En güncel bölümleri fenrirscans.com da okuyun ve sitedeki birçok noveli keşfedin.

Dokuz Ejderha Töreni’nden döneli üç gün oldu.

Ayrıca, Cennet Şeytanı’nın bana bahşettiği şeytani sanatları kullanabileceğimi fark etmemin üzerinden üç gün geçti.

Şeytani Qi’nin herhangi bir izini hissetmek için vücudumda birçok kez ateş Qi’sini dolaştırdım ama şimdiye kadar başarısız oldum.

Kesinlikle iyi bir işaretti ama hemen tedbiri elden bırakmak istemedim.

“Bana öldükten sonra bile bu sıkıntıları yaşatıyorlar, o piçler.”

vücudumdan yayılan kavurucu sıcaklıkla birlikte eğitim alanının sıcaklığı hızla arttı.

Sıcak boğucu olsa da, alev sanatlarının henüz ikinci aleminde olduğumu düşünürsek çok tehlikeli olmamalıydı.

“...Üçüncü aleme ulaşmaktan hâlâ çok uzağız, ha?”

Sanata dair anlayışım fazlasıyla yeterliydi, ancak fiziğim ve toplayabildiğim Qi miktarı bir sonraki seviyeye geçmem için gereken şartları karşılamıyordu.

Yani yaptığım tek şey hiç durmadan antrenman yapmak.

Kaslarım acıdan çığlık atıyordu.

Kendimi yakıp kavurmamak için bu sauna benzeri eğitim alanından çıkmak zorundaydım.

Kapıyı açtığımda aralıktan içeri giren serin esinti, tenimde ferahlatıcı karıncalanmalar yarattı.

“Hey! Orada hala toz var!”

“Hahaha…”

“...Hımm?”

Burada neler oluyor?

Yaklaştıkça, belirsiz hatlar daha belirgin hale geldi. Uzun boylu, heybetli bir figür Kılıç İmparatoru’nun yanında duruyor, yerleri özenle süpürürken onu izliyordu. Tanıdık bir figürdü, geniş omuzları, sekiz fitten uzun boyu ve asi beyaz saçları vardı – komik derecede büyük kaslarıyla vahşi bir tezat oluşturmaktan başka bir amaca hizmet etmeyen yaşının bir işaretiydi.

Bu, İkinci Yaşlı’dan başkası değildi.

“Hey! Daha dikkatli süpür! Burada, her yerde hala toz var!”

...Bu çılgın ihtiyar ne yapıyor?

Uzaktan çok heybetli gözüken İkinci Yaşlı, çılgınca Kılıç İmparatoru’na işaret ediyor ve ona emirler yağdırıyordu.

Büyük Kılıç İmparatoru’nun kötü temizlik tekniği gibi sıradan bir şey yüzünden başının derde gireceğini hiç düşünmezdim.

“Şuna bak. Sanki hayatın boyunca hiç süpürgeye dokunmamışsın gibi!”

Etrafta hâlâ duran toz zerreleri o kadar azdı ki, Qi ile görmeyi güçlendirdikten sonra bile onları görmek neredeyse imkansızdı.

’…Elbette keşke bu duruma rastlamasaydım.’

İkinci Yaşlı ve Kılıç İmparatoru da aynı dönemde faaliyet gösteriyordu.

Kesinlikle birbirlerini tanıyorlardı.

Peki, bu rastladığım saçmalık nedir?

“Burada ne yapıyorsun, Lord İkinci Yaşlı?”

“Ah! Sen buradasın, Yangcheon.”

“...Yaşlı bir adama zorbalık yapmak için mi buraya geldin?”

Kılıç İmparatoru benden kendisine adıyla seslenmemi istemiş olabilir ama gerçek kimliğini bildiğimden bunu yapmam mümkün değildi.

“Yani, bu yaşlı adam düzgün bir şekilde süpürmeyi bile beceremiyor. Tsk tsk, eğer her zaman böyle çalışıyorsa ona hiç maaş verilmemeli.”

Ama… Toz falan göremiyorum ama?

“Yeterince temiz değil mi...?”

“Kesinlikle hayır! Eğer standartlarınız buysa, bu yerin her zaman bu kadar kirli olması şaşırtıcı değil!”

