[Hyrkan] – Seviye: 20
– Sınıf: Kara Büyücü
– Unvanlar: 5
– İstatistikler: Güç (116) / Dayanıklılık (28) / Zekâ (70) / Büyü Gücü (71)

 



Çamur Trolünün ölümü ile birlikte Hyrkan bir seviye atladın mesajı almıştı. Kayıt özelliğini kapattıktan sonra saatini kullanarak istatistiklerini hızlı bir şekilde kontrol etti. Rakamları öncekinden daha zengin görmekten mutlu hissetmiş olmasına rağmen, yüzü öyle göstermiyordu.

Hyrkan istatistiklerine pek fazla bakmadı. Kısa süre sonra kapattı ve savaşmayı yeni bitirmiş olan İskelet Savaşçılarına doğru döndü. İskelet Savaşçıları etrafta dolaşıyor, dövüş sırasında yerlere düşen vücut parçalarını toplayıp, vücutlarına yerleştiriyorlardı. Hyrkan parmağını kendine doğru işaret ederek “BURAYA GELİN!” demeye çalışıyordu. Bir tür jestti.

Ancak, İskelet Savaşçıları bu harekete hiçbir tepki vermedi. Hyrkan tekrar işaret etti, bu kez ayaklarının altındaki yere işaret ediyordu. İskelet Savaşçıları Hyrkan’a bakıyordu.

Sonunda, Hyrkan öfkeyle bağırdı.

“HEMEN BURAYA GELİN!, BENİ ORAYA GETİRTMEYİN! ”

Ancak o zaman İskelet Savaşçıları hızla Hyrkan’a yaklaştı. Toplandıkları anda, Hyrkan çömeldi ve toprağın üzerine beş tane nokta çizdi.

“Bu yeni öldürdüğümüz Çamur Trolü. Bunlar sen, sen, sen, ve buda sensin. ”

Ardından Hyrkan, noktaları referans olarak kullanarak bir çizgi çizmeye başladı.

“Buraya bak. Düşmana arkadan bu şekilde yaklaşırsanız, belli ki tepki verecek ve arkasını dönecek. Öyleyse sol ve sağ kanatlar ne yapmalı? Hımm? Düşman sağa dönerse, soldakiler saldırabilir; Düşman sola dönerse, sağdakiler saldırabilir. Bunu aklınızda bulundurun! ”

Hyrkan sürekli olarak askerlere stratejileri hakkında bilgi veren bir komutan gibi açıkladı.

Açıklama orada bitmedi. Hyrkan yerden sıçradı, sonra ellerini bir iskeletin kafasına doğru uzattı.

Whish!

İskelet Savaşçısı hızlı bir şekilde saldırıdan kaçtı. Hyrkan’ın eğitimi nedeniyle her zaman her türlü saldırıdan kaçınmaya hazırlardı.

Tabii ki, şimdi bu eğitimlerden biri değildi.

“Ah, atlattın mı? Pekâlâ, bu iyiydi. Ama kaçmak için neden erkenden atladın? Kanatların mı var? Havada yürüyebilir misin? Yapamazsın. Peki, neden atlıyorsun? Kurbağa filan mısın?”

Hyrkan’ın bütün bu sözlerine rağmen, İskelet Savaşçıları hala Hyrkan’a öküzün trene baktığı gibi bakıyordu.

Aslında, Hyrkan’ın şimdi yaptığı şey zaman kaybıydı. İskelet Savaşçıları böyle stratejileri anlayamazlardı. Savaş AI’leri, konuşarak değil, yalnızca savaşlarla deneyim kazanarak gelişebilirdi. Tabii, Hyrkan da bunu biliyordu.

Bunu yapmasının nedeni, kendi taktiklerini değerlendirmekti. Kendisine açıklıyordu. Neyin yanlış gittiği ve neyin işe yarayacağını. Onun bu şekilde yaptığı değerlendirmelerde aslında oldukça iyiydi. Bununla son dövüşünü çoktan derecelendirmişti.

‘Düzeltilecek çok şey var. 100 üzerinden 60 bile vermem. ‘


100 üzerinden 60.

