ATHANASİA BÖLÜM 6

Noveli burada yayınlamadığım için çevrildiğinden haberi olmayanlar varmış. İyi okumalar herkese :)
*************
Ve sonra, ondan sonra hikâyenin sonu (alaycı kızsı sesle.) ‘Ölene kadar mutluca yaşadım. Yaaaaaaaaay!’ (Tekrar normal ses.) gibiydi. Gerçekten, bir ihtimal buna patlamayacağımı mı düşündün?

“asdwahidkssehad”

Düşündükçe tekrar sinirleniyorum.

Bu romana çok acınası ölen bir karakter eklemek için o yazarın aklında ne olduğuna dair hiçbir fikrim yok.

Önceki hayatımdaki tüm ergenler bu romanın tün ergen kızların rüyasını yakalayıp gerçeğe dönüştürdüğünü söyledi. Bense ‘Hmm gerçekten. Şey~ bilmiyorum.’ gibiydim.

Öyle bile olsa ben Athanasia’dan hoşlanmadım, ama her zaman onun Claude ve Jennet’ten daha iyi olduğunu düşündüm. Elbette ben de mutlu olduğum sürece diğerlerini umursamamalıyım ama bu, bu sadece…Yo~

Neden?

Çünkü ben o romandaki prenses Athanasia olduğumu düşünüyorum!

“Whaaangggg!”

Kederli hissedince seslice ağladım.

Uzun bir süre inanmak istemedim, ama inanmamanın bile sınırları var. İlk olarak, o çöp romana çok fazla benziyor! Tesadüf denilebilse bile durum bile aynıyken nasıl söylenebilir. Bu garip ‘terslik’ duygusunu görmezden gelmeyi denesem bile, yapması kolay değildi.

“Prenses!”

Ağladığımı duyunca Lilly odaya gelmiş olmalı.

“Oh, prensesimizin gözyaşlarının sebebi ne olabilir?”

Tanıdık kollarda yüzümü onlara gömerek durmaksızın ağlamaya devam ettim. Son zamanlarda duygusal olduğumda Lilly’e baktığım zaman daha da yoğunlaşıyorlar.

“Belki de açsın?"

Lillian Yoruk.

<Sevimli prenses> de sonuna kadar Athanasia’nın masumiyetine inanan ve onun için savaşan tek kişi. Sonuç olarak Lillian Athanasia ile birlikte ölüyor.

Lillian aslında iyi bilinen varlıklı bir ailedendi, bu yüzden o Athanasia’nın hizmetçisi olamazdı.

Ancak o Yakut sarayına dadıların yapması gerektiği gibi başvurdu. Tüm bunların sebebi Athanasia’nın doğum annesi, Diana’nın ölümüydü.

Diana sadece halkatan dansçıydı ama onun ay gibi açık sarı saçları ve mistik mor gözleri çok hayranlık uyandırıcıydı, o çok, çok güzeldi.

Ayrıca ziyafet sırasında zor bir dansı yapabilecek kadar yetenekliydi. Saraydaki işlerden yorgun Lillian Diana’nın kuş gibi doğal dansını gördü ve ona imrendi.

Ama Diana’ya ne oluyor? Oh, imparatorun gözlerine girdi ve onun gecesinin kurbanı oldu ve şimdi de sarayda suçlu gibi hapsoldu. (Hapishaneye girmedi. Sarayda yaşaması gerekti.)

“Waaaaaaaang!”

Claude o köpek s*rtük! Hayır, o p*ç! Ühü ühü.

Daha da sesli ağladığımda Lillian paniklemeye başladı.

“Ah, prenses, sorun ne?”

Gerçekten o b*ktan dünyanın içinde olduğumu düşündüğümde, tekrar ve tekrar bile düşününce nasıl ağlamam!

Diana ve Lillian’nın dostlukları romanda çok kısaca açıklandı, ama yine de! Bildiğimde çok fazla şey hissettim.

Benimle yaşıt olan birinin doğum günü partisine davet edildiğimde Anne ve yeşiller birliği filminde tanık olduğum gibi bir arkadaşlık. Anne ve Dianna’nın arkadaşlığı!

Ama, evet. Arkadaşım yoktu. Bu yüzden ben sadece Lilly’i imreniyordum ama sonunda bu ablanın başına neler geldi? Athanasia’nın için tarafını tutarken öldü! WHAAAAAA!

“Bezini değiştirme vakti mi?”

Huh? Bekle! Çişimi yapmadım!

“Hmm. Yemek değil, bez değil..”

HAAHH?! Whaaa! İffetim! Zorla soyulan ben tüm bedenim dikkatsizce çırpınırken ağlamaya başladım. Bu tarz bir durumda olduğum ilk sefer olmasa da ben yine kızsı hislerim hala düşük değil.

“Hmm, son zamanlarda prenses gerçekten yaramaz davranıyor.”

Benim memnuniyetsizliğimin nedenini bulamadığından Lilly hayal kırıklığına uğramış görünüyor. Ama! Bende tıpkı onun gibi hayal kırıklığına uğradım. Ben bile problemlerimi bağırmak istedim, KONUŞAMIYORUM! Gerçekten, KURMAK İİÇİN DÜŞLERİM YA DA UMMAK İÇİN UMUTLARIM YOK!

Yeniden doğmak ve ya doğmamak, prenses olduğum gerçeği saçmalık, ama bu çok zalim.

Oh~ Lillian. Neden hanım efendinin adı Lillian? Neden Diana, Diana ve NEDEN CLAUDE, CLAUDE? V.E….NEDEN BEN ATHANASİA’YIM, NEDEN!

Ben sadece Jennet olacağım. Athanasia olmayacağım!

“Bir şey yok prenses. Ben buradayım.”

Lilly’nin beni rahatlatmaya çalışan sözlerini dinlerken bir süre durmadan ağladım.

Evet, bu saraydan mümkün olduğunca çabuk ayrılmak en iyisi. Zaman, lütfen çabuk geç!

*************
Novelin en güncel bölümlerini okumak isterseniz novelria.com a gelin~~