En güncel bölümleri fenrirscans.com da okuyun ve sitedeki birçok noveli keşfedin.

Zhuo Fan bir eliyle Luo Yunhai’yi taşırken diğer eliyle Luo Yunchang’ın hassas kolunu çılgın hamlesiyle çekerek, arkalarında muhafızların çığlıklarını ve feryatlarını bıraktı.

“Bekle, onları öylece bırakamayız.” Luo Yunchang bir süre sonra iyileşti ve endişeyle konuştu.

Zhuo Fan ona hiç aldırış etmeden yoluna devam etti.

“Bırak!”

Luo Yunchang onun ona itaatsizlik ettiğini gördü ve elini fırlattı. Zhuo Fan durdu ve ona baktı.

“Geri dönmemiz lazım. Gardiyanların bizim için hayatlarını tehlikeye atmasına izin veremeyiz. ”

“Onları yenebilir misin?” dedi Zhuo Fan.

Luo Yunchang kaşlarını çatarak içini çekti, “Diğerleri yeterince kötü, ama onların Qi Yoğunlaşmasının 6. katmanında Steward Sun var, ben ise sadece 3. katmandayım ve 4. katmanda kaptanım. Güçlerimizi birleştirsek bile hâlâ ona rakip olamayız.”

“O zaman geri dönmenin ne anlamı var? Hadi gidelim.”

Zhuo Fan homurdandı ve atılmak için onu tekrar yakaladı.

Artık diğer elindeki çocuk kıvranıyordu: “Kokan köle, efendinle konuşmaya nasıl cesaret edersin? Kız kardeşimden özür dile ve ben de senin acı içinde çiçek açmana izin vermeyeceğim.

Zhuo Fan şaşkınlıkla baktı, köpek dişlerini kolunda taşıyordu ve ardından Luo Yunchang’a baktı. Genç bayan öfkeliydi. Luo klanının sadece bir hizmetkarı olduğunu hatırlayınca saygısız sözleri ancak şimdi hafızasına kazındı.

Ama ne olmuş yani? Zaten o gerçek Zhuo Fan değildi.

Üstelik onlar tam olarak aynı saygın Luo klanı da değillerdi. (Ailen yok olmanın eşiğinde ama senin kusurları araştıracak vaktin var mı?)

Eğer kalp iblisi olmasaydı, görkemli Şeytani İmparator sizin önemsiz meselelerinizi asla umursamazdı!

“velet, kıçını çiçeklendirmeyeceğimi mi düşünüyorsun?” Zhuo Fan, Luo Yunhai’ye baktı.

“Cesaretlisin, köle!” Luo Yunhai korkusuzca ona baktı. Malikanede büyümüştü ve statülerindeki boşluğun farkındaydı. Bir hizmetçinin tehdidinden nasıl korkabilirdi ki?

Ondan önceki kişinin Luo klanının hizmetkarı olmaması çok yazık.

Zhuo Fan sırıtarak onu dizinin üzerine eğdi, pantolonunu çekti ve sanki yarın yokmuş gibi tokat attı.

Sesli tokatlar kulaklarında çınlayarak Luo Yunhai ve Luo Yunchang’ın dilsiz kalmasına neden oldu. Bunun olacağını asla hayal etmediler. Efendisinin kıçını tokatlamaya cesaret eden bir hizmetçi.

O kadar ki zavallı Luo Yunhai bile acıyı unutmuştu. Ama çok geçmeden arka tarafındaki kavurucu acının tadını aldı.

“Küstah!”

Luo Yunchang alarm içinde ağladı, kardeşini ondan uzaklaştırıp kucağına aldı, “Zhuo Fan, efendine karşı elini kaldırmaya cesaretin var mı?”

Luo Yunchang, klanda nazik doğası ve sıcak ve zarif tavrıyla, varlıklı bir aileden gelen, asla sinirlenmeyen bir kızla tanınıyordu. Ancak Zhuo Fan’ın hareketi pastayı aldı ve içindeki öfkeyi daha önce hiç olmadığı kadar yaktı.

Zhuo Fan küçümseyerek gözlerini ondan kaçırdı, “Genç bayan kadar cesur değil. Düşman hemen köşedeyken başkalarını azarlayarak vakit kaybetme noktasına varacaksınız.”

Arkalarındaki gürültü giderek zayıflıyordu. Zhuo Fan ve Luo Yunchang, gardiyanların daha fazla dayanamayacağı konusunda netti.

“Ona yalnızca birkaç kez tokat attım ama eğer kaçmazsanız, bu adamlar yakında onun canını alacak.” Zhuo Fan, Luo Yunhai’yi işaret etti.

Luo Yunhai hâlâ kızgındı ama Zhuo Fan’ın sözleri onu çok etkiledi. Kardeşi klanda kalan tek erkekti. Kendini feda edebilirdi ama ona hiçbir şey olmamalıydı.

Biraz düşündükten sonra ciddileşti, “Zhuo Fan, genç efendiyi al ve ben onları oyalarken git.”

“Reddediyorum!” Zhuo Fan ağzından kaçırdı, “Eğer ayrılmaya cesaret edersen bu veleti öldüreceğim.”

“Sen…”

Kelimeleri kaybetmişti. Klanının, efendilerini tehdit etmeye cesaret edecek kadar kibirli ve küstah bir hizmetçiyi barındıracağını asla hayal etmezdi.

“Hayatım boyunca Luo klanında yaşadım ve çevreyi bilmiyorum. Eğer gidersen ben ve o velet başaramayız.” Zhuo Fan devam etti.

Luo Yunchang sessizce başını salladı, öfkesi diniyordu. Mantıklıydı. Ancak sonraki sözler öfkesini yeni boyutlara taşıdı ve ona hançerler gibi baktı.

“Ölsen bile pek bir anlamı olmayacak ama beni de yanında götürmemeye çalış..”

“Sen…” Luo Yunchang yeşile döndü ama kendini tuttu.

İkisini görmezden geldi ve yürümeye başladı, “Yakınlarda saklanabileceğimiz bir yer var mı?”

Homurdanan Luo Yunchang, dayanılmaz hizmetçiyi görmezden gelirken ona dik dik baktı.

Ama sonuçta o genç bir bayandı ve öfkesi hiç azalmasa da, bu tehlikeli durumda yine de bunu görmezden gelmeyi biliyordu: “Çevremizde yüz mil boyunca yalnızca tarım arazisi var ve Karayel Dağı’nın yalnızca batı yüzü tek çok az insanın girmeyi göze aldığı yer. Dağ haydutlarının bile detaylı olarak bilmediği, sisle kaplı bir ormandır.”

“O zaman oraya gideceğiz.”

Zhuo Fan başını salladı, “Kardeşini taşı ve yolu göster.”

Homurdandı ve ona bir kez daha bakmadan ileri doğru yürüdü.

İki kardeşin yanında kibirli ve çürümüş bir köle varken nasıl böyle bir şanssızlığa yakalanabilirdi? Kendisi önde, kendisi arkadaydı, sanki efendi-köle rolleri tersine dönmüştü.

Kardeşler hiçbir zaman bu kadar aşağılanmaya maruz kalmamıştı.