Bölüm 4538: Son Oyun! I


Gezgin Bölgeler’de, Çoklu Zaman Çizelgeler’i ve Aşanlar boyunca gelişen çatışmalardan uzakta, Varoluş yavaş Çöküş’üne devam etti.


Bulanık çok renkli çürüme bölgesi akıl almaz Mesafeler’e uzanıyordu; Uzun süre önce ölmüş ateşlerden gelen küller gibi sürüklenen Kat kalıntıları dalgalarıyla çevriliydi. Alan istikrarsızlıkla atıyordu, Varoluş’un tutarlılığı korumaktan vazgeçtiği kenarlarda Uzay’ın kendisi yıpranıyor gibiydi.


Bu ıssız manzara boyunca, devasa beyaz bir yılan amaçlı bir zarafetle hareket etti.


Yaratık, geleneksel Ölçüler’in Ötesi’nde muazzamdı; Pullu bedeni o kadar kalındı ki, koca hisarlar sırtında rahatça durabilirdi. Her bir pul, çevredeki çürümenin ortasında yersiz görünen kusursuz beyaz bir parlaklıkla ışıldıyordu. Gözleri zeki ve kadimdi, Sayısız Çağlar boyunca birikmiş bir bilgeliği taşıyordu.


Bu, Goliath’tı, ancak çok az Varoluş böylesine muhteşem bir Varoluş’un Evrimleştiğ’i Mütevazı Kökenler’i tanıyabilirdi.


Bedeni bir an sonra kademeli olarak yavaşladı çünkü ilerideki ortam değişmeye başlamıştı. Goliath’ın konumunun önünde, bulanık çöküntü kasıtlı bir amaçla kendini yeniden düzenlemeye başladı. Ortamdaki çürümeyi odaklanmış Otorite’yle kesip, geçen yeni Âuralar belirdi.


Figürler, tamamen maddeleşirken, Goliath tamamen durdu.


Köken’in soluk ama hatasız Medeniyetsel Otoritesi’ni yayan Güçlü Varoluşlar önünde dizilmişti. Sayılar’ı düzinelerceydi ve her biri, kendilerini tamamen yok etmesi gereken şeylere göğüs germiş hayatta kalanların güvenini taşıyordu.


Onlar, Çökmüş Köken Medeniyeti’ne ait olanlardandı; BU YAŞAYAN Paradoks tarafından sistematik olarak parçalanmış büyük bir vizyonun mültecileriydi.


Mevcut Varoluşlar’ın Güc’ü Geniş bir Yelpaze’ye yayılmıştı; Karmaşıklık ve Saflık Ölçümler’i Alt Kentilyonlar’dan Aynı Ölçeğ’in üst aralıklarına kadar uzanıyordu. Ancak asıl şok edici olan, bu toplanmış grubun en önünde duran figürdü.


Dük Whisker küçük fare formuyla orada duruyor, Goliath’ın varışını gözlemlerken, bıyıkları derin düşüncelerle seğiriyordu.


Daha önce Aeternitas Konkordia içinde hizmet veren sıradan bir Köken Dük’ü olarak görünmüştü, orta düzey bir Otorite pozisyonundaydı. Ancak burada, Çökmüş bir Medeniyet’in kalıntılarıyla çevrili haldeyken, gerçek önemi netleşmişti.


Bu küçük Yaratık, ölçülü bir endişeyle konuşurken, bıyıklarını görünür bir kafa karışıklığıyla sıvazlamıştı. 


“Osmont’u İlk Çiftçi’nin Topraklar’ından getirdiğini sanıyordum,“ dedi Goliath’ı dikkatle incelerken. “Bu düzenlemeleri değiştirecek ne oldu?“


Bu sözler üzerine, dev yılan hayal kırıklığını andıran bir ifadeyle o devasa kafasını iki yana salladı.


“Ortadan kayboldu,“ dedi basit bir dürüstlükle. “İlgilenmesi gereken acil bir işi olduğunu ve belirsiz bir süre boyunca müsait olmayacağını söyledi. Ve yokluğunda bir şeye ihtiyacım olursa doğrudan İlk Çiftçi’den yardım isteyebileceğimi belirtti.“


Dük Whisker ve arkasında toplananlar bu bilgi karşısında şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı. Osmont’un ani yokluğunun imaları sayısız soruyu gündeme getiriyordu.


Anlar sonra, kimse bu gelişme hakkında daha fazla yorum yapamadan, Uzay şiddetli bir anilikle tekrar büküldü.


ŞLAK!


Çevredeki bulanık çöküntüden, yırtıcı bir zarafetle birden fazla devasa İnsan’sı form belirdi. Işığ’ı yansıtmak yerine Emiyor gibi görünen pürüzsüz beyaz tenle birleşmiş hayvani özelliklere sahiptiler.


Vücutları avlanmak için inşa edilmişti; Denge veya silah olarak kullanılabilecek güçlü kuyruklara sahiptiler. Keskin pençe benzeri uzuvlar el ve ayaklarından uzanıyor, her parmak güçlendirilmiş Madde’yi parçalayabilecek gibi görünen pençelerle sonlanıyordu.


Yüzler’i İnsan’sı Yapı’yı hayvani özelliklerle birleştiriyor, yanlışlıklarıyla rahatsız edici suretler yaratıyordu. Gözler’i, çok fazla dişle dolu ağızların üzerinde soğuk bir zekayla parlıyordu.