Hyrkan’ın şimdiki dövüşüne verebileceği maksimum puan buydu.

Tabii ki, Hyrkan başarılarını bir kenara atmıyordu. Öz değerlendirmeleri, özdeğerlemdirmeler olarak bıraktı ve devam etti.

‘En azından, düşündüğümden 12 saat önce seviye 20’ye ulaştığım için kendime övgüde bulunabilirim.’

Öncelikli hedefi olan Seviye 20’ye ulaşmıştı. Artı, beklediğinden daha erken yapmıştı!

Sonuç almaya başlamıştı.

‘Bununla reklâm işi de halledildi.’

Hiç kimse sonuç veren birinden şüphe etmezdi.

En azından insanlar hala Hyrkan’ın yeteneğini göz önüne alıyor olacaklardı. Bu süreç boyunca, Hyrkan hızını kontrol etmeyi planlıyordu.

Seviye atlamaya odaklanmak önemli olsa da, Warlord’da alması gereken daha birçok hasat vardı.

‘Pekala, hadi Bangtz Kalesine gidelim.’

Şimdi onları toplama zamanı gelmişti.

★★★

Bangtz Kalesi’nin yüksek duvarları görüş alanına girdiğinde…

“Yuva Açık.”

Hyrkan ekipmanlarını değiştirdi.

Çirkin deri elbiseleri ve modası geçmiş büyücü şapkası, BEK’in varsayılan tipik kıyafetlerine dönüştü.

‘Ne bok yemeye bunu yapıyorsam…’

Gerçekte, insanlar sadece moda için ekipman yuvalarını nadiren değiştirirdi. Bunun tek istisnası lonca üniformalarıydı. İlk olarak, Yuva Değişikliğinin bir bekleme süresi vardı ve oyuncular sadece 3 tanesi ile sınırlandırılmıştı. Dolayısıyla, sadece moda için bir yuva harcamak fazlasıyla yararsızdı.

Ayrıca, Hyrkan moda ile ilgisi olmayan biriydi. ‘M’ ile başlayan o sözcüğe inanmıyordu.

Ancak, Hyrkan bile böyle bir kombini insanlarla dolu bir yerde giymeye cesaret edemezdi. Sadece deri pantolon olsaydı idare edebilirdi, ama muhtemelen hem deri elbiseleri hem de büyücü şapkasını kullanamazdı. Hyrkan bile bu kombinle kendini iğrenç buluyordu.

“Allahtan yüzümü kaplayan bir maskem var. Aksi halde… ıyyyy. ‘

Aslına bakarsak, kombini izlenme ve yorumların artmasına yardımcı olmuştu. Yorumcuların çoğu saçma kombini ile dalga geçse de, herhangi bir yorum yapılması onun için olumlu bir işaretti.

Hyrkan kıyafetlerini değiştirdikten sonra, Bangtz Kalesinin geniş ve açık kapısından geçti.

Kale kapısından geçtikten hemen sonra lonca temsilcileri tarafından çevrelendi.

“Hey, neden yalnız kalmak yerine bir loncaya katılmıyorsun? Size ekipman ve av desteği vaat ediyoruz. ”

“Bu kadar uzağa gidebilmene şaşırdım. Bir dahaki sefere o kadar şanslı olmayacaksın, öyleyse neden bizim loncaya katılmıyorsun? Böyle yalnız dolaşırsan öleceksin. ”

“Loncamıza girmek için para ödemen gerekiyor, ancak sana sağlayacağımız ekipmanlara değer. Bizim loncaya gel! ”

“Hayır, bizimkine gel!”

İnanılmaz derecede can sıkıcıydı. Hatta bir defa Hyrkan elini birinden kurtarırken, diğeri bileğini tuttu ve ondan loncaya girmesini istedi.

Çoğu oyuncu benzer bir muamele görmesine rağmen, Hyrkana karşı çok daha yoğundu.

Ne yani? Anlımda ‘Mal’ filan mı yazıyor? Bu neden hep benim başıma geliyor? ‘

Hyrkan böyle bir muameleye alışıktı, ama ona gıcık ötesi bir his veriyordu.

VR oyunlarında görünüm ve vücut önemsizdi. Durum böyle olmasına rağmen bile bu sebepten kötü bir muamele görmek… bir şekilde, gerçek bir yetenekti.

Her durumda, Hyrkan Büyücü Sınıf Kulesine ulaştığında, bir zamanlar mutlu olan ifadesi ekşidi.

“Keşke eski ben olsaydım… Hepsini şimdiye çoktan Allahına kavuşturmuştum.”

Homur homur homur.

Hyrkan sakız çiğner gibi ağzını oynatırken, kendi kendine şikayet etmeye devam etti. Sınıf Kulesine gelmesinin nedeni açıktı.

Ücretsiz beceri kitabı!

Warlord’da oyuncular, her 10 seviyede ücretsiz bir Normal derece beceri kazanırdı. Hyrkan’ın durumunda, 1. Seviyede İskelet Köle ve 10. Seviyede İblis Lanetini almıştı. Standart kara büyücü yetenek ağacıydı. Tabii ki, 20. Seviyede alması gereken yetenekte zaten belliydi.

Kemik Zırhı.

Öğrenmek için en azından E derecesinde İskelet Köle becerisini gerektiren seviye 20, hem kendisi hem de İskelet Savaşçılarında kullanılabilecek çok amaçlı bir beceriydi.

En önemlisi, geleceği için öğrenmesi gereken bir beceriydi. Seviye 1’de İskelet köle, Seviye 20’de Kemik Zırhı ve Seviye 30’da İskelet Büyücü. Ancak bu beceriler belli bir aşamaya geldikten sonra Seviye 40 daki golem çağırma becerisini öğrenilebilirdi.

‘Lanet büyüsü beceri kitaplarını almam gerekecek…’

Böylece, Hyrkan lanet büyülerini sadece yetenek kitaplarından elde edebilirdi.

Ancak, lanet büyüleri, ayrı bir lanet büyücüsü sınıfının oluştuğu bir noktaya kadar popülerdi. Bu nedenle de, beceri kitapları çok pahalıydı.

‘Tsk. Para var, huzur var.’

Hyrkan son yatırımları yüzünden, hâlâ daha yemek masraflarını aşağı çekmek zorundaydı. Beceri kitaplarını satın almak onun için basitçe mümkün değildi.

Hyrkan başını iki yana salladı.

★★★
[Kemik Zırhı becerisini elde ettin.]
Hyrkan Kemik Zırhını aldıktan hemen sonra  Bangtz Kalesinin BEK şubesine gitti.

O geldiğinde, lonca temsilcileri Hyrkan’ı yapılacak en doğal şeymiş gibi taciz etmeye başladı.

Ancak bu sefer, Hyrkan’ın yüzü hiç değişmedi. BEK Şubesine girene kadar bu ciddi ifadesini sürdürdü.

‘Bir ömür boyu bir defa gelebilecek bir fırsat için buradayım.’

Bu konu her şeyden daha önemliydi.

‘Naimbree ile iyi bir ilişki kurmalıyım.’

Naimbree’den bir beceri kitabı edinmek önemliydi, ancak Hyrkan ilişkilerini orada bitirmek istemedi. Naimbree’den daha fazla görev almak istedi.

WarLord’un NPC’leri pasifti. Oyuncular doğrudan onlara sormadan önce, NPC’ler nadiren yardım için oyuncuları çağıracaktı. Eğer Hyrkan Naimbree’den daha fazla bir şey isterse, Naimbree’nin ne istediğini anlamak ve konunun derinlerine inmek zorundaydı. Konuştuğu her kelimenin anlamını dikkate almalıydı.

Hyrkan’ın kendine güvenmediği bir konuydu. Her ne kadar Hyrkan bir savaşçı olsa da, konuşma sanatında ortalamanın altındaydı. Eğer Warlord gerçeklikteki gibi bir oyun olsaydı ve NPC’ler insanlar gibi kurnaz olsaydı, Hyrkan’ın elinde büyük bir problemi olurdu.

‘Peki.’

Kararını veren Hyrkan,  BEK resepsiyonunda sıraya girdi.

“Seviye 25 Nadir dereceli göreve katılmak isteyen var mı?”

“Büyücü arıyoruz!”

Her zaman olduğu gibi, BEK yine Pazar benzeri bir atmosfere sahipti. Sonunda sırası gelen, Hyrkan resepsiyondaki NPC ile konuştu.

“Buraya Sör Hotan’ın tavsiyesi üzerine geldim. Bana bu mektubu göstermemi söyledi. ”

NPC cevap olarak gülümsedi.

“Lütfen 7. Kata çıkın.”

Durum bir rüzgâr gibi ilerledi. Hyrkan yapması gereken söylenir söylenmez, 7. Kata çıkmak için merdivenlere yöneldi. Merdivenlerin önünde öne doğru çıkan NPC’ler ayakta bekliyordu. Hyrkan onlara Hotan’ın referans mektubunu gösterdi ve hemen yolundan çekildiler .

Sonra, tam yukarıya çıkmak üzereyken.

“Ha? Beni neden engelliyorsun?

“Kimlik Doğrulamasına ihtiyacımız var.”

“Kimlik Doğrulama mı? Daha yeni geçmedi mi? Neyin kimlik doğrulaması? ”

“O adam benim arkadaşım. Birlikteyiz.”

Hyrkan’ın geçtiği yer çok gürültülüydü. Hyrkan’ı takip eden birkaç oyuncu NPC’ler tarafından durdurulmuştu.

Hyrkan seslerini duyar duymaz kaşlarını çattı.

‘Nereye giderseniz gidin, her yerde sırtlanlar var’

Hoş bir şey değildi. Diğer oyuncular özel bir şey yapıyor gibiyse, bu sırtlan benzeri oyuncular onları takip eder ve çalmaya çalışırdı. Bunun Kimsenin kulağına hoş gelmediğini söylemeye bile gerek yoktu.

Bu insanlar planları ters gittiğinde, PK yapmakta tereddüt etmezdi. Kâr kokusuna hassaslardı ve yollarını açmak için şiddete ve kötü niyetli oyunculuğa yönelmekten çekinmezlerdi.

‘Bunun gibi veletler en tehlikeli olanları.’

Hyrkan ağlamalarının eşliğinde 7. Kata çıktı. Önünde birkaç kapıyla dolu bir koridor vardı. Her kapının yanından geçerken, o kapıdaki kelimeleri okudu.

‘Naimbree!’

Aradığı kelimeyi bulduktan sonra durdu ve kapıyı çaldı.

Tak tak tak!

Hyrkan kapıyı çaldığı anda kapı açıldı ve 360 metrekarelik bir ofisle karşı karşıya kaldı.

‘Ne dağınıklık ama.’

Büyük bir ofis olarak adlandırılamayacak olan odada, zeminin etrafında yayılmış çok sayıda kitap ve belge vardı. Hyrkan’ın dediği gibi, oda sıradan dağınıklık seviyesini aşan tam bir karmaşaydı.

Biraz abartırsak, sadece bir kişinin geçmesi için yeterli bir alan vardı ve bu alanın sonunda bir masa ve 40’lı yaşlarının ortalarında görünen sakallı bir adam vardı. Adam Hyrkan’a, burnunun direğine oturan gözlüklerinin arkasından bakıyordu.

Hyrkan hemen 90° derece eğildi ve kendini tanıttı.

“Benim adım Hyrkan.”

‘Naimbree ile tanıştığıma inanamıyorum.’

Naimbree.

Hyrkan’ın yalnızca videolarda gördüğü biriydi. Onu görmenin zorluğu tam olarak buydu.

NPC’leri Hyrkan’ın şu anda bulunduğu oda gibi özel alanlardan dışarı çekmek mümkün değildi. Bu nedenle, yalnızca Naimbree halka açık bir şey yaptığında oyuncuların yüzünü görme şansı olabilirdi. Ancak sıradan oyuncularla kıyaslanamayacak kadar inanılmaz bir uzmandı. Nadiren halka karışırdı . Basitçe söylemek gerekirse, eğer harekete geçerse, kendisi sorunlarını tek başına çözebilirdi. Oyunculara gerek kalmazdı.

“Buraya Hotan’ın tavsiyesi üzerine geldiğini duydum.”

Hyrkan selamını bitirip tekrar ayağa kalktığında sohbet başlamıştı

“Evet.”

Hyrkan ona doğru yürüdü ve tavsiye mektubunu verdi. Mektubu okuyan Naimbree, masasının çekmecesine sakladı.

“Oldukça yetenekli biri gibisin. Hotan’ın standartlarının oldukça yüksek olduğunu biliyorum. ”

“Sadece bana biraz iyilik etti.”

“Hotan’ın seni sevdiği gibi, benimde aynı şeyi yapmam için hiçbir sebep yok, aynı fikirde değil misin?”

Naimbree sorduğu anda

“Tabii ki.”

Hyrkan başını salladı ve sohbete sorunsuz bir şekilde devam etti.

“Bana bir şans verirseniz, size yetenek ve potansiyelimi kanıtlayacağım.”

Hyrkan çok açık bir şekilde konuştu. Gerçek dünyada bu şekilde hareket etse, her şeyden önce şüpheli bakışlar alacaktı.

Ancak, Warlord’un NPC’lerine bu gibi noktalarda kolaylık getirilmişti. Aksi takdirde, birinin verileri NPC’nin veri tabanında en fazla birkaç saat kalacaktı, sonra da silinecekti. Bu, NPC’lerle ilişki kurmanın bu kadar zor olmasının sebebiydi. Uzun zamandır Warlord oynayan Hyrkan bunu herkesten daha iyi biliyordu.

Tabii ki, Hyrkan’ın hareketleri işe yaradı.

Hyrkan’a bakan Naimbree, şeytani bir şekilde gülümsemeye başladı, birinin sakalını görebildiği kadar açıktı.

“Standartlarım Hotan’ınkine kıyasla çok daha yüksektir.”

“Beklentilerinizi karşılayamazsam, sadece kendimi suçlayabilirim.”

“Senin üzerinde çok ağır bir Kara Büyücü kokusu var.”

Bununla birlikte Naimbree iki kez masasına tıklattı. Sonra, bir kitap, kitap yığınından yükseldi ve kelebek gibi Hyrkan’a uçtu. Hyrkan kitabı kaptı ve kapağını inceledi.
[Delilik Miğferi]
Hyrkan başını eğdi.

‘Bu ne?’

Daha önce adını hiç duymamıştı. Hegel’den aldığı beceri listesinde de hiçbir yerde yoktu.

ÇN: Hatırlatma -> Hegel, iskelet savaşçılarının nasıl çalıştığını öğrendiği youtuber büyücü

Ancak, Hyrkan’ın düşünmek için fazla zamanı yoktu.

“Bu Hotan’dan bir hediyeydi. Bu görevin sonu olacaktı.”
[‘Naimbree’nin Öğretileri’ görevi tamamlandı.]
“Şimdi konuşacak olursam. Sadece bir tür insan arıyorum. Yani, Yozlaşmış Güce karşı savaşacak olanları . ”
[‘Yumurtanın İçindeki Yumurta’ görevi başladı.]
Ardışık uyarı sesleri, Hyrkan’ın yumruğunu zihninin içinden sıkmasına neden oldu.

‘Warlord’un sevdiğim yanı bu. Sana asılsız bildirimler yollamaz.”

Ancak, Hyrkan’ın mutluluğu uzun sürmedi.

“Sadece bir şansın var. Bu testi geçemezsen, bir daha benimle tekrar karşılaşman çok zor olacak. Bu arada, beni Hotan’ın tavsiyeleri üzerine görmeye gelenlerin sadece 19’u sınavımı geçebildi.”

‘Ha?’

Naimbree’nin ifadesi, 19 kişinin daha önünden testi geçtiğini gösteriyordu. Ayrıca, 19 testini geçmesine rağmen, bu sayı teste girenler için en az iki katı olmalıydı.

‘Allah kahretsin!’

Hyrkan’ın bunun ne anlama geldiğini bilmemesine imkân yoktu.

Görünüşe göre birilerinin kuyruğuna basacağım.