Kısa bir süre önce Elody kendinden önceki malikane sahibine ait olan çalışma odasında kitap okumaya başlamıştı.
Cernois malikanesinde çok fazla çalışma odası vardı ama odaların hepsi birbirinden uzaktı.
‘Oldukça gereksiz… Onları tek bir yerde okumayı tercih ederim’
Eski dük öldükten sonra çalışma odasındaki kitaplar sağlam tutuldu ve oda düzenli olarak temizleniyordu.
Köşkteki her çalışma odasını temizlemek ve nesilden nesile aktarılması kural gibi gözüküyordu.
Çalışmalarından birisinde Elody ilgisini çeken belirli bir kitap buldu.
İlk Cernois Dükünün tarihini içeren bir kitaptı. Elody, dük hakkında birkaç şey öğrenmeye başladı.
‘Olağanüstü bir güce sahipti ... ne olabilir ki?’
İlk dükün özel yeteneklerini antik eserler yoluyla kullandığı yazılıydı.
Tabi ki, bir aile yadigarı olarak devredilmişti.
Elody eserin ne olduğunu bulabilmek için portrelerin arkası ve her eski şeyi aramıştı.
Ancak o zaman eserin kırmızı bir broş olduğunu buldu. İlk dükün her portresinde bunun göğsüne takılı olduğu görülebilir.
Ama…
‘Eski dük beceriksizdi… Satmış olabilir.’
Elody, broşu ailenin mücevherlerinin saklandığı soyunma odalarından birinde aradı.
Eser gerçekten var olsaydı, Caville'e çok yardımcı olabilirdi.
Savaş yaklaşırken Elody ‘Caville’e yardımcı olma’ konusunda daha takıntılı hale gelmişti.
‘‘Ah, sırtım’’ diye Elody şikayet etti.
Uzun süre aradıktan sonra Elody, kitabı ilk bulduğu çalışma odasına geri dönmeye karar verdi.
Elody ağır olan kapıyı itti ve odanın bir yanındaki büyük masaya yaklaştı.
‘‘Sakın bana…’’
Daha önce çalışma masasının altında gizli bir kasa bulduğu aklına geldi.
Ve şimdi, tam gözlerinin önünde daha önce bulduğuna benzer ahşap bir kapı vardı.
‘Bu her çalışma odasındaki masanın altını kontrol etmem anlamına gelmiyor mu? Bu bana Tanrı tarafından verilen bir lütuf mu?’
Dükler değerli eşyaları masalarının altına saklamanın güvenli olduğunu düşünüyor gibiydi.
‘Bu bir şekilde mantıklı, onlar bütün gün masada oturuyorlar’
Elody uzun demir çubuğun başka bir parçasını getirirken ağzından yumuşak bir kıkırdama çıktı.
Ahşap kapıyı eskisinden daha iyi ustaca yıkıp açabilirdi.
‘‘……Ne?’’
Ama dehşet içinde ahşap kutunun içine baktığında sadece birkaç eski mücevher buldu.
‘Bunun başka bir kasa olduğunu düşünmüştüm…’
Fakat eski mücevherler arasında portrede gördüğü broşüre benzeyen bir broş vardı.
'Bu nedir? Bu sahte mi? 'Diye düşündü inanamayarak.
Nasıl bu hale geldi…?
Cernois Dükü'nün tarihini içeren kitap, eseri canlı kırmızı bir parıltı yayan bir broş olarak tanımlamıştı.
Ancak, önündeki broş pek de öyle değildi. Kırılmıştı ve rengi ruhsuz koyu kırmızıydı.
"Ne kadar talihsiz ..." Elody hayal kırıklığı içinde içini çekti.
Aniden şaşırtıcı bir şey oldu.
^Kaybolan bir yaşam keşfedildi, bilinmeyen öğeyi kullan (1) ?^
Elody gözlerini kocaman açtı ve az önce beliren metin kutusuna baktı.
Bu, ölmeden hemen önce önceki hayatında gördüğü pencerenin aynısıydı. Elody neredeyse çığlık atıyordu çünkü onu son göreli çok uzun zaman olmuştu.
‘Bilinmeyen öge… Sanırım bu kelimeyi daha önce görmüştüm’
10,9,8,7…
^Eğer hiçbir şeyi seçmezseniz, öge otomatik olarak kullanılacaktır.^
Tereddüt ederken kalbi çarptı.
‘Bu iyi olacak mı? Ben zaten onun var olduğunu bile bilmiyordum’
Ve bu yüzden Elody titreyen ellerle ‘Evet’ butonuna bastı.
〈Bilinmeyen öğe (1), phoenix tüyü kullanılmış.〉
Bir dakika sonra broş canlı bir parıltı yaymaya başladı.
Ürktü.