Her biri bizzat Çöküş’ün yoğunlaşmış Otoritesi’yle çevriliydi, bu da onları BU YAŞAYAN Çöküşler olarak işaretliyordu. Paradoks’a ve Paradoks Günah’ı olarak adlandırdıkları şeye karşı çıkmaya tamamen adanmış Varoluşlar olarak! 


Güçleri, böyle şeyleri algılayabilen herkes için hemen belirgindi. Her biri yüzlerce Kentilyon Seviyesi’nde Otorite yayıyor, bazıları Karmaşıklık ve Saflık açısından Sekstilyon aralığında sağlam bir şekilde duruyordu.


Bu yeni grubun en önünde, açıkça liderlik Otoritesi’ne sahip olan biri duruyordu. Dük Whisker ve Goliath’a soğuk gözlerle baktı.


“Kurulmuş başka bir harici Medeniyet’in Lider’i ile görüşeceğimizi sanıyordum,“ dedi sesi çoklu harmonik tonlar taşırken. “Bilinen diğer tüm Çökmüş Medeniyetler’le çoktan temas kurduk. Ve daha yakın zamanda, bu güçlü yaratıkların birden fazla bölgeye yayıldığını gözlemliyoruz.“


YAŞAYAN Çöküş konuşurken, pençeli elini sallayarak, aralarındaki Katlar’da görüntüler tezahür ettirdi. 


Görüntüler, Primus Kaçınılmazlıklar’ını çeşitli pozlarda ve konumlarda gösteriyordu; Kendine özgü görünümleri hatasızdı.


YAŞAYAN Çöküş’ün bakışları bu projeksiyonlara bakarken, son derece ciddileşti.


“Bu Varoluşlar’ın ne olduğunu biliyor musunuz?“ diye sordu gerçek bir endişeyle. “Bizim Ölçümler’imize göre bile oldukça güçlü oldukları için onlarla çatışmaya girmedik ve aktif olarak başkalarıyla yüzleşme arayışında görünmüyorlar. Ancak etkilerini endişe verici oranlarda giderek, daha geniş bölgelere yayıyorlar.“


O anda, Dük Whisker buruk bir anlayışla gülümsedi ve kabullenişi andıran bir iç çekti.


“Bu toplantı sırasında netleştireceğimiz başlıca konular arasındaydı,“ dedi bıyıklarını düşünceli bir şekilde okşarken. “O Yaratıklar Katlar genelinde önemli sayılarda ortaya çıktı. Aşkınlıl Yasa Katları’nda sürdürdüğümüz temaslardan, Dük Seviyesinde’ki muhbirlerimiz bu Varoluşlar’ın Erken Yaratık Osmont’un doğrudan emirlerini takip ettiklerini paylaştılar.“


Goliath’ın süzüldüğü yeri işaret etti.


“Bugün burada buluşmamız gereken Varoluş’la aynı birey. Bir dost ve potansiyel müttefik olarak kabul ediliyor ancak O’nun ve Yetenekler’i hakkında bizim de tam olarak bilmediğimiz veya anlamadığımız pek çok şey var.“


İfadesi daha ciddi bir hâl aldı.


“Ancak diğer Köken Dükler’ini daha önce uyardığım gibi, o gelişigüzel gücendirilecek veya düşman edilecek biri değil. O Serpinti tam olarak tezahür ettiğinde ona karşı en güçlü müttefiklerimizden biri olduğunu kanıtlayabilir. Onunla tekrar temas kurabildiğimiz anda, tüm taraflar arasında uygun iletişimi kolaylaştırabiliriz.“


Dük Whisker doğrudan Primus Kaçınılmazlıklar’ının yüzen görüntüsüne işaret etti.


“Şundan makul ölçüde eminim ki, eğer bu Yaratıklar’dan herhangi birine yaklaşıp, Osmont’a veya temsilcilerine bir mesaj iletmelerini isterseniz, muhtemelen o kanal aracılığıyla onunla veya organizasyon Yapısı’yla temasa geçebiliriz.“


Diğerleri birbirlerine baktı ve değerlendirme yüklü bakışları teatenetti. Bir anlık sessiz istişareden sonra, bu bilgiyi kabul ederek, başlarını salladılar.


Hem Karmaşıklık hem de Saflık açısından birkaç Sekstilyon Ölçüsünde’ki, mevcut en güçlü YAŞAYAN Çöküş, kesinlik taşıyan bir Otorite’yle konuştu.


“Ne kadar çok müttefik toplayabilirsek, kolektif şansımız o kadar artar,“ dedi acı bir anlayışla. “Çünkü O Serpinti artan bir kesinlikle yaklaşıyor. Varoluş’un kendisi yaklaşan Son’u hissedebiliyor. Yeterince hazırlıklı hissetsek de hissetmesek de, artık Oyun’un Son’undayız.“


Sözler, toplanan Varoluşlar’ın üzerine ağır bir yük gibi çöktü.


Oyun’un Son’u.


Tüm o hazırlıklardan, tüm o Güç Gelişim’inden sonra, nihayet her şeyin sınanacağı ana yaklaşıyorlardı.


Dük Whisker etraflarındaki bulanık Çöküntü’ye baktı; Osmont’un nereye gittiğini ve böylesine kritik bir kavşakta onu neyin uzaklaştırdığını merak etti.


Ve yaklaşmakta olan şey için zamanında dönüp, dönmeyeceğini!