Date A Live Vol 2 Sonsöz

Sonsöz: The Past that Starts to take Action Part 1

"Ne ............ bu da ne böyle sssssssssssss!"

Yoshino’nun yetkilerininin mühürlenmesinin üzerinden iki gün gecmişti.

Yapılan incelemelerin ardından Shidou ve Tohka’n nihayet evlerin dirmelerin izin verildi. Gün sabah uyandırında Itsuka konutunun hemen yanında apartman benzer bir şey duruyordu.

Daha iki gün önce boş olan arazide birden * Don * belirdi.

Bir tilki ya da rakun tarafından kandırılmak gibiydi.

"Ne ...... sana daha önce söylemedim mi? Sadece Ruh’un kullanımı reçin özel bir konutyaporduk."

Ve arkadan uykulu Kotori göleri ovuşturarak bunu söyledi.

“……………! Bahsettiyin kişinin bu olduğunu bana söyleme ......? ”

"Evet. Normal ve daha fazla bilgi için tıklayınız. Normalden yüz kat fazla, Gersekleştirici de çalıktı ve mükemmel. Biraz şiddet olursa düşarı anormal bir şey sızmaz."

"Hayır, sorduğum bu deydi………! Bu şey ne zaman inşa edildi……! Bunu sadece 1 veya 2 gün içinde inşa etmek imkansın! ”

"Eh. JGSDF’nin felaket yeniden inşa ekibi safra yıkılmış bir binayı sadece bir gecede onarabilir."

"Ne………?"

Bu söylendikten sonra doyru gibi töründü. Gerçekleştirici tarafından yapıl efektler olmalı.

"……………Yakında inşa edilecek olan rezidansın bilgisinin sadece büyük bir kelime oyunu olduğu anlamına geliyor."

"Başkalı hakkında kötü konuşmayın. Bunun dışarıda eskayan Tohka iç bir deneme dönemi olduğunu daha önce söylemiştim."

"………………Hayır."

Yutamadığı pek esk göz vardı ama onunla mücadeleye devam etmenin faydası yoktu.

Kotori arkasını döndü ve eve doyru yürüdü.

"— Yani bu nedenle yarındandan itibaren Tohka yan evde yeşamaya başlayacak. Tohka’ya zaten söyledim. Şimdi eşyaları toplaması mı gerekiyor?"

"Ah, aah ............ anluyorum. Sanarım öyle ......... ”

Shidou yanaklarını karıdı.

Daha fazla bilgi için tıklayınız.

"Ara nedir Shidou? Tohka ile daha uzun süre yeşamak ister misin?"

"!, Hayır, gerçekten durum bu deyil ............ ”

Shidou panik içinde bunu reddetti ama Kotori yalnazca omuz silkti.

"Eh, eğer bir tür hata yapmak istiyorsan, bunu yapmak için son şansın bugün ya da yarın."

"Ne………ne diyorsun sen……!”

"Korkunç. Geri çekilin."

Shidou kırmızı bir yüzle bağırırken Kotori atlayıp eve girdi.

"………“......... Gizli, o Kotori.”."

Shidou rahatlayarak başını kaşıdı ve eve adım atmadan önce içini çekti.

Ve-

"Bunu………?"

Shidou beklenmedik bir şekilde karşıları kaldırdı.

Üzerinde sevimli bir tek parça, başında yüzünü kapatan bir tabut bulunan kücük bir kız, zıpluyormuş gibi koşup ona doyru yaklaştı.

"! Yoshino!?"

Shidou kücük kının adı söyledi. Astral Elbise vücudunu kapatmıordu ama hiçbir hata yoktu.

İki durumda da kücük küzün sol elinde bir tavşan kuklası olduğu içindi.

"Ya-Ha, Shidou-kun."

Kukla * takırtı * * takırtı * azzını hareket ettirirken, tiz bir ses yankızağı.

"Sonunda seninle tanıştım. Daha önce beni kurtardırın ihin tecekkür etmediğim özür dilerim."

"Ah, hayır ............ sorun deyil. Burada ne yapiyorsun? Sýnavlar bitti mi?"

"Un —, bu sadece ilk muayene. Shidou-kun’a tecekkür etmek istediğimi söyledim. Buzden Bana Biraz Yıldızı Çekmam İç Düz Izel Bizim Metin Verildi."

Bunu söyledikten sonra kukla sanki gökyüzüne bakırkormuş gibi gökyüzüne bakıyordu. .