Ne hakkında konuşuyordu?

Normal bir insana burası tertemiz görünürdü.

Hizmetçiler ve hatta Wi Seol-Ah bile durumun böyle kalması için çok çalıştılar.

Peki bu garip davranışın sebebi neydi? Kılıç İmparatoru’nun sinirlerine dokunmaya mı çalışıyordu?

Hayır… Saygın bir klanın saygın bir büyüğü böylesine önemsiz bir şey yapmazdı herhalde. Elbette… Değil mi?

’…Kılıç İmparatoru bundan memnun mu?’

Her zamanki gibi yüzünde gülümseme olan Kılıç İmparatoru ona hiç aldırış etmedi.

O sadece süpürmeye devam etti.

“Hahaha…”

Elbette, “Kılıç İmparatoru” ünvanını almış bir kişi böyle bir şeye sinirlenmezdi.

“Hahaha!”

’Önemli değil, çok öfkeleniyor.’

Dikkatli bakınca yüzünde damarların oluşmaya başladığını gördüm.

Saatli bombadan biraz uzaklaşmaya çalışırken İkinci Yaşlı tarafından yakalandım.

“Eğitimini yeni mi bitirdin?”

“Evet, efendim, gördüğünüz gibi.”

“Hmm...”

“Ne oldu efendim?”

“Hiçbir şey. Bu arada, eskortun seni orada bekliyordu.”

İkinci Yaşlı evimin girişini işaret etti.

“Müyeon?”

Beni dışarıda mı bekliyordu?

Ona içeri gelip bana bir şey söylemesi gerekiyorsa onu söylediğimi sanıyordum.

“Teşekkür ederim, Kıdemli. Ben gidiyorum.”

“Ayrılıyorsun...?”

“Ha?”

Muyeon’a doğru ilerlemeye çalışıyordum ama İkinci Yaşlı beni durdurdu.

“Aç mısın Yangcheon? Bu yaşlı adam gerçekten lezzetli bir şey getirdi-“

“Genç Efendi yemeğini daha önce bitirmişti.”

İkinci Yaşlı, Kılıç İmparatoru tarafından törensiz bir şekilde öldürüldü.

“Ha! Saygın Gu Klanının iki üyesi arasındaki konuşmayı bölmeye cesaretin var mı!”

“Neden böyle davranıyorsun, İkinci Yaşlı-“

Cümlemi yarıda kestim çünkü havanın birkaç derece düştüğünü hissettim.

’Bu ansızın hissettiğim kötü önsezi nedir?’

Keskin içgüdülerim oradan çıkmam gerektiğini söylüyordu.

Rahatsız edici his, hala etrafı süpürmekte olan Kılıç İmparatoru’ndan geliyordu.

’...Hımm.’

Emin değildim ama Kılıç İmparatoru’nun bana gitmem için işaret verdiği anlaşılıyordu.

Eğer durum buysa uyarınızı memnuniyetle dikkate alırım.

“Efendim İkinci Yaşlı, acilen halledilmesi gereken bir şey var.”

“O zaman bu yaşlı adam da-“

“Dikkatli ol, Kıdemli.”

Ondan sonra ne dediğini duymak için durmadım. Orada daha fazla kalırsam, kesinlikle kötü bir şeye bulaşacaktım.

Hızla kaçtım, İkinci Yaşlı’dan kaçmaya çalıştım, oysa o hâlâ beni gitmekten alıkoymaya çalışıyordu.

* * * *

Gu Yangcheon gittikten sonra İkinci Yaşlı ve Kılıç İmparatoru eğitim alanının dışında garip bir sessizlik içinde duruyorlardı.

İkinci Yaşlı’nın gözleri sinirli bir şekilde çevreyi tarıyordu.

’Duvarın önünde çok fazla ağaç var… Çatıdan mı atlamam gerekiyor?’

...Kaçmanın bir yolunu arıyordu.

Her şeye gücü yeten Kılıç İmparatoru’nun önemsiz ev işleri yapmasını izlemek İkinci Yaşlı’nın içinde yaramaz bir kıvılcım çaktı. Sonuçta onun kadar güçlü bir adamın sadece yerleri süpürdüğünü görmek gülünçtü.

