Warlord’da birçok kale vardı. Bunlar arasında, çaylakların başladığı kaleler, yüksek oyuncu yoğunluğunu taşıyabilmek için nispeten daha büyüktü.
 
Ancak içerilerinde de oyuncuların toplandığı belirli birkaç nokta vardı. BEK şubesi, Meslek Kulesi ve ekipman atolyesi. Çoğu oyuncu bu üç noktanın etrafındaydı.
 
Bu üçünden Ekipman Atölyesi en farklısıydı.
 
‘Bu salakların neden kumarhanelerde şansını denemek yerine buraya geldiklerini anlayamıyorum.’
 
Diğer iki yerde ki oyuncular normal oyuncularsa, Ekipman Atölyesi etrafında dolaşan oyuncular oyun bağımlıları olarak görülebilirdi. Hyrkan, Ekipman Atölyesi’nin ortamına çokta meraklı değildi. Hayatını kumar oynayarak bok eden diğer insanları gördüğünde, kendini onların yerine koyabiliyordu.
 
“Tsk.”
 
Kalbinde bir acı hisseden Hyrkan Ekipman Atölyesi’ne girdi.
 
Ekipman Atöylyesinin içi slot makinesi dolu Kumarhanelere benziyordu. Küçük çocukların büyüklüğündeki küpler yan yana dizilmişti. Oyuncular önlerinde dururken, malzeme ya da mücevher ekliyor, sonrasında onları titizlikle sallıyordu. Birçoğu, bu küpleri sallamaya devam ederken ruhlarını kaybetmiş gibiydi. Bu oyuncular Normal derecedeki ekipmanları üretirken bir Nadir ya da Eşsiz dereceli ekipmanın düşmesini ümit edenlerdi. Diğerlerinin önü hâlâ açık olmasına rağmen önünde uzunca bir kuyruk olan bir küp bile vardı.
 
‘Orada birisi daha önce, eşsiz derecebir ekipman düşürmüş gibi görünüyor.’
 
ÇN: Dropçu baba türbesi.
 
Bu oyuncular zengin olma umuduyla en ufak miktarda para için bile bahse girenlerdi. Oyuncudan çok kumarbazlara benziyorlardı.
 
Hyrkan onlara bakış bile atmadı. Aklında arkadaşların kafasını yaşamak gibi bir fikri yoktu. Bir süre etrafta dolaştıktan sonra, boş bir küpün önüne oturdu.
 
İlk önce küpün içine 1 altın koydu. Sonrasında, küpün siyah yüzlerinden biri bir dokunmatik ekrana dönüştü. Hyrkan, dokunmatik ekranı kullanarak, bir işçilik mücevheri olan Yozlaşmış Olanın Özü’nü, Yozlaşmış Kurt Adam’ın Kemikleri ve derisini seçti. Bunlar elbette Yozlaşmış Kurt Adam’ı öldürerek elde ettiği işçilik materyallerdi. Ekran daha sonra bu materyallerden üretebileceği öğelerin bir listesini göstermişti.
 
Tüm süreç oldukça uzun ve sıkıcıydı. Aynı zamanda, oyuncuların geçmesi gereken bir süreçti. Materyallerii bulmak, materyalleri küpe koymak, sonra da küpü sallamak. Bu üç adım, ekipmanların üretim süreciydi. Birisinin şansını üç ya da dört ekipman için test etmesi eğlenceli olsa da, yüzlercesini yaparken nasıl hissedeceğini bir hayal edin En azını söylemek gerekirse zihinsel olarak yorucuydu ve Hyrkan bir zamanlar bu işi yapmıştı.
 
Geçmişe dönmeden önce, Warlord ile ilgili bir stüdyoda yarı zamanlı çalıştığı zamanlardı.
 
‘Delirmek üzereydim.’
 
En kötüsü, yüzlerce Normal derece ekipmandan sonra, sonunda bir Nadir dereceyi aldığınızda, onu başkasına vermeniz gerektiğiydi. Kayıp hissi ancak hayal edilebilirdi. Yine de, Hyrkan’ın Warlord’la tanışması bu yarı zamanlı iş sayesinde olmuştu. Onsuz, Hyrkan asla WarLord’a başlayamazdı.
Işıltılı anıları bir kenara bırakan Hyrkan, önündeki ekrana odaklandı.
 
‘Hımm.’
 
Listedeki ekipmanları tek tek inceledi.
 
Dikkatini çeken tek şey …
 
‘Mm? Bir kolye yapabilir miyim ki?’
 
Bir kolye. Nadir dereceli bir kolye yapabilirdi. Beklediğinden daha iyiydi.
 
‘Gerçekten çok ballıyım.’
 
Oyuncular üç çeşit eşya kullanabilirdi. Zırh, silah ve aksesuar. Bunlardan aksesuar elde etmesi en zor olanıydı. Oyuncular genellikle kendi aksesuarlarını alabilmek için neredeyse seviye 30’’a kadar beklemek zorundaydı. Hazırlama materyalleri çok nadirdi.
 
Dolayısıyla, Hyrkan’ın yapabileceği pek bir şey yoktu. Hızla 3 Yozlaşmış Kurt Adam Kemik sikkesini ve 2 Yozlaşmış Kurt Adam Derisi sikkesini küpe attı. Sonra küpü açtı ve işçilik mücevherini koydu. Sonunda, dokunmatik ekrandan kolyeyi seçti ve küpü sallamaya başladı. Yaklaşık 20 saniye sonra, sallamaktan sinirleri bozulmaya başladığı sırada…
 

[Bir ekipman elde ettin.]

 
Bir uyarı sesi duyuldu.
 
Hyrkan mutlu olmak yerine, hafifçe sinirlenmişti.
 
‘WarLordda her şey iyi hoştu, ama sizi en garip yerlerde rahatsız edebiliyordu.’
 
Ayar olmuş bir yüz ifadesi olan Hyrkan’ın küpü açar açmaz, yüzü sertleşti.
 
“Ne?”
 
★★★
 

[Yozlaşmış Yargıcı Kolyesi]
* Ana Özellikler
– Eşsiz
– Seviyeyle orantılı olarak sınıfa özgü istatistikleri artırır
– Tüm istatistikler +18
– Gerekli seviye: Yok
– Zorunlu Durum: Unvan ‘Yozlaşmış Yargıcı’
* Alt özellikler
– Henüz bir yetenek bonusu seçmediniz.
– Bu eşya zanaatçıya bağlıdır.
*Açıklama
– Bu ürün, Kullanıcının Gücünü Yozlaşmış Olan’ın gücüyle arttırmak için hazırlanmıştır.

 
Hologram penceresinden ekipman özelliklerine bakan Hyrkan derin bir nefes aldı. Şu anda, aklında sadece bir cümle vardı.
 
‘Yeeehh beybi!’
 
Cümle her an boğazından fırlamaya hazırdı. Engin tecrübesine rağmen, Hyrkan bile bu durumda zafer dansı yapmamak için kendini zor tutuyordu. Sadece şaşırmamıştı; O büyülenmişti.
 
“Sadece bir Eşsiz derece bile değil; bu bir Bağlı Eşsiz! ‘
 
Bağlı Eşsiz!
 
Sadece ana senaryo görevi süresince elde edilebilecek ekipmanlardı.
 
Bu öğelerin normal, nadir ve eşsiz öğelere göre daha iyi özellikleri vardı. Ancak bunlar takas edilemez veya düşürülemezdi. Bu nedenle, oyuncular işçilik malzemelerini takas ederdi, ancak bunlar bile çok nadirdi. Onların fiyatı bir yana satıcısını bulmak asıl meseleydi.
 
ÇN: Ölünce düşmemesini kastediyor
 
Ama şimdi Hyrkan bala götede olsa bir Bağlı Eşsiz ekipman kazanmıştı!
 
‘Hiçbir şey düşünemiyorum. Ayy bana bir şeyler oluyor!’
 
Geçmişe dönmeden önce uzun süre oyun oynamasına rağmen, hiç bu kadar şanslı olmamıştı.
 
Tabii ki, eğer ekipmanı takas edilebilseydi, daha şanslı hissederdi. Zengin bir adam bulsa, borcunu ödeyecek kadar para kazanabilirdi.
 
Ancak Hyrkan çokta hayal kırıklığına uğramadı.
 
‘Aldığım piyangoların hiçbirinden 3 amorti bile yapamadım, şimdi bütün bunların tazminatını alıyormuş gibiyim!’
 
Elindekilerden çok memnundu. Dahada fazla şanslı olsaydı kesinlikle endişelenmeye başlardı.
 
Sakinliğini yeniden kazandıktan sonra, hemen bonus beceri seçenek ekranına geçti. Bonus yetenek seçeneği 20 ve daha düşük seviyeler içindi. Hyrkan, üzerinde 10 veya daha fazla büyünün göründüğü ekrandan kara büyü kategorisini seçti. Bunlardan Hyrkan’ın dikkatini çeken ilk şey, İskelet köle ile ilgili seçenekti.
 

[ İskelet Köle, çağrılabilecek iskelet sayısı +1 ]
Hyrkan hiç tereddüt etmedi.

 
‘Görünüşe göre, Warlord bile onu ele geçirmem için sabırsızlanıyor.’
 
★★★
 
“Benim güzellerrrriiimm abiniz sizi almaya geliyooorrr.” ~ ♪.
 
ÇN: Bu kısım hayal gücünüze kalmış, sanırım yerel bir şarkı mırıldanıyor
 
Warlord’un büyücülerinin simgesi olan gri bir şapka. Yeşil kertenkele derisinden yapılmış eldivenler. Sıkı deri pantolon ve çizmeler. Son olarakta, bir bebeğin yumruğunun büyüklüğünde mor bir mücheri olan garip bir kolye.
 
Bu saçma kıyafet karmaşasını giyen kişi, tabi ki Hyrkan’dan başkası değildi.
 
İnsanlara para verseniz giymeyecekleri kıyafetlerdi. İzlemesi bile insanları utandırmak için yeterliydi.
 
ÇN: Cringe olamak…
 
Buna rağmen, Hyrkan mutlu bir şekilde şarkı söylüyordu ki bunu da iyi yapamıyordu. Bangtz Kalesi’ne doğru giderken eski bir okul şarkısına ritim tutarak dans ediyordu.
O sırada.
 
Hyrkan duraksadı.
 
“Elma dersem çık, armut dersem çıkma…”
 
Tabii ki, canavarların böyle basit bir şekilde ortaya çıkmasına imkan yoktu.
 
“… Elma.” 
 
Ama gerçekten işe yaramıştı.
 
Bir canavar Hyrkan’a doğru koşuyordu. Kahverengi ve yeşil desenli kürkü olan büyük bir ayıydı. Bir orman ayısı.
 
Seviye 25 zor canavarlardan biriydi. Yüksek savunması ve gücüne rağmen para kazandıran tek bir materyal bile düşürmezlerdi. Ayrıca, verdiği TP (tecrübe puanı) nispeten seviyesine göre düşüktü. Bu nedenle, çoğu WarLord oyuncusu seçim yapabilse bunlarla ilgilenmemeyi tercih ederdi.
 
Her zamanki Hyrkan olsaydı, Orman Ayısını görünce dilini şaklatırdı, kötü şansına küfrederdi.
 
Ancak mevcut Hyrkan normalden biraz farklıydı.
 
O normal değildi.
 
Sadece zihinsel durumu ile ilgili değildi…
 
‘Sonunda geldin.’
 
Ama aynı zamanda şu anki savaş gücüyle de ilgiliydi.
 
‘Sen kaşındın ayı kardeş, abartırsam beni suçlama.’
 
Bir göz açıp kapayıncaya kadar, inanılmaz bir ivme kazanmıştı. Sadece bir Nadir ekipman çıkması gereken küpten Eşsiz bir ekipman elde etmekle kalmadı, aynı zamanda Nadir ekipmanları da düşük bir fiyata satın almıştı. Bu eşyalar elbette yeşil deri eldivenlerdi. Tüm manzara neden bu kadar ucuz olduklarını göstermeye yetiyordu. Normalde birinin giymek için para vereceği şeyler değildi.
 
Ancak,önceden zaten deri pantolonla karizmayı çizdirdiğinden, Hyrkan’ın onları giymekle hiçbir sorunu yoktu.
 
Geliştirmeleri burada bitmiyordu.
 
Orman Ayısının yavaşça ona doğru yürümesini izleyen Hyrkan, elini üç İskelet Parçasının olduğu torbasına soktu.
 
‘Her biri 150 dolar.’
 
3 yeni İskelet savaşçısı üretmek için yeni materyaller satın almıştı. Bunlar için neredeyse 500 dolar harcamıştı. Dürüst olmak gerekirse, Hyrkan bir şeyi bilmek istiyordu.
 
İskelet savaşçılarının savaş Al’si paylaşılıyordu. Başka bir deyişle, yeni İskelet Savaşçılarını eğitmesine gerek yoktu.
 
Peki, bu üç İskelet Savaşçısı ne kadar yetenekli olabilirdi?
 
Ya Hyrkan kendi becerilerinide denkleme eklediyse?
 
Hyrkan bunu garanti edebilirdi.
 
Tarihin en güçlüsüydü!
 
Hyrkan sayısız uzman ve sıralama oyuncusuyla karşı karşıya kalmıştı ve şu anda WarLordu dünyadaki herkesten daha iyi tanıyordu. Hatta gelecekte sahip olacağı gücü kendisi bile kestiremiyordu.
 
Bu gücün Hyrkan’ın elinde olduğunu bilen, herhangi bir oyuncu titreyecekti. Ayrıca Hyrkan’ın pişmiş kelle gibi sırıtmadan duramamasının nedeni de buydu.
 
Ne yazık ki, Hyrkan sonsuza dek sırıtmaya devam edemeyeceğini biliyordu. Yüzündeki ifadeyi zorla silmiş ve İskelet parçalarını yere atmıştı. Bir timsaha benzer kafatasları olan hantal iskeletler ortaya çıktı. İskelet Savaşçıları sağ ellerinde tuttukları keskin kısa kılıçlar kullanıyordu ve kemiklerden oluşan kalkanları vardı.
 
Yapımında kertenekele adamları ana materyal olarak kullandığı İskelet Savaşçıları, Orman Ayısı’nı görünce saldırganlıklarını gizlemedi.
 
Düşman sayısının arttığını gören, Orman Ayısı gezinmeyi bıraktı ve Hyrkan’a doğru hücum etmeye başladı. Gelişmeleri takip eden Hyrkan yavaşça hahoe maskesini taktı.
 
Sonra saatini ağzına yaklaştırarak konuştu.
 
“Kaydı Başlat.”
 

Bu dövüşün başladığının işaretiydi.