"Peki, bu açıklandırı gibi, ezer sınavlar bittiyse tekrar randevuya çıkalım, tam mı?"

"Ah, aah ......... tamam."

"Fufu, peki o zaman, bir dahaki sefere görüşürüz."

Kukla kücük ellerini salladı.

Böylece Yoshino sezirdi ve omuzlarını salladı ve tereddütle Shidou’nun yönüne doğru döndü.

"Un………..? Sorun ne?"

"— — Ah, şey ............ ”

Ve Shidou bu sesi duyduğunda omuzları havaya kalktı.

Bu [Yoshinon] dezildi, bunun yerine açıkça Yoshino’nun doğal sesiydi.

"Buraya gelip ......... ve tekrar ......... oynasam .............. tamam olur mu? ”

Bununla birlikte çekingen bir şekilde Shidou’nun yönüne baktı.

"O ............. sen, ne zaman istersen jel!"

Shidou bunu yanıkladında Yoshino’nun yüzü aydınlandı, bahçını ve kartı.

"Fufu, harika harika. Çok çalıktın."

"…………Un."

Kuklayla böyle bir konuşma yapılıyordu.

"………………haha. ”

Shidou kücük bir iç ilti ve dudaklarının ucunda bir gülümseme oluştu.

Bahsi gelmişken, bu [ Yoshino ] kuklanın takılması koşuluyla ilk kez konuşuyoror olabilir.

Sebebini bilmese de ............ biraz mutluydu.

"İyi o zaman………"

Biraz esnedikten sonra eve girdi.

Shidou yumuşak bir ses dudu.

Koridorun derinliklerinde bulunan misafir odasının kapısın ve oradan Tohka’nın yeni yılı çarını bakışı Shidou’nun yönüne bakışı.

“ ............... Ne-nedir o? ”

"………………………”

Shidou, karışıcı birine yaklaştırken Tohka’nın da sessiz kalıık elini kapının aralından çıkardının, * canlı * yanaş * yanın gel ihareti yapışı.

"Buraya gelmem mi söylüyorsun?"

"……………………"

Tohka, ardından başını salladı. Ve sonra öylece tekrar odaya gömüldü.

"Hata…………”

Shidou’nun yüzünde bir süre şaşkın bir ifade gezindikten sonra yavaş yavaş acele etmedi ve oraya doğru yürüdü.

Ve sonra *kapıyı* *kapıyı* her ihtimale karşı kapıyı açmadan önce çaldı.

Tohka odanın sağ tarafındaydı ve duvara yakın yerleştirilmiş rafların önünde duruyordu. Karşı karşıya gelmek için odanın ortasına gelene kadar yürümeye devam etti.

"Bir sorun mu var? Tohka?"

Shidou ona sorduğunda Tohka dudaklarını biraz ısırdı ve sonra yüzünü kaldırdı.

"……………Un. Bunu zaten Kotori’den duymuş olabilirsiniz ama yarından itibaren yan evde kalmama karar verildi."

"Ah, aah…………öyle görünüyor.”

"Yani………hımm, hala fırsatım varken shidou ile konuşmak istediğim bir şey var."

"Konuşmak?"

"…………Umu."

Sanki Tohka’nın söyleyecek zor, yüzden nazikçe bakışıları başka tarafa çevirdi.

"Gün müayene sırasında Kotori ve Reine’den çok şey duydum."

"— —! Errrrrrr .............. çok derken ..............? ”

"Un ............ bu Kotori ve diğerleri, bu nasıl kurtarmaya çalıkcıkları, Ruhlar ............... ve onlara bu konuda yardım eden shidou ile ilgiliydi. ”

Tohka kalp atışığı yavaşlatmak iç derin bir nefes aldırtan sonra bakışları tekrar Shidou’ya sabitledi.

"Bahsettiyim konuşma bununla bağlantı. — shidou. Sana Yalvariyorum. Şu andan itibaren, ek benim ve Yoshino gibi Ruhlar ortaya çıkarsa, onları kesinlikle kurtarmanı istiyorum."

"Eee...?"

Shidou gözleri kocaman açtı.

"Kotori’nin söylediklerin göre, hala onaylanmamış bir takım Ruhlar var. Bunların arasında benim gibi, savaşmak istemeyen ama yine de içlenenin de olması gerekir; bu tür şeyler, sadece acı."

