Hao Yan Che'nin ofisinde öğlen, Yuan Gun Gun sandalyesine koştu ve onu kucağına kaldırdı. Midesini ovmak için ellerini tuttu.
"Genç efendi, öğle yemeği zamanı," dedi Yuan Gun Gun. “Karnımın ne kadar düz olduğunu hissedin. “
"Şey," dedi Hao Yan Che. 'Yuvarlak.'
'Ne demek istiyorsun?' Diye sordu Yuan Gun Gun.
"Yuvarlak," dedi Hao Yan Che.
Yuan Gun Gun, Hao Yan Che'nin ellerini bıraktı, kucağından kaydı ve masasına yürüdü.
Hao Yan Che domuz buzdolabına doğru yürüdü. Bir yemek tabağı çıkardı ve Yuan Gun Gun'un masasına koydu.
“Tekrar ısıt ve yiyebilirsin,”dedi Hao Yan Che.
Yuan Gun Gun'un üzüntüsü, tepside lezzetli yiyecekleri gördükten sonra ortadan kayboldu.
"Genç efendi sen en iyisin," dedi Yuan Gun Gun. 'Burada bekle. Tekrar ısıtacağım. ' “Bugün kendi başına yiyorsun, “dedi Hao Yan Che.
Hao Yan Che sandalyesine geri döndü, ceketini aldı ve giydi. Yuan Gun Gun'un masasına yürüdü ve üzgün yüzünü sıktı.
'Nereye gidiyorsun?' Diye sordu Yuan Gun Gun.
"Bir sözleşme imzalamak için," dedi Hao Yan Che. “Arkamdan tatlı yeme. Eğer yaparsan ne olacağını biliyorsun.”
"Ah," dedi Yuan Gun Gun. 'Yakında dön.' "Um," dedi Hao Yan Che, Yuan Gun Gun'un alnını öptü ve öptü.
Yuan Gun Gun kapının kapandığını duydu, yemek tabağına baktı ve iştahını kaybetti. Öğlen yirmi geç saatte, Yuan Gun Gun yavaşça yemek yiyordu ve ara sıra kapıyı gözden geçiriyordu. Hao Yan Che'nin neden geri dönmediğini merak etti.
Yuan Gun Gun'un telefonu çaldı ve onu kimin aradığını görmek beni çok mutlu etti.
“Ağabey Du” Yuan Gun Gun’u selamladı.
'Gun Gun, sesini duymak her zaman iyidir,' dedi Na Liu Ting Du.
“Büyük birader Du, bugün beni nasıl aramakta özgürsün?” Diye sordu Yuan Gun Gun. “İşte meşgul değil misin?”
'Beni özlüyor musun?' Diye sordu Na Liu Ting Du.
"Evet," dedi Yuan Gun Gun.
"Sonra aşağı in," dedi Na Liu Ting Du.” Aşağıda seni bekliyorum.”
Bir dakika sonra Yuan Gun Gun, Hao Yan'ın şirketinin dışına koştu ve Na Liu Ting Du'nun kollarına atladı.
"Büyük kardeş Du," diye seslendi Yuan Gun Gun.
"Seni yemeye götürüyorum," dedi Na Liu Ting Du. 'Sana da söyleyecek bir şeyim var.'
“Tamam, “dedi Yuan Gun Gun. Ama yakında işe geri dönmem gerekiyor. Buradaki kafede yemek yiyelim. Oradaki yumurta tartları çok lezzetli.' Yuan Gun Gun, Na Liu Ting Du'nun elini tuttu ve onu Ting'nin Kafe'sine götürdü.
Yuan Gun Gun ve Na Liu Ting Du, Ting's Cafe'de iki kişilik bir masada oturdular.
Yuan Gun Gun,” Büyük birader Du, geçen sefer olanlar için üzgünüm,” dedi. Genç efendinin ona dokunan insanlar korkusu var. Ona dokunan herkesi tekmeleyecek. Büyük kardeş Du, vücudun hala acıyor mu? '
'Gun Gun, o sana kim?' Diye sordu Na Liu Ting Du. 'Neden onun adına üzülüyorsun?'
Yuan Gun Gun, Na Liu Ting Du'nun kahve masasına gülümsedi.
'Kimsenin ona dokunmasına izin vermezse, neden ona dokunabilirsin?' Diye sordu Na Liu Ting Du.
'Hehe… çünkü ben özelim,' dedi Yuan Gun Gun.
'Gun Gun, gözlerimde sen de özelsin,' dedi Na Liu Ting Du.
Na Liu Ting Du, itirafından rahatsız olurken Yuan Gun Gun'un dudaklarını öptü. Donmuş sersemledi. Dili dudaklarını ayırdı ve dilini hafifçe ısırdı. İçtiği kahvenin tadına bakabilirdi.
"Gerçekten tatlı," dedi Na Liu Ting Du.
Yuan Gun Gun, farklı bir insanmış gibi Na Liu Ting Du'ya boş baktı.
Yuan Gun Gun, “Yumurta… buradaki yumurtalı tart tatlı,” dedi.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