Yani, alaycı tavırlarına biraz fazla dalmış olabileceğini kabul edebilirdi. Ama tabii ki, düşünmeden önce hareket eden bir doğaya sahip bir adamdan beklenen bir şeydi bu.

İkinci Yaşlı, yıllar sonra ilk kez tehlikeli bir önsezi hissetti.

’…Çok ileri gittim.’

Kılıç İmparatoru Wi Hyogun zayıf ve yaşlı bir adam gibi görünse de, ondan yayılan kan arzusunu anlamak imkansızdı.

’Düşmanlarını gördüğü anda katleden bir kılıç fanatiği.’

Unorthodox Fraksiyonuna göre Kılıç İmparatoru, onları acımasızca avlayan ve öldüren bir psikopattı.

Kılıç İmparatoru kötülüğü avlamaktan asla çekinmezdi.

“Gu Ryoon.”

İkinci yaşlının saçları, atmosfer buz gibi hale geldikçe diken diken oldu. Uzun zamandır hissetmediği bir histi.

“Öhöm… Kızgın olabilir misin, Kıdemli? Sadece biraz şaka yapıyordum. Sana nasıl davrandığımı düşünürsek, Gu Yangcheon’un senin kim olduğunu fark etmeyeceğinden eminim-“

“Bu çocuk gerçekten muhteşem.”

“...Hmm?”

“İki gün önce farklıydı, dün farklıydı ve bugün yine farklı.”

Çıkış yolu aramakla meşgul olan İkinci Yaşlı, Kılıç İmparatoru’nun yorumuyla hazırlıksız yakalandı.

’Her gün değişiyor.’

Kılıç İmparatoru Gu Yangcheon ile ilk karşılaştığında gördüğü tek şey Gu Klanı’nın bir oğluydu.

Kılıç İmparatoru’na, bir kişiyi yalnızca söylentilerine dayanarak yargılamaması gerektiği öğretilmiş olabilir, ama hepsi bu kadardı.

Gu Klanı’nın diğer üyeleriyle karşılaştırıldığında, onun ateş Qi’si övülecek kadar iyi değildi ve kendi doğal yeteneği daha da az etkileyici görünüyordu.

O sadece Gu Klanı’nın oğluydu ve sadece oydu.

Kılıç İmparatoru’nun tanıdığı Gu Yangcheon buydu.

’Ama şimdi?’

Az önce oradan ayrılan Gu Yangcheon’un siluetini hatırladı.

Ateş Qi’si artmamış, daha da ısınmamıştı.

Ama istikrarlıydı.

Gu Klanı’nın ateş Qi’sinin Ortodoks Grupları arasında en vahşi Qi olduğu biliniyordu, bununla yalnızca Peng Klanı’nın Qi’si baş edebiliyordu.

Bu kadar kontrol edilemeyen Qi’nin dalgalanmasını engellemek kolay değildi.

Hem doğuştan yetenekli olmak hem de uzun yıllar eğitim almak gerekiyordu.

Ama Gu Yangcheon henüz çok gençti, bu yüzden o kadar uzun süre eğitim almış olamazdı.

Öyleyse yeteneği olmalıydı.

“Çok özel bir his olmasa da, onun yaşında o doğadaki ateş Qi’sine ulaşmak neredeyse imkansız.”

“Onu törende gördüğümde ben de şaşırdım. Onu en son gördüğümden beri biraz zaman geçmiş olabilir ama bu kadar değişeceğini beklemiyordum.”

“...Onu en son gördüğünde böyle olmadığını mı söylüyorsun?”

“Daha 3 ay önce antrenmana dayanamadığını söyleyerek kaçmıştı.”

Bu kadar olgunlaşmamış davranan çocuk birdenbire büyümüştü.

Artık antrenmanlara ayırdığı zaman, daha önce harcadığı cüzi zamanın yanında bile kalmıyordu.

Hizmetçilerinin ve refakatçilerinin anlattıklarına göre, yemek yemediği ve uyumadığı sürece antrenman yapıyordu.

ve yaptığı eğitim de hiç gülünecek bir konu değildi.

Onu her zaman gözeten Kılıç İmparatoru, Gu Yangcheon’un eğitiminde asla gevşemediğini biliyordu.