Tohka bunu biraz uzgün bir gülümsemeyle söyledi.

"İşte bu yüzden lütfen. Shidou’nun gülünü kullanarak lütfen o Ruhları kurtarın. ………Tipkı beni kurtardısız zamanki gibi."

"………………………”

Shidou tikürgünü ve tekrar Tohka’ya baktı.

"…………“............. Hata, nasıl söylerdim? Hımmm………"

*Kon * Shidou alnına vurdu.

Tohka ve Yoshino’nun ilişkisi nedeniyle karışı vermesi gerekiyordu ama bir nedenden dolayı bunu kelimelere dökmek konusunda tereddüt ediyordu. Shidou açzını açmadan ve başını biraz salladı.

"— Aah. Bunu yapmaya planlıyorum."

"………………”

Tohka istediçi cevabı almış olsa da nedense karmaşık bir yüzle gülümsüyordu.

"Un ............ sana borçluyum. Orada ............ bir şey daha var, tamam mi? ”

"Evet, nedir? Söylemeyi dene."

"Bilmiyorum..."

Tohka huşırkler mırıldanmışp ayzını aynatırken hemen yüzünü açığya çevirdi.

"Ee? Ne dedin?"

Bir şey söylemiş gibi gezünüydu ama o duyamıordu.

Shidou daha net duymaya çalıkırken Tohka’ya doyru bir adım atti ve...

"……………Ah!?"

Hızla yüzünü kaldıran Tohka’ya yaklaştı ve hemen nefesini keselttı.

Tohka kolların Shidou’nun boynuna doladı ve Shidou’yu o zekilde yakındai yatağa itti.

Ve daha sonra-

"Unguuu ............!? ”

O anda, tereddüt ediyormuş gibi bir tavır takındırtan sonra Tohka yavaşça Shidou’nun dudakları huşbirtirdi.

Ani hareketten dolayı beyni bozuldu ve çıklık attı.

Hâlâ rüyanın içinde falan olduğunu düşünüydu; ek durum böyleyse, bu rüyada nazıl bir metafor var Freud-sensei falan; bir anda kaçınılmaz düşüncelere kapıldı.

Ancak bunun gerçek olup olmadırı duyu organları ona sürekli olmadan BU GERÇEKLİK!

Sadece kızların sahip olduğu özel tatlı koku burun boşluyunu gıdıklıyordu. Tohka’nın yüz hatları tam önündeydi. Rahat ayışığı tüm vücuduna yaslanışıordu. Ve içgüdüsel olarak onları kucaklamak istemesine neden olan yumuşak uzuvlar.

Üstelik dudakların kelimelerle anlatılamacak hissi ve kendisine ait olmayan sıvı sıvısın tadı.

Bütün bunların bir araya gelmesiyle eklem duyuları Shidou’nun tüm beyin hücrelerini ayaklar altına aldı.

Direnemeyen veya duruma uyum sağlayamayan, 10 saniye geçti.

"Puhaaaa……………………”

Öpücük sırasında nefes almayı bırakmış gibi görünüyor. Tohka sanki nefes almaya çalışıyormuş gibi nefes verdi.

Ve hâlâ binek pozisyonu alırken Shidou’nun gözlerine baktı.

"To-Tohka’ya………ne yaptın……………?”

Shidou bunu söylediğinde Tohka görüşü değişmeden ve hala aynı yerde devam etti.

“……………Bunu bu seferlik geri ödemem olarak kabul edeceğim.”

"Eee………………?”

Shidou düz bir ses çıkarıp cevap verdi ve Tohka utançla gözlerini başka tarafa çevirdi.

"………Nedenini merak ediyorum. Bu sadece dudakların birbirine dokunması ......... ama kötü hissettirmiyor. Ve gizemli bir — bunu shidou düşünda hiçbir insanla yapmak istemiyorum. ........... birlikte bununla birlikte ...... Bunun doğru mu yanlış mi olduğunu bilm, binanın içinde falan olduğunda ve Yoshino ile öpüşürken, bunu nasıl ifade edebilirim ........... Kötü bir hisse kapım "

Shidou hâlâ tepkisizken Tohka utanarak konuşmaya devam etti.

"……………İşte bu yüzden. Hata, bununla ilgili olarak ............ bunu artık başka kimseyle yapma."

