-Yirmi Sekizinci Bölüm-

O gün tek kelime etmeden gittiğinde gizlice endişelenmiştim, bu yüzden onu tekrar görebildim ve onun için ayırdığım parayı verebildim. Omzumdan büyük bir yük kalktığını hissettim.

'Artık babamın çırağının şimdilik aç olup olmadığı konusunda endişelenmeme gerek yok.'

Fakir bir öğrenci olarak önceki hayatımdaki en üzücü şey, yeterli param olmadığı için düzgün yemek yiyememiş olmamdı.

Belki de bu yüzden çevremdeki insanların açlıktan ölmesini istemedim. Ya da belki birkaç gün onunla ilgilendikten sonra bende biraz kaldığı içindir.

Babamın çırağının muhtemelen kendini aç bırakması düşüncesi beni rahatsız etti.

'Pekala, ona iyilik bahanesiyle verdiğim için sorun değil - bu sayede ona bir yük gibi olmasın.'

Bir soylu olarak, bir halktan birinden yardım istemek için asla bir sebebim olmazdı, ama onun da ona acımadığımı düşünmesini istemedim.

ÇN: Bir gün o halktan kişiden yardım isteyeceksin

'Şimdi kendi sorunlarımla ilgilenmem gerekiyor.'

İlk olarak, Geraldine'e partide partnerim olup olamayacağını sormadan önce halletmem gereken bir şey vardı.

'Rydian pisliğiyle ne yapmalıyım?'

Satın aldığım manşet düğmeleri, nadir bulunan değerli bir metal olan mavi elmastan yapılmıştı ve diğerleriyle aynı tasarımları giymekten hoşlanmayan soyluların tercihi nedeniyle, dünyadaki tek tasarımdı. Ancak etrafta bu manşet düğmelerini takan kimse olmadığı için söylentilerin daha da garip bir şekilde etrafta dolaşması kaçınılmazdı.

'Bu söylentileri çürütmek için gerekçe teşkil edecek bir şey olsaydı her şey çözülürdü ...'

Ayrıca bunun utanç verici olduğunu da inkar edemezdim çünkü sevgilim olmadığını kanıtlayacak hiçbir kanıtım yoktu. Bu rahatsız edici düşünceleri düşünürken, aniden aklıma bir fikir geldi.

'Evet bu doğru. İşe yarayabilir!'

ÇN: Regis'e ver bir tur atsın meydanda her şey biter

Planımın işe yarayacağı garantisi yoktu ama kaybedecek hiçbir şeyim de yoktu. En azından denemek benim için kötü bir fikir olmazdı.

Marilyn'i çağırdım ve ona, "Babam döndüğünde, ona söylemem gereken bir şey olduğunu ve onu bir an önce görmek istediğimi söyle." Dedim.

* * *

Zaman kaybetmemek için çaba sarf ettiği için miydi? Regis konağa döndüğünde, güneş henüz batmamıştı. Akşam yemeği genellikle saat yediden biraz sonra olduğu için, akşam yemeğine hala epey bir vakit kalmıştı.

'Neyse ki geç kalmadım.'

Regis, kızıyla akşam yemeği yiyebilmek için zamanında geri döndüğü için rahatladı.

Paltosunu Derrick'e uzattı.

“Evlenme teklifi listesinin standartları çok düşük. Yeniden hazırla. "

Derrick ustasının sözlerine karşı iç çekti.

'Seçkin genç lordlar arasından seçilmişlerdi, aralarından seçim yapabilecek pek bir şey kalacağını sanmıyorum ...'

ÇN: Bugün de Derrick'e üzülüyoruz

Ancak içindeki kargaşanın aksine, Derrick profesyonelce yanıt verdi.

''Evet, yeni bir tane hazırlamaya çalışacağım.''

"Tamam, ayrıca hazırlarken, karakter sahibi olanları bak."

Karakterlerini kirleten soyluların bulunduğu yüksek toplumda, Dükün isteği, samanlıkta iğne aramakla eşdeğerdi. Çaresiz hissetmesine rağmen, Derrick hiçbir şikayet belirtisi göstermeden sadece başını salladı.

"Dilediğiniz gibi, Ekselansları."

"İyi. Akşam yemeği vakti geldiğinde bana haber ver. "

Ayrılmak üzereyken, Derrick aniden bir şey hatırladı ve ekledi, "Ah, ayrıca hanımefendi size söylemek istediği bir şey olduğunu söyledi."

''Bana söyleyecek bir şeyi mi var?''

Az önce duyduğuna inanamıyormuş gibi, Regis'in gözleri büyüdü, sonra başını çevirdi ve "Anlıyorum. Yemekten önce çay içmek için bana katılmasını söyle. "

''Evet, hanımefendiye haber vereceğim.''

Derrick çıkar çıkmaz Regis saatine baktı. Öğleden sonra çayı saat 5 civarındaydı, bu yüzden hala yarım saati kalmıştı.

'Görünüşe göre biraz beklemem gerekecek.'

Yumuşak bir şekilde iç çekti ve masasındaki kağıda baktı. Pek çok ismin olduğu bir liste olan Juvellian için potansiyel evlilik adaylarının listesiydi. Bu isimler arasında yabancı ülkelerden kraliyet ailesi üyeleri, yüksek rütbeli soylular ve yüksek toplumda tanınan isimler vardı.

Ancak, birkaçı dışında, isimlerin çoğu "X" ile işaretlenmişti. Regis'in gözleri işaretsiz bir isme odaklandı.

Ronald Helmann Crocus.

ÇN: Unuttuysanız diye Juvel'e partner isteği gönderen playboy

Kısa süre sonra bir kalem aldı ve ismin üzerine bir "X" çizdi. Sonra listeye baktı, her bir ismin üzerinden geçti ve derin bir nefes verdi.

'Kızımın şartlarını karşılayan tek bir kişinin olmadığını düşünmek.'

-Zenginliği, görünüşü, şerefi, ailesi ve yeteneği zirvede değilse bir adamla evlenmem!-

Kızının ona söylediklerini hatırlarken, daire ile işaretlenmiş isim dikkatini çekti.

Bu onun tek öğrencisi ve tahtın varisi Maximillian'dı.

'Düşününce, şimdiye kadarki tüm gereksinimleri karşılayan tek kişi o.'

Adını listeden çıkarmak niyetiyle işaretlemişti, ama çember daha çok onun seçilmiş gibi görünmesini sağlamıştı. Regis alay etti ve kaşlarını çattı.

'Kızım o kaçık veletten daha iyisini hak ediyor.'

Adını silmek üzereyken, uşağın sesi kapının dışından geldi.

''Efendim, çay zamanı geldi." dedi Derrick.

''Anlıyorum, zamanı geldi.''

Sonunda, Regis adını silmeden ofisi terk etmek zorunda kaldı.

ÇN: Max Derrick'i ödüllendirecek, servete boğacak

* * *

Odaya girerken babamın daha erken geldiğini ve oturduğunu fark ettim.

"Otur."

"Evet,baba."

Yanına gidip karşısına oturduğumda, onunla kasıtlı olarak sevgiyle konuştum.

"Seninle keyifli bir çay içebileceğim için çok mutluyum,Baba!"

Aslında, sözler gerçekte hissettiklerimin tam tersiydi, ama ona kasıtlı olarak yağcılık yapmamın bir nedeni vardı.

'Bu manşet düğmelerini her yerde takması için bunu yapmak zorundayım.'

Rydian’nın saçmalığına inanmışlardı çünkü kimse manşet düğmelerinin nerede olduğunu bilmiyordu - henüz etrafta onları takan birini görmemişlerdi.

Ama etrafta manşet düğmeleri takıp dolaşan biri olsaydı, özellikle o birisi benim babam olduğunda, bu yanlış anlaşılmaları hemen giderirdi.

Sadece ufak bir sorun vardı.

"Bugünlerde daha sık evde kaldığını fark ettim?"

Babam başını salladı.

"... çünkü söz verdim."

Kime söz verdiğini bilmiyordum ama babamın böyle evde kalmaya devam etmesi bana bir fayda sağlamazdı.

'Bu hızla giderse, planım… Şimdilik denemek ve onu ikna etmek zorundayım.'

Yanlış söylentilere son vermek için, babamın gözlerin çok olduğu saray çevresinde manşet düğmelriyle kendini göstermesine ihtiyacım vardı.

"Yakın zamanda sarayda suikast girişimi olduğuna dair bir söylenti vardı, iyi misin?"

Babam soğuk bir cevap verdi, "Bu konularda endişelenmene gerek yok."

Eski halim olsaydı, sözlerini duyduğum anda korkar ve konuşmayı hemen bırakırdım, ancak şu anki halimin dikkate almam gereken önemli bir amacı vardı.

''Ama yine de, pozisyonundan çok uzun süre uzak kalırsan, bunun sarayın güvenliğini olumsuz etkileyeceğinden endişeleniyorum. Ne de olsa Bababm, İmparatorluktaki en güçlü kılıç ustası ve imparatorluk sarayının kesinlikle ihtiyaç duyduğu birisi. "

Onu övmek için çok uğraştım ama sonra tamamen beklenmedik bir şey söylediğini duydum.

''Yıl sonundan önce emekli olmayı düşünüyorum.''

ÇN: Regis beyciğim yemin ederim bu salak kız için emekli olmana gerek yok

'Ne? Emekli mi? '

Hâlâ normal emeklilik yaşından oldukça uzak bir yaştaydı, bu yüzden sözlerine şaşırdım. Emekli olduğunu ilan edeceğini asla düşünmezdim.

'Böyle devam ederse benim için zor olacak ...'

Böyle evde kalmanın üstüne emekli olursa, planım bitmiş olacaktı. Geriye kalan tek şey, onu ziyafetler ve partiler gibi sosyal toplantılara katılmaya ikna etmek olurdu ...

'Ancak, gençliğimden beri babamın bir partiye katıldığını hiç görmemiştim. Üstelik, kendi kızının debutantesine bile gelmedi.'

ÇN: Debutante: Sosyete de ilk kez kendini resmi bir şekilde tanıtan soylu genç hanımlar.

Başka bir deyişle, onu sosyal bir toplantıya katmak neredeyse imkansızdı.

"Ama-"

Onu ikna etmeye çalışacaktım ama benim sözümü kesti ve konuyu değiştirdi.

''Uzun zamandır bunun hakkında düşünüyordum, bu yüzden gereksiz yere telaşlanma.''

Kısacası bir daha bahsetmemek için bir uyarıydı. Kötü tarafına çok fazla girmemeye dikkat etmeliydim, yoksa manşet düğmelerini asla takmayabilirdi.

Kendimi gülümsemeye ve canlı bir şekilde konuşmaya zorladım, "Evet, dürüst olmak gerekirse, daha sık evde olmanı çok isterim. Ancak arada bir partilere katılmayı düşünmek senin için iyi olur, çünkü her zaman evde kalmak boğucu olabilir. "

Önerime yanıt olarak hafifçe başını salladı.

Yüzüne baktığımda, kötü bir ruh hali içinde gibi görünmüyordu. Şimdi ona kolyesiyle birlikte hediyeyi vermek için iyi bir zaman olduğuna karar verdim.

"Baba, bu geçen gün geride bıraktığın kolye."

Kolyeyi verdiğimde oldukça sakin bir şekilde geri aldı.

''Evet, sende olduğunu görüyorum.''

Onu bu kadar doğal bir şekilde geri aldığını görmek, bende olduğunu zaten biliyor olabilir mi diye merak etmeme neden oldu, ama bu düşünceyi çabucak bir kenara ittim. Babam oldukça açık sözlüydü, bu yüzden pek tepki vermemesi doğaldı.

'Muhtemelen hediyeye de tepki vermeyecek.'

Böyle düşünerek manşet düğmelerini tutan kutuyu uzattım.

''Lütfen bunu da al.''

Ona verdiğim kutuya baktı ve "Bu ... nedir?" diye sordu.

Bunu sorduğunda sesi biraz titriyordu ki bu ona benzemiyordu. Tuhaf olduğunu düşünebileceğinden endişelendim, bu yüzden hızla devam ettim, "Bu bir hediye. Lütfen aç. "

Hediye paketini sessizce yırttı. Kısa süre sonra, içeride ne olduğunu görünce gözleri büyüdü.

"…"

Hm… manşet düğmelerini gördükten sonra hiçbir şey söylemediğini görünce, sanki pek hoşuna gitmemiş gibi görünüyordu.

'Pekala, bir tepki beklemediğimden, önemli değil.'

Umursamaz bir gülümsemeyle ekledim, “Alışverişe çıktığımda seni düşündüm. Onu aldım çünkü sana yakışacağını düşündüm. "

Kısa süre sonra başını salladığını gördüm.

'Yine de, en azından kabul etmesi rahatlatıcı oldu. Beğenmediyse ve reddedseydi, sadece Geraldine'e verecektim.'

Ailemizin şövalyelerinin başı olan Geraldine, sadece bir hizmetli değil, dolaylı yoldan akrabamdı - annem tarafından büyük bir kuzen.

İmparatorluğumuzun manşet düğmelerinin sadece aşıklara değil aile üyelerine de hediye edildiği bir kültür vardı. Sadece kan akrabaları arasında bir hediye olarak görülecekti, bu yüzden Geraldine'e manşet düğmeleri hediye etmek en iyi yol olurdu.

Dahası, planımda önemli bir rol oynaması için Geraldine'e ihtiyacım olacaktı.

Akrabamla partiye katılırsam ve şu anda kalbim kırık olduğu için başka birini görmeye niyetim olmadığını söylersem, babamın potansiyel bir evlilik partneri ile buluşmayı önermesi zorlaşırdı.

Yüksek toplum, görünüşe oldukça takıntılı olma eğilimindeydi. Kalp kırıklığından muzdarip olduğunu kamuoyuna açıklayan kızı için kör bir randevu ayarlarsa, sadece eleştirilirdi. Sonuç olarak, her şey planıma göre giderse sorunlarım çözülürdü.

"Baba, partnerim hakkında ..."

Artık şansım olduğuna karar verdim.

Başını salladığını görünce devam ettim, "Çok meşgul bir insan olduğunu biliyorum, ama iki gün sonra parti zamanı geldiğinde ..."

Kıymetli astın kuzenim Geraldine'i ödünç almak istiyorum.

Söyleyeceğim şey buydu, ama bunu yapamadan babamın alçak sesiyle bölünmüştüm.

"Peki."

'Ha? Neyi kabul ettiğini biliyor musunuz, baba?'

İçtenlikle sormuştum, ama bana zaten izin verdiği için onu geri almayacağından emindim.

'Tamam iyi. Babamın iznini aldım, bu yüzden şimdi Geraldine'e partiye benim partnerim olarak katılıp katılamayacağını sormam gerekiyor.'

Planımın olumlu ilerlediğini düşünerek bir madlen aldım ve ağzıma sokmak üzereydim.

ÇN: Madlen veya minyon madlen, kuzeydoğu Fransa'daki Lorraine bölgesinin iki komünü olan Commercy ve Liverdun'dan geleneksel küçük bir pastadır.

"Böyle söylediğine göre, sanırım seninle partiye katılabilirim." Babam doğrudan bana bakarak söyledi.

Madlen'i elimden düşürdüm.

'Baba, bu benim planımın bir parçası değildi ?!'

-Bölüm Sonu-

Ay haspama bak Regis beyciğim kabul etmiş onun önemsiz teklifini hala beğenmiyor