökmeye zorlayan sürekli, amansız bir baskı. Ancak Sürekli Hasat her yönüyle dokunmuş olduğundan, bu baskıya dayandığınız her an, hemen Ödül’ünü toplayan bir Çaba’dır.“
“Mevcut Hesaplamalar, maksimum verimde günde yaklaşık 5 Kentilyon Karmaşıklık ve Saflık potansiyel kazancı olduğunu gösteriyor.“
BOOM!
Ne?
Ne?!
“Eğer Kale’de Sürekli Beden’inizi geliştiriyorsanız, uygulanan baskının tüm ağırlığını dinlenmeden dayanırsanız...“
O, onun büyüklüğünü anladığından emin olmak için durakladı.
“Günde 5 Kentilyon kazanabilirsiniz.“
Infiniverse, Mavi Gezegen’i işaret ederek, gülümsedi.
“Kale,dayanmanız gereken Varoluş’un ağırlığını Katlar,“ Diye açıkladı. “Sadece İki’ye veya Üç’e Katlamak’la kalmaz... katlanarak,mçoğaltır. Sonsuz Mana’nız, Kaynak olmaktan çıkıp, ezici bir yük haline gelir. Güc’ünüz ve ağırlığınız, etkili bir şekilde size karşı kullanılır. Otoriteler’im, sizi yere çivileyen bir baskıya dönüşür. İlkeler’iniz, Bilinc’inize bağlı ağırlıklar haline gelir.“
Sesi daha da yoğunlaştı.
“Katlanmak zorunda olduğunuz ağırlık ne kadar artarsa, Varoluş’unuz o kadar sıkışır. Sıkışmış Varoluş Kapasitesi’ni Aşan yükün altında zorlanır. Ama bu zorluğun üstesinden gelmek... Her şey pes etmenizi haykırırken, dayanmak, Çöküş kaçınılmaz göründüğünde ısrar etmek, Karmaşıklık ve Saflık Hasad’ını vermeye devam eder.“
RUIN/EDEN son teknik detayları ekledi. Farklı basınç seviyelerini ve etkilerini gösteren hesaplamaları gösterdi.
“Seviye Bir, kendi Güc’ünüzün İki Kat’ına eşdeğer bir ağırlık uygular.
Seviye On, bunu Yüz Kat’ına çıkarır. Seviye Elli...“ durakladı, “...Sıkıştırılmış Kavramlar’dan oluşan okyanusun dibinde dururken, tüm Medeniyet’inizi omuzlarınızda taşımaya çalışıyormuş gibi hissetmenize neden olur.“
Infiniverse’nin son sözleri hem gurur hem de endişe içeriyordu.
“Bunu Usta için yaptım,“ dedi, sesi yumuşayarak. “Diğerleri buraya girdikleri Ân’da Ölebilirler. Sizden başka herhangi birinin en düşük basınç ayarlarında bile hayatta kalabilmesi için en az 10 Kentilyon gerekir.“
Aşağıdaki Mavi Gezegen’e doğru eliyle işaret etti.
“Ama sizin için, Efendim, burası BU’YA doğru ilerlemenizi hızlandıracak bir Eğitim Alan’ı. Burası, Çaba’nın en doğrudan şekilde Hasat hâline geldiği yer. Bu, sizin kendi İlkeniz’den oluşturduğum bir Silah... Sürekli Hasat, hayal edilebilecek en verimli şekilde size karşı döndü. Çöküş’te hayatta kalmak için bir metodoloji.“
...!
Noah, Kultivasyon Kalesi’ne, uzun zamandır kaybettiği evine benzeyen Mavi Gezegen’e, tüm ağırlığını kaldırabilirse, günde 5 Kentilyon kazanmasını sağlayacak Yapı’ya baktı.
Ve yavaşça, kaçınılmaz olarak, Infiniverse’nün kafasını okşarken, Tiran gülümsemesi genişledi!
Bu, O’nun Varoluş şekliydi.
Bunlar, onun araçlarıydı.
Ve bunlarla, diğerlerinin imkansız olduğunu iddia ettiği yüksekliğe ulaşacaktı.
Başlama zamanı gelmişti... Bu sefer, kendi ilerlemesiyle gerçekten de Muhteşem Evrim olacaktı!
Halkı ve Medeniyet’i güçlü olmalıydı ama o... Aynı zamanda örnek olmalıydı.
Herkesin ona hayranlık duymasını sağlayacak düzeyde bir ilerleme kaydetmesi ve daha da fazlasını hedeflemesi gerekiyordu!
“Bakalım...“
Mavi Gezegen’e doğru süzülmeye başladı, bakışları kısa bir süreliğine yana kaydı ve Infiniverse’nin çok ötesinde, uzaklarda bir şeyi izledi. Eskiden Çöküntü bölgeleri olan erimiş Kırmızı-Mavi Mana bölgesinde Çöküş bölgesi olan bölgede, Schrodinger ve Leonore Rureaux’nun bir kez daha ihtiyatla yaklaştığını hissetti.
Eşsiz bir şekilde, şu anda üç Schrodinger vardı: Yaşayan Paradoks, Yaşayan Kavram ve Yaşayan Elemental! Noah, bu sahneyi izlerken başını salladı, çünkü şüphesiz burada işlerin nasıl bittiğini doğrulamak ve Çöküş için kendi çözümlerini aramak için bulunuyorlardı.
Bir Yargıç’ın üssüne takip edilmesi.
Ancak Noah’ın İlk Çiftçi’de gördüğü gibi, güvenebileceği tek şey Kendisi’ydi!
Diğerlerinin yapmaya çalıştıkları şeyler sadece Olasılıklar’dı. Yan görevler.
Çözüm oydu.
“Anaximander’in dediği gibi... Belki de fırtına olmak gerekir!“
HUUM!
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların
emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