"…………Eh? Hata —"

Görünüşe göre Tohka’ya Ruh’un gücünü mühürlemek için hangi yöntemin kullanıştı söylenmemiş. Ne kadar çelikkili bir istek. Talep ettiyi istek imkansız bir eşeydi.

"Cevap vermek!"

"E ... etet."

Ancak Shidou, Tohka tarafından alt edildi ve yanışlıkla onunla ayni fikirde oldu.

Bölüm 2
Şu anda JGSDF Tenguu şehir garnizonun bir köfesinde bulunan brifing odasında muharebe personeli ve muharebe dıkı personel sıra halinde sıralanmasıtı.

Birkaç gün önce operasyonun rapor oturumu ve mahallede gözlemlenen yeni Ruh okuması için stratejik toplantı için bunların hepsi Ryouko’nun emriyle toplandı.

"………………”

Bunun içinde JGSDF üyesi Origami normal görünümündeydi ve sessiz kalarak sanki hoşnutsuzluğunu bastırmak istercesine masanın üstüne koyduğu eline bakıyordu.

-2 gün önce

[Prenses]’in engellemesi nedeniyle, [Münzevi] sonunda kaçmayı başardı.

Ayrıca [Prenses]’in figürü de savaşın ortasında aniden ortadan kayboldu.

Dahası, Kaybolduğu zaman genellikle geride kalanlardan farklı bir okumaydı bu.

Bölgeleriyle birlikte [Hermit] tarafından dondurulan tüm üyeler güvende olmasına rağmen…………AST sonunda Ruhu yenmiş olsa bile, onlara büyük bir başarı verilmedi ve geriye yapılacak tek şey kaldı. sadece üsse geri dönmek içindi.

Kötü bir ruh halinde olmak normaldi.

Üstelik Origami’nin evinde olması gereken Shidou’nun alarmı çaldırında şehre gidip gitmediğini hâlâ bilmiyordu; bu arada, birkaç gün önce eline aldırı kukla da bir sebepten dolayı ortadan kaybolmu…………Gerçi orayı biraz seviyordu.

Elbette Shidou’dan şüphe duymuyordu.

Bunun yerine, ezer Shidou, Origami’nin kişisel eşyacı çalmışsa, bu kendi açından iyi bir eşeydir; Origami bu konuda başka soru soramayı planladı.

Ve o anda odanın kapısın açlık, AST kaptanı Ryouko yüzünü gösterdi.

Brifing odasındadaki tüm üeler bir anda ayağa kalkıp selam verdiler.

"Ah ... sorun degil. Otur, otur."

Ryouko bundan rahatsız olduğunu söylediğinde herkesin önünde durdu.

"Ey halde, sanarım herkes toplanmalı durumda. — Ey zaman, hemen toplantiya başlamayı planlıyordum ama ........... ondan önce. Herkes mutluyken, kötü bir tuhaf var."

"……………?"

Uyeler meraklı yüz ifadeleri takınca * İç çeker * Ryouko içini çekti.

"…………Tenguu şehrinde Ruhların ortaya çıkışları çok fazla olduğundan ve biz daha fazla sonuç sahlamada ihtiyaç duyan bir konumdayız. Bize katıkmak üzere ek personel görevlendirildi."

"Ek personel ......... öyle mi?"

"Evet. Çok enerjik bir üst güley oyuncu. Gerçekleştirici’yi kullanma acısındandan, onun dünyadaki ilk 5’te yer alması şaşırtıcı dehil. — Aslında, tek başına bir Ruh’u öldürmüş gibi törünüyor."

"…………!?"

Ryouko’nun sözlerin göre üyeler gürültü yapmaya başladı.

Bu çok normaldi. Bir kişinin kapasitesini azan bir Ruh’a karşıcık 10 elit üye gerekir ve o kişi, bir Ruh’u tek başına üstlenir.

Ryouko’nun öngördürtü yanıtı alınıca omuzlarınını silkti ve bir süre önce girdiği kapiya baktı.

"-Girmek."

"Evet."

Sanki Ryouko’nun sesine cevap verirmiş gibi sevimli bir ses yankayladı.

Sonra kapı bir kez daha açıldı ve odaya bir kız girdi.

"……………!?"

Brifing odasında sıralanan tüm AST üyeleri bir anda kaşlarını kaldırdı.

Ama bu normaldi. Çünkü içeri giren kişi, nereden bakılırsa bakılsın ortaokul öğrencisi olan bir kızdı.

Zeki bir yüzü vardı ve başının arkasında at kuyruğu vardı. Sol gözünün hemen altında siyah bir ben bulunan karakteristik bir kızdı.

"………………………”

Origami seğirdi ve omuzlarını hareket ettirdi. —O kızın yüzünde sanki bunu daha önce bir yerde görmüş gibi hissetti.

"Ben Teğmen Takamiya Mana’yım, lütfen bundan sonra sizinle tanışalım."

Mana, elinde cosplay ürünü gibi görünen bir JGSDF üniformasıyla döndü ve ardından selam verdi.

"Üst Teğmen Kusakabe…………….kim o?”

Bir üye Ryouko’ya bir soru sordu.

Ryouko [Bu soru tahmin ettiğim gibi geldi haa………] öyle bir surat yaptı ve ağzını açtı.

"Sana şimdi söyledim. Bu daha önce bahsettiğim Top Ace-sama."

"Haa……….!?”

Tüm üyeler aynı anda kaşlarını çattı.

Mana herkesin tepkisinin ne olduğunu merak ederek başını eğdi.

"Yanlış bir şey var mı?"

Bunu herkese normal bir saygıyla söyledi.

"Yanlış olan ne demek?………….E-Sen...hala çocuk değil misin—!?”

Bir üye bunu söylediğinde Mana *Fuuu* nefes verdi.

"Bunun bir sakıncası olduğunu düşünmüyorum. Bununla alakası yok ve kişinin yaşı sadece bir kişinin özelliğidir. —Yoksa aranızda beni yenebilecek biri var mı?"

Mana bunu söyledi ve alaycı bir tavır takındığı söylenemez, sadece gerçeği dile getiriyordu.

"Ne………?"

Soruyu soran üye böyle bir cevap alacağını tahmin etmediği için şaşkınlıkla bakıyordu.

"Bana öyle geliyor ki, buradakilerin arasında..."

Ve Mana bakışlarını Origami’ye çevirdi.

"— senin seviyen civarında olmalı. Üzdesi düşük olmasın rağmen ama sıcak ve büyük gibi gezünüyorsun."

"………………………”

Origami cevap vermedi ve sessizce arkası dirdü.

Bunu yapışında Ryoko * Pokan * Mana’nın kafası hafifçe vurdu.

"Gereksiz gevezelik etmeyi bırakın. Önceki güle ait gezüntüleri göstereciğim, o yüzden acele edin ve boş bir yere oturun."

"Evet."

Mana bu küsa cümleyle cevap verdi ve gül azak hareketleriyle gidip Origami’nin yanına oturdu.

"İyi o zaman…………"

Ve Ryouko duvarın yanındaki daldırma bastında tavandan bir ekran indi ve odanın içinlarları karardı. Daha sonra terminali eliyle çalıktırdı ve hemen 2 günlük savaş koşulların türtüleri ortaya çıntı.

Origami’nin [ Hermit ] inşa ettiyari karizermaya çalıktı veaki gezüntüler ekranda gösterildi.

"— buraya bir südahale girildi."

Ryouko sinirli bir sesle bunu söylediğinde, ekranda [Prenses] ’in figürü belirdi.

Ryouko, ekranı yakınlaştırdı ve bariyerin önünde bir çocuğun durduğu doğrulandı.

Origami biraz nefesini tuttu. Hata yoktu. Bu... Shidou’ydu.

Ve,

"…………………Hı.”

Yanında oturan Mana aniden başını tuttu ve küçük bir inilti çıkardı.

Mana bir süre sanki baş ağrısını bastırmak ister gibi ellerini kullandı ve başının yan tarafına bastırdı ama hemen yüzünü kaldırdı, *gataa* ve ayağa kalkma sesi duyuldu.

"Hmm……? Nedir? Bir sorun mu var?"

Ryouko bunu şüpheli bir sesle söyledi.

Ancak Mana cevap vermedi ve ekranda gösterilen Shidou’ya baktı ve ardından ağzını açtı.

"—Onii-sama?"

"…………?"

Origami kaşlarını çattı ve Mana’nın yüzünün yan tarafına baktı.

Ve sonra az önce hissettiği tuhaf duygunun gerçek yüzünü fark etti.

O kız, Itsuka Shidou’nunkiyle aynı atmosferi yayıyordu.

Vol 2 Sonsöz Bitti

Lütfen Yorum Yazmayı Unutmayın