Yuan Gun Gun’u yatağa koydu. Ertesi gün Hao Yan Che'nin karısı olacaktı. Onunla evlenmek istemiyormuş gibi hissetti. Ama üç yıl içinde ondan ayrılmak zorunda olmadığı için mutluydu.
'Neden aptal gibi gülümsüyorsun?' Diye sordu Hao Yan Che.
“Che, beni ne zaman seveceksin? '' Diye sordu Yuan Gun Gun.
“Bilmiyorum, “dedi Hao Yan Che.
“Ne zaman… “dedi Yuan Gun Gun.
"Uyu," dedi Hao Yan Che.
Yuan Gun Gun o gece selâmetle uyudu. Hao Yan Che karanlıkta uyuyan yüzüne baktı ve içini çekti. Onu ne kadar sevdiğini neden hissetmediğini bilmiyordu.
Hao Yan Che'nin ve Yuan Gun Gun'un düğün günü sabahı Yuan Gun Gun'un son bir gelinlik takması vardı.
Hao Konağı'nda Yuan Gun Gun'un kişisel montaj odası için ayrılmış bir odada Yuan Gun Gun düz karnını ovuşturdu. Açtı ve ne zaman yiyebileceğini merak etti.
Bir bayan, Bayan Yuan, tüm bu gelinlikler Bay Hao tarafından tasarlandı. 'Hangi gelinliklerden hoşlanırsın?'
Yuan Gun Gun, “Gelinliklerin hepsi güzel,” dedi. 'Benim için seçim yapmak zor. Gelinlik giymeyi umursamıyorum.'
“Bu elbise ne olacak?” diye sordu asistan.
Asistan, işlemeli elmas boncuklar ve yere akan geniş bir kuyruğu olan yaka bağcıklı beyaz bir gelinlik düzenledi.
'Bay Hao, Bayan Yuan'ın gelinlik için elli beş odaya götürülmek istemediğini söyledi' 'dedi.
Hizmetçiler diğer gelinlikleri elli beş kişilik odaya düzenli bir şekilde aldılar.
'Bütün gelinlikler benim mi?' Diye sordu Yuan Gun Gun.
"Evet," dedi asistan. 'Bay Hao ayrıca Bayan Yuan'ın bu gece düğün resepsiyonunda giymesi için elbiseler tasarladı.'
Asistan Yuan Gun Gun'a gülümsedi ve Yuan Gun Gun'un seçtiği gelinlikleri güvenli bir yerde sakladı. Asistan, Yuan Gun Gun'un elmas boncuklar hakkında endişelenmesi gerekmediğini biliyordu, tüm hizmetçilerin ömür boyu çalışma ücretlerinin bir araya gelmesi gelinlik için yeterli olmayacaktı.
Yuan Gun Gun, Hao Yan Che'yi aramak istedi. Telefonunu aldı ve uluslararası bir arayan kimliği aldı.
'Merhaba,' Yuan Gun Gun selamladı.
"Gun Gun," dedi Na Liu Ting Du.
“Büyük kardeş Du? “Diye sordu Yuan Gun Gun.
Yuan Gun Gun, Na Liu Ting Du'nun sesini duymak üzücü ve mutluydu.
“Benim,” dedi Na Liu Ting Du.
“Ağabey Du, neden Paris'e taşınmak zorunda kaldın?”Diye sordu Yuan Gun Gun. Artık kız kardeşine ihtiyacın yok mu? Neden veda etmeden ayrıldın?'
'Gun Gun, evlenmek üzeresiniz,' dedi Na Liu Ting Du. Artık küçük bir kız değilsin. Çok kolay ağlamamalısın.
“Büyük birader Du, geri dönemez misin?” Diye sordu Yuan Gun Gun. 'Paris'te kalırsan, seni nasıl görüyorum?'
'Gun Gun, Hao Yan Che ile aramda sadece bir kişi seçebilseydin, kim seçerdin?' Diye sordu Na Liu Ting Du.
“İkisini de seçiyorum,”dedi Yuan Gun Gun.
'Gun Gun, küçük bir kız olduğun için sana istediğin her şeyi verdim,' dedi Na Liu Ting Du. Bu vesileyle ben ve Hao Yan Che arasında sadece bir kişi seçebilirsin. Beni seçersen eve döneceğim ve sonuçlarıyla ilgileneceğim. Hao Yan Che'yi seçersen eve gelmeyeceğim ve sana mutluluklar diliyorum.'
Yuan Gun Gun ağzını kapladı ve ağladı.
Na Liu Ting Du her şeyi son bir kez oynadı. Yanında taşıdığı Yuan Gun Gun'un gülümseyen fotoğrafına baktı ve her şeyi kaybettiğini biliyordu.
Na Liu Ting Du, "Seçmenize yardım edeceğim," dedi. 'Size sonsuz mutluluk diliyorum.'
Yuan Gun Gun yere oturdu ve bir gözyaşı nehri ağladı.
Diğer tarafta Na Liu Ting Du üzülerek güldü. Yuan Gun Gun'u son bir kez aramaması gerektiğini biliyordu. Ancak Yuan Gun Gun'un onu gerçekleşmesini seçeceği umudunu parlatmak istedi. Kısa süren güzel bir rüyadan uyanmak zorunda kaldığı için pişman oldu ve en önemli kişiyi kaybetti.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
