Team Kibo iyi okumalar diler. - "O kişinin saçıyla aynı renk—."
Kanla kaplı elime bakarken bunu düşündüm.
Kızıl, Çilek kırmızısından daha kızıl bir saç.
Evet, o kişinin uzun ve güzel kıpkırmızı saçları elimin kapladığı renkle aynı renge sahip.
"Hyoudou Issei". Bu benim adım. Ailem ve okuldaki çocuklar ise bana “Ise” der.
Şu anda gençliğinin baharını yaşayan ikinci sınıf bir lise öğrencisiyim.
Bir zamanlar daha önce hiç tanımadığım bir öğrenci “Bu Ise değil mi?” demişti, bu yüzden ismimin başkaları tarafından ne kadar bilindiğini gerçekten bilmiyorum.
Beklenmedik bir şekilde popüler olduğumu mu söylüyorum?
Hayır, durum böyle değil. Sonuçta, o kadar şehvet düşkünü biriyim ki, Kız Kendo Kulübü'nün soyunma odasını gözetlemekle bile suçlandım.
Kızların soyunma odasına bakmak gibi utanmaz bir şey tabii ki yapmam…
Maalesef bakamadım. Bunun nedeni, Matsuda ve Motohama'nın delikten durmadan bakmalarıydı. Cidden, bu adamlar…
O iki salak “Ohhh! Murayama'nın cidden büyük göğüsleri var!" ve "Ahhh, Katase'nin kesinlikle güzel bacakları var" deyip duruyorlar.
Tabii ki bakmak istedim! Ama binaya yaklaşan adamlar vardı, ben de olay yerinden kaçtım.
Ancak, benim gibi her gün her türlü sapık şeyi yapan bir adamın başına gerçekten mutluluk verici bir şey geldi.
"Lütfen benimle çık."
Bir kızdan itiraf!
Genç olmanın nasıl bir şey olduğunu işte o an hissettim.
Bu, kız arkadaşı olmayan benim gibi bir adam için bir rüyanın gerçekleşmesi gibiydi.
Kız arkadaşımın adı Amano Yuuma-chan. İpeksi siyah saçlı ve ince yapılı bir kızdı.
O kadar tatlı ki ona ilk görüşte aşık oldum.
Bir güzelliğin gelip de "Hyoudou-kun! Seni seviyorum! Lütfen benimle çık!" demesi mi?
Bu, benim gibi yaşı, kız arkadaşı olmadığı yılların sayısına eşit olan bir adam için rüyadan çıkmış bir şey gibi olurdu.
Biri “Bunu hangi bishoujo oyunundan aldın?” derse garip olmaz ama bu, cidden oldu!
Bir mucize kesinlikle gerçekleşti! İtiraf aldım! Hem de güzel bir kızdan!
Aslında ilk başta bunun bir şaka olduğunu düşündüm. Hatta birkaç kez bunun kamera şakası olduğunu ve arkadaşlarının bize başka bir yerden baktığını düşündüm.
Yapacak yok. O zamana kadar, kızlar arasında sevilmeyen bir erkek olduğuma inanıyordum.
Ama o günden beri, kız arkadaşı olan bir adam oldum. Etrafımdaki dünya değişti. Nasıl açıklayacağımı bilmiyorum ama kalbim huzurluydu. Önümden geçtiğim her erkeğe “İşte bu benim kazancım!” demek istedim.
Kız arkadaşı olmayan iki arkadaşım Matsuda ve Motohama için üzülmeye başladım. Böylece kendime güvenim geldi.
Çıkmaya başladıktan sonraki ilk randevumuzda—
Bir süre önce yaptığım planı kullanmaya hazırdım.
Fufufu, dün geceden beri dişlerimi onlarca kez fırçaladım. Kaçırdığım tek bir yer yoktu.
Hatta yeni pantolon bile aldım. Sonuçta ne olacağını bilemezsin.
Süper bakire bir erkek tavrıyla buluşma yerine geliyorum.
Buluşma yerine Yuuma-chan gelmeden üç saat önce varıyorum. Önümden geçen gözlüklü yüze kadar kız saydım!
Bu süre zarfında, broşürleri dağıtan tuhaf bir kişiden değişik bir broşür aldım.
Garip bir büyü çemberi ve bir cümlesi olan uğursuz görünümlü bir şeydi. Üstünde - "Rüyanız gerçekleşecek!" - yazıyordu.
……Onu atmak istiyorum ama şimdi atamayacağım için cebime koymaya karar verdim.
Yuuma-chan geldiğinde, şunu söyledim:
"Merak etme ben de yeni geldim."
İşte bu be! söylemeyi başardım. Hep bunu söylemek istemişimdir!
Sonra el ele tutuşarak yürüdük. Gerçekten çok etkilendim. Hep güzel kız arkadaşımla el ele tutuştuğum bir randevum olsun isterdim!
O kadar duygulandım ki gözyaşlarına boğulmak üzereydim.
Acele etmemeliyim. Henüz panik yapmanın zamanı değil.
Daha sonra bir giyim mağazasına gidip kıyafetlere göz atarak randevumuzun tadını çıkardık.
Öğle yemeğinde normal bir lise öğrencisinin yapacağı gibi bir aile restoranında yemek yedik. Yuuma-chan çikolatalı parfesini leziz bir şekilde yiyordu. Ona bakınca midem dolmuştu.
Evet, diğer gençlerin randevuya çıktıklarında nasıl hissettiklerini anlamış gibi hissettim. İlk defa yaşadığımı hissettim.
Anne, beni doğurduğun için teşekkürler. Baba, aile soyumuzu devam ettiremeyeceğimden endişelendim ama görünüşe göre artık bunun için endişelenmene gerek yok.
Ben bu tür şeyleri düşünürken, öğleden sonra olmuştu bile.
İşte doruk noktası!
Öpücük!? Eve gitmeden önce bir öpücük!? Bunu düşünmek bile kafamı karıştırdı!
Ah, belki daha da ileri gideceğiz!
Benim gibi azgın bir erkek lise öğrencisi böyle düşünüyordu.
Şehirden uzaktaki parktayız. İnsandan eser yok ve burada bizden başka kimse yok. Bu sayede erotik hayal gücüm gelişiyor.
Sanırım daha da yaramaz şeyler yapmayı öğreten bir kitap okumalıydım!
Yuuma-chan elimi çoktan bıraktı ve o çeşmenin önünde duruyor.
"Bugün kesinlikle eğlenceliydi."
Yuuma-chan, çeşmeyi arkasında tutarken gülümsüyor.
Kuu! Kahretsin, çok tatlı. Arkasında kalan gün batımı güzel bir hava veriyordu.
“Hey, Ise-kun.”
"Ne oldu Yuuma-chan?"
"İlk randevumuzu kutlamak için yapmak istediğim bir şey var. Dileğimi dinleyebilir misin?”
Ah evet. Burada!
Budur! Bu olmalı!
Nefesimin kokusu! Kontrol! Zihinsel hazırlığım! Hmm! Kalbim çok hızlı atıyor~!
"İ-İstediğin şey n-nedir?"
Aaaaah. Sesimin tonu derin. Aptalca bir şey düşündüğümü anlayacak!
Buraya kadar geldikten sonra en aptalca hatayı yaptım…
Ama Yuuma-chan bana sadece gülümsüyor.
Sonra bana açıkça söylüyor.
"Benim için ölür müsün?"
………
……Hee? Bu da ne?
“……Hee? Bu… Şey, pardon, tekrar edebilir misin? Sanırım kulaklarımda bir sorun var."
Yanlış duymuş olmalıyım.
Bende böyle düşünmüştüm. öyle olmalı. Bu yüzden ona tekrar soruyorum.
Fakat……
"Benim için ölür müsün?"
Bana yine açıkça söylüyor. Bir yandan gülerken.
Sözleri hiçbir anlam ifade etmiyordu. Gülümseyerek “Bu çok komik Yuuma-chan” diyeceğim an…
FLAP (Kanat sfx)
Sırtından siyah kanatlar çıkıyor.
Daha sonra kanatlarını çırpmaya başladı. Siyah tüyler havada süzülüyor ve sonra ayaklarıma düşüyordu.
O nedir?
ha? Kesinlikle Yuuma-chan bir melek gibi sevimli, ama……
Melek? Hayır, bunun doğru olmasına imkan yok.
Bir tür oyunculuk mu?
Güneş arkasından batarken kanatlarını çırpan güzel kız arkadaşım. Bir fantezi hikayesinden çıkmış bir sahne gibi görünüyor.
Ama böyle bir şeye inanmamın imkanı yok.
Sevimli görünen gözleri soğuk, korkutucu gözlere dönüşüyor.
"Eğlenceliydi. Seninle geçirdiğim kısa zaman. Küçük bir çocukla evcilik oynamak gibiydi.”
Yuuma-chan'ın sesi çok soğuk geliyor. Sesi bir yetişkininki gibi. Ağzında soğuk bir gülümseme oluşuyor.
VIZZ
Bir oyun konsolunun havada titreştiği sesten çok daha ağır bir ses.
Çok fazla vızıltı sesi çıkarıyor ve elinde bir şey görünüyor.
Bir mızrak gibi görünüyor.
Parlıyor mu? Bir ışık yığını ya da başka bir şey gibi görünüyor…. Aslında bu bir mızrak.
FUU
Rüzgarın sesi. Arkasından hoş olmayan bir ses daha.
DON! (Saplanma sfx)
Bir şeyin karnımı sıyırdığını düşündüğüm anda aslında Yuuma-chan'ın elindeki mızrak karnımdı deldi.
Onu bana attı…
Ama bu, neden? Mızrağı içimden çekmeye çalıştım ama birden yok oldu.
Geriye kalan tek şey karnımdaki kocaman delikti. Ve ondan akan kan. Kan. Kan.
Başım döndü ve gözlerim bulanıklaştı. Zaten yerde çökmüştüm ve bunu fark ettiğimde bacaklarım dengesini kaybetti.
Ben yerdeyken ayak sesleri bana yaklaşıyor.
Ufak bir ses belli belirsiz bana ulaşıyor. Yuuma-chan.
"Üzgünüm. Bizim için bir tehdittin, bu yüzden senden erken kurtulmaya karar verdik. Birine kin tutmak istiyorsan, içine "Kutsal Donanımı" koyan Tanrı'dan nefret et."
……Kutsal, ne……?
Ona bir soru bile soramıyorum ve yerde olduğum bir durumdayım. Adımları benden uzaklaştı.
Aynı zamanda bilincimi kaybetmeye başladım. Karnımdaki delik, ölümcül olmalıydı. Garip bir şekilde acı hissetmiyorum.
Ama bilincimi kaybetmek üzere olduğumu hissedebildiğim için çok kötü durumda olduğumu fark ettim.
Şimdi uyuyacakmışım gibi bilincimi kaybedersem güzel olmalı. Ama bu olursa, kesinlikle öleceğim.
Ciddi misin……? Bu yaşta ölecek miyim?
Daha hayatımın yarısını bile yaşamayadım!
Bu garip parkta kız arkadaşım tarafından bıçaklandım diye ölürsem nasıl gülebilirim!
Ku…… Böyle düşüncelere dalmışken bilincim kaybolmaya başlıyor……
İçimdeki birçok şey kayboluyormuş gibi geliyor……
Ah evet, yarın okulda ne olacağını merak ediyorum?
Matsuda ve Motohama şok olacak mı? Benim için ağlayacaklar mı? Olmaz, onlar değil……
Anne, Baba…… Çocukları olarak henüz onları memnun edecek bir şey yapmadım……
Aksine…… Ölümümden sonra gizlice sakladığım porno dergileri bulurlarsa bu hiç komik olmayacak……
……Ölmek üzereyken neden sadece bu tür şeyleri düşünüyorum……?
Ellerim…… Hala hareket edebiliyor……
Karnıma dokunup geri önüme getirdim.
Kırmızı…… Kızıl kırmızı. Bu benim kanım. Bütün elim kırmızı. Bunların hepsi benim kanım.
Sonra o geldi aklıma.
Hayal ettiğim kişi o kız.
Kızıl saçlı güzellik. Onu her gördüğümde, gözlerim kızıl saçlarına çekildi.
……Ölecek olsaydım, keşke böyle güzel bir kızın kollarında olsaydı……
Kız arkadaşım Yuuma-chan'ı aldatıyormuş gibi hissetmeye başladım çünkü bu düşüncelere sahibim. Bir dakika, beni öldüren Yuuma-chan'dı……
……Ama öleceksem, Yuuma-chan'ın oppai'sini elledikten sonra ölmek isterim……
Haha, sapkın illüzyonlarım ölmeden önce bile bitmiyor……
Aaah, gözlerim daha da bulanıklaştı……
Sonunda benim için son mu……?
Kahretsin, gerçekten sıkıcı bir hayattı……
……Yeniden doğacak olsaydım, yapmak isterdim.
"Demek beni çağıran sendin."
Birden önümde biri beliriyor ve benimle konuşuyor.
Gözlerim bulanık olduğu için kim olduğunu çıkaramıyorum.
"Ölüyor gibisin. Yaran…… Aman tanrım, sana ilginç bir şey oluyor gibi görünüyor. Demek sizsiniz…… Bu gerçekten ilginç.”
İlginç bir şey bulmuş gibi gülüyor.
……Neyin bu kadar komik olduğunu merak ediyorum……
"Ölüyorsan, ben alırım. Senin hayatını yani. Bundan sonra benim için yaşayacaksın."
Bilincimi kaybetmeden hemen önce önümde parlak bir kızıl saç gördüm...
Bu bölümde emeği geçen; çevirmen ve düzenleyici arkadaşların emeklerinin karşılığı olarak basit bir minnet ifadesi yani teşekkür etmeyi ihmal etmeyelim.
Spoiler butonu kullanılarak spoiler yazılabilir fakat buton kullanılmadan spoiler verenler uyarılmadan süresiz engellenecektir ve geri alınmayacaktır.,
Küfür, siyasi ve seviyesiz yorumlar,
İçerikle alakasız link paylaşımları yasaktır.
İçeriği çeviren gruplar dışında site reklamı yapanlar sınırsız uzaklaştırılacaktır.