Işık Elody’nin gözlerine nüfuz etti ve Elody yavaşça kafasını yana çevirdi.
"Vay be ..." Elody şaşkınlıkla baktı.
Cevher parlak kırmızımsı bir ışık yayıyordu. Donuk ve paslı olan metal artık yeni kadar parlak görünüyordu.
Sahte olduğunu düşündüğü broş, portrede göründüğü şeye dönüşmüştü.
Cernois Dükü'nün tarih kitabında olduğu gibi, mücevher canlı bir renk yayıyordu.
İçinde güzel bir şeyi tutuşturan bir ışıltı vardı, sanki gerçek kan mücevherin içinden akıyormuş gibi. Elody’in gözlerini büyülemeyi başarmıştı.
Caville’in yanında bulunan ve onu savaşta koruyan antik eser düşüncesi, Elody’in endişelerinin bazı kısımlarını rahatlattı.
O günden beri Elody, hazırlıklarına devam etme konusunda daha da hevesli hale geldi.
İlk okul gezisine çıkmak üzere olan erkek kardeşiyle ilgileniyormuş gibi kalbini ve ruhunu ortaya koydu.
Bir yıl sonra…
Elody on dokuz yaşına girdi ve Caville sonunda on dört olmuştu.
Huzurlu bir gündü… ta ki imparatorluk ailesinin emirlerini taşıyan bir imparatorluk habercisi Cernois malikanesine gelene kadar.
〈 Doğulu işgalcilerin saldırısına uğradık. İmparatorluk Majestelerinin fermanıyla, Cernois Dükü savaşa katkıda bulunmalıdır. Kendi şövalyelerine liderlik edecek ve Doğa Tanrısı Tvekra'nın kutsamalarıyla Heklos İmparatorluğu savaşına katılacak. 〈
***
Her zaman canlı olan dük şimdi kasvetli bir atmosferdeydi.
Uşak ve diğer hizmetçiler onu teselli edemedi. Umutsuz ruh halini ancak ağır bir kalple izleyebiliyorlardı.
Elody, ılık şöminenin önüne oturarak Caville’in morali bozuk yüzüne baktı.
Caville, kendisine çıkarılan fermana baktı. Mektuba baktı ve üzerinde defalarca kafa yordu.
‘‘Caville…?’’
‘‘Eşimi bırakmak istemiyorum…’’ diye kıvrandı.
‘‘Caville…’’
‘‘Gitmek zorunda mıyım? Gitmek istemiyorum…’’ Caville sinirlendi, gözleri endişe ve umutsuzluk ile doldu.
Elody onun gözlerinin yaşla dolduğunu görünce kalbi acıdı.
‘‘Buraya gel’’ diyerek Caville’e sarıldı ve küçük sırtını okşamaya başladı.
Caville kollarında ağladı. O hala çocuktu ama tehlikeli bir yere gitmek zorundaydı.
‘‘Gitmek istemiyorum…’’ dedi hala ağlayarak ‘‘Korkuyorum… Lütfen beni uzağa gönderme’’
‘‘Korkmana gerek yok Caville’’
‘‘Ama senden ayrı kalmaktan korkuyorum’’ diye ağlayarak.
‘‘……..’’
Elody Caville’e daha sıkı sarılmaya devam etti. Elody'nin gözlerinde yaşlar oluşmaya başladı.
Caville ile aynı şeyi hissediyordu. Gitmesini istemiyordu. İlgilendiği tek kişiye, mutlu hissettiği kişiye veda etmek zorundaydı. Bir parçasını kaybetmiş gibi hissetmeden bunu nasıl yapacaktı?
Yine de, ilk Dük bölgeye hüküm sürdüğünden beri kararname çıkarılmıştı. Yani Caville'in toprakların efendisi olarak sorumluluklarını yerine getirmekten başka seçeneği yoktu.
‘‘Caville, sen dönene kadar burada olacağım. Her zaman seni bekleyeceğim, ”diye burnunu çekti.
Elody yavaş yavaş durumu Caville'e açıklamaya başladı. Biraz da olsa onu rahatlatmak istedi.
Acımasız görünebilirdi ancak savaşa katılmak ve imparatorluğu savunmak Dük'ün göreviydi.
Elody tüm bunları daha önce açıklamıştı, böylece Caville sözlerinin çoğunu anlayabildi.
Ancak bunlar kırık kalbini onarmaya yetmedi. Ve Elody'ninki de öyleydi.
Elody yapabilseydi, zavallı kocasının yerini almak için devreye girerdi. *** Hazırlıklar hızla ilerledi.
Şövalyelerin çoğu savaşa katılmak zorunda kaldı. Aynı şey halk için de söylenebilirdi.
İmparator, ülkeyi Doğulu işgalcilerden korumak için aile başına en az bir kişinin İmparatorluk Ordusunda hizmet etmesi gerektiğini söyleyen bir kararname yayınladı.
Böylece herkes depresyona girdi.
Sevdiklerinden ayrı düşmek… Kolay bir iş değildi.
Öyle olsa bile, Elody en iyi yaptığı şeyi yapmaya karar verdi.
Savaş alanında ihtiyaç duyulacak silahları, yiyecekleri ve malzemeleri dikkatlice kontrol etti.
Düşes öne çıkıp liderliği ele geçirirken, hizmetkârlar aceleyle çalışmaya başladılar ve dükün savaşa hazırlanmasına yardımcı olmak için tüm enerjilerini verdiler.
Elody ayrıca geliştirdiği düzinelerce ilacı paketledi.
Tabii kimsenin incinmesini istemediği için ilaçların olabildiğince az kullanılmasını umuyordu.
Son olarak, uşağın yardımıyla Elody, vasalları çağırmak için Caville adına bir emir gönderdi.
‘Gerçi geleceklerinden emin değilim’
Caville, dükün halefi olduktan sonra, yeni unvanı için bile onu tebrik etmeye gelmemişlerdi.
Elody, onların emri göz ardı edeceklerinden korkuyordu.
Yine de, Norman'a onu vasallara göndermesi talimatını verdi.
Elody kendini ağlamaktan alı koymaya çalışan Caville’e seslendi.
‘‘Caville’’
‘‘……..’’
Elody dizlerini büktü ve Caville ile yüzleşti. Eseri çıkardı ve broşu göğsüne koydu.
‘‘Bu seni koruyacak.’’
"……."
"Güçlü olmak zorundasın. Yaralanmayacağından ve hastalanmayacağından emin olmalısın! Tamam mı?" Elody endişeyle dedi.
‘‘Evet…’’
Elody gözyaşlarını tutmaya çalıştı ancak gözyaşları öyle bir sel oldu ki artık kontrol edemiyordu.
Ağrısını dindirmeye çalışırken gözyaşları dışarı çıkmaya devam etti.
Elody ağlayan yüzünden utandı, bu yüzden Caville'i sıkıca kucakladı ve başını minik kollarına gömdü. Caville saçını okşayarak onu teselli etmeye çalıştı.
‘‘Caville, ben – ben emin ol sana mektuplar yazacağım ... ‘’diye burnunu çekti.
‘‘Bana sık sık yazmalısın.’’
"Evet, elbette," dedi Elody, Caville’in ceketinin cebine bir mektup koyarken.
Caville gözyaşı dökmüş olsaydı daha iyi olurdu çünkü bu savaşa gitmeden önceki son vedasıydı.
Caville şövalyelerin ve askerlerin önünde zayıflığını göstermemesi gerektiğini hatırlamış gibiydi.
"Sör Vedos, lütfen Dük'e iyi bakın."
‘‘Endişelenmeyin, Ekselansları. Güvenle geri döneceğiz. "
Elody, onun sözlerine acı bir şekilde gülümsedi.
Savaş on yıl sürecekti.
Savaşın başladığı Catan Dağları'na ulaşmak uzun zaman alacaktı ve Urta İmparatorluğu kolay bir rakip değildi.
Dahası, imparatorluk hükümeti ve tapınak bir iç anlaşmazlığa yakalanacaktı, bu nedenle savaş beklenenden uzun sürecekti.
‘Keşke yakında bitse…’
Dükalıktaki herkes süvari alayını izledi.
Elody bakışlarını Caville'e çevirdi. Siyah atının üzerinde gururlu bir duruşla oturuyordu.
Hala genç olmasına rağmen, duruşu doğal bir zarafet ve asalet gösteriyordu.
Caville herkesin ona saygı duyduğu inanılmaz bir adam olarak büyüyecekti.
Elody onun için her şeyi yapmaya hazırdı.
Dük'ün malikanesini terk etmesi anlamına gelse bile.
*****************************************
Evet herkese merhabalar. Size yeni bir haber veriyorum. Bundan sonra hikayeyi novel evreni adı altında yayınlayacağım ve önden novel evreninden devam edecek. Eğer diğer çevirdiğim şeyleri okuyanınız varsa onlar için geçerli değil sadece bu tatlı çevirimiz için bu geçerli. Şu an da o yüzden fazla bölüm atamıyorum ama novel evreninden sonra buraya devam edebileceğim. Yarın yani saati göz önünde bulundurursam bugün novel evreninde hikaye yayımlanacak önden okumak istiyorsanız oraya uğrayabilirsiniz. Tabi ki de hepsi sizin keyfinize bağlı :) Umarım çevirimi beğenirsiniz. İyi okumalar.....
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
