PK’ler konusunda yetenekli olan Kılıç ustası sınıfı oyuncuları dengeli güç ve dayanıklılık istatistiklerine sahipti. İkisinden birinin diğerinden çok daha yüksek olduğu durumlar pek olmazdı. Öyle olsa bile, bu, herkesin istatistik puanlarını eşit olarak dağıttığı anlamına da gelmiyordu. Sadece istatistikleri eksiksiz ve denk bir durumdaysa, PK’lere uyum sağlayabilirlerdi.
 
Tipik olarak oyuncular istatistik puanlarının çoğunu güç veya dayanıklılığa yatırmayı seçer, daha sonra diğer istatistiği ekipmanlarla eşitlerdi.
 
Jo’nun durumunda, puanları ile dayanıklılığını ve ekipmanlarıyla gücü desteklemeyi seçmişti.
 
Jo’nun şu andaki dayanıklılığı 149’du.
 
Bu mücadelenin sonucunu belirlemek için fazlasıyla yeterliydi.
 
Ching!
 
Hyrkan’ın çekici Jo’nun kaskına bir zilmiş gibi çarptı. Bu sırada Hyrkan’ın iskelet savaşçıları da, çekiçleriyle ona vurmuştu. Jo’nun vücudu havalandı ve bir thud sesiyle yere çakıldı.
 
‘Siktir oradan be!’
 
Jo yavaşça yerden kalktı. Vücudunu her zamankinden daha ağır hissettiriyordu.
 
Lanetlere bile yakalanmıştı.
 
İblis Laneti ve Tembellik Laneti.
 
Şu anda Jo ’ya engel olanlar bu iki lanetti. Sanki hem ellerine hem de ayaklarına pranga takıyormuş gibi hissetti.
 
‘O neydi lan?’
 
Söylemeye gerek yoktu, ona yardım etmesi gereken büyücü çoktan ölmüştü. İskeletler aniden Int’e atladığında, kaçmasının hiçbir yolu yoktu ve ölümü kaçınılmazdı. Büyücüler güçlü olmasına rağmen, sadece o kadardı. Büyüsü, İskelet Savaşçılarından birine oldukça fazla hasar vermişti ama diğerleri saldırısından sonra oluşan boşluğu kaçırmadı. Bir anda Game Over oldu. Bir büyücü yere düştüğünde, sürekli olarak hasar almaya devam edebilecek kadar dayanıklılığa sahip değildi.
 
O anda, Jo umutsuzluğa kapılmadı, aksine rakibinin gücünü bir kez daha hesapladı.
 
‘4 iskeletli bir çağırıcı. Puanlarını güce vermiş ve aynı zamanda lanet büyüleri de var. ”
 
Bu durumdaki rolünü biliyordu. Hayatta kaçabilmek için hiçbir şansı yoktu. Müttefikleri zaten halihazırda Altın İskelet ile savaşmaya başlamıştı. Şimdi yapması gereken, müttefiklerine mümkün olduğunca fazla bilgi sağlamaktı.
 
Jo kılıcını kaldırdı.
 
Bunu izleyen, Hyrkan’da Jo ‘ya doğru hareketlendi.
 
Mesafe kapanmadan önce Jo, kılıcını Hyrkan’a yatay bir kesiş yapmak için çevirdi.
 
Bundan önce…
 
“Yükselt!”
 
Bir beceri kullandı.
 
Becerinin kullanıldığı an, Jo’nun kılıcı, tıpkı kabzasına bir motor takılıymış gibi inanılmaz bir hızla hareket etti.
 
Whish!
 
Buna rağmen Jo’nun kılıcı yalnızca boş havayı kesti. Hyrkan vücudunu eğdi ve saldırıdan kaçtı. Hemen ardından da, çekicini Jo’nun dizine doğru salladı.
 
Crack!
 
Jo’nun dizi vücudu tam bir daire çizip tekrar eski yerine geri gelmeden önce garip bir ses çıkardı.
 
Gökyüzüne doğru bakarken sersemlemiş hissediyordu…
 
Crack!
 
Bir çekiç yüzüne çarptı.
 
Crash crash crash!
 
Sonsuz darbeler bir yağmur gibi yağdı.
 
★★★
 
-Yola çıktık.
 
JoInt ikilisinin mesajı geldiğinde, Altın İskelet baskın ekibi çoktan harekete geçmişti.
 
Başka seçenekleri yoktu.
 
İki şifacıları çoktan bütün iyileştirmelerini kullanmışken en güçlü büyücüleri de en güçlü büyüsünü yapmayı çoktan bitirmişti. En önemlisiyse, Altın İskelet gözlerinin tam önündeydi.
 
ÇN: Int bundan daha güçsüz, ondan bahsediyor.
 
Bu noktada vazgeçip geri dönmek… Yapmayı göze alamayacakları bir şeydi.
 
Sonunda, iki kılıç ustası öncülük etti ve büyücü arkadan destekledi. Bu arada, şifacılardan birisi sesli konuşma programını kullanarak ölü olan JoInt ikilisi ile konuşuyordu.
 
-O piç, normal birisi değil. Büyücü olmasına rağmen, hem kendisi hem de çağrıları çok güçlü. Görünüşe göre tuzağına düştük.
 
“Tuzak mı?”
 
– Aksi halde, neden bu kadar güçlüyken zayıf biri gibi davranacaktı ki? Savaştığı şey de bir canavar değil, kendi çağrısıydı.
 
“Mm.”
 
Tuzak.
 
Şifacı şaşırmadı. Sadece ne yapması gerektiğini düşündü, o kadar.
 
Bunun olacağını biliyordu.
 
Ölü Ormanlar, seviye 30’un üzerindeki oyuncular için bir avlanma yeriydi. Oyunda bu sıralarda seviye 30’un üstünde olan oyuncular, oyuna oldukça fazla para harcayan insanlardı. Sebepsiz yere PK’ye uğradıktan sonra arkalarına yaslanıp hiçbir şey olmamış gibi yapamazlardı. Kesinlikle intikam almaya çalışacaklardı. Bu nedenle, PK’ler genellikle sadece 10’lu ve 20’li seviyelerde olurdu. Bundan sonrasında, büyük bir risk faktörü dahil olurdu. Eğer birisi PK yapmaktan memnun deilse 1v1 adil PvP yapmayı da tercih edebilirdi.
 
ÇN: PvP -> Player versus player -> Oyuncuya karşı oyuncu / 1v1 -> teke tek
 
Tabii ki, Altın İskelet baskın ekibinin bunu bilmemesi mümkün değildi. Bu yüzden bunu bu kadar erken sona erdirmeleri gerekiyordu. Yapmak istedikleri şeyi bitirip ayrıldıklarında, misilleme alma şansları daha azdı. Yüzleri bilinmiyordu, giydikleri ekipmanları da değiştirmişlerdi. Güvenlik kameraları veya parmak izi tarayıcısı gibi şeyler de yoktu.
 
Ancak, kurbanlarından birinin güçlü bir arkasının olduğu görülüyordu. Bu kadar kısa sürede bu kadar yetenekli birisinin geleceğini düşünmemişlerdi.
 
“Sadece bir kişi olduğundan emin misin?”
 
-Sadece bir kişi var. Başkası yok.
 
“Bir kişi…”
 
Öte yandan, mağdurun bu kadar kısa sürede yalnızca bir kişiyi bulabildiğini görmüşlerdi.
 
Şifacı gerçekten emin olamadı.
 
Eğer sadece bir kişiyse, belki de onunla başa çıkabiliriz.
 
Bir grup oyuncu gelirse, kaçmaktan başka çareleri kalmazdı. Ama sadece bir tanesi varsa, farklı bir hikayeydi.
 
Elbette, Jo’nun düşünceleri daha farklıydı.
 
– Size söylüyorum, o piç normal biri değil. Altın İskelete ulaşmadan önce icabına bakmalısınız.
 
Şifacı, Jo’nun önerisini öylece reddetti.
 
“Bugün Altın İskeleti kaçırırsak, yarın tekrar denemek zorunda kalacağız. O zamana kadar peşimizden gelen daha fazla insan olacak. ”
 
Altın İskeleti öldürmek istiyorlarsa, şimdi tam zamanıydı. Bunu yeterince ertelemişlerdi. Daha fazlası çok riskli olurdu.
 
-Ama…
 
Jo da bunu biliyordu.
 
“Bana nasıl göründüğünü tekrar anlat.”
 
-Peki.
 
Jo önerisini kendisine saklamaya karar verdi. Zaten Game Over olmuştu ve müttefiklerinin başarılı olmasını ummaktan başka seçeneği yoktu.
 
Diğer herkes de aynı fikirdeydi.
 
“Bunu yapacaksak, şimdi yapmak zorundayız.”
 
“Sadece bir kişi olduğunu söylemiştin, değil mi? Buraya gelse bile aggroyu ben alacağım, böylece herkes onun üzerine çullanabilir. Fazla uzun sürmeyecektir. ”
 
“Aynen, haydi acele edelim ve şu işi bitirelim.”
 
Bugün öldüremezlerse, Ölü Ormanları terk etmenin en iyi seçenekleri olacağını biliyorlardı.
 
Altın İskelet baskını bu şekilde başladı ve kayıp iki kişiye ihtiyaçları yokmuş gibi devam etti.
 
Tüm üyeler maksimum konsantrasyonlarındaydı ve Altın İskelet ile savaşmakta zaten deneyimlilerdi. Bu nedenle birbirleriyle olan uyumları gayet iyiydi.
 
Hepsinden önemlisi, hiç kimse gelmedi. Kargaşayı duyduktan sonra sıkça gelen iskeletler ve Dev İskeletler bile ortaya çıkmadı. Altın İskelet baskın ekibi tüm enerjilerini ortaya koyabilir ve Altın İskelete odaklanabilirdi.
 
Sonuç olarak…
 
“Yakalamaya hazır olun!”
 
“2.aşamaya girdi!”
 
Altın İskeletin canını hızla yarıya indirebilmişlerdi.
 
Altın İskeletin canı yarıya düştüğünde, aggroyu bırakıp olabildiğince çabuk kaçardı.
 
“Yakalayın onu!”
 
“Bu sefer kaçmasına izin vermeyin!”
 
Bu yüzden Altın İskeleti avlamak bu kadar zordu. Altın İskelet görüş alanı dışına çıkarsa, oyun sistemi başarılı bir şekilde kaçtığına karar verirdi. Bu durumda baskıncılar bir gün daha beklemek zorunda kalacaklardı.
 
Altın İskelet av takımı zaten iki kez başarısız olmuştu. Üçüncü kez de başarısız olmak istemediler. İki kaçışından sonra tecrübeliydiler, peşinden kör bir şekilde kovalamadılar. Bir oluşum kurdular ve buna göre hareket ettiler.
 
Kılıç ustaları, büyücüler ve şifacılar hepsi kovalamacaya katıldı.
 
Beşi birlikte harekete geçti .
 
Ve…
 
‘Sonunda başlıyor. Düşündüğümden daha da iyisini yaptılar. ‘
 
Gölgelerde saklanarak onları izleyen Hyrkan’da harekete geçti.
 
★★★
 
Özür istemek için buradayım.
 
Altın İskelet baskın ekibi, Altın İskeleti başarıyla yakaladığında heyecanla bağırmak üzereydi.
 
Takipçileri Altın İskeleti yakaladıktan sonra koşmayı bıraktı ve savaşmaya devam etti. Bu noktada, işini bitirmek çok büyük bir sorun değildi.
 
Ancak, aniden garip bir maske takan garip şeyler söyleyen garip bir oyuncu, ortaya çıkmıştı. Altın İskelet baskın ekibi şaşırdı.
 
“Neyyy?”
 
Çoktan bir rapor almışlardı.
 
JoInt ikilisi onlara Hyrkan’ın özelliklerini anlatmıştı ve bu kadar kolay unutulacak şeyler değildi. Eğer ortaya çıkarsa onun defterini dürmek için bir plan bile yapmışlardı.
 
Buna rağmen, Hyrkan’ın söylediği saçma şeyden dolayı şok olmadan edemediler.
 
Hyrkan, sözlerini arkada duran iki şifacıya doğru tekrarladı.
 
“Kötü davranışlarınız saklı kalmadı. Sayısız oyuncu zaten sizin tarafınızdan PK’ye uğradı. Özür istemek için buradayım. ”
 
Ve devam etti.
 
“Burada bir sıkıntıya neden olmak için gelmedim. Tek istediğim bir özür, şöyle içten olanından. Ayrıca PK yaptığınız tüm oyuncuların saatlerini iade etmenizi istiyorum. Hepsi bu.”
 
Hyrkan’ın kibarlığı ve sıraladığı sözler hiç kuşkusuz sadece PK yaptıkları için özür dilemelerini ve saatleri iade etmelerini istediğini belirtiyordu! Bu konuda bir haksızlık yoktu.
 
Ancak, duyanlar için bu…
 
‘Bu pislik ne diyor böyle?’
 
‘Bizimle dalga mı geçiyor?’
 
Tamamen saçmalıktı.
 
Yüzleri aptal bir ifadeyle donmuştu, çok saçmaydı.
 
Hyrkan konuşmasını bitirdiğinde herkes geriye döndü. Harekete geçmeye hazırlanırlarken sordular.
 
“Tek başına ne kadar süre dayanabilirsin?”
 
“2 ya da 3 dakika boyunca iyi olacağım.”
 
“İyi şanslar.”
 
“Acele edin ve 3 dakika içinde geri gelin. O herif tam bir deli.”
 
Hyrkan’ın savaşması gereken tek bir kılıç ustası vardı. Yalnız olmasına rağmen, emrinde iskeletler bulunan bir büyücüydü. Büyücüler ve şifacılar onunla dövüşemezlerdi.
 
Böylece Altın İskeletle savaşan kılıç ustalarından biri, Hyrkan’la karşı karşıya geldi.
 
Aynı anda, diğer kılıç ustası aggrosunu kendisine çekmek için Altın İskelete saldırdı.
 
Kılıç ustası kılıcını yukarıya kaldırdı ve Altın İskelete savurdu.
 
“Yükselt!”
 
Kılıç ustası bağırırken kılıcı aydınlandı.
 
‘Parlayan Kılıç!’
 
Altın İskelet’te kılıcını bu kılıca doğru çevirdi ve iki kılıç çarpıştı.
 
Crush!
 
Metal sesinden ziyade, bir patlama sesi ortalığı doldurdu.
 
Bu patlamanın ortasındaki Altın İskelet açıkça kılıç ustasına bakıyordu.
 
“Aggroyu aldım!”
 
Aggro çekmeyi başaran kılıç ustası bağırdı. Bu arada, iki şifacı hızla Hyrkan’dan uzaklaştı. İlk önce şifacıları hedef almak en temel taktikti.
 
Aynı zamanda, geriye dönen kılıç ustası Hyrkan ve iki şifacı arasında durdu. Derhâl kılıcını Hyrkan’a savurdu. Yatay olarak, dikey olarak, çapraz olarak… Hiçbir gecikme yaşamadan Hyrkan’a doğru geldi.
 
Whoosh, whoosh!
 
Kesilen havanın sesi Hyrkan’ın kulaklarında yankılanmaya devam etti.
 
“Pekâlâ beyler, sadece zaman kazanmaya bakın. Yakında uçan sıcak bir şey göndereceğim. ”
 
Tabii ki büyücü büyüsünü yapmaya başlamıştı. Güçlü bir şey değildi ama hızlıca atılabilecek bir taneydi. Gerekirse, Hyrkan’ı bitirmek için kılıç ustasını kaybetme riskiyle bile karşı karşıya kalırlardı. Ne de olsa, onlar sadece bir kişiye karşı savaşıyorlardı ve Altın İskelet baskın ekibinin iki şifacısı vardı.
 
Böylece, Hyrkan son bir uyarı yaptı.
 
“Sadece bir özüre ihtiyacım var. Bunu yapmaya devam ederseniz, misilleme yapmaktan başka çarem kalmayacak. ”
 
Tabii ki, onun uyarısına bir cevap gelmedi. Buna gerek yoktu.
 
Aynı anda…
 
‘Bu adam nasıl bu kadar iyi savuşturuyor?’
 
Kılıç ustası, Hyrkan’ın, tüm saldırılarını ufak hareketlerle atlatmasını izlerken şaşırmadan edemedi. Boşboğazlık etmeyi bile göze aldı..
 
“Hazırım.”
 
Büyücünün bildirimini duyan kılıç ustası bir boşluk aradı.
 
“Yükselt!”
 
Daha sonra, saldırı hızını arttırmak için bir beceri kullandı.
 
Whish!
 
Kılıcın ağır sesi hızla sessizliği kesti . Aynı anda, büyücü büyük bir ateş topu tutuyordu. Atmaya hazırlanırken aralarındaki mesafeyi hesapladı.
 
O anda…
 
Clack, clack!
 
Kemik Zırhı giyen boynuzlu bir İskelet Savaşçısı büyücüye doğru boğa gibi depar atmaya başladı başladı.
 
Bunu izleyen şifacılardan biri hızlıca sihirbazın yanına geldi ve avuçlarını dışarı doğru çevirdi.
 
“Işık kalkanı!”
 
Çadır büyüklüğünde bir bariyer onu ve sihirbazı kuşattı. İskelet Savaşçısı çekicini kalkana doğru vurdu.
 
Aynı sırada…
 
Whish!
 
Büyücü hiç tereddüt etmeden ateş topunu müttefiki ve Hyrkan’a doğru attı. Ateş topu, Hyrkan’ın sırtına doğru kavislenmeye başlarken mükemmel bir parabol oluşturdu. Sonraysa…
 
Boom!
 
Ateş topu patladı ve ateş parçaları her yöne saçıldı.
 
“Hassiktir!”
 
Bir çığlık duyuldu.
 
“Bana yardım edin!”
 
“Ne?”
 
“Ne oluyor ne bu tantana?”
 

Ses, Altın İskeletin aggrosunu zapt eden kılıç ustasından gelmişti.