Kyouko Kirigiri'nin çatıdan ayrılmasından birkaç dakika geçmişti.
Bzzzzzzzzzzzt. Hava parçalanıyormuş gibi garip bir ses, doğu bölümünün avlusunda yankılandı.
"Zap! Zap! Elektroşok silahı!" diye bağırdı liseli kız, tabanca şeklindeki bir eşyayı kafasının üstünde tutarak gösterdi. Gözleri, yerde bir yığının içinde yığılmış yatan iki korumaya odaklanmıştı. İkisi de yüz üstü yatıyordu ve sırtlarından çıkan küçük, ince birer iğne vardı. İki iğneden kızın elindeki tabancaya doğru bir kablo çıktı.
"Al sana!" diye bağırdı kız ve tetiği çekti.
Bzzzzzzzzzzzt.
İki adamın zaten bilinçsiz olan cesetleri, şiddetli sesle birlikte sallandı ve kasıldı.
"…Ha ha!"
Kızın yüzünde onları izlerken sevinç dolu bir ifade belirdi.
Junko Enoshima –
Yüzünde makyaj yoktu, yeni uyanmış gibi görünüyordu ve ağzını kocaman açarak esnemeye devam ediyordu. Elinde tuttuğu tabanca, güçlü bir savunma aleti olan elektroşok silahıydı. Bu bir tür şok tabancasıydı, kabloya bağlanmış bir iğne ile hedefe ateş ederek hedefin vücuduna elektrik akımı gönderebiliyordu. Normalde bir insanı öldürecek kadar güçlü değildi ama onu daha güçlü elektrik akımları yollaması için modifiye ettiğinden birinin ölmesi çok da garip olmazdı.
Keder veren bir savunma silahı.
Bu silahın kızı yenilmez yaptığı söylenebilir.
Junko Enoshima kısa süreliğine silahla oynamaya devam etti ama sonra sıkıldı. Kabloları çıplak elle çekip çıkardı ve bir plastik poşete attı. Sonra ilgisizce poşeti yakındaki bir çöp kutusuna fırlattı.
"İyi o zaman. Sanırım yoluma çıkan gıcık insanların hepsini hallettim. Küçük Bayan Kindaichi de bir yerlere kaybolmuş gibi görünüyor… Upupu… Yani bütün buralar bana mı kaldı?"
Abartılı şekilde oh çekti ve görkemli biçimde merkezî alanın karşısına doğru yürüdü. Hedefi saat kulesiydi. Kendini saklamaya hiç uğraşmadı. Hatta tam tersi, bana bakın diye bağırır gibi kendini sergiledi. Ayrıca bir kişinin ona bakarsa ölebileceğini de uğursuzca telkin ediyordu.
"Gerçi, Küçük Bayan Conan'ın işlerime burnunu sokmasını beklemezdim. O sinir bozunu müdürün işi olmalı bu… Ama bu senaryo için olan planlarımda o kız yok, ne yapacağım ben? Yani onun bunlara dahil olması ilgi çekici ama ben o kadar uğraştıktan sonra ayak bağı olm - Hey, beklebeklebeklebekle?" (conan ve kindaichi, dedektif karakterlerdir.)
Öne doğru düşecekmiş gibi aniden durdu, önündeki sıra ve sandalye yığınına baktı. Onu gördüğü an, yüzünde belirmiş olan acımasız gülümseme kayboldu.
"...Ceset yok." dedi. "Yine mi..? Bu gerçekten keder verici… Tüm hayallerim paramparça olmuş gibi keder verici..."
Yine de yüzünde bir gülümseme vardı.
Ayağının yanında yerde duran sandalyeyi gülümseyerek tekmeledi. Çok güçlü bir tekme gibi görünmedi ama sandalye birkaç metre boyunca uçtu, bir sokak lambasına çarptı ve pinpon topu gibi havaya fırladı.
Sonra çarpmanın sesinin yankıları yok olduğunda -
- Junko Enoshima'nın silüeti çoktan gitmiş, bir gölge gibi kaybolmuştu.
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