“Çocuğun birdenbire uyanmasına ne sebep oldu?”

İnsanların zamanla değiştiği açıktı, ancak her değişimin arkasında bir neden olmalıydı; onları farklı bir şey yapmaya iten bir şey.

Doğanın kanunu buydu.

Gu Yangcheon’un değişmesine ne sebep oldu? Kılıç İmparatoru sonsuz bir merak içindeydi.

“Bu konuda fazla düşünüyorsun.”

İkinci Yaşlı, Kılıç İmparatoru’na dilini şaklattı. Ona göre, yaşlılık Kılıç İmparatoru’na düşünmek için çok fazla zaman bırakmıştı.

“İyi bir şey hala iyi olma alanındadır. Neden her şey karmaşık olmak zorunda?”

İkinci Yaşlı, Gu Yangcheon ile ilgili tüm önceki sorunlarının çözülmüş olmasından dolayı mutluydu.

’Birinci Yaşlı bu konuda ne düşünürdü?’

İkinci Yaşlı, onunla yaptığı konuşmayı hatırladı.

Gu Yangcheon’un Birinci Yaşlı’nın bir sonraki lordu olma fikrini ortaya atmaktan korkuyordu, çünkü buna karşı çıkacağından korkuyordu. Gu Yangcheon iyi bir çalışma etiğinden yoksundu ve telafi edecek bir yeteneği olmadığı için, fikir basitçe uygulanabilir değildi.

İkinci Yaşlı, en büyük endişelerinin yersiz çıkmasıyla rahatladı.

“Kıdemli, bazen işleri basit tutmak en iyisidir. Durum bu.”

Yaşlı adamın sözlerinin Kılıç İmparatoru’na ulaşması mümkün değildi.

Hele ki işin içinde Kılıç İmparatoru’nun ailesi de varsa.

“Tavsiye için teşekkür ederim.”

Kılıç İmparatoru yine de minnettarlığını gösterdi.

“Öhöm… Neyse, artık burada işimiz bittiğine göre, ben gideyim-“

“Nereye gittiğini düşünüyorsun?”

“Yani, hem seninle hem de Gu Yangcheon ile görüştüm, bu yüzden ilgilenmem gereken başka şeyler var-“

“Gu Ryoon, hala konuşmamız gereken önemli bir şey yok mu?”

“Neyden bahsettiğin hakkında hiçbir fikrim yok-“

İkinci Yaşlı, ruh halinin bir kez daha değiştiğini hissettiğinde durakladı.

Yüzünde uyuşuk bir gülümseme olan Kılıç İmparatoru sakin bir şekilde konuştu.

“Neden süpürme konusunda bana koçluk yapmaya devam etmiyorsun? Öğrenmeye çok istekliyim.”

İkinci Yaşlı aniden geçmişteki eylemlerini hatırladı. Görünüşe göre o kadar kolay affedilmemişti.

’Kolayca incinen bu adam…’

Kılıç İmparatoru yaşlıya doğru bir adım attığı anda İkinci Yaşlı çatıdan atladı.

O, başından beri kaçış yolunu planlıyordu.

* * * * *

-Güm-Güm!

“Dışarıda neler oluyor? Neden bu kadar gürültülü?”

“Dün klanda yeni bir bina yapıldığını duydum.”

“Gerçekten mi? Bunu buradan duymak benim için büyük bir proje olmalı.”

O seste bir tuhaflık vardı ama bu tuhaf hissi üzerimden attım.

Şu anda yeni bir binanın inşa edilmesi gibi önemsiz şeyleri düşünmeye gücüm yetmiyordu.

Girişe doğru yürürken Muyeon’un huzursuz görünmesinden dolayı benim için önemli bir şey söyleyeceği anlaşılıyordu.

Bu yüzden ne oluyor diye sormaktan kendimi alamadım.

Elinde, beklediğim mesajın aynısını içeren bir mektup vardı.

Talebiniz kabul olsun.

Haberi aldığımda yüzümde kocaman bir tebessüm oluştu.

Bu mektubun nereden geldiğini sormama gerek kalmadı.

Hao Klanı sonunda benimle iletişime geçti.