Bölüm 30: Kertenkele Bataklığı (2)
 
 
 
Oyunlarda gizli zindan olmayan bir alanda avlanırken diğer oyunculara rastlamanız olağan bir durumdu.
 
 
 
Warlord’da aynıydı. Warlord'un dünyası çok büyük olduğu ve avlanma alanları genellikle dağlar veya diğer geniş alanlar olduğu için, diğer oyunculara rastlamak biraz zordu ama buna rağmen, en tenha avlanma yerlerinde bile, en az üç, dört kez başkalarına rastlamanız beklenen bir durumdu
 
 
 
Oyuncular sahada birbirleriyle karşılaştığında, çoğu savaşma isteğinden önce neşe duyuyordu. Uzun avlardan sonra, sürekli savaşların yol açtığı yorucu durumlardan sebep, oyuncular bir araya geldiklerinde birbirlerine karşı bir yakınlık hissediyordu. Duruma göre, bazıları birbirlerinin partilerine katılarak birlikte çalışmayı bile seçebilirdi.
 
 
 
“Eee a-afedersiniz!”
 
 
 
ÇN: Ciddi ciddi ‘siz’ dedi, orada bir hata yok :D
 
 
 
Popüler olmadığı bilinen bir av sahasında bulunan Hyrkan'da şu anda, bir grup oyuncuya rastlamıştı.
 
 
 
Kesin olarak, yaklaştıkları kişi oydu.
 
 
 
"Merhabalar."
 
 
 
Hyrkan kısa süre önce bir Kertenkele Adam öldürmüştü ve şu anda erimesini bekliyordu. Sesi duyduğunda, daha önce hiç tanımadığından emin olduğu bayan oyuncuyu selamlamak için arkasını döndü. Kadın oyuncu oldukça güzeldi. Uzun, düz siyah saçlı güzellik, erkeklerin gözlerini kolayca ondan almalarını engelleyen türdendi.
 
 
 
Hyrkan ona yukarıdan aşağıya doğru bir bakış attı.
 
 
 
Bir elbisenin üstüne parlak, gümüş bir zırh giymişti. Düz siyah saçları ve iyi tasarlanmış uzun kılıcıyla birlikte olan uyumuna bakarak, savunma için değil, modaya uymak için hazırlandığını söylemesi hiç te zor değildi. Seti canavarlardan ziyade diğer oyuncuların dikkatini çekmek için tasarlanmıştı.
 
 
 
Hyrkan bakışlarını arkasına doğru kaydırdı.
 
 
 
Güzel kılıç ustasının arkasında kısa, sevimli bir Şifacı ve tilki yüzlü, uzun boylu, kısa saçlı bir büyücü vardı. Aynı zamanda bu ikisinin ekipmanlarının da modaya odaklandığını söyleyebilirdi. Bunun dışında, kıyafetlerinin kirliliği Hyrkan'ın dikkatini çeken asıl şeydi. Oldukça fazla sorun yaşadıkları görülüyordu.
 
 
 
Gözlemini bitiren Hyrkan kabaca bir sonuca ulaşmıştı.
 
 
 
'Allah belanızı... Şaka mı bu?'
 
 
 
Hyrkan yavaşça bakışlarını geri çekti.
 
 
 
“Burada yalnız başına mı avlanıyorsun?”
 
 
 
Kadın oyuncu dikkatlice sormuştu.
 
 
 
Her durumda, üç tane güzellik Hyrkan'a ilgiyle yaklaşmıştı. Nadir bir olaydı. Hayır hayır, mevcut durumu nadiren bile yaşamamıştı, çünkü böyle bir şey gerçek hayatta hiç başına gelmemişti. Elbette, bir kızın onunla ilgilendiği bir zaman olmuştu. Ancak bu, iyi bir ilgi değildi.
 
 
 
Aniden Choi Sulyeon’u, o kaltağı hatırladı
 
 
 
Bir kız ilk kez onunla ilgilenmişti ve bu ilgi hayatıyla ilgiliydi. Bu nedenle, Hyrkan'a göre, bir güzelliğin ilgisi… Reddetmeyi tercih ettiği türden bir şeydi.
 
 
 
Ve bu yüzden…
 
 
 
'Ne istiyorsun?'
 
 
 
Şüphe, aklındaki ilk şeydi.
 
 
 
Her şeyden önce, bir kızın yüzünü kızartarak gelip ondan numarasını istemesi gibi bir durum imkansızdı. Bir erkek olarak onunla ilgilenseydi, bu daha da tehlikeli olurdu çünkü sadece görünüşünden dolayı değildi. Yakışıklı olmamasına rağmen, şuan ki görünüşünün onunla hiçbir ilgisi yoktu. Ne de olsa, şu anda hahoe maskesi takıyordu. Sorun onun giydikleriydi. Garip, eksantrik kombinini gördükten sonra bile hâlâ ilgileniyorsa, onunla hiç muhatap olmaması en iyisi olurdu.
 
 
 
 
 
Böylece, Hyrkan bir cevap vermedi. Sadece hahoe maskesinin ardından kadına bakıyordu. Bakışları bir araya geldiği sırada, kadının ifadesi çiçekler açan bir gülümsemeye dönüştü.
 
 
 
ÇN: Burada gerçektende kız değilde Kadın diye geçiyor, sanırım bir çeşit kelime oyunu olabilir.
 
 
 
“O Kertenkele Adamı öldürmeni izledim. Muhteşemdin."
 
 
 
Kadın övmeye devam ederken Hyrkan hala herhangi bir cevap vermedi.
 
 
 
“Bir sıralama oyuncusu bile yeteneklerini kıskanırdı. Neredeyse sana hasta oluyordum… ”
 
 
 
"Ne istiyorsun?"
 
 
 
Hyrkan bir kez daha kayıtsız kalırken, sorusunu tekrarlayarak konuştu.
 
 
 
“Ah bu arada, ben İlya.”
 
 
 
ÇN: Bir ara Leyla yazmışım :D
 
 
 
Kadın tekrarlanan soruya rağmen yine de ilk önce kendini tanıttı.
 
 
 
"Ve?"
 
 
 
Hyrkan cevabını kısa kesti. Bu bir çeşit caydırmaydı. Konuyu uzattıkça dahada az konuşurdu. Tabii ki şu anki konuşmasından daha az konuşması mümkün değildi. Yâni, İlya konuşmaya devam ederse, Hyrkan onu görmezden gelirdi.
 
 
 
“İlk karşılaşmamızda bunu sorduğum için üzgünüm a-a…”
 
 
 
Sonunda, doğrudan sadede gelebildi.
 
 
 
“Ama lütfen görevimizi tamamlamamıza yardım et.”
 
 
 
"Lütfeeeen!"
 
 
 
İlya konuşmasını tamamladığında, arkasındaki kısa Şifacı sanki ona vokal yapar gibi konuştu. Ayrıca, yavru köpek gözlerinin yanına birde erkeklerin kolayca ona kapılmalarını sağlayacak kederli ifadeler takındı.
 
 
 
Bir erkek olarak, tabi ki Hyrkan'ın da kalbi teklemişti. Ancak, karşı cinse olan ilgisinden değildi.
 
 
 
'Bu sürtükler ciddi mi? Sadece bana sülük gibi yapışıp yapışamayacaklarını soruyorlar. '
 
 
 
Online oyunları oynayan herkesin en az bir defa karşılaştığı bir şeydi. Sırf bir grup güzel kız oldukları için özgürce etrafta gezinerek bu tür isteklerde bulunuyorlardı. Hyrkan'a göre, bunların hepsi basit birer saçmalıktı. Birisinin VR dünyasında kızlarla oynamaktansa, buluşma, sims ya da diğer yetişkin içerikli oyunları oynaması daha iyiydi.
 
 
 
'’ ' Her güzel şeyin bir sonu vardır.’ mıydı? Sizi bu saçmalıklarla sinirlerimi bozmaya iten şey ne? '
 
 
 
Her halükarda, Hyrkan'ın isteklerini dinlemek gibi bir niyeti yoktu. Bununla birlikte zaten saçma sapan istekleri dinleyebileceği, iyi bir ruh hali içinde filan da değildi.
 
 
 
Mevcut av videolarını YouTube'a yükleyememesi veya Bangtz Kalesinde sıralama oyuncusu ile karşılaşması olsun, pek çok şeyden rahatsızdı. Nihayet sefil gününü canavar avlayarak güzelleştirecekken, şu anki durum onda bir kova soğuk su etkisi yaratmıştı.
 
 
 
Böylece, Hyrkan içinden nazik ve bir o kadar da samimi bir cevap verdi.
 
 
 
“Siktirin gidin lan!”
 
 
 
Hyrkan'ın romantizme ilgisi yoktu ve kesinlikle bir beyefendi de değildi.
 
 
 
Hyrkan'ın cevabını bekleyen İlya dua ediyormuş gibi hafifçe eğildi ve ellerini semaya açtı.
 
 
 
“Lütfen bu görev için bize yardım et. Seni kesinlikle ödüllendireceğiz. ”
 
 
 
Hyrkan basitçe arkasını döndü. Kelimelerin işe yaramayacağı türden bir durum olduğunu söyleyebilirdi. Böyle bir durumda, sadece görmezden gelmek en iyisiydi. Böyle birisinin fikrinin sözlerle değiştiğini hiç görmemişti.
 
 
 
"Bekle!"
 
 
 
İlya, Hyrkan'ın omzundan tuttu. O anda, Hyrkan adımlarını durdurdu ve arkasını döndü. Hyrkan'a acınacak bir yüz ifadesiyle bakıyordu…
 
 
 
“Sadece 10 tane… Sana yalvarıyorum, kesinlikle karşılığını vereceğiz. Lütfen bize yardım et."
 
 
 
İlya bir kez daha onu ısırmıştı.
 
 
 
Oyunda ağlamak mümkün olsaydı, boncuk boncuk gözyaşları ( Ilya’nın) yanaklarından aşağıya süzülüyor olurdu.
 
 
 
 
 
Bir an sessizce ona bakan, Hyrkan sonunda sıkıca kapattığı ağzını tekrar açtı.
 
 
 
“… Sadece on tane mi öldürmeni yardım etmem gerekiyor?”
 
 
 
Bunu duyan İlyaysa, her anlamıyla gülümsemeye başladı.
 
 
 
"Evet!"
 
 
 
“O halde tam olarak on tane öldüreceğim, ne azı ne de daha fazlası!”
 
 
 
★★★ 
 
 
 
Hyrkan kendine söz vermişti.
 
 
 
Bu hayatta, bir daha asla kimseye güvenmeyeceğine ve bir daha asla kimseyle birlikte olmayacağına.
 
 
 
Bu yemin sadece acıyan kalbini rahatlatacak bir teselli değildi. Sahip olduğu bilgilerle gururunu birazcık satsa ve yeni hayatının tadını çıkarmaya karar verse, kolayca şan ve şöhret sahibi olurdu. Böyle bir hayatı bir kenara atarak, zor yoldan hazırlanmaya yemin etmişti.
 
 
 
'Bu sürtükler…'
 
 
 
Beş para etmez güzellikleriyle ondan bir söz almaya çalışmak mı? İmkansız değildi, ama en azından şimdilik mümkün değildi.
 
 
 
Öyleyse Hyrkan neden isteklerini kabul etmişti?
 
 
 
'Kuğu gibi görünen sırtlanlardı.'
 
 
 
Omzu tutulduğu anda fikrini değiştirdi. İlya omzunu tuttuğunda, elini bile sallayamayacağını hissetmişti.
 
 
 
Bu onun gücünün Hyrkan'ınkinden çok daha yüksek olduğu anlamına geliyordu.
 
 
 
Tabii ki, Hyrkan'ın gücünün, seviyesindeki bir kılıç ustasından daha düşük olması beklenen bir şeydi. Aynı seviyedeki kılıç ustasında kastı bir tank tipi değil, istatistiklerinin hepsini güce veren türdendi.
 
 
 
Başka bir deyişle, İlya bir tank değildi. Hyrkan'ın bunun ne anlama geldiğini anlamaması bir yolu yoktu.
 
 
 
3 kişilik bir partide, bir tankın rolü çok önemliydi. Fakat bu parti Kertenkele Bataklığı gibi zor bir av alanına tanksız gelmişti.
 
 
 
En büyük hataları, karşılığını verecek kadar önemli bir görev için yardım istemeleriydi. Eğer görev bu kadar önemli olsaydı, çevrimiçi yardım isterlerdi ve yetenekli oyuncular da çabucak yardımlarına koşardı. Elbette, onlara da para verebilirlerdi… hayır, onların güzellikleri için geleceklerini düşünürsek, paranın da bir anlamı olmayabilirdi. Bir grup güzelliğe bedavadan yardım edecek bir sürü insan vardı.
 
 
 
Buna rağmen bile hâlâ Hyrkan'dan mı yardım istiyorlardı? Görevi tamamlamak için yardımına ihtiyaçları olduğu açık bir yalandı.
 
 
 
‘Sol yanımı mı hedefliyorlar?’
 
 
 
Açıkça Hyrkan'ı hedef alıyorlardı. Aksi takdirde, böyle davranmak için hiçbir sebepleri yoktu.
 
 
 
Bu, ona aktif olarak PK yapmaya çalışmadıklarını gösteriyordu. Bu onların planı olsaydı, ona şimdiki gibi yaklaşmalarına gerek yoktu. Tetikte değilken ona basitçe saldırabilirlerdi.
 
 
 
Ona yaklaşma şekilleri göz önüne alındığında, kasten tehlikeli bir durum yaratmaları ve canavarların onu öldürmesini sağlamaları çok muhtemeldi.
 
 
 
'Bu sürtükler, daha önceki salaklardan da beter çıktı…'
 
 
 
Bilindik bir numaraydı. Bunun için, oyuncuların av sahalarında başkalarıyla karşılaşmaktan mutluluk duyduğu gerçeğini kullanıyorlardı. Savaş sırasında bir sorun olursa, PK değil, kaza olurdu. Gerçekten kirli bir yöntemdi. Ne de olsa, tek bir kişiyi becermek için muazzam miktarda çaba harcamak zorundalardı.
 
 
 
Her halükarda, Hyrkan bir avuç mikrobu öylece bırakacak tipten birisi  de değildi.
 
 
 
Zaten bugün havasında da değildi.
 
 
 
'Yalan söylüyorsanız, elleriniz kesilmeli.'
 
 
 
Onları temizce halletmeyi planlıyordu.
 
 
 
“Hadi durumu bir gözden geçirelim. Bir Kertenkele Adamla olan herhangi bir savaş tecrübeniz var mı?”
 
 
 
“Daha önce de bazılarını öldürmüştük.”
 
 
 
"Kaç tane?"
 
 
 
“Hm… iki tane filan. Ondan sonra zaten bataklığa düştük. Kaçarken de bu tarafa geldik. ”
 
 
 
“Bir Şifacı ve bir büyücüye sahipsiniz. Problem neydi ki?"
 
 
 
“Mesele şu ki… Bir tank olarak serbestçe hareket edemiyorum, bu yüzden büyü kullanmak için hiç iyi fırsatımız olmadı ve Şifacının büyü gücü de düşmeye devam etti. Sonunda da hiçbir şey yapamadık. ”
 
 
 
'Evet, çünkü ekipmanlarınızı canavarları değil insanları avlayacak şekilde ayarlamışsınız. Buradasınız çünkü bu senaryonuz için en kolay yer ve buraya ilk kez geldiğinizden yardım alacağınız aptallar da yoktu. Muhtemelen seni dikkate almaya başladığımdan beri. Ağzından çıkan tek bir gerçek bile yok.
 
 
 
Hyrkan zorlada olsa hiddetli kalbini kontrol altında tutmayı başarabildi.
 
 
 
“Peki, öyleyse Kertenkele adamları nasıl çekeceğinizi biliyor musunuz?”
 
 
 
"Evet! En azından bunu yapabiliriz. ”
 
 
 
“Tamam o halde, onları işaretlediğim noktalara birer birer çekin, ben de onları alayım. Savaşırken gereksiz yere müdahale etmeyin. Büyücü sadece çağırdığımda destek vermeli. Bu arada, eğer Şifacı iskeletlerime odaklanırsa, bu parti biter. Anladınız mı?"
 
 
 
İlya, bazı kelimelerin daha eklediğini duyduğu gibi başını salladı.
 
 
 
“Bencil isteğimizi kabul ettiğin için teşekkür ederim… çok teşekkür ederim.”
 
 
 
“Teşekkürler, oppa!”
 
 
 
 
 
Diğer ikisinden biri çabucak düşüncelerini dile getirdi, Hyrkan'ı ona oppa diyerek kazanmaya çalıştı. Sona kalan da birazcık başını eğdi. Hangi adam olursa olsun üç güzelten teşekkür aladığında pişmiş kelle gibi sırıtırdı.
 
 
 
Hyrkan da sırıttı.
 
 
 
Ancak bunu bilerek yaptı.
 
 
 
'Bu sürtüklerin buna alıştığını görüyorum. Şey, sanırım banada bağımlılık yapabilir. Yine de sonunda bunun bedelini ödemek zorunda kalacaklar. '
 
 
 
Hyrkan, gerçek niyetleri hakkında fikir sahibi olduğu için, oyunculuk becerileri sadece titremesine sebep oluyordu. Birisi böyle bir şeyin tadına vardıktan sonra vazgeçmesi çok zordu. Kumar gibiydi. Kötü olduğunu bilseler bile eğlenceli ve canlandırıcıydı. VR oyununda olduklarından, yasalar uyarınca da cezalandırılmayacaklardı.
 
 
 
“Görünüşlerinizle yapacak daha iyi bir şeyleriniz yok muydu? Neden Warlord'da böyle bir şey yapıyorsunuz ki… '
 
 
 
Bu noktada, Hyrkan düşünmeyi bıraktı.
 
 
 
'Bunu bir düşünürsek; Warlord'da sadece bir avuç aklı başında güzellik vardı. '
 
 
 
Warlord'da tanıştığı güzellikleri düşünürse, sadece bir avucu normaldi. Hyrkan'ın tanıştığı en güzel güzellik olduğunu düşündüğü Choi Sulyeon da böyle bir manyaktı…
 
 
 
'Kahretsin!’
 
 
 
Choi Sulyeon'u hatırladıktan sonra Hyrkan'ın havası dibe inmişti. Hoş olmayan bir yüzü hatırlamıştı. O kadar güzeldi ki onu aklından da kolayca silemiyordu. Gerçekten hayatının düşmanı diyebileceği kişiydi.
 
 
 
“O halde birini buraya çekeceğiz. Sadece bir dakika bekle. ”
 
 
 
Hyrkan, Ilya'nın söylediklerini dinleyerek canını sıkmadı. Sadece elini ileri geri salladı.
 
 
 
Bunun ardından, kızlar bataklık bölgesine doğru yöneldi.
 
 
 
Böylece gizli planları başlamıştı.
 
 
 
★★★ 
 
 
 
“Abla abla! Ona sadece yapışacak mıyız, yoksa temizleyecek misin?”
 
 
 
Küçük kız kardeşinin sorusu üzerine İlya hızlıca cevap verdi.
 
 
 
ÇN: Bu öz abla anlamında değil...
 
 
 
“Tabii ki de onu temizce soyacağız.”
 
 
 
“Çok fazla bir şeyi olduğunu sanmıyorum. Bizim için 10 kertenkele öldürmesine izin vermek daha iyi olmaz mıydı? Eğer onu biraz gaza verebilirsek, muhtemelen bütün gün bedava bile kasılabiliriz. ”
 
 
 
O anda, büyücü düşüncelerini eklemişti.
 
 
 
“Nekromensır, parasız yapabilecek bir sınıf değil. Şimdi ki savaşını gördün, değil mi? İskelet Savaşçılarının bu kadar güçlü olması için en az üç veya dört tane Eşsiz ekipmana sahip olması lazım.”
 
 
 
ÇN: Adam ay sonunu getiremiyor...
 
 
 
 İlya da kendi açıklamasını eklemişti.
 
 
 
Kolyesini gördün mü? O kadar büyük mücevherli bir tanesini daha önce görmüş müydün? ”
 
 
 
Kısa Şifacı düşünmeye başladı. Gerçek hayatta sayısız mücevherli kolye görmesine rağmen, Warlord'da nadiren bir tanesini görmüştü.
 
 
 
“Şimdi düşünüyorum da, böyle bir mücevheri olanını hiç görmedim.”
 
 
 
“Sadece giyimine bakın. Ekipmanları farklı bir seviyede olmalı. Onu soymaktan aldığımız kâr hiçte küçük olmayacak. ”
 
 
 
“Herhangi bir potansiyel misilleme olmaz mıydı? Eğer çok zenginse, arkasında birileri olmalı. ”
 
 
 
“Öyle olsaydı, burada yalnız olmazdı. Ayrıca onu, açıkça PK yapmıyoruz. ”
 
 
 
İlya derinden gülümsedi.
 
 
 
“Sadece küçük bir kaza olacak. Yanlışlıkla çok fazla canavarın çekildiği türden bir tanesi. ”
 
 
 
Gülüşünü gören, diğer ikisi de gülümsedi.
 
 
 
“Bunu her zaman söylüyorum, ama abla,  WarLord’un en güzel kaltağı sen olmalısın.”
 
 
 
İlya güldü.
 
 
 
"Ya sen nesin?"
 
 
 
“Ben üçüncüsüyüm.”
 
 
 
“Sende hiç fena sayılmazsın, ne demişler yere yakın olandan korkacaksın.”
 
 
 

O anda, üçü kahkahalara boğuldu. Kahkahaları kısa sürmüştü çünkü bir Kertenkele Adam onları fark etmiş ve yavaşça onlara doğru geliyordu